เสี่ยงรัก (ว่าที่พี่เขยตัวร้าย) のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

Angel secret ความลับนางฟ้า...ว่าด้วยบริษัทผลิตชุดชั้นในสตรีที่มีชื่อเสียงโด่งดังติดระดับโลก ภายใต้การบริหารและมีฐานการผลิตที่ใหญ่สุดในประเทศไทย โดย SNG group ปฏิธาน ทรัพย์ณรงค์กุล ประธานบริหารทายาทรุ่นที่สี่ ซีอีโอหนุ่มรุ่นใหม่ที่ไม่ได้แรงแต่ไฟ หากแต่ยังมีเสน่ห์และภาพลักษณ์ที่สาวๆคนไหนเห็นก็จะต้องยอมสยบให้ ไม่ว่าจะด้วยรูปลักษณ์ใบหน้าที่หล่อเหลา ฐานะชาติตระกูล การศึกษา หรือไม่ ก็อาจจะเป็นเพราะว่าอยากที่จะยอมจำนนต่อจำนวนทรัพย์สินที่มีมูลค่ามหาศาลของวงศ์ตระกูล ทรัพย์ณรงค์กุล ก็เป็นได้ จึงทำให้เหล่าบรรดาผู้หญิงมากมายเหล่านั้น ต่างเต็มอกเต็มใจพากันดาหน้าเข้ามาให้ซีอีโอหนุ่มรูปงามได้เลือกเชยชมด้วยความสมัครใจกันทั้งนั้นAngel secret ถูกก่อตั้งขึ้นมาโดยคุณปู่ทวดปัญญา ทายาทรุ่นแรกของทรัพย์ณงค์กุล ด้วยความที่ต้องการอยากจะสานฝันให้กับภรรยาสุดที่รัก ที่ได้มีการศึกษาเล่าเรียนมาในทางด้านแฟนชั่นดีไซน์ บวกกับสมัยนั้นบริษัทที่ผลิตชุดชั้นในที่วางขายอยู่กันตามท้องตลาดก็ยังไม่มีรูปแบบที่โดดเด่นมากนัก คุณปู่ทวดปัญญาจึงได้ทำการเปิดบริษัทที่ทำร่วมกันกับภรรยาขึ้นในนามของ SNG ซึ่งเป็นบริษัทที่มีการผลิตและอ

เพลินตาเลิกลั่กหลังจากที่ตัวเองดันเผลอตกหลุมพรางคนเจ้าเล่ห์จนหลุดปากยอมรับไปได้ จึงได้ทำเป็นเบี่ยงหลบสายตาเฉไฉแล้วรีบแกะดึงฝ่ามือใหญ่ที่ยังคงตะปปเอาไว้ที่บริเวณหน้าท้องแบนราบของเธออยู่ออก"ปล่อยเพลินนะคะพี่เต็ม แล้วก็เอาโทรศัพท์ของเพลินคืนมาด้วยค่ะเพลินจะกลับบ้าน""พี่ปล่อยแน่ แต่ต้องหลังจากที่เด็กนิสัยไม่ดีถูกลงโทษเสียก่อน""ลงโทษ นี่พี่เต็มหมายความว่ายังไง"เพลินตาใจหายวาบและมีความตระหนกฉายชัดขึ้นในแววตา ราวกับว่าคำพูดของปฏิธานนั้นกำลังมีความหมายบางอย่างแอบแฝงและมันก็ยิ่งหน้าตกใจขึ้นเมื่อร่างของเธอถูกดันให้ถอยหลังไปอีกหน่อยจนชนเข้าติดกับตัวรถและเขาก็เปลี่ยนเป็นวางโทรศัพท์มือถือของเธอไว้ที่หลังรถ ก่อนจะกำสองมือของเธอตรึงไว้จนไม่สามารถขยับได้"พี่เต็ม นี่พี่จะทำอะไร"ปฏิธานยิ้มเท่ก่อนจะขยับใบหน้าเข้ามากระซิบเบาๆที่ข้างใบหูขาว ทำเอาเพลินตานั้นขนลุกขึ้นเกลียวไปทั้งตัวและลมหายใจติดขัด หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ายระส่ำรุนแรง ยิ่งเขาขยับ กลิ่นน้ำหอมประจำกายก็ยิ่งโชยชัดเข้าจมูกจนต้องสูดมันเข้าไป "ทำโทษ เพลินคงไม่รู้ใช่ไหมว่าเด็กดื้อต้องโดน...""อื้อ"เพียงแค่เสียงกระซิบที่ข้างหูแผ่วเบาลง ริมฝีปา

สรุปว่าหลังจากที่เกิดเหตุการณ์บ้าๆ ระหว่างเธอและปฏิธานไป อีกฝ่ายก็เงียบหายไปเลยเช่นกัน แม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปถึงสองอาทิตย์แล้วก็ตาม แต่ในวันนี้ที่ยังคงต้องกลับมาทำงานที่นี่ เพลินตาก็ยังคงรู้สึกว่าต้องกล้ำกลืนฝืนทนมาฝึกงานที่บริษัทเขาต่อ ทั้งที่ใจจริงไม่ได้อยากจะกลับมา อยากบอกบิดามารดาให้ได้รับรู้ไปเลยว่า ผู้ชายที่มารดาออกอาการทั้งปลาบปลื้มและหมายมาดอยากจะได้มาเป็นว่าที่ลูกเขยนักหนานั้น ความจริงแล้วไม่ได้มีคุณสมบัติคู่ควรที่จะมาเป็นว่าที่สามีของผู้หญิงแสนเพรียบพร้อมอย่างพี่สาวของเธอเลยและหากเป็นไปได้เธอเองก็อยากจะแฉผู้ชายอย่างปฏิธานให้มันรู้แล้วรู้รอดถึงสิ่งที่เขาได้ทำกับเธอ แต่ในที่สุดก็จำเป็นต้องปิดปากเงียบไว้เพราะไม่อยากให้บิดามารดาต้องไม่สบายใจ ดีหน่อยก็ตรงที่ว่าระหว่างนี้เธอเองก็ยังไม่ต้องได้เจอกับเขา เพราะเธอทำงานในส่วนของเธออยู่ฝ่ายการตลาดข้างล่าง ส่วนท่านประธานใหญ่จะอยู่ส่วนไหนของบริษัทนั้นเธอไม่ได้สนใจ ขอแค่อย่าได้โผล่มาให้เจอกันก็พอแล้วอีกเพียงแค่ไม่ถึงสองเดือนเท่านั้น ทุกอย่างก็จะจบลง หวังว่าตราบใดที่เขายังไม่ได้แต่งงานกับพราวมุก ตราบนั้นเพลินตาก็คงไม่มีความจำเป็นว่าจะต้องได

พอพี่กายเห็นว่าแฟนสาวของตัวเองเดินหัวเราะควงแขนออกไปกับปฏิธาน เขาก็รีบลุกออกจากโต๊ะตามออกไปทันที ทำเอาทั้งพี่แชมป์ มินตรา รวมถึงเธอต่างก็ต้องพากันรีบวิ่งตามออกไปด้วยด้วยความเป็นห่วงเช่นกัน จนกระทั่งออกมาทันเห็นว่าพี่กายพุ่งตัวเข้าไปคว้าแขนของนางแบบคนนั้นเอาไว้ จนทั้งสองคนนั้นต้องหยุดและหันกลับมามอง"ไหนชมพูบอกเราว่าวันนี้จะไปเยี่ยมแม่ที่ต่างจังหวัดไง แล้วทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ได้"นางแบบคนนั้นหน้าเสีย แต่ก็เลือกที่จะสะบัดมือพี่กายทิ้ง ส่วนปฏิธานจากที่เพลินตาเห็นเขากลับมีท่าทีเมินเฉยและดูไม่แคร์เลยสักนิดว่าตัวเองนั้นกำลังเป็นคนที่ทำให้คู่รักสองคนนี้มีปัญหากันอยู่หรือเปล่า"ปล่อยชมพูนะกาย ทำบ้าอะไร ชมพูก็แค่มาคุยกับคุณเต็มเรื่องงาน""งั้นเหรอ แล้วจากนั้นยังไงต่อ หรือว่าคุยกันที่นี่ยังไม่พอจนต้องพากันกลับไปคุยต่อที่ห้อง"ดูก็รู้ว่าพี่กายคงจะกำลังโมโหเอามากๆ จากสุภาพบุรุษแสนอบอุ่นเมื่อสักครู่ที่เธอเห็น เวลานี้กลับเปลี่ยนไปเป็นคนที่กำลังโมโหแบบขั้นสุดจนแทบจะไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ หากแต่ว่าเพลินตากลับเข้าใจสถานการณ์ของเขาดี เป็นเธอเองก็คงจะโกรธจนแทบจะหักกระดูกใครบางคนให้แหกคามือได้เลยเหมื

หลังจากถูกจับลอกคราบออกเสียจนสิ้น เรือนร่างที่แสนงดงามสมส่วนของเพลินตาก็นอนบิดเร่าอยู่บนเตียงใหญ่ ใบหน้างดงามเหยแกเพราะผลจากฤทธิ์ของยาจนไม่สามารถต้านทานต่อความต้องการที่เกิดขึ้นภายในกายได้ จึงได้เอื้อมมือเล็กของตัวเองบี้คลึงลงไปที่ใจกลางเกสรของดอกไม้งาม ก่อนจะแยกเรียวขาออกอย่างไม่นึกอาย"อ๊า พี่เต็มขาได้โปรดช่วยเพลินด้วย อื้อ เพลินทรมานเหลือเกิน"ปฏิธานจ้องมองภาพนั้นก่อนจะกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ภาพของเพลินตาที่นอนแหวกอ้าขาออก แล้วใช้มือตัวเองบีบขยี้บี้คลึงปุ่มเกสรกลางกาย ทำเอาต่อมความยับยั้งช่างใจของเขายิ่งตะเลิด ทั้งๆที่ใจจริงไม่เคยได้คิดว่าวันหนึ่งตัวเองจะกล้าถึงขั้นเลยเถิดลามปามเด็กผู้หญิงตัวน้อย หากแต่เป็นตอนนี้ ปฏิธานตัดสินใจแล้วว่าเขาจะต้องช่วยเธอ หากว่าไม่ มีหวังเพลินตาคงต้องช็อกตายเพราะความต้องการที่ไม่ได้รับการตอบสนองเป็นแน่ราวกับสุนัขจิ้งจอกเตรียมพร้อมที่จะกลืนกินลูกแกะตัวน้อย ปฏิธานจ้องมองเรือนร่างงดงามที่นอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงเขาด้วยความหื่นกระหาย สายตากวาดไล่มองสำรวจตั้งแต่ใบหน้าสวยลากเลื้อยลงมาจนไปหยุดที่กึ่งกลางกาย เพลินตางดงามไปเสียทุกส่วน จนเขาไม่สามารถที่จะทนย