All Chapters of ที่ร้ายเพราะไม่คิดรัก #Fallen: Chapter 61 - Chapter 70

“แต่คุณไม่มีความรู้เรื่องอุปกรณ์ก่อสร้างเลยนะ แล้วจะทำได้?” เขายังคงเลิกคิ้วถามอย่างจับผิด“ไม่น่าใช่เรื่องยากที่จะเรียนรู้นี่คะ เหมยเคยเป็นเลขามาก่อน เรื่องของความละเอียดแม่นยำเป็นสิ่งสำคัญ ฉะนั้นเหมยคิดว่าตัวเองสามารถทำหน้าที่นี้ได้แน่นอนค่ะ การอ่านข้อมูลย้อนหลังหรือเรียนรู้ข้อมูลใหม่ ๆ ไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงอะไร ขอแค่ได้รับโอกาสมา เหมยก็สัญญาว่าจะทำให้เต็มที่ค่ะ”เหมยลี่อธิบายจบก็ยิ้มหวานกลับ อดคิดไม่ได้ว่านี่เธอถูกรองหัวหน้าสัมภาษณ์งานเข้มเสียยิ่งกว่าตอนหัวหน้ากับฝ่ายบุคคลซักถามเสียอีก“โอเค ยังไงคุณก็มาเป็นคนของเราแล้ว หวังว่าคุณจะทำได้อย่างที่พูดจริง ๆ นะ เพราะถ้าทำไม่ได้ผมคงต้องขอให้หัวหน้ากับฝ่ายบุคคลพิจารณาคุณใหม่อีกครั้ง” ธนาพูดเสียงเรียบนิ่ง ดวงตามองมาด้วยความจริงจัง“ค่ะ เหมยจะทำให้ดีที่สุดค่ะ”“ไม่มีอะไรแล้ว คุณไปทำงานต่อเถอะครับ” ว่าจบ รองหัวหน้าหนุ่มก็หันไปสนใจกองเอกสารบนโต๊ะต่อ ไม่คิดจะเงยหน้ามองหญิงสาวอีกซ้ำสองจวบจนกระทั่งเสียงประตูปิดลง ปากกาด้ามแพงถูกวางลงพร้อมเสียงทอดถอนใจแรง ๆ อย่างคนนึกโมโหตัวเองที่ไม่ได้สนใจเรื่องพนักงานใหม่ที่ผ่านมาแผนกนี้มีพนักงานเข้าออกมากมา

ตั้งแต่คืนที่ลากเหมยลี่ออกจากบ้านไป เหมราชก็ยังไม่ได้กลับไปเจอหน้าหัสดินอีกเลย...จะว่าอย่างไรดี เหมราชยังไม่อยากตอบคำถามพ่อหรือถูกด่าเปิงจนหูชา และอีกเหตุผลคือ...เขาไม่อยากคิดถึงเหมยลี่ทว่าการนอนอยู่ที่คอนโดก็ไม่ใช่การแก้ปัญหา เพราะไม่ว่าจะเดินไปมุมไหนของห้องก็เห็นแต่ภาพหญิงสาวที่เขาเฝ้ากกกอดหวงแหนไว้มานานหลายปี ถึงเขาจะเคยรักสนุกแวะไปเจ๊าะแจ๊ะผู้หญิงคนอื่นบ่อย ๆ แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะพาพวกเธอเหล่านั้นกลับมายังคอนโดส่วนตัวพื้นที่ตรงนี้...เป็นของเหมยลี่คนเดียวมาเสมอหลังจากมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน เหมราชก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีก ชายหนุ่มให้เหตุผลกับตัวเองว่าเป็นเพราะเขาไม่ชอบยุ่งกับผู้หญิงพร้อมกันหลาย ๆ คน ในเมื่อมีเหมยลี่คนเดียวก็มอบความสุขทางกายให้เขาได้อย่างมากล้นแล้ว ยังจะมีเหตุผลอะไรที่เหมราชต้องขวนขวายหาคนอื่นมาเติมเต็มอีกหรือต่อให้ไม่มีเธอ…เขาก็ยังไม่อยากมีความสัมพันธ์กับใครอยู่ดีสารภาพก็ได้ เขาหลอกเหมยลี่มาตลอดว่ามีผู้หญิงคนอื่นด้วย ทั้งหมดที่ทำไปก็เพราะอยากเห็นเธอเจ็บปวด ใครจะคิดล่ะว่าความเจ็บปวดที่มอบให้เธอไป วันหนึ่งมันจะย้อนกลับมาเล่นงานตัวเองแบบนี้เ

“เมียมึงเหรอ คิดให้ดีนะว่านั่นมันเป็นเมื่อก่อนหรือเปล่า” ไตรฉัตรที่มีความแค้นต่อเหมราชเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อได้โอกาสก็ไม่สนอะไรทั้งนั้น ขอแค่ได้สวนหมัดใส่หน้ามันคืนสักครั้ง“มึงนี่มันกระจอกกว่าที่กูคิดนะ หาเมียเองไม่ได้เหรอ ถึงต้องมาตามตอแยเมียกูเป็นหมาเลย”ทั้งสองคนไม่มีใครยอมใคร ตั้งท่าจะชกต่อยกันไม่หยุด เหมยลี่ที่มองดูสถานการณ์ทุกอย่างอยู่บนรถทนไม่ไหวจนต้องเปิดประตูออกมาห้ามศึก“หยุด! หยุดทั้งสองคนเลย!” หญิงสาวเข้าไปดึงตัวไตรฉัตรออกห่าง ก่อนตวัดสายตามองเหมราชด้วยความไม่พอใจเธอคงไม่รู้เลยว่าทั้งการกระทำและสายตาที่มองมา ทำให้คนแข็งแกร่งอย่างเหมราชเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าถูกชกหน้าเมื่อครู่หลายเท่าตัว“มานี่เดี๋ยวนี้เหมยลี่!” เหมราชออกคำสั่งเด็ดขาด ดวงตาคมกริบที่แดงก่ำด้วยแรงอารมณ์จ้องมองเด็กในปกครองของตนที่ครั้งหนึ่งเคยหวาดกลัวเขาเสียยิ่งกว่าอะไร ทว่าเวลานี้เหมยลี่กลับยืนนิ่ง ซ้ำมือเล็กยังจับแขนไตรฉัตรไม่ปล่อยอีกด้วย“กลับไปค่ะคุณเหม”“ฉันกลับแน่ แต่เธอต้องไปกับฉัน”“เหมยไม่มีวันไปกับมึง เลิกฝันหวานได้แล้ว” ไตรฉัตรเอ่ย“อย่าเสือก!” เหมราชถลึงตาใส่“คุณนั่นแหละอย่าเสือก! เหมยจะไม่ไปไหนก

เช้าวันถัดมา เหมยลี่ยังคงไปทำงานตามปกติแม้เมื่อคืนจะร้องไห้หนักกับเรื่องผู้ชายคนนั้น!เหมราชยังมีผลต่อหัวใจเธออย่างไม่ควรจะเป็น สู้อุตส่าห์คิดว่าตัวเองน่าจะเข้มแข็งได้มากกว่านี้แท้ ๆ แต่สุดท้ายเขาก็ยังปั่นหัวเธอได้เสมอบอกตัวเองไว้เถอะเหมยลี่...ต่อให้เธอรักผู้ชายคนนั้นมากแค่ไหน หรือต่อให้เขาแสดงท่าทีเหมือนหึงหวงเธอเพียงใด สุดท้ายระหว่างเธอกับเขาก็ไม่มีทางเป็นไปได้เขาเกลียดเธอยิ่งกว่าอะไรดี สิ่งที่เขาทำทุกวันนี้ก็แค่อยากดึงเธอลงไปอยู่ในนรกขุมเดิมก็เท่านั้น หยุดฝันหวานสักทีว่าคนใจร้ายจะกลับใจกลายเป็นคนใจดีเลิกคิดว่าคนอย่างเขาจะรักเธอสักที!หญิงสาวส่ายหน้าสะบัดความคิดฟุ้งซ่านทิ้ง ก่อนหันมาจดจ่อกับสิ่งที่ต้องทำตอนนี้ เธอมาทำงานเร็วกว่าทุกวันเนื่องด้วยอยากจะสืบหาความจริง หลังจากเข้ามาทำงานที่บริษัทของพายัพได้นานหลายสัปดาห์ เธอก็พอรู้มาว่าที่นี่มีห้องเก็บรวบรวมเอกสารลับอยู่ที่ชั้นสิบสามเอกสารลับที่ว่า...อาจจะมีหลักฐานบางอย่างที่ใช้เอาผิดพายัพก็เป็นได้เหมยลี่เหลือบมอง พบว่าหน้าห้องมีกล้องวงจรปิด หากถูกจับได้ขึ้นมาเธอคงต้องสมอ้างว่าขึ้นมาค้นหาข้อมูลการทำเอกสารซื้อขายเมื่อปีก่อน ๆ เอาไว้เ

“อ้าวเหมย มาแล้วเหรอลูก” เสียงชายสูงวัยดังขึ้นขัดสองหนุ่มสาวที่กำลังยืนถกเถียงกันอยู่“คุณลุง...?” เหมยลี่หันไปมองตามต้นเสียง พบว่าหัสดินไม่ได้เป็นอะไร เขายังคงแข็งแรงและยืนส่งยิ้มให้เธอด้วยท่าทีแจ่มใสไม่เปลี่ยนสวรรค์ช่วย เหมราชโกหกเธอ!หญิงสาวหันไปสบตาคนชั่วที่กล้าเอาเรื่องคอขาดบาดตายของพ่อตนเองมาล้อเล่นดูเถอะ! เหมราชยังมีหน้ามายิ้มเจ้าเล่ห์ ไม่คิดจะสนใจสายตาโกรธจัดของเธอเลย ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาพ่อตัวเอง ทำท่าราวกับจะประจบท่านอย่างกับเด็กชายตัวน้อย ๆหญิงสาวเห็นแล้วอยากจะอาเจียน แต่ไหนแต่ไรมาเหมราชด้านชาอย่างกับก้อนหิน เขาไม่ใช่พวกที่ชอบแสดงความรักต่อใครเท่าไรนักแม้แต่กับพ่อแม่ตนเอง“ไปไหนมาครับพ่อ ผมบอกแล้วนี่นาว่าพ่อต้องพักผ่อนเยอะ ๆ อายุเยอะแล้วจะเดินเล่นเป็นหนุ่ม ๆ ไม่ได้นะ”“พูดอะไรของแก ฉันก็เดินเล่นที่สวนแบบนี้ทุกวัน” หัสดินขมวดคิ้วมองลูกชายด้วยสายตาจับผิด ก่อนหน้านี้เหมราชบอกว่าเหมยลี่จะกลับมาทานข้าวเย็นด้วยกัน แต่ดูจากสีหน้าของหลานสาวแล้ว...ดูท่าไอ้ลูกชายตัวดีคงหาวิธีหลอกล่อเธอมาจนได้แล้วแบบนี้จะมีเมียได้ชาติไหนล่ะเนี่ย หัสดินได้แต่ถอนหายใจกับความโง่ซ้ำโง่ซ้อนของลูกตัวเอง