All Chapters of คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ: Chapter 451 - Chapter 460

503 Chapters

บทที่ 451

เมื่อกลับถึงอวิ๋นกุยเสิ่นชิงซูเปิดแฟ้มเอกสารก่อนเป็นอันดับแรกข้อมูลที่ฟู่ซือเหยียนให้เธอครบมากคดีของแม่ในตอนนั้นกลับมีเงื่อนงำ!ในนั้นยังเกี่ยวข้องกับจ้าวเทียนด้วยเสิ่นชิงซูพลิกอ่านข้อมูลเหล่านั้น ล้วนแล้วแต่สืบค้นได้ในสองสามเดือนนี้ที่แท้หลินหลานอี๋ก็รู้จักกับจ้าวเทียนแต่แรกแล้วเมื่อก่อนจ้าวเทียนก็เป็นคนทำธุรกิจเหมือนกัน แต่มักใหญ่ใฝ่สูงเกินไป ตอนหลังเพื่อให้ได้กำไรมากขึ้น จึงเริ่มเลี่ยงภาษีหวังผลกำไร ที่ได้มาล้วนเป็นเงินสกปรกทว่าความสดใสไม่คงอยู่นาน เมื่อเจอกับความเข้มงวดของประเทศ จ้าวเทียนพลั้งสังหารเจ้าพนักงานทำคดีระหว่างการหลบหนี จึงถูกประกาศจับทั่วประเทศ!หลังจากจ้าวเทียนหลบหนีไป หลินหลานอี๋ก็พบว่าตัวเองตั้งครรภ์ เธอคลอดโจวอวี๋ชูตามลำพังและไม่นานก็ลงเรือเป็นสาวนั่งดริงก์เธอรู้จักกับคนมีฐานะมากมายในสถานบันเทิง ใช้ชีวิตเป็นชู้ที่ถูกเลี้ยงดูหลายปี แต่โดยมากแล้ว คนมีฐานะพวกนั้นแค่ต้องการความแปลกใหม่ เมื่อเวลาผ่านไปนานก็ให้เงินค่าเลิกราก้อนหนึ่ง ก่อนจะทิ้งหลินหลานอี๋หลินหลานอี๋แค้นใจ เธอจึงเริ่มหาผู้ชายที่จะทำให้เธอขึ้นตำแหน่งได้สำเร็จในตอนนี้เอง จ้าวเทียนปรากฏตั
Read more

บทที่ 452

หลินหลานอี๋ส่ายหน้า เธอที่ถูกความเจ็บปวดทรมานจนลูกตาถลน เวลานี้ในดวงตาเต็มไปด้วยความพรั่นพรึง“ฉันไม่อยากทำแบบนี้ ฉันรู้ว่าฉันผิดต่อนาย แต่ฉันไม่อยากลำบากอีกแล้ว ไปเมืองนอกฉันปรับตัวไม่ได้ จ้าวเทียน นายไปเกิดใหม่เถอะ ชาตินี้เราไม่มีวาสนาต่อกัน ชาติหน้าเถอะ ชาติหน้าเราค่อยเป็นผัวเมียกัน นายปล่อยฉันไปเถอะ! ปล่อยฉันไป ฉันยังไม่อยากตาย...”“เธอไม่อยากตายเหรอ?” จ้าวเทียนหัวร่อ กล่องเสียงหลังจากถูกไฟคลอกหยาบแห้งมากขึ้น ราวกับวิญญาณร้ายจากขุมนรกที่มาเอาชีวิตอย่างไรอย่างนั้น“หลินหลานอี๋ เธอควรตายนานแล้ว! เธอดูร่างกายตัวเองสิว่าเน่าเฟะไปถึงไหน?! เธอนึกว่ายาช่วยชีวิตที่เธอกินทุกเดือนนั่นมันเป็นของดีอะไรกัน?! ฉันจะบอกให้นะ มันเป็นของต้องห้าม! เธออยู่ได้อีกไม่นานแล้ว เธอต้องตาย และเธอต้องตายแบบทุเรศมากด้วย...”หลินหลานอี๋เบิกตาโพลงพลางส่ายหน้า “ไม่หรอก ฉันจ่ายเงินซื้อยาเยอะอย่างนั้น ฉันต้องหายดี ฉันจะไม่ตาย ฉันจะไม่ตาย!”“ฮ่า ๆ ๆ! หลินหลานอี๋ เธอวางแผนผู้ชายทั้งชาติ คิดไม่ถึงละสิ สุดท้ายยังต้องแพ้อยู่ใต้ร่างผู้ชาย!”จ้าวเทียนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ฉันจะบอกเธอแล้วกัน ฉันนี่แหละที่เอาเอดส์ไปติ
Read more

บทที่ 453

หลังจากกลับถึงอวิ๋นกุย เจียงเยว่หลานก็รบเร้าจะกลับบ้านนอกให้ได้เสิ่นชิงซูรั้งไว้ไม่อยู่ ยกเสี่ยวอันหนิงมาอ้างก็ไม่ได้ผลคงเพราะตกใจกับเสิ่นเยี่ยนอิ๋ง เจียงเยว่หลานที่ช่วงนี้อาการดีขึ้นมากแล้วจึงกำเริบขึ้นมาอีกสุดท้ายจึงทำตามความประสงค์ของเจียงเยว่หลาน หลังจากพักที่อวิ๋นกุยคืนหนึ่ง จิ้นหวยหมินกับน้าฉินก็พาเจียงเยว่หลานกลับบ้านนอกในวันต่อมาขณะนี้เลยค่ำคืนที่ได้ประกวดไปครึ่งเดือนกว่าแล้วการที่คดีของเจียงเยว่หลานสามารถดำเนินไปและมีบทสรุปได้ราบรื่นเช่นนี้ ระหว่างนั้นมีความช่วยเหลือของฟู่ซือเหยียนอยู่มากเสิ่นชิงซูรู้จุดนี้ดี แต่เธอรู้สึกว่านี่คือสิ่งที่ฟู่ซือเหยียนควรทำเขาคือทนายที่รับผิดชอบคดีนี้ในตอนนั้น ตอนนี้คดีพลิก เขาในฐานะที่เป็นทนายแก้ต่างคดีนี้สมควรพยายามถึงที่สุดนับดูแล้วก็ถือว่าเป็นขอบเขตเงื่อนไขในการแต่งงานของพวกเขาสำหรับคดีเสิ่นฉู่ซีกับโจวอวี๋ชูขโมยผลงานเธอ เสิ่นฉู่ซีชดใช้เงิน จ่ายค่าปรับ และตระกูลเสิ่นก็รับเธอกลับไปแล้วถึงไม่ต้องติดคุกติดตะราง แต่ได้ยินว่าเงินที่ตระกูลเสิ่นประกันตัวเธอและกับเรื่องการแต่งงานของเสิ่นฉู่ซีเองคุณนายใหญ่เสิ่นกำหนดการแต่งงานให้เส
Read more

บทที่ 454

เสิ่นชิงซูหิ้วของสองใบใหญ่เดินไปยังสุสานของลูกชายเพียงแต่พอเธอเดินไปถึง กลับพบว่าแผ่นป้ายลูกชายหายไปแล้วก่อนหน้านี้มันอยู่ตรงนี้ชัด ๆเสิ่นชิงซูจำได้แม่นอยู่ข้าง ๆ คุณท่านฟู่นั่นแหละแต่ตอนนี้ตรงนี้กลับว่างเปล่าเสิ่นชิงซูนึกว่าตัวเองจำผิดเธอวางของลง แล้วโทรหาฉินเยี่ยนเฉิง“หมอฉิน ตอนนี้ฉันอยู่ที่สุสานตระกูลฟู่”ทางฉินเยี่ยนเฉิงตกใจ “คุณว่าอะไรนะ? คุณอยู่ที่สุสานตระกูลฟู่เหรอ?”“ค่ะ ฉันคิดจะไปจากเมืองเป่ยแล้ว” เสิ่นชิงซูพูด “ก่อนไปฉันอยากมาเยี่ยมลูกชายฉันอีกครั้ง แต่ฉันหาแผ่นป้ายหน้าหลุมศพไม่เจอ”“เอ่อ...” ฉินเยี่ยนเฉิงลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะพูด “เรื่องนี้พูดแล้วมันยาว ไม่งั้นคุณโทรถามซือเหยียนเองเถอะ?”พอเสิ่นชิงซูได้ยินอย่างนี้ก็ขมวดคิ้ว “ค่ะ”หลังจากวางสาย เสิ่นชิงซูปลดบล็อกเบอร์ของฟู่ซือเหยียน แล้วโทรออกโทรศัพท์ดังสองสามครั้งก็ถูกรับ“อาซู” เสียงผู้ชายทุ่มต่ำ เจือความเอาใจบางส่วน “มีอะไรเหรอ?”“ฟู่ซือเหยียน” เสิ่นชิงซูขมอารมณ์โกรธแล้วถาม “สุสานลูกชายฉันนี่มันยังไงกัน?”“ตอนนี้คุณอยู่ไหน?”“สุสานตระกูลฟู่”ฟู่ซือเหยียนเงียบงันไปทันที ก่อนจะตอบ “ลูกชายเราไม่ได้อ
Read more

บทที่ 455

“อาซู คุณใจเย็นก่อน”“ฉันใจเย็นไม่ได้!”เสิ่นชิงซูสองตาแดงก่ำ จ้องฟู่ซือเหยียน “ตอนนี้ฉันแค่อยากรู้ว่าลูกชายฉันอยู่ที่ไหน?!”ฟู่ซือเหยียนเม้มริมฝีปาก ขมวดคิ้วแล้วตอบ “เขาไม่ได้อยู่ที่นี่”“ไม่ได้อยู่ที่นี่?”เสิ่นชิงซูจ้องเขา “ฟู่ซือเหยียน คุณปั่นหัวฉันอีกแล้วใช่ไหม?”“ผมเปล่า เรื่องนี้พูดแล้วมันยาว ทีแรกผมกะว่ารอ...”“ฉันไม่เชื่อคุณ!” เสิ่นชิงซูขัดคำพูดของเขา “ถ้าคุณไม่บอกฉัน ฉันจะไปหาเอง!”เสิ่นชิงซูเดินออกจากห้องทำงานฟู่ซือเหยียนไม่ได้ขวางเธอเสิ่นชิงซูผลักประตูออกทีละบาน ค้นห้องทั้งหมดของชั้นสองเพียงแต่ไม่เห็นลูกของเธอเธอไปหาที่ชั้นสามอีกเธอหาทุกห้องทั้งวิลล่า แม้แต่ห้องแม่บ้าน ห้องใต้ดินก็ไปหาไม่มีไม่มีลูกของเธอ!ในตอนที่เสิ่นชิงซูเดินออกจากห้องสุดท้าย ความหวังอันน้อยนิดเปลี่ยนเป็นความเดือดดาลโดยสมบูรณ์เธอเข้าห้องทำงาน ตรงดิ่งไปถึงหน้าโต๊ะ หอบเอกสารและที่ใส่ปากกาบนโต๊ะขว้างใส่ฟู่ซือเหยียนทั้งหมดฟู่ซือเหยียนไม่หลบหลีก ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์มุมหนังสือคมกริบกระแทกใส่หน้าอก เขาแค่ครางต่ำทีหนึ่ง กลับไม่ได้ถอยสักก้าว“ฟู่ซือเหยียน คุณยังเป็นคนหรือเปล่ากันแน่
Read more

บทที่ 456

“อาซู คุณใจเย็นหน่อย คุณรออีกสามวัน สามวันแล้วผมต้องพาลูกชายเรากลับบ้านแน่”“มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณก็ยังจะหลอกฉัน!” เสิ่นชิงซูมองฟู่ซือเหยียน ความหวังที่ผุดขึ้นมาในใจดับมอดอีกครั้ง“ฟู่ซือเหยียน คุณมันน่าขยะแขยงจริง ๆ!”ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้ว “ผมไม่ได้หลอกคุณ”“ฉันจะไม่เชื่อคำพูดของคุณแม้แต่คำเดียวอีกแล้ว!”เสิ่นชิงซูพูดจบก็หมุนตัวออกไปแบบหัวก็ไม่หันฟู่ซือเหยียนมองเงาหลังเธอด้วยสายตาซับซ้อนตอนที่เสิ่นชิงซูเดินออกมาจากคฤหาสน์พบกับฉินเยี่ยนเฉิงที่เพิ่งลงจากรถพอดี“คุณเสิ่น” ฉินเยี่ยนเฉิงเรียกเธอ ก่อนจะถามอย่างห่วงใย “คุณกับซือเหยียน...”“หมอฉิน” เสิ่นชิงซูขัดคำพูดเขา แล้วถาม “ลูกชายฉันยังมีชีวิตอยู่ไหมคะ?”ฉินเยี่ยนเฉิงขมวดคิ้ว ตามด้วยตอบตามความจริง “ซือเหยียนบอกว่ายังอยู่ครับ”“คุณเคยเห็นไหมคะ?”ฉินเยี่ยนเฉิงส่ายหน้า “ขอโทษครับ ผมก็เพิ่งรู้เมื่อสองสามวันก่อนเหมือนกัน”เสิ่นชิงซูแค่นเสียงเย็นชาเหมือนอย่างที่คิดไว้เลยฟู่ซือเหยียนปั่นหัวเธออีกแล้วเสิ่นชิงซูสะกดความโกรธเกรี้ยวเต็มทรวง หมุนตัวออกไปโดยตรงเมื่อกลับมาถึงบนรถ เสิ่นชิงซูฟุบกับพวงมาลัยสงบสติอารมณ์สวรรค์รู้ว่าเ
Read more

บทที่ 457

“ฉันไม่ได้บอกเขา”ฉินเยี่ยนเฉิงอึ้ง นิ่งไปพักหนึ่งถึงจะฉุกคิดได้“นายหมายถึงตอนนี้เฟิงอวิ๋นเฉียนยังนึกว่าซืออวี่เป็นลูกชายของเคออวี่หางเหรอ?”“อื่ม” ฟู่ซือเหยียนพูด “อย่างน้อยก่อนที่ฉันจะรับตัวลูกชายกลับมา ยังต้องปิดเรื่องชาติกำเนิดของซืออวี่ต่อไป”ฉินเยี่ยนเฉิงเข้าใจแล้วที่เฟิงอวิ๋นเฉียนต้องการตัวซืออวี่ให้ได้ ก็เพราะซืออวี่เป็นลูกชายของเคออวี่หางพูดง่าย ๆ ก็คือ ถ้าซืออวี่ไม่ใช่ลูกชายของเคออวี่หาง งั้นซืออวี่ก็ไม่มีคุณค่าในสายตาของเฟิงอวิ๋นเฉียนอีกต่อไป!ถ้าซืออวี่สูญสิ้นคุณค่า งั้นฟู่ซือเหยียนอยากแลกตัวลูกชายกลับมา เกรงจะยากมาก!“แค่ก...”ฟู่ซือเหยียนหันหลังล้วงผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าออกมาปิดปากฉินเยี่ยนเฉิงเดินไปก้าวหนึ่ง จ้องใบหน้าด้านข้างของเขา “นายยังไอเป็นเลือดอยู่เหรอ?”ฟู่ซือเหยียนกำผ้าเช็ดหน้าไว้ในฝ่ามือ สีหน้าเย็นชา “เปล่า”“ฟู่ซือเหยียน นายอย่ามาปิดบังฉันเลย!”ฉินเยี่ยนเฉิงอยากไปแย่งผ้าเช็ดหน้าจากมือเขา กลับถูกฟู่ซือเหยียนหลบ“นายกลับไปเลี้ยงลูกเถอะ” ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้วไล่ “ฉันไม่เป็นไร”“นายหยุดยาอีกแล้วใช่ไหม?”ฟู่ซือเหยียนเม้มริมฝีปากไม่พูดฉินเยี่ยนเฉ
Read more

บทที่ 458

“เหตุผลล่ะ?”“ฟู่ซือเหยียนบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ?” เฟิงอวิ๋นเฉียนหัวเราะเบา ๆ “ลูกชายที่คุณคลอดในตอนนั้นไม่ได้ตาย”เสิ่นชิงซูลมหายใจติดขัดเล็กน้อย “คุณรู้ได้ยังไง?”“เพราะตอนนั้นผมซื้อตัวหมอ ใช้ทารกตายสลับตัวกับลูกชายคุณ”เสิ่นชิงซูชะงักงัน“เฟิงอวิ๋นเฉียน คุณไม่มีหลักฐาน ทำไมฉันต้องเชื่อคุณด้วย?”เสิ่นชิงซูหัวใจเต้นตัว แต่เธอไม่อยากให้เฟิงอวิ๋นเฉียนสังเกตรู้ จึงทำเป็นพูดอย่างใจเย็น “คุณกับฟู่ซือเหยียนต่างบอกว่าลูกชายฉันยังไม่ตาย แต่พวกคุณไม่ให้ฉันดูกระทั่งภาพกับคลิปของลูกชายฉันสักนิด พวกคุณคิดว่าฉันหลอกง่ายมากเหรอ?”“ฟู่ซือเหยียนไม่กล้าให้คุณเห็นอยู่แล้ว” เฟิงอวิ๋นเฉียนหัวเราะเสียงเย็น “เพราะเด็กอยู่ในมือผม ถ้าผมไม่ยอมคืนให้ พวกคุณจะทำอะไรได้?”เสิ่นชิงซูเม้มริมฝีปาก“เด็กอยู่ในมือผม ถ้าผมต้องการใช้เด็กข่มขู่คุณ บีบให้คุณแต่งงานกับผม คุณเสิ่น คุณจะทำยังไง?”เฟิงอวิ๋นเฉียนเสียงลุ่มลึก “เท่าที่ผมรู้มา ตอนนี้คุณหย่ากับฟู่ซือเหยียนแล้ว”เสิ่นชิงซูข่มเพลิงโทสะพูด “เฟิงอวิ๋นเฉียน ระหว่างคุณกับฟู่ซือเหยียนจะยังไงฉันไม่สน แต่เด็กบริสุทธิ์!”“ผมรู้ว่าเด็กบริสุทธิ์ แต่ผมแค้นนี่!” น้ำเ
Read more

บทที่ 459

สุดท้ายเสิ่นชิงซูก็ยังเลือกไปประเทศเคเธอบอกเรื่องนี้กับเวินจิ่งซีเวินจิ่งซีไม่วางใจให้เธอไปคนเดียว จึงเสนอว่าจะไปด้วยเสิ่นชิงซูก็รู้สึกว่ามีคนไปเป็นเพื่อนจะปลอดภัยกว่าคืนนั้นพวกเขานั่งเครื่องบินส่วนตัวตระกูลเวินไปยังประเทศเคเดินทางทั้งคืน ตอนที่ถึงประเทศเค คือเวลาท้องถิ่นสิบโมงเช้าเมื่อออกมาจากสนามบิน เลขาสาวคนสนิทของเฟิงอวิ๋นเฉียนก็รอพวกเขาอยู่แล้วเลขาสาวพาพวกเขาขึ้นรถยนต์ธุรกิจสีดำรถยนต์ธุรกิจออกจากสนามบินไปยังใจกลางเมืองเป็นระยะทางรถสี่สิบนาทีเต็ม ๆตลอดทางในรถเงียบมากยิ่งใกล้ถึงเป้าหมาย เสิ่นชิงซูก็ยิ่งตึงเครียดเวินจิ่งซีรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของเธอ จึงกดบ่าของเธอเบา ๆเสิ่นชิงซูหันไปมองเขา“อาซู ไม่ต้องกลัว มีผมอยู่” เวินจิ่งซียิ้มอ่อนโยนกับเธอ “ผมจะรับลูกกลับบ้านเป็นเพื่อนคุณ”เสิ่นชิงซูแสบปลายจมูก เม้มริมฝีปากพยักหน้า......รถยนต์ธุรกิจสีดำเคลื่อนเข้าคฤหาสน์ส่วนตัวของเฟิงอวิ๋นเฉียนเลขาสาวพาเสิ่นชิงซูกับเวินจิ่งซีเดินไปยังห้องรับแขกของอาคารหลักเฟิงอวิ๋นเฉียนกำลังนั่งอยู่บนโซฟา สองขาเรียวยาวทับซ้อนกัน หลังพิงพนักพิงโซฟา สูบซิการ์อย่างขี้เกียจเขาเลิกค
Read more

บทที่ 460

พอโจวอวี๋ชูรู้ก็โมโหใส่เขารุนแรง บอกว่าเขาไม่มีประโยชน์ แล้วยังเสียใจที่มีเขา!ฟู่ซืออวี่มองโจวอวี๋ชูสีหน้าดุดัน ในดวงตามีแต่ความเกลียดชัง ปราศจากความรักแม้เพียงกิ่งก้อย สุดท้ายก็เข้าใจ ที่แท้โลกนี้ไม่ใช่ว่าแม่ทุกคนรักลูกของตัวเองแม่บังเกิดเกล้าท่านนี้ของเขาไม่เคยรักเขาเลยจริง ๆและในตอนนั้นเอง เขาฉุกนึกถึงเสิ่นชิงซูนึกถึงช่วงเวลาที่ถูกเสิ่นชิงซูปกป้องอยู่ในอกห้าปีเขาคิดถึงว่าเสียงแม่ชิงซูอ่อนโยนมากเขาคิดถึงแม่ชิงซูที่ถึงจะไม่เคยให้เขากินไอศกรีมและขนม แต่เธอจะทำคุกกี้และขนมปังที่มีประโยชน์ให้เขามากมายด้วยตัวเองเขาคิดถึงแม่ชิงซูที่จะอ่านนิทานก่อนนอนเป็นเพื่อนทุกค่ำคืน เขาจะนอนฝันดีเสมอ ไม่เคยฝันร้ายเขาคิดถึงแม่ชิงซูที่อดทนตอบคำถามเด็ก ๆ ของเขาทุกคำถามเขายิ่งคิดถึงแม่ชิงซูของเขาไม่ต้องการเขาแล้ว...แต่ครั้งนี้ฟู่ซืออวี่รู้ มันไม่ใช่ปัญหาจากแม่ชิงซูเป็นเขาที่ทำผิด การแสดงออกของเขาทำให้แม่ชิงซูเสียใจ แม่ชิงซูจึงไม่ต้องการเขาแล้วก่อนจะถึงวันนี้ ฟู่ซืออวี่ถึงขั้นนึกว่าตัวเองจะไม่ได้เจอกับเสิ่นชิงซูอีกแล้ว!เขาอยู่ที่นี่ด้วยความกระวนกระวายหวาดกลัวทุกวันตอนนี้จู่ ๆ ก็เห
Read more
PREV
1
...
4445464748
...
51
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status