Semua Bab คนหัวใจเถื่อน: Bab 11 - Bab 20

“ไปหนูน้ำอบ ไปใส่บาตรกันลูก” นางอรพิณ แตะที่แขนของกรรณญาวีร์ ให้ลุกไปใส่บาตร“ค่ะคุณป้า “หญิงสาวลุกขึ้น ถือขันข้าวสวยเพื่อไปใส่บาตร น้ำอบเตินตามนางอรพิณไป และต่อหลังเพื่อรอใส่บาตร น้ำอบเพิ่งสังเกตว่าคนเยอะมาก เธอนั่งข้างหน้า และไม่ได้หันมามองข้างหลังเลย ระหว่างที่ยืนรอใส่บาตรนั้นเอง เสียงผู้หญิงเรียกชื่อน้ำอบ“น้ำอบ น้ำอบใช่ไหม มาวัดด้วยเหรอ ดีจริง “กรรณญาวีร์ หันไปตามเสียงเรียกจากทางด้านหลัง ผู้หญิงคนที่เธอเหยียบเท้าอยู่ในเซเว่นนี่นา จำได้ล่ะ ชื่อพุดกรอง สวยจัง พุดกรองใส่ๆๆชุดคล้ายของน้ำอบเลย แต่เสื้อคนละสี “สวัสดีจ๊ะ พุดกรองมาวัดด้วยเหรอ น้ำอบไม่เห็นเลย ““กรองมารอบสองจ๊ะ เมื่อเช้ามาส่งแม่ แล้วก็กลับไปเปิดร้าน แล้วก็รีบมานี่แหละ”ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ“อ้าว สองสาว รู้จักกันแล้วเหรอลูก” เสียงนางอรพิณ ดังขึ้นๆๆๆๆๆๆๆๆ“ค่ะแม่ เมื่อวานกรองเจอน้ำอบที่เซเว่นค่ะ บังเอิญมาก น้ำอบเหยียบเท้ากรอง เลยได้รู้จักกันค่ะ”“ดีๆ แล้วลูก รู้จักกันไว้ดีแล้ว มาๆ เตรียมใส่บาตรรกันเถอะลูก”ๆๆๆๆ“กรองใส่บาตรกับน้ำอบก็ได้นะ ข้าวน้ำอบเต็มขันเยอะมากเลย”“ได้เลย ขอบใจนะน้ำอบ “สองสาวใส่บาตรข้าวสวยด้วยกัน เสร็จแล้วก็

“น้ำอบๆๆ” เสียงพุดกรองนี่นา หญิงสาวหันหน้าไปทางเจ้าของเสียง พุดกรองกับคุณป้าอรพิณ น่าจะเพิ่งกลับจากวัด น้ำอบยังร้องไห้และสะอื้นอยู่ สภาพเธอตอนนี้คงน่าสงสารมาก“น้ำอบเป็นอะไร” พุดกรองกางร่มลงมาจากรถ “น้ำอบนี่เลือดนี่ โอ้ยตายแล้ว” พุดกรองร้องเสียงดังแข่งกับฝน เมื่อเห็นเลือดที่แขนของน้ำอบ ที่ขาก็มี ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้นะ” ขึ้นรถๆ เร็วตายแล้ว ทำไมเป็นแบบนี้” พุดกรองประคองน้ำอบไปขึ้นรถ ดีที่วันนี้เธอใช้รถกระบะ 4 ประตู“เดี๋ยวก่อนพุดกรอง อบช่วย”“ไม่ต้องแล้ว เดี๋ยวพุดทำเอง” พุดกรองเปิดกระบะท้าย แล้วยกรถจักรยานของน้ำอบขึ้นน้ำอบ ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะลูก นางอรพิณจับมือของน้ำอบมากุมไว้ ลูบหลังลูบไหล่ของน้ำอบ เมื่อเห็นเด็กสาวร้องไห้และสะอื้นไม่หยุด นางดึงตัวของน้ำอบเข้ามากอดไว้ นั่งยิ่งทำให้ หญิงสาวสะอื้นจนตัวโยนพุดกรอง เลือดไหลใหญ่แล้วลูก แวะอนามัยก่อนเลย โรงพยาบาลไกลเกินไป นางสั่งลูกสาว“ได้ค่ะแม่ อดทนนิดนะน้ำอบ เลี้ยวข้างหน้านี่ก็ถึงแล้วล่ะ” พุดกรองพยายามบังคับรถท่ามกลา

บ้านทรงทันสมัยหลังใหญ่ ที่ซ้อนตัวอยู่ในร่มไม้ ต้นไม้หลากหลายชนิด ทั้งที่ปลูกมาตั้งแต่สมัยปู่ย่า ก็ยังคงอยู่ และมีบางส่วนที่ปลูกขึ้นมาใหม่ ไหนจะไม้ดอก ต่างๆอีก ทำให้รอบบริเวณบ้านร่มรื่น บ้านหลังนี้อาศัยอยู่ 4 คน นายเก่งกาจ ผู้เป็นพ่อ นางอรพิณ แม่ การันต์ และพุดกรอง และมีพ่อบ้าน แม่บ้าน เป็นสามีภรรยากัน อยู่บ้านหลังเล็กๆ อยู่เลยเข้าไปในสวนครอบครัว กัมปนารถนรากร มีธุรกิจสวนปาล์ม สวนยาง บริษัทรับเหมาก่อสร้าง ขนาดใหญ่ที่สุดในอำเภอนี้ เมื่อมี บริษัท รับเหมาก่อสร้าง แน่นอนก็ต้องมีร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้างด้วย การันต์เป็นลูกชายคนโต นิสัยเขาอาจจะเหมือนปู่ และลุง ที่บวชเป็นะพระที่เขาเรียกหลวงพ่อ อดีตปู่เขาเป็นนักเลง ไม่ยอมคน กว้างขวาง เกเรสุดๆ ซึ่งหลวงลุงเหมือนก็เหมือนปู่มาก นักเลง ไม่ยอมคน เกเร ใจร้อน เอาแต่ใจ ไม่ชอบคนขัดใจ พวกญาติๆ บอกว่าเขาได้ปู่ ได้ลุง เขาไม่สนใจหรอก แต่งานที่เขาดูแล เขาก็ไม่เคยทำให้เสีย เรื่องนิสัยนักเลง เขาเลิกไปนานแล้ว แต่เรื่องไม่ยอมคน เขาก็เหมือนเดิม อย่าได้มาเอาเปรี

เกือบสองทุ่ม เสียงโทรศัพท์ ที่การันต์โยนไปที่ปลายเตียง ดังขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้คนตัวใหญ่ที่กำลังหลับสบายตื่น อย่าบอกนะว่า นายคนนั้นโทรมาอีก ใครอีก โทรทำไมนักหนา การันต์เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู สายตัดไปแล้ว สมัครงาน... กรรณญาวีร์บันทึกไว้ มีความข้อความแจ้งเข้ามาที่เมล์ เขาก็ไม่พลาด ไหนบอกจะมาดูแลปู่กับย่าไง ทำไมถึงไปสมัครงานไว้ ผลการสัมภาษณ์งาน คุณสมบัติตรงตามที่บริษัทต้องการทุกอย่าง เงินดีทีเดียว เริ่มงานเดือนหน้าเหรอ การันต์ยิ้มที่มุมปาก ดีที่เขาตัดสินใจ เก็บโทรศัพท์ของเด็กนั่นมามีเมลตอบกลับมา เอาเถอะไหนๆ ก็ดูแล้ว ก็ดูให้หมดซะทุกอย่าง ไม่เห็นเป็นไรเลย นี่เด็กนั่นรับทำบัญชีด้วยเหรอ เอกสารทางบัญชีทั้งนั้นเลย หลายบริษัทเลยนะนี่ ใกล้ถึงกำหนดวันที่จะต้องส่งงานแล้วด้วย แล้วนอกจากโทรศัพท์นี่แล้ว แม่นั่นมีคอมพิวเตอร์ใช่รึเปล่านะ ถ้าเจ็บขนาดนั้นจะทำยังไง การรันต์คิดวนไปวนมา เรื่องอะไรเขาจะต้องมาคิดถึงเด็กนั่นด้วย ไม่เกี่ยวกับเขาสักหน่อย ถึงไม่มี

เกิดอะไรขึ้นหวา ทำไมดูพี่ชายเธอห่วงใย น้ำอบมาก ดูเขาตกใจมากด้วย กับอาการของน้ำอบ เท่าที่เธอเห็นอาการที่เขาแสดงกับน้ำอบ มันไม่ใช่แบบนี้นี่นา หรือเธอคิดมากไป อาจจะเป็นห่วงในฐานะคนรู้จักก็ได้ เพราะเธอก็ห่วงน้ำอบมากเหมือนกัน คงไม่มีอะไรหรอกจากบ้านน้ำอบไปโรงพยาบาลประจำอำเภอ ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีก็ถึง แต่ การันต์ใช้เวลาแค่ 10 นาที ฝนก็ยังไม่หยุด แต่พุดกรองมั่นใจ ฝีมือการขับรถของพี่ชาย เขาเป็นคนขับรถเร็วก็จริง แต่ไม่ประมาท สมกับราคาของรถคันใหญ่พุดกรองจับมือน้ำอบไว้ตลอดเวลา พี่ชายเธอขับรถว่าเร็วแล้ว ใจเธอร้อนรนยิ่งกว่า พุดกรองไม่รู้หรอกว่า ในใจพี่ชายของเธอนั้นใจเขาร้อนรนยิ่งกว่าเธอนักการันต์ขับรถไป คอยชำเลืองมองคนข้างๆ ไป น้ำอบขยับตัวไปมา อาจเป็นเพราะพิษไข้ ฝนก็ไม่เป็นใจเลย ตกตลอดเวลา ดูเหมือนว่ายิ่งตกหนักมากกว่าเดิมไม่นานสองพี่น้องก็พาคนป่วยมาถึงโรงพยาบาล ด้วยความปลอดภัย เจ้าหน้าที่นำเปลนอนมารับคนป่วย โดยมีพุดกรองติดตามไปด้วย การันต์รีบตามเข้าไปด้านในอาคาร โชคดีเขาได้ที่จอดรถไม่ไกลมากนัก“เชิญญาติมาให้รายละเอียดทางนี้หน่อยค่ะ” เสียงพยาบาลเ