All Chapters of รหัสลับลาเต้: Chapter 1 - Chapter 10

ไม่ว่าจะเป็นอะไร หากปล่อยทิ้งไว้นานเกินโดยไม่ได้รับการดูแล มันก็เผาไหม้จนวอดวายไปหมด หรือหมดไฟเองอย่างน่าเสียดาย เหมือนกับเมล็ดกาแฟ ถ้าคั่วนานเกินไปจะส่งกลิ่นไหม้ได้ เป็นสัญญาณเตือนแรกว่ามีอะไรกำลังผิดปกติ ทว่า...ก็มีหลายเหตุผลที่ผู้คนมักจะมองข้ามสัญญาณเตือนพวกนี้ไป ไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี สาเหตุที่พวกเขามองข้ามก็มีได้หลายสาเหตุตั้งแต่ความเหนื่อยล้า การหมดแรงบันดาลใจ การหมดเรี่ยวแรงที่จะฝันหรือวิ่งตามสิ่งที่รัก เพราะปลายทางของเส้นชัยที่เคยหวังนั้นไม่มีอยู่จริง เมื่อผ่านเส้นชัยแรกได้แล้ว เส้นชัยที่สองก็จะเด้งขึ้นมา คนเราได้แต่วิ่งอย่างไม่มีหยุดจนหมดแรงไปเองไม่แปลกที่เดี๋ยวนี้ผู้คนจะเมินเฉยต่อสัญญาณเตือนเหล่านี้กันมากขึ้นมีนา ก็เช่นกัน เธอยืนนิ่งอยู่หน้าเครื่องคั่วกาแฟใหม่เอี่ยมของตัวเองอย่างเหม่อลอย สองมือค้ำกับโต๊ะเคาน์เตอร์ คล้ายกับกำลังจมอยู่ในความคิดของตัวเอง จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ราวกับว่ามันได้ล่องลอยไปไกลจนไม่สามารถรับรู้ได้แม้แต่กลิ่นของเมล็ดกาแฟที่กำลังไหม้อยู่ตรงหน้าได้มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกได้ว่าหญิงสาวเจ้าของร้านกำลังมีปัญหาอะไรอยู่เมื

“เฮ้!! ทำแบบทดสอบเสร็จแล้วเว้ยยยย” “อ๊ากกก อาทิตย์หน้าต้องเข้าแล็ปอีก แทบไม่มีเวลาให้หยุดพักเลยยย” “เฮ้ย! แบบนี้ต้องหาทางปล่อยดิว่ะ วันนี้ใครไปดื่มบ้างยกมือขึ้น!” “กูไปด้วย ๆ” “จองที่เลยพวกกกก!” “คืนนี้เจอกัน!” ท่ามกลางเสียงดังมากมายของเด็กวัยมหาวิทยาลัยที่เพิ่งทำแบบทดสอบเก็บคะแนนอันแสนสำคัญเสร็จได้ไม่นาน เหล่าหนุ่ม ๆ ที่เรียนวิศวะคอมพิวเตอร์ต่างก็โอดครวญเสียงดังตามประสาคนที่เพิ่งออกมาจากนรก ทั้งที่ยังเก็บอุปกรณ์สอบไม่หมด (การสอบแบบโอเพ่นบุ๊กคือการสอบที่ทราบกันดีว่าไม่มีคำตอบในหนังสือ แต่ก็ยังจะเอาหนังสือและสมุดจดกันมาเต็มโต๊ะเพื่อเป็นเครื่องราง) ก่อนจะถามเสียงดังข้ามหัวกันไปมาเรื่องการไปร้านเหล้า แน่นอนว่าเด็กหนุ่มพวกนี้ที่เพิ่งถูกปลดปล่อยจากขีดจำกัดด้านกฎหมายเรื่องการดื่มแอลกอฮอล์ต่างตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ร้านเหล้าแถวมอ.มักจะมีโปรเด็ด ๆ ที่ไปกับกลุ่มคนจำนวนมาก ยังไม่นับเสียงดนตรีที่มีเอาไว้สนุก กับ สาว ๆ ที่เหมือนจะมีความนิยมในหนุ่มวิศวะเป็นอย่างมาก ทำให้พวกเขาไปร้านเหล่าทีไรก็มักจะได้รับความนิยมสูงส

“ในปัจจุบันเทรนด์เกี่ยวกับข้อมูลหรือ Data ถือว่าได้รับความนิยมอย่างมาก เพราะ Data เหล่านี้ให้ข้อมูลที่มากกว่าตัวเลข เพราะสามารถบ่งบอกพฤติกรรมของผู้ใช้บริการของเรา และสามารถนำข้อมูลเหล่านี้มาคาดการณ์อนาคต รวมไปถึงเสริมกลยุทธ์การทำงานให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น”อาจารย์ประจำวิชาบรรยายก่อนจะมองอย่างพอใจเมื่อนักศึกษาให้ความสนใจแล้วเลื่อนสไลด์ต่อไปแล้วบรรยายต่อ“ไม่เพียงแต่หน่วยงานภาคเอกชนเท่านั้นที่หยิบข้อมูลเหล่านี้มาวิเคราะห์และปรับกลยุทธ์ในการทำงาน ทางฝั่งของหน่วยงานภาครัฐเองก็เล็งเห็นความสำคัญของเรื่องนี้เหมือน และเริ่มทำการเก็บรวบรวมข้อมูลที่มีอยู่ ในหน่วยงานรัฐมาวิเคราะห์และปรับมาใช้งานในภายภาคหน้าเช่นกัน เพราะฉะนั้นวันนี้เราจะมีเรียนเกี่ยวกับความหมายเกี่ยวกับการเก็บรวบรวมข้อมูลก่อนจะเริ่มมีใครอยากถามอะไรไหม?”อาจารย์ถามเพิ่มซึ่งก็ไม่มีใครถามอะไรจึงเริ่มสอนต่อ แทนที่ตั้งใจเรียนก็ปัดดูข้อความที่ส่งในกลุ่มเซคที่ปิดเสียงเอาไว้ก่อน ดูเหมือนว่าเพื่อน ๆ ของเขาจะเริ่มถามเรื่องไร้สาระก่อนเรียนจบซะแล้ว -อาจารย์แกจะให้สไลด์หลังจบไหมวะ -มึงตั้งใจเรียนจริงป่ะเนี่ย ในสไลด

มีนาโชคดีมากที่ความชอบในการเขียนโค้ด เขียนโปรแกรมเงียบ ๆ เพียงลำพังของเธอได้ตรงต่อกระแสโลกที่กำลังพัฒนาพอดี และเธอได้เก่งในเรื่องที่ตัวเองต้องทำมาก แล้วพร้อมที่จะขวนขวายหาความรู้เพิ่มอย่างไม่เขินอาย เรียกได้ว่าเป็นคนที่เพิ่มที่จะเรียนรู้ได้ตลอดชีวิตแม้ว่าจะจบการศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยไปแล้วก็ตามเนื่องจากโลกในตอนนี้ได้เปลี่ยนจากยุคอนาล็อกเป็นยุคดิจิทัล ส่งผลให้ทุกหน่วยงานรัฐได้พยายามที่จะมีเว็บไซต์เป็นของตนเองเพื่อที่จะเข้าถึงประชาชน เผยแพร่ ทำการประชาสัมพันธ์ ทำกิจกรรมหรือแม้แต่การแจ้งข่าวให้สามารถเข้าถึงง่ายมากยิ่งขึ้น รวมไปถึงทางด้านเอกชนก็ต้องการเว็บไซต์ของอขงตัวเองเช่นกัน ทำให้การจ้างงานตำแหน่งนักพัฒนาซอฟต์แวร์เป็นที่ต้องการในตลาดเป็นอย่างมากดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่มีนาจะย้ายบริษัทได้ตามใจชอบ แถมยังได้เงินเดือนเพิ่มทุกครั้ง เนื่องจากฝีมือของเธอเป็นที่ประจักษ์ทำให้ไม่มีใครกังขาในความสามารถของเธอเลย และสิ่งนั้นทำให้มีนาสร้างความมั่นใจ ความเย่อหยิ่งและอีโก้ขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ซึ่งที่จริงแล้วมันก็ไม่แปลกเลยที่มีนาจะเชื่อมั่นในตัวเองเนื่องจากประสบการณ์การทำงานของเธอเป็นตัวชี้วัดที่ดีท

หลังจากแทนได้พักผ่อนและเรียนเพิ่มเติม ชายหนุ่มก็สังเกตได้ว่าแอป LatteCode ได้มีการอับเดตอย่างเงียบ ๆ จนแทบไม่เป็นที่สังเกตด้วยซ้ำ เรื่องแบบนี้เขาจะมั่นใจได้ก็ต้องใช้ข้อมูลจากคนจำนวนมากหน่อย ซึ่งก็ไม่มีช่องทางไหนจะดีไปกว่าแท็กร้านอีกล่ะ#TheBreak -รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ร้านชงลาเต้เร็วขึ้นหรือเปล่า -นั่นสิ ปกติค่อนข้างนานเพราะลูกค้าร้านนี้ชอบสั่งลาเต้ แล้วก็ต้องรอวาดลาย -ดูเหมือนว่าจะซื้อเครื่องพิมพ์ฟองนมมาใช้นะ ฉันแอบมองเข้าไปในเคาน์เตอร์ ตอนลูกค้าเยอะ ๆ ก็เปิดเครื่องนั้นเลย -ไม่คิดว่าปีบเดียวร้านต้องถอยเครื่องแบบนี้มา มันคุ้มไหมเนี่ย ราคาทรงสืบ[1]มาก -ว่าเข้าไปนั่น พี่สาวเจ้าของร้านเขาเป็นที่ไหน ทรงเนิร์ดมากขนาดนั้น -นั่นสิ -ว่าไปใครสังเกตไหมว่าตอนให้เลือกลายลาเต้มันแปลก ๆ เปิดแต่ละครั้งลายมันไม่ได้อยู่ที่เดิม -ใช่ ระบบสุ่มหรือเปล่า -แล้วทำไมมันเลือกลายที่ฉันชอบขึ้นมาอันดับต้น ๆ ตลอดได้เลยล่ะ มันไม่มีระบบให้กรอกสมาชิกสักหน่อย -หรือใช้บ่อย ๆ แล้วมันจับจุดเราได้เหรอ?