All Chapters of สถานะลับ(รับ)สถานะรัก [เมะxเมะ]: Chapter 11 - Chapter 19

ห้องทำงานเอริคประตูห้องทำงานถูกเปิดออกอย่างวิสาสะ พร้อมร่างสูงที่เดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มระรื่น เจ้าของห้องเงยหน้ามองคนมาใหม่ ด้วยความรู้สึกเคืองเล็กน้อย เมื่อ อยู่ ๆ ก็เข้ามาในห้องโดยที่เขายังไม่ได้รับอนุญาต“พวกมึงนี่ว่างกันจังเลยนะ” เอริคพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ พร้อมจ้องมองคนมาใหม่ด้วยสายตาเบื่อหน่าย“เพื่อนอุตส่าห์มาเที่ยวหา ทำไมพูดแบบนี้ละครับคุณเอริค” ไซออนเดินมานั่งเก้าอี้ตรงหน้าเอริค แล้วเอ่ยพูดยั่วออกไปด้วยสีหน้าทะเล้นเพื่อนมาหาทั้งทีทำหน้ามันให้ดี ๆ หน่อยไม่ได้หรือไงนะไอ้เพื่อนคนนี้ ไซออนเพื่อนสนิทของเอริค พวกเขาคบกันมาแล้วตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัย เลยสนิทกันมากและรู้จักนิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี เมื่ออาทิตย์ก่อนไซออนพึ่งได้รับโทรศัพท์จากมังกร ที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคน มังกรโทรมาบ่นเรื่องของเอริคให้ฟังอยู่นาน ไซออนเลยรู้สึกเป็นห่วงขึ้นมา เพราะเขาม่มีว่าเพื่อนสนิทของนี้ จะอาการหนักกว่าที่คิดมากขนาดนี้คืนนั้นที่เอริคพาเด็กของมังกรขึ้นห้องไป แต่พอเข้าไปได้ไม่นาน อยู่ ๆ เอริคก็ไล่ตะเพิด เด็กคนนั้นออกจากห้องมาซะอย่างั้น ทำให้มังกรงงกับการกระทำของเพื่อนตัวเองมาก เอริคดูผิดปกติไปจากเดิมจร

เอริคยกปืนขึ้นจ่อหัวของเฟยด้วยความโกรธจัด แต่ร่างกายที่เริ่มอ่อนแรงเพราะฤทธิ์ยา เลยถูกอีกฝ่ายแย่งปืนในมือไปได้แบบง่ายดาย เฟยจับมือทั้งสองข้างของเอริคชูขึ้นสูงติดกับผนังลิฟท์ ลำตัวแนบชิดกับอีกฝ่ายเอาไว้“ไอ้เวร!...กูจะ ฆ่ามึง” เอริคตะโกนขู่ใส่หน้าเฟยด้วยความโมโหและเจ็บใจ ทำไมเขาต้องลงเป็นรองไอ้จีนบ้านี่ทุกครั้งเลยนะ“เอากระบอกปืนจ่อหัวผัวตัวเองแบบนี้ ไม่น่ารักเลยนะครับคุณเอริค” เฟยกระตุกยิ้มร้ายขึ้น ก่อนจะค่อย ๆ เอ่ยพูดหยอกอีกฝ่ายออกไป หึหึ คิดว่าในมือมีปืนแล้วเขาจะกลัวหรือไงในอดีตเฟยถูกฝึกให้ใช้ปืน และแย่งปืนจากคู่ต่อสู้ มาเป็นร้อยเป็นพันครั้ง เพราะฉะนั้นถ้าอยู่หนึ่งต่อหนึ่งเขาไม่กลัวอยู่แล้ว แถมอีกฝ่ายยังอยู่ในสภาพไม่เต็มร้อยแบบนี้ เฟยไม่มีทางแพ้อย่างแน่นอน“โธ่โว้ย! ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะไอ้เฟย กูบอกให้ปล่อยไงวะ” เอริคร้องโวยวายอย่างหัวเสียร่างกายพยายามดิ้นรนขัดขืนไปมาสุดชีวิต แต่มันก็แทบไร้ประโยค เพราะเขาสู้แรงของอีกฝ่ายไม่ได้เลยสักนิด“จำได้ใช่ไหมครับ...ว่าคนพูดไม่เพราะจะต้องโดนลงโทษยังไง” เฟยก้มกระซิบที่ข้างหูเสียงเบาก่อนจะค่อย ๆ ใช้ลิ้นร้อนของตัวเอง ไล่เลียซอกคอของเอริคอย่างช้า ๆ

“ไม่ต้องท้า กูทำแน่” เอริคพูดตอบเสียงแข็งสายตาดุดันจ้องมองคนตรงหน้าไม่กะพริบ คิดว่าเขาไม่กล้าฆ่าจริง ๆ หรือไง หึหึ รู้จักเอริคคนนี้น้อยไปซะแล้วเอริคเหนี่ยวไกปืนตามคำท้าของเฟยอย่างไม่ลังเล แต่...แกร็ก! แกร็ก! แกร็ก!!เสียงของปืนถูกเหนี่ยวไกซ้ำ ๆ ติดกันหลายครั้ง แต่คนถูกยิงกับยังคงนอนยิ้มระรื่นอยู่เหมือนเดิม“หรือว่ามึง...” เอริคเห็นปืนในมือยิงไม่ออก ก็พึมพำออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อรู้ว่าตัวเองช้ากว่าเฟยไปก้าวหนึ่งอีกแล้ว เพราะเขาไม่คิดว่าเฟยจะแอบเอาลูกปืนออกไปจนหมดแบบนี้ บ้าเอ๊ย!!“หึหึ...คุณคิดจริง ๆ เหรอ ว่าผมจะทิ้งปืนที่มีลูกไว้ใกล้มือคุณแบบนั้น” เสียงหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ เมื่อได้เห็นสีหน้าท่าทางของเอริคที่ทำตัวเองไม่ถูกเฟยรู้ดีว่าถ้าเอริคฤทธิ์ยาหมดจะต้องฆ่าตัวเองแน่ ๆ ดังนั้นพอจบศึกรอบสุดท้าย ก่อนที่ตัวเองจะนอน เลยแอบเอาลูกกระสุนไปทิ้งก่อน แล้วค่อยกลับขึ้นมานอนกับเอริคอีกครั้ง“มึง..!” เอริคโกรธจัดเมื่อเห็นว่าปืนไม่มีลูกกระสุน เขาเลยคิดจะเปลี่ยนใช้ปืนกระบอกมาตีหัวของเฟยแทน...แต่มือของเอริคก็ต้องหยุดอยู่กลางอากาศ เพราะถูกเฟยรู้ทันซะก่อน เลยรีบคว้ามือข้างที่จะตีเอาไว้ได้... เ

หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยตกลงกันเรียบร้อยแล้ว เฟยก็ยอมปล่อยเอริคลงเตียง พร้อมจัดการอุ้มพาเข้าไปอาบน้ำ แถมบริการช่วยอาบให้อีกหนึ่งเซต ถึงเจ้าตัวจะร้องปฏิเสธลั่นห้องน้ำยังไง บาร์เทนเดอร์หนุ่มผู้ใจดีก็ไม่สนใจพออาบเสร็จเฟยก็โทรสั่งอาหารมากินกันในห้อง เพราะสภาพของเอริคตอนนี้ย่ำแย่มาก ถึงเมื่อครู่จะได้นอนแช่น้ำอุ่นมาแล้ว แต่ร่างกายที่เจอศึกหนักติดต่อกันมาเป็นเวลานาน มันเลยปวดระบมไปหมดทั้งตัว แถมเนื้อตัวของเขายังมีแต่รอยแดง ที่ถูกดูดถูกกัดเต็มตัวไปหมด โดยเฉพาะรูรักของเขาที่ถูกเฟยกระแทกเข้าออกไม่หยุด มันเจ็บจี๊ดทุกครั้งที่เขาขยับตัวเลยเอริครู้สึกว่าครั้งนี้อาการดีกว่าครั้งแรกอยู่มาก เพราะครั้งก่อนตอนก้าวลงจากเตียงก้าวแรก เขาเจ็บมากจนตัวทรุดลงไปกองกับพื้นเลยทีเดียวแต่ที่หน้าเจ็บปวดที่สุด คือไอ้ตัวต้นเหตุมันไม่มีทีท่าจะสำนึกผิดเลยสักนิด เพราะในหัวมีแต่ความคิดจะจับเขากินอยู่ตลอดเวลา เหมือนกับตอนนี้... จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!เสียงลิ้นร้อนตวัดดูดกัดอยู่ที่หน้าอกหนา ข้างหนึ่งถูกดูดจนเปียกชุ่มเต็มไปด้วยน้ำลาย ส่วนอีกข้างก็ถูกนิ้วเรียวส

เพียะ!“โอ๊ย!...คุณเอริคตีผมทำไมครับ” เฟยร้องขึ้นทันที เมื่อถูกฝ่ามือของเอริคฟาดลงที่กลางหลังเต็มแรง“ไอ้เฟย! ไอ้เร็ว! มันเป็นแผนของมึงใช่ไหม ที่ให้กูมาหาที่นี่นะ” เอริคด่าเฟยสุดเสียงอย่างฉุนเฉียวตอนนี้เอริคเริ่มจับต้นชนปลายเรื่องราวทั้งหมดได้แล้ว เมื่อพอมารอคิดดูดี ๆ แล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นนี้มันก็ดูแปลกมากจริง ๆ เพราะตอนแรกเขาให้ลูกน้องตามหาตัวเฟยตั้งนาน กลับไม่มีวี่แววเลยสักนิด แต่อยู่ ๆ ครั้งนี้กลับมีชื่อของเฟยโผล่ขึ้นมาบนเรือลำนี้ซะดื้อ ๆอีกอย่างดูเหมือนเฟยจะมีการเตรียมพร้อม คอยรับมือเขาทุกอย่าง ตอนเจอกันที่บาร์ เฟยก็ไม่มีท่าทีตกใจที่ได้เจอเขาเลยสักนิด แปลว่าไอ้จีนหื่นนี่ มันจะต้องเป็นคนวางแผนล่อเขามาที่นี่แน่ ๆโอ๊ย! นี่เขาหลงกลไอ้จีนบ้ากาม ตั้งแต่ยังไม่ขึ้นเรือเลยสินะเนี่ย!! พอเอริคคิดย้อนกลับไปแล้ว ก็อยากด่าตัวเองจริง ๆ ทำไมเขาถึงไม่เอะใจเรื่องนี้เลยนะ“ที่ผมทำไป ก็เพราะผมคิดถึงคุณมากไงครับ” เฟยขยับตัวกอดเอริคไว้แน่น พร้อมเอ่ยยอมรับกับข้อกล่าวหาทุกอย่างของอีกฝ่าย“หึหึ คิดถึง