Lahat ng Kabanata ng ที่แค้นเพราะไม่คิดรัก #Fallen: Kabanata 51 - Kabanata 60

ร้านอาหารที่เปมิกาเลือกเพื่อฉลองในโอกาสหมั้นหมายกับชายหนุ่ม ตั้งอยู่บนดาดฟ้าโรงแรมหรูใจกลางเมือง เธอลงทุนเหมาร้านทั้งคืนให้ที่นี่มีเพียงเธอกับคู่หมั้นสุดหล่อตามลำพัง ที่ผ่านมาแม้ว่าคีตะจะพาเธอออกไปดินเนอร์ หรือพบเจอกับญาติผู้ใหญ่ฝั่งเขา แต่สิ่งหนึ่งที่เปมิกาจับสังเกตได้ก็คือ แววตาที่มองเธอคู่นั้นเต็มไปด้วยความอึดอัด ไม่มีแม้แต่สายตาโลมเลียเหมือนที่ผู้ชายคนอื่นมักใช้มองเธอเสมอหญิงสาวมั่นใจว่าตัวเองไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ซ้ำยังเป็นที่หมายปองของหนุ่มมากหน้าหลายตา หากคนตรงหน้าไม่ใช่คีตะเธอคงจะเทเขาไปนานแล้ว ทว่าเพราะเขาคือผู้ชายในอุดมคติของเธอทุกประการ จึงเป็นสาเหตุที่คนเย่อหยิ่งอย่างเปมิกากลายเป็นลูกแมวตัวน้อย ๆ ขยันออดขยันอ้อน หวังให้คีตะที่เอาแต่เย็นชาใส่กันหันมาสนใจเธอบ้าง“คุณชอบร้านนี้ไหมคะ” ถามออกไปพร้อมสายตาหวานฉ่ำที่มองชายหนุ่มอย่างชื่นชมคืนนี้คีตะสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ปลดกระดุมสองเม็ดเผยแผ่นอกแน่นหนั่นที่เปมิกาหวังจะได้ซบมันสักครั้ง เขาใส่มันคู่กับกางเกงยีนสีดำ คาดด้วยเข็มขัดราคาหกหลัก ผมเสยขึ้นเป็นทรงราวกับไม่ได้ตั้งใจเซต ทว่ามันกลับทำให้ลุคของเขาดูเท่และมีเสน่ห์จนยากจะถอนสา

“เขามาหาเค้กถึงที่นี่ แปลว่าเขามีเรื่องอยากจะคุยกับเค้ก ใช่ไหมคะ” ประโยคสุดท้ายสายตาคีรติจับจ้องไปยังผู้ชายที่เธอเคยรัก ทุกคำพูดของชายหนุ่มเมื่อครู่เสียดแทงหัวใจเธอเสียจนยากจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้ หากแต่เธอไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้คนตรงหน้าเห็นอีกที่ผ่านมาคีตะคงมองว่าเธอมันหัวอ่อน แล้วก็ยอมเขาจนกลายเป็นผู้หญิงไร้ค่า…แต่เวลานี้เธอจะทำให้เขาเห็นว่าคีรติผู้หญิงใจง่ายที่เขาเคยได้หัวใจ จะไม่มีวันยอมให้เขาดูถูกอีกต่อไป!“ผม…” เป็นครั้งแรกที่คีตะพูดไม่ออก เขาสบดวงตาแข็งกร้าวของเธออย่างกระอักกระอ่วนใจ“เค้กขอคุยกับคุณคีย์เป็นการส่วนตัวหน่อยค่ะ” หญิงสาวเอ่ยชัดถ้อยชัดคำ“คุยอะไร มันไม่มีเรื่องอะไรต้องคุยกันแล้ว” ฐานทัตแย้งลั่น เขาไม่ไว้ใจจะให้ไอ้ชาติชั่วคนนี้อยู่ใกล้ชิดลูกสาวเขาอีก“แต่เค้กมีค่ะ อย่างน้อยจะได้คุยเรื่องเด็กในท้องให้จบ ๆ ไป จะได้เข้าใจตรงกัน ทุกคนไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ เพราะถ้าเขาจะทำอะไรเค้กขึ้นมา เขาก็จะได้รู้ว่าเค้กทำอะไรเขาได้บ้าง!” คีรติไม่ได้ขู่ คีตะเอาแต่คิดว่าตัวเองอยู่เหนือกว่าใคร เป็นผู้คุมเกมที่สามารถควบคุมทุกอย่างได้ตามใจนึก ทว่าความจริงแล้วเขาเองก็มีจุดอ่อนไม่ต่างกัน หากม

ด้วยความสับสน คีตะไม่อยากกลับบ้านไปนอนอุดอู้อย่างคนไม่มีจุดหมายปลายทาง เขาพาตัวเองไปนั่งเล่นที่บาร์ ดื่มให้เมา เพื่อจะได้ลืมความคิดถึงที่มีต่อผู้หญิงคนนั้นเวลานั้น โทรศัพท์มือถือของเขาที่วางคว่ำอยู่สั่นอืด ๆ จากสายโทรเข้า...เป็นเปมิกา เธอพยายามติดต่อหาเขาหลายครั้ง แต่คีตะไม่มีอารมณ์พูดคุยอะไรกับเธอทั้งนั้นรู้ว่าผิด รู้ว่าเลว และรู้ว่าโคตรเห็นแก่ตัวเขาแค่อยากใช้เวลาทบทวนตัวเองจนกว่าจะแน่ใจสักหน่อย และมีอยู่สิ่งหนึ่งที่เขาตรึกตรองได้แล้ว นั่นคือต่อให้ไม่มีคีรติเขาก็ไม่สามารถแต่งงานกับเปมิกาได้ รวมทั้งไม่สามารถแต่งงานกับเธอ เพียงเพราะต้องการทำให้คีรติเสียใจด้วย ลำพังแค่หมั้นหมายกันก็ทำร้ายความรู้สึกเปมิกามากพอแล้ว หากปล่อยให้เลยเถิดไปถึงขั้นแต่งงานกัน หญิงสาวคงจะเสียใจมากกว่านี้หลายเท่าคนเลว ๆ อย่างเขาไม่คู่ควรกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้นส่วนเรื่องคีรติ...คีตะโคตรจะสะใจที่เห็นเธอร้องไห้ อยากจะหัวเราะดัง ๆ ตอนที่เธอพล่ามพรรณนาถึงคำพูดแสนหวานที่เขาเคยตอแหลไว้ และอยากจะสั่งสอนเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ให้โง่ ไม่ให้ใจง่ายจนโดนผู้ชายหลอกอีกใช่…คีตะอยากจะรู้สึกแบบนั้น หากแต่เขากำลังหลอกตัวเองทั้ง

แม้จะเกลียดพ่อของลูกจนไม่อยากจำทุกเรื่องเกี่ยวกับเขา ทว่าเด็กไม่เกี่ยวอะไรด้วย เธอไม่อาจเลือกจบชีวิตเด็กน้อยเพียงเพราะรังเกียจคนคนนั้น ที่สำคัญการมีเด็กคนนี้อยู่ในท้องช่วยให้เธอกลายเป็นคนใจเย็น หัดปล่อยวาง ลดละความแค้นได้ง่ายขึ้น หญิงสาวจึงสามารถกลับมาเปิดบาร์ได้อีกครั้งหลังปิดไปนานแรมเดือน“ผึ้งดีใจนะคะที่เห็นคุณเค้กกลับมายิ้มแบบนี้ได้อีกครั้ง” พนักงานสาวแซวเจ้านายที่กำลังเตรียมตัวรอลูกค้าที่จะมาถึงในอีกไม่ถึงชั่วโมงข้างหน้า“ชีวิตก็ต้องก้าวต่อไปไม่ใช่เหรอ ขืนฉันเศร้านาน ๆ ลูกคงกลายเป็นเด็กอารมณ์ไม่ดีน่ะสิ ฉันอยากเป็นแม่ที่มีความสุข” ว่าพลางลูบหน้าท้องแบนราบแผ่วเบา คีรติสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะต้องเป็นทั้งแม่และพ่อให้เด็กคนนี้ เธอจะไม่ให้ลูกเกิดมาขาดความรักเหมือนตนเองเด็ดขาด“คุณหนูจะต้องน่ารักมากแน่ ๆ เลยค่ะ เพราะคุณเค้กสวย ส่วนคุณคีย์ก็...”สายตาคีรติหม่นลงเมื่อน้ำผึ้งหลุดปากพูดชื่อใครคนนั้น เจ้าตัวเองก็รู้ดีว่าพลาดไปเสียแล้ว พนักงานสาวรีบเอามือปิดปาก ก่อนยกมือไหว้เจ้านายด้วยความสำนึกผิด“ผึ้ง ผึ้งขอโทษค่ะคุณเค้ก...”เรื่องราวเลิกราของเจ้านายกับแฟนหนุ่ม เธอพอจะรู้มาว่ามันจบลงแบบไม่สว

บงกชลงมาเยี่ยมลูกชายที่กรุงเทพฯ อีกครั้ง เธอพอจะทราบข่าวมาบ้างว่าตั้งแต่หมั้นหมายกับเปมิกา คีตะไม่ได้ดูแลหญิงสาวมากเท่าที่ควร ก่อนหน้าเธอเข้าใจว่าคีตะคงถูกตาต้องใจเปมิกาไม่น้อยถึงได้ยอมพาอีกฝ่ายไปกินข้าว ออกเดต ตามประสาคู่รักหนุ่มสาวทั่วไป ซ้ำลูกชายเธอยังเป็นฝ่ายเร่งรัดให้เกิดงานหมั้นโดยไว แม่อย่างเธอก็อุตส่าห์ดีอกดีใจที่สุดท้ายคีตะอยากเป็นฝั่งเป็นฝาอย่างคนอื่นเขาเสียทีทว่า...บงกชเพิ่งทราบความจริง ที่แท้คีตะยอมหมั้นก็เพราะมันเป็นหนึ่งในแผนเอาชนะลูกสาวครอบครัวนั้น ทั้งที่เธอพยายามเตือนสติลูกแล้วแท้ ๆ เขากลับไม่ฟัง กลายเป็นว่าเวลานี้ลูกชายเธอไม่ได้ทำผิดแค่กับผู้หญิงคนนั้นคนเดียว แต่ยังผิดต่อเปมิกาที่ไม่รู้เรื่องราวด้วยเปมิกาเป็นสาวหัวสมัยใหม่ก็จริง แต่ใครต่อใครต่างดูออกว่าเธอรักและคาดหวังในตัวคีตะมาก บงกชเห็นแล้วนึกเวทนาเธอนัก ไม่อยากให้ลูกชายทำผิดพลาด เอาความรู้สึกหรือหัวใจใครมาล้อเล่นแบบนี้ แต่ในเมื่องานหมั้นเกิดขึ้นแล้ว ยับยั้งหรือย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้อีก สิ่งเดียวที่คีตะทำได้คือต้องรับผิดชอบการกระทำของตัวเอง...ด้วยการแต่งงานกับเปมิกาให้ถูกต้อง ไม่ใช่มาตีตัวออกห่างอีกฝ่ายแบบนี้“กั