All Chapters of แด๊ดดี้สุดที่ร้าย: Chapter 11 - Chapter 20

ขวัญข้าว...."อาโกหก" "คะ??" "อาโกหกว่าไม่ได้รักเรา" แด๊ดดี้พูดแบบนี้มันหมายความว่ายังไงกันหรือว่าแด๊ดดี้ก็รักฉันเหมือนที่ฉันรักแต่จะใช่เหรอในเมื่อเขาบอกและตอกย้ำมาตลอดว่าเขารักฉันแบบหลานไม่ได้รักแบบชายหญิง แด๊ดดี้เงียบไปพักนึงก่อนจะพูดในสิ่งที่ฉันรอฟัง"จริงๆแล้วอาก็รู้สึกเหมือนที่เรารู้สึก""แด๊ดดี้.." ฉันไม่ได้หูฝาดใช่ไหมเขาพูดว่าเขารู้สักกับฉันเหมือนที่ฉันรู้สึก ตอนนี้ใจฉันมันแทบจะหยุดเต้นแล้ว"อา..อารักข้าวนะรักแบบที่ผู้ชายคนนึงจะรักผู้หญิงคนนึงได้ แต่เพราะอายุของอากับเราต่างกันเกินไปอาก็เลยกลัว"กลัวอะไรคะ" ฉันพยายามทำเสียงไม่ให้สั่นเมื่อได้ยินว่าเขารักฉันแล้วถามว่าอะไรคือสิ่งที่เขากลัว"อากลัวว่าถ้าสักวันนึงเมื่อข้าวโตขึ้นข้าวอาจจะเจอคนที่ใช่สำหรับข้าวจริงๆและข้าวก็รักเค้าจริงๆ อาก็เลยต้องปฏิเสธเราแล้วก็ปฏิเสธใจตัวเองเพราะอาไม่อยากอกหักหรือเสียใจตอนแก่ข้าวเข้าใจอาใช่ไหม" ทำไมเขาถึงน่ารักน่าเอ็นดูขนาดนี้ แด๊ดดี้ของฉันกลัวอกหักตอนแก่"ฮึก ฮึก แด๊ดดี้ >ฉันโผเข้ากอดคอเขาทันทีด้วยความดีใจที่เขาบอกความในใจฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนฉันรู้สึกดีและมีความสุขที่ได้ยินว่าเขาก็รักฉัน

เฟย....ผมถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินที่ขวัญข้าวบอก เธอบอกว่าทั้งดูหนังอย่างว่าทั้งหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องบนเตียงโอยผมอยากจะบ้าตายผมจะทำยังไงดีกับยัยตัวแสบแสนดื้อคนนี้ แต่ผมรู้ว่าถึงเธอจะแสบจะดื้อสักแค่ไหนแต่เธอก็เป็นเด็กดีไม่เคยทำอะไรนอกลู่นอกทางหรือทำอะไรไม่ดีให้ตัวเองเสียหายจะมีแค่กับผมนั่นแล่ะที่เธอกล้าทำอะไรแบบนี้นั่นเป็นเพราะเธอรักผมยังไงล่ะแล้วแบบนี้จะให้ผมโกรธเธอได้ยังไงจะว่าไปที่เธอทำก็ทำเพื่อผมทั้งนั้น เธออยากให้ผมพอใจและไม่อยากให้ผมมองเธอเป็นเด็ก คืออยากจะบอกว่าสำหรับผมเธอไม่ใช่เด็กเธอคือผู้หญิงคนนึงที่บรรลุนิติภาวะแล้ว พวกคุณไม่รู้หรอกว่าผมพยายามหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหนผมไม่รู้ว่าผมรู้สึกกับยัยตัวแสบตั้งแต่เมื่อไหร่ ตั้งแต่เมือ่ไหร่ที่ผมไม่ได้มองเธอเป็นหลานสาว ตอนนั้นผมคิดว่าผมผิดปกติหรือเปล่าที่คิดแบบนี้กับเด็กที่ผมรู้จักมาตั้งแต่เกิด แต่ความรู้สึกมันห้ามไม่ได้จริงๆผมพยายามออกห่างจากขวัญข้าวมาตลอดเพื่อให้ตัวเองเลิกคิดแต่ก็ทำไม่สำเร็จยิ่งยัยตัวแสบมาสารภาพรักกับผมซึ่งตอนนั้นเธออายุแค่สิบห้าเองเธอเพิ่งใช้นางสาวมาได้ไม่ถึงปีเลยตอนนั้นผมถึงปฏิเสธเธอและทำตัวเหินห่างแต่ยัยตัวแสบแสนดื้

ขวัญข้าว...."เดี๋ยวอาจะสอนนะครับ" จากนั้นเขาก็เอามือของเขามาจับที่มือของฉันที่กำน้องชายเขาแล้วขยับมือของฉันขึ้นลงจนฉันเริ่มคล่องมือ "ลองทำเองซิครับ" แล้วเขาก็ปล่อยมือฉันแล้วให้ฉันทำเอง ตอนแรกฉันก็ไม่กล้าแต่ทำไปทำมาก็รู้สึกสนุกมือดีเหมือนกันแม้ฉันจะไม่กล้ามองเจ้านั่นแบบตรงๆสักเท่าไหร่ก็ตาม แต่ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่าว่ามันใหญ่ขึ้นและยาวขึ้นจนมือฉันกำไม่มิดจนฉันต้องใช้อีกมือมาช่วย"อ่าาา ทำแบบนั้นแล่ะน้องข้าว ซี๊ดดด อ่าาา แบบนั้นครับอืมมม เร็วอีกครับที่รัก" ที่รักงั้นเหรอ?? แค่ได้ยินคำว่าที่รักฉันก็เร่งความเร็วของมือ ไม่นานฉันก็รู้สึกถึงความเปียกชื้นพอฉันหันไปมองมันเหมือนมีน้ำสีใสๆไหลออกมาจากปลายแท่งร้อนของเขา"อ่าาา เสียวสุดๆน้องข้าวเร็วอีกครับอาจะไม่ไหวแล้ว" เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆแล้วมองมาที่ฉันด้วยสายตาเว้าวอน ฉันก็เลยจัดให้ตามคำขอ ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลทะลักออกมาจนมันเลอะเต็มมือของฉัน ฉันจ้องมองมันอย่างตื่นตะลึงและตกใจก่อนที่ฉันจะทำอะไรบางอย่างที่ฉันเคยเห็นในหนังเข้าทำ ฉันหลับตาก่อนจะใช้ปากเข้าครอบครองความใหญ่โตบ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ "ซี๊ดดด อ่าาาา น้องข้าวของอา อ่าาาาาาา" แม้คว

หลายนาทีผ่านไป...."แด๊ดดี้เป็นอะไรคะ" ฉันถามเมื่อเห็นว่าเขานิ่งอยู่นานจนตอนนี้ความเจ็บที่มีเริ่มทุเลาเบาบางลง"อาไม่ได้เป็นอะไรครับอาแค่อยากให้เราปรับตัวก่อนเพราะถ้าอาขยับเราอาจจะเจ็บมากขึ้นกว่าเดิม""น้องข้าวหายเจ็บแล้วค่า" พอเขาได้ยินว่าฉันหายเจ็บแล้วเขาก็เริ่มขยับตัวเบาๆและเพียงแค่เขาขยับความเสียวก็ตามมาทันที"อ๊าาาา" ฉันหลุดครางออกมา"อ่าาาา โคตรแน่น ซี๊ดดด อื้มมมมมม" เสียงของเขาครางกระเส่าก่อนจะซบใบหน้าลงมาตรงกลางร่องอกของฉัน ฉันรีบกอดเขาเอาไว้"ถ้าอาทำแรงจนทนไม่ไหวน้องข้าวบอกอานะครับ อาไม่อยากให้เรามีความทรงจำที่ไม่ดีกับเรื่องนี้""น้องข้าวทนไหวค่ะ" "แน่ใจนะ""ค่ะ^^" ฉันไม่รู้หรอกว่าตัวเองจะทนไหวหรือเปล่าเพราะฉันเองก็ไม่เคยมาก่อนแต่จากที่ศึกษามาก็ไม่มีใครตายเพราะเรื่องบนเตียงนะ เท่าที่อ่านๆมามีแต่คนบอกว่ามันมีแต่ความสุขและความเสียวและเรื่องบนเตียงก็เป็นปัจจัยสำคัญของการใช้ชีวิตคู่ของสามีภรรยา ถึงแม้ตอนนี้เราจะยังไม่ได้แต่งงานเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแต่ฉันเชื่อว่าสักวันหนึ่งวันนั้นต้องมาถึงอย่างแน่นอนเพราะมันคือความตั้งใจสุงสุดในชีวิตของฉันเลยที่จะเป็นภรรยาของแด๊ดด

ขวัญข้าว...."อึก อึก เรียบร้อยแล้วค่ะ อีกหนึ่งเม็ดทานหลังจากนี้สิบสองชั่วโมง" ฉันบอกแด๊ดดี้หลังจากที่ฉันกินยาคุมฉุกเฉินที่เขาเป็นคนลงไปซื้อมาให้จากร้านยาพร้อมน้ำหนึ่งขวด"อาขอโทษนะครับที่ทำให้เราต้องกินยาพวกนี้" แด๊ดดี้พูดกับฉันด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนักฉันรู้ว่าเขารู้สึกผิดรู้สึกไม่ดีแต่นี่มันเป็นวิธีเดียวที่ทำได้ในตอนนี้นี่นา ถ้าถามหาคนผิดฉันเองก็ผิดที่ไปยั่วเขาก่อน"อาสัญญาว่าอาจะไม่ให้เรากินมันอีกต่อไปอาจะป้องกันเอง""มันมียาคุมแบบรายเดือนด้วยไม่ใช่เหรอคะเดี๋ยวน้องข้าวซื้อมาทานก็ได้""อย่าเลยอาไม่อยากให้เรากิน มันไม่ดีต่อสุขภาพผลเสียก็เยอะเอาเป็นว่าอาจะป้องกันเอง" "ก็ได้ค่ะ^^" จากนั้นแด๊ดดี้ก็พาฉันกลับมาที่บ้านที่มีคุณปู่กับคุณย่านั่งรอเราสองคนอยู่ที่ห้องรับแขกเพราะก่อนหน้าที่จะมาแด๊ดดี้โทรมาบอกปู่กับย่าว่ามีเรื่องสำคัญจะพูดกับท่านเมื่อเขามาถึงข้างในแด๊ดดี้ก็จูงมือของฉันมานั่งที่พื้นพรมก่อนจะก้มลงกราบปู่กับย่าของฉันจากนั้นแด๊ดดี้ก็สารภาพกับท่านทั้งสองถึงเรื่องของเรา ตอนแรกฉันคิดว่าปู่กับย่าต้องโกรธฉันกับแด๊ดดี้มากๆแน่แต่เปล่าเลยค่ะ"อาถามเฟยสักข้อนึงได้ไหมแล้วเฟยต้องตอบอามาตามตรงนะ"