OPPSSS BITIN PO BA?,,, SA NEXT CHAPTER PO ANG SPICY MOMENT NILA SANA PO WAG KAYONG MAGAGALIT SAKEN HA' ✨ Hello po sa lahat ng bagong followers! ✨ Nakakatuwa po kasi ang dami niyo pong nagsi-follow lately, sobrang salamat po sa suporta! 📚🔥 Abangan niyo po ang mga bagong update at sana mag-enjoy kayo sa kwento. 💕
THIRD PERSON:Mabigat ang katahimikan sa loob ng silid. Naka-upo si Sebastian sa dulo ng mahahabang mesa, nakasandal na parang hari sa sariling trono, habang nakapaligid sa kanya ang mga investors at piling taong lihim na pumapanig kay Ethan. Mga taong nag-aakalang matatalo nila siya.Nagsindi siya ng sigarilyo. Ang dulo nito’y nagningas, at kasabay ng unang buga ng usok ay ang malamig na titig niyang gumapang sa bawat isa sa mesa. Parang usok na pumupuno sa hangin, dahan-dahan ding bumabalot ang takot sa mga puso ng kaharap niya.“Alam kong nakikipagsabwatan kayo kay Ethan Ramirez.” Malamig ang tinig ni Sebastian, mabagal, bawat salita’y tumatama na parang bala.Naglakad ang daliri niya sa ibabaw ng mesa, kumakatok-katok na parang orasan ng kamatayan. May nagtangkang magsalita, ngunit agad niyang pinatigil ng isang BAM!—malakas na hampas ng kanyang palad sa mesa.“Wala kayong karapatang magsalita hangga’t hindi ko tinatanong.”Mulî siyang bumuga ng usok, diretso sa mukha ng isa sa mg
THIRD PERSON:“Hayysss!! Ang boring naman,” reklamo ni Jane sabay ginat stretch ng braso habang nakahiga sa sofa. Halos pasigaw pa siya na parang batang nagdadabog.Samantala, nanatiling nakatayo si Lady Guard sa gilid, alerto pa rin, parang estatwa. Hindi mo alam kung may iniisip ba siya o literal lang na naka-freeze ang utak.“Musta na kaya yung dalawang lovebirds, sina Isabella at Sebastian?” ani Jane, nakangisi at parang may kapilyahan na ibang iniisip. “Tiyak na paldo-paldo ang ating beshy, sigurado ‘yon!” Halakhak pa siya na parang nakakita ng chismis na worth it i-post sa GC nila.Napairap lang si Riley mula sa laptop niya, sobrang seryoso ang mukha, para bang hacker sa pelikula.“Psst, uyy, anong ginagawa mo?” tanong ni Jane sabay lapit, halos dumikit na siya sa balikat nito.Hindi tumingin si Riley, sagot niya lang, “Naghahalungkat ng mga files ni Ethan. Para kay Isabella.”“Oo nga pala…” bumuntong-hininga si Jane, tapos agad ding ngumisi.“Eh sige, ikaw na bahala diyan. Ako
🔞⚠️ RATED SSPG NOTE ⚠️🔞Uy mga ka-reader’s, wag kayong masyadong seryoso ha…Kung may nahulog, sorry na lang… hindi ko na kayo masasalo! 🤭😏THIRD PERSON:Nang maramdaman ni Isabella ang mainit na hininga nito na ngayon ay nasa tapat na ng kanyang pagkababae, nanlaki ang mga mata niya.“Seb—no, stop! Ummpphh!! Shiiit!!”The moment Isabella felt the scorching heat of his breath hovering right against her core, her eyes widened in shock.“Seb—no, stop! Ummpphh!! Shiiit!!” Her protest melted into a broken moan the instant his tongue slid against her folds, teasing and devouring with a merciless hunger.Her knees nearly buckled, but Sebastian’s grip on her wrists, pressed firmly against the cold glass, kept her standing. The icy surface of the mirror contrasted with the molten fire spreading through her body as his tongue worked deeper, rough and unrelenting.“F-f*ck, Sebb! OOOHHH!” sigaw niya, halos humihingal, habang pilit niyang idiniin ang noo sa salamin. Hindi niya alam kung dapat
THIRD PERSON:Pagkatapos ng dinner, dumulas ang tingin ni Isabella kay Sebastian, saka niya bahagyang hinagod ang sariling leeg na para bang nanunukso. “Next?” tanong niya, malamyos at puno ng hamon.Napangisi si Sebastian, nakasandal pa habang pinagmamasdan ang bawat galaw niya. Sebastian leaned closer, his hand sliding smoothly around her waist as if it already belonged there. “Talagang gusto mong maalala ang ginawa mo nung gabing iyon, hmm?” he whispered against her ear, the heat of his breath sending a shiver down her spine.“I’m curious…” nakangiting sagot ni Isabella habang dahan-dahang lumapit sa kanya. “…kung gaano nga ba ako ka-wild noong gabing iyon. Ikaw lang ang may alam, Mr. Montgomery.”Natawa si Sebastian, mababa at mapanganib ang tono. “Sweetheart… wild is an understatement. You weren’t just drunk… you were mine. Every inch of you.”Napalunok si Isabella at umiwas ng tingin, pero habang naglalakad sila sa hallway, napansin niya ang naka-ukit na pangalan sa marmol na
THIRD PERSON: Habang naglalakad silang dalawa sa mahaba at marangyang hallway ng hotel, napahinto si Isabella. Kumirot ang ulo niya, parang biglang bumalik ang isang alaala. Pamilyar ang lugar na iyon—ang mamahaling carpet, ang gintong dekorasyon sa pader, at ang malamlam na liwanag ng chandelier. “Tekaaa… ito ‘yong—” hindi na niya natapos ang sasabihin, dahil agad niyang nahuli ang pilyong ngisi ni Sebastian. Nakakunot ang mga mata nito, tila ba nababasa ang iniisip niya. Lumapit ang lalaki, bahagyang yumuko at bumulong sa kanyang tenga, sapat lang para siya lang ang makarinig. “I told you… ito ang gabing ipapalala ko sa’yo lahat ng ginawa natin dito nung lasing ka.” Halos mapalunok si Isabella, ramdam ang init ng hininga ni Sebastian sa gilid ng kanyang leeg. Tumigil siya sandali, pero hinila na siya nito patuloy hanggang sa makarating sila sa dulo ng hallway. Pagbukas ng double doors, bumungad ang isang private dining hall—tila ibang mundo. Malambot ang ilaw mula sa mamahalin
THIRD PERSON:FLASHBACK!Maliit pa si Ethan Ramirez noon, mga walong taong gulang lang, ngunit malinaw pa rin sa kanya ang ingay ng sigawan sa lumang opisina ng kompanya. Nakatayo siya sa gilid, mahigpit na hawak ang laylayan ng lumang polo ng kanyang ama, si Romiro Ramirez, habang pinagmamasdan kung paano halos magliyab sa galit ang dalawang magkaibang mundo na noon pa man ay magkaaway na.“Romiro, tigilan mo nga ako!” singhal ng ama ni Isabella, si Don Arturo Santiago, habang malakas na ibinalibag sa lamesa ang makapal na folder ng mga papeles. “Lahat ng ito, lahat ng plano para sa Santiago Corporation—akin ang puhunan, akin ang risk! At ngayong umaangat na, bigla mong sasabihing ideya mo ang pundasyon nito?!”Namula sa galit si Romiro, halos manginig ang kamao habang tinuturo ang mga papel. “’Wag mo kong gawing mangmang, Arturo! Alam mong galing sa akin ang konsepto ng mga proyektong ’yan! Ikaw ang pumapapel na parang ikaw ang utak, pero sino ba talaga ang naglatag ng plano? Ako!”