Semua Bab The Billionaire's Unwanted Bride And Her Secret Triplets : Bab 51 - Bab 60

The air inside La Bellucia felt heavier now, kahit na pareho lang naman ang lamig ng air-conditioning. Liam sat there, still as stone, habang pinagmamasdan ang private room sa kabilang section. The faint hum of conversation around them seemed far away, replaced by the echo of one name in his head. Alyssa Ann Ramirez. He hadn’t said it aloud yet, but the weight of it pressed against his chest. “Tol,” Darren leaned closer, keeping his voice low, “that’s her, isn’t it?” Liam’s jaw tightened. “It’s… complicated.” Ethan raised a brow. “Complicated? Bro, I just saw two kids na parang photocopy mo nung high school ka. And you’re telling me—” “Not here,” Liam cut him off, his voice sharp enough to slice through Ethan’s words. He pushed his untouched plate away and leaned back, but his eyes… they kept drifting to that door. Inside the Ramirez private room, the atmosphere wasn’t as calm as it looked. Alyssa poured water into Callum’s glass, her movements deliberate, controlled. “You two

Tahimik ang buong mansyon. Mas tahimik pa kaysa dati. Yung tipong bawat tunog ng takong mo, parang may sariling echo sa loob ng dibdib mo. Pagpasok nila mula sa garahe, nauna si Seraphine kasama si Sky at Callum papunta sa hallway. Si Snow, gaya ng lagi, hindi sumama agad sa mga kapatid — tumigil muna sa may gilid ng pinto at tumingin sa kanya. That look. Too sharp for a child her age. Parang gusto niyang magsalita, pero pinili niyang manahimik. “Go upstairs, Snow,” mahinang sabi ni Alyssa. Hindi gumalaw ang bata. Pero ilang segundo lang, tumalikod din at umakyat, walang kahit anong sinabi. Sa sala, nakaupo na sina Rico at Sam — parehong late dumating kanina sa La Bellucia, pero halata sa mga mata nila na may gusto silang malaman. “Anong nangyari bago kami dumating?” tanong agad ni Rico, diretso at walang paligoy. Naka-cross arm siya, parang interrogation mode na. Sam leaned back sa sofa, studying her. “Balita ko... medyo magulo raw yung atmosphere kanina. Care to explain?”

Sa malamig na liwanag ng umaga, tahimik na bumukas ang pintuan ng private office ni Liam. Sa kanyang mesa, nakatambak ang ilang confidential files na hindi pa niya nagagalaw mula kagabi. Nakatayo si Carl sa gilid, hawak ang isang maliit na USB drive na para bang may bigat ito na hindi basta-basta madadala ng kahit sino. “Boss…” mababa at may diin ang boses ni Carl. “Ito na yung footage galing sa airport CCTV. ‘Yung araw na dumating si Ma’am Sera, kasama ‘yung mga bata at ‘yung dalawang kuya niya.” Itinapat ni Liam ang tingin sa kaniya, walang imik. Kinuha niya ang USB at agad isinaksak sa kanyang laptop. Ilang segundo lang, sumulpot sa screen ang malinaw na kuha ng arrival area. Una, ang pagpasok ni Sera, bitbit ang mga bata, habang maingat na sinusundan ng dalawang lalaking may presensya ng disiplina—mga kuya niya. Ngunit hindi doon natapos ang kuha. Makalipas ang halos tatlumpung minuto, may isa pang frame na umagaw ng pansin ni Liam. Isang babae, naka-dark sunglasses, suot ang s

Sa loob ng maluwang ngunit malamig na opisina ni Liam, ang tik-tak ng orasan sa pader ang tanging tunog na pumupuno sa katahimikan. Nakatayo siya sa harap ng floor-to-ceiling glass window, tangan ang tasa ng kape na kanina pa lumamig. Pero hindi niya iyon iniinom. Hindi niya rin ramdam ang lamig. Ang nasa isip niya ay ang tatlong batang nakita niya kamakailan sa isang high-end na restaurant — dalawang batang lalaki at isang batang babae na tila may dalang bahagi ng nakaraan sa bawat ngiti at tingin nila. Mula nang araw na iyon, wala na siyang maayos na tulog. Kahit gaano kabusy ang schedule niya, bumabalik-balik sa isip niya ang eksenang iyon… at higit sa lahat, ang mga matang iyon na tila nanunuot sa kaluluwa niya. "What if...?" bulong ng isip niya. Pero hindi niya tinutuloy. Ayaw niyang sumugal sa posibilidad na baka siya lang ang nag-iisip. Humugot siya ng malalim na hininga at kinuha ang cellphone. Pinindot ang speed dial. “Carl,” malamig ngunit may tensyon ang boses niya.

Nakatunganga si Liam sa malalaking bintana ng opisina, tanaw ang kulay-abong langit ng lungsod. Kanina pa siya hindi mapakali—parang may kakaibang kuryente sa hangin, isang pakiramdam na may malapit nang mangyari. Tahimik na bumukas ang pinto at pumasok si Ethan Valdez, walang ingay ang bawat hakbang pero dala nito ang isang aura na alam ni Liam: may dala itong mabigat na balita. “Bro,” bati ni Ethan, diretsong umupo sa harap niya. Hindi na nito kinailangang magpaligoy-ligoy. “I’ve been tracking Seraphine Amara del Monte for months… and yesterday, I finally saw something you’ll want to hear.” Hindi gumalaw si Liam, pero tumalim ang tingin niya. “Talk.” Humugot si Ethan ng phone mula sa bulsa at binuksan ang ilang larawan. “Sinundan ko si Seraphine papunta sa isang private restaurant sa Tagaytay. Alam mo na, yung tipong walang makakapasok na hindi VIP. I was expecting her usual company… but this time, she wasn’t alone.” Itinulak niya ang phone sa mesa, direkta sa harap ni Liam. Ka