All Chapters of แค่คำว่ารัก: Chapter 61 - Chapter 70

น่านฟ้า.....เขาไม่รู้ว่ามินนี่จะคิดกับเขาแค่เพื่อนอย่างที่เธอพูดหรือเปล่านะเพราะแววตาของเธอเวลามองมาที่เขามันไม่เหมือนเพื่อนที่ใช้มองกันแต่เขาก็ไม่ได้สนใจหรอกนะว่ามินนี่จะคิดแบบไหนรู้สึกยังไงเพราะสำหรับเขามินนี่ก็เป็นได้แค่เพื่อนคนนึงในห้องเรียนเท่านั้น ถ้าถามว่าเขาไม่มีเพื่อนคนอื่นๆ เลยเหรออยากจะบอกว่าเขาไม่อยากคบใครเป็นเพื่อนทั้งนั้นจนทุกคนคิดว่าเขาหยิ่งที่ไม่ค่อยพูดจากับใครซึ่งเขาก็ไม่ได้สนใจว่าใครจะคิดยังไงเพราะทุกวันที่เขามาเรียนก็เพราะพ่อกับแม่ขอร้องเท่านั้น ที่สำคัญเขาอยากเอาเวลาของเขาไปดูแลพาฝันมากกว่าเอาเวลาไปเที่ยวสนุกกับเพื่อนเหมือนที่ผ่านมาสมัยมัธยมเพราะตอนนี้เขามีความรับผิดชอบที่เพิ่มมากขึ้นเขาจะมาเที่ยวเล่นสนุกสนานเฮฮาแบบเดิมไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ส่วนมินนี่เธอก็ดูไม่มีพิษมีภัยอะไรก็พอคุยได้แต่เขาก็เว้นระยะห่างเอาไว้ประมาณนึงไม่ได้สนิทอะไรมากมาย มีอีกเรื่องหนึ่งในตอนนั้นพี่ชายของมินนี่มาขอโทษเขาหลังจากทราบเรื่องพาฝันโดนรถชน พี่ชายมินนี่บอกว่าถ้าตัวเองไม่บอกพาฝันว่าเขาไปร้านเหล้าพาฝันก็คงไม่ตามไปซึ่งเขาก็ไมไ่ด้โกรธอะไรพี่ชายของมินนี่หรอกนะเพราะมันไม่ใช่ความผิดของใคร มันเป็นคว

น่านฟ้า...เขาให้เธอขึ้นขี่หลังเพื่อกลับมายังบ้านพักเราต่างคนต่างเงียบไม่มีใครพูดอะไร พาฝันเอามือมาโอบรอบคอและเอาคางมาเกยไว้ที่ไหล่ของเขา สักพักเสียงลมหายใจของเธอที่ดังแผ่วเบาอย่างสม่ำเสมอทำให้เขาคิดว่าเธอหลับไปแล้ว"ฝัน" เขาลองเรียกชื่อเธอ"หื้มมม""ง่วงเหรอ""อื้มมมม""หลับไปตั้งนานยังง่วงอยู่อีกเหรอ" เขาพูดแซวเผื่อเธอจะอารมณ์ดี"แล้วถ้าพี่หลับไปอีกแล้วไม่ตื่นขึ้นมาน่านจะทำยังไง""ฉันก็จะรอให้เธอตื่นเหมือนที่รอมาตลอดห้าเดือน""ฮึก ฮึก ฮึก""ฝัน ร้องไห้ทำไม""พี่....พี่ไม่อยากตื่นขึ้นมาหรอก ฮึก ฮึก""ทำไมพูดแบบนั้น""พี่กลัว""กลัวอะไร""กลัวว่าน่านจะ...จะเป็นเหมือนวันนั้น ฮึก ฮึก วันนั้นน่านไล่พี่ แล้ว ฮึก ฮึก แล้วไปกับผู้หญิงคนอื่น ฮือออ ฮือออ"เขาพูดอะไรไม่ออกเมื่อได้ยินคำพูดของพาฝัน น้ำตาของพาฝันเปียกชื้นตรงไหล่ของเขาทำให้เขารู้ว่าตอนนี้เธอร้องไห้ออกมาอย่างหนักสาเหตุมาจากเขาอีกแล้ว"ฝัน เธออย่าร้องไห้ได้ไหม ฉันไม่อยากให้เธอร้องไห้เพราะฉันอีกแล้ว" เขาพูดกับเธอแต่ดูเหมือนจะยิ่งทำให้เธอร้องไห้หนักกว่าเดิม หรือนี่คือสาเหตุที่เธอเดินออกมาจากบ้านหลังจากที่เธอฟื้นขึ้นมา"แต่.....แต่น่าน

น่านฟ้า...."น่านฟ้ารักพาฝันนะ รักมากและรักมาตลอดเพียงแค่ฉันไม่เคยยอมรับความรู้สึกเหล่านั้นอาจจะเพราะฉันอคติกับเธอเกินไปหรือเพราะอะไรก็ตามแต่ แต่ฉันเพิ่งมารู้ตัวว่าฉันคิดยังไงกับเธอก็ตอนที่ฉันรู้ว่าฉันอาจจะต้องสูญเสียเธอไปตลอดชีวิตในวันที่หมอออกมาบอกว่าให้ทุกคนทำใจเธอรู้มั้ยว่าหัวใจของฉันมันเจ็บปวดมากขนาดไหน เธอรู้มั้ยว่าฉันเคยคิดสั้นฆ่าตัวตายไม่อยากมีชีวิตอยู่แต่ย่าของฉันมาเตือนสติจนทำให้ฉันยังอยู่ตรงนี้อยู่เพื่อขอร้องอ้อนวอนเธอไม่ให้ไปจากฉัน แม้ความเจ็บปวดของฉันอาจจะเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดที่เธอเคยได้รับ แต่ขอให้รู้ไว้ว่าฉันรักเธอ เธอคือรักแรกของฉันและมันจะเป็นรักเดียวที่ฉันจะมอบให้กับเธอผู้หญิงที่ทำให้ใจของฉันมีทั้งความสุขและความเจ็บปวด ฉันรักเธอนะ""น่านฟ้า" เขาเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่มองเขาด้วยแววตาสั่นไหวจนเขาเห็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากทางหางตาของเธอ" น่านรักฝันนะครับ อย่าไปจากน่านเลยนะ ที่น่านพูดไม่ใช่ข้ออ้างที่ไม่อยากให้ฝันไปแต่มันคือความจริงที่น่านอยากจะพูดกับฝัน น่านเฝ้ารอให้ฝันฟื้นขึ้นมาเพื่อฟังคำนี้ แม้ว่าตอนแรกน่านอยากจะหาจังหวะที่มันดีและโรแมนติกเพื่อบอกรักฝันแต่มันคงไม่ทั

พาฝัน...."น่านฟังไว้นะ ไม่ว่าจะมีใครเข้ามาจีบฝันฝันก็ไม่สนใจทั้งนั้นเพราะหัวใจของฝันมีแค่น่านคนเดียว""น่านรู้ แต่มันก็อดไม่ได้นี่นาดูสายตาพวกมันที่มองฝันดิ น่านทนไม่ไหวหรอก""แล้วน่านจะหัวร้อนแบบนี้ไปตลอดเลยหรือไง""ก็จะให้ทำไงได้ล่ะ ที่น่านทำไปก็เพราะน่านรักฝันน่านไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมาใกล้ฝันของน่านนี่นา""รวมถึงกูด้วยไหมวะ""ไอ้ไผ่/อ้าวไผ่""หัวร้อนแต่เช้าเลยนะมึง" ไผ่เดินมานั่งแทนที่น้องผู้ชายคนนั้นแล้วพูดขำๆ กับน่านฟ้าที่นั่งทำตาขวางใส่ไผ่ คือไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนน่านฟัาก็ไม่เคยญาติดีกับไผ่ได้เลย แต่ก็ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้วนะเพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนสองคนนี้เจอหน้ากันก็ต้องมีเรื่องชกต่อยกัน แต่เดี๋ยวนี้แค่เขม่นใส่กันแค่นั้น"เรื่องของกู""เห้อออ นิสัยแบบนี้เธอทนอยู่ด้วยได้ไงวะฝัน เลิกๆ ไปเหอะไอ้ผู้ชายหัวร้อนแบบนี้ พี่ชายฉันยังรอเธออยู่เหมือนเดิมนะกลับไปหามันได้""ไผ่/ไอ้ไผ่!!! ""5555กูพูดเล่นหรอกน่า กูรู้ว่ายัยนี่รักมึงมากต่อให้มีเทวดารูปหล่อมายืนเรียงหน้ากระดานให้เลือกอยู่ตรงหน้ายัยนี่ก็ไม่เลือกเพราะยัยนี่รักอย่างปีศาจปากหมาแบบมึงถึงมึงจะเคยเหี้ยมากแค่ไหนก็ตามยัยนี่ก็ยังจะรัก"

น่านฟ้า...."พี่ถามก็ตอบสิ" เวลาเธอโกรธเธอจะไม่เรียกตัวเองว่าฝันครับเธอจะแทนตัวเองว่าพี่ทันทีคือเหมือนเขาโดนพี่สาวดุแต่จริงๆ แล้วเธอคือเมียครับไม่ใช่พี่ และถามว่าเขากลัวไหมเวลาเธอโกรธอะไรแบบนี้บอกเลยไม่กลัวครับ ไม่กลัวสักนิดเดียวเพราะเขารู้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไรที่มันผิดพลาดร้ายแรงจนเธอโกรธไม่ให้อภัย ส่วนใหญ่ที่พาฝันจะโกรธก็เรื่องที่เขาชอบตามใจลูกจนเกินเหตุแล้วก็ชอบตามใจตัวเองด้วยครับอย่างเวลาที่เขาอยากมีเวลาสวีตกับเธอเขาก็จะหลอกล่อให้ลูกๆ ไปนอนค้างบ้านคุณย่า ถึงแม้ว่าทุกวันนี้พวกแกจะมีห้องนอนเป็นของตัวเองแต่พอเวลาดึกๆ พวกแกมักจะมาเคาะห้องมาขอนอนด้วยจนเขาต้องเปลี่ยนที่นอนใหม่เป็นขนาดห้าคนนอนมันเลยทำให้ภารกิจพิชิตลูกแฝดของเขาไม่สำเร็จสักทีแต่พอเธอมาบอกว่าจะเรียนต่อเขาก็รีบไปอ้อนเด็กๆ โดยการบอกว่าจะซื้อของเล่นให้อีกถ้าพวกแกยอมไปนอนบ้านคุณย่าสักอาทิตย์ ถามว่าเขาไม่คิดถึงลูกเหรอคิดถึงสิครับเพราะถึงแม้ว่าพวกแกจะไปนอนบ้านคุณย่าแต่หลังจากที่เขาเลิกงานเขาก็จะพาพาฝันไปหาพวกแกทุกเย็น ซึ่งระยะเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่เขาคอยก่อกวนเวลานอนของพาฝันตอนนี้เขาทำสำเร็จแล้วครับพาฝันท้องแล้ว"ห๊ะ ถาม ถามอะไรเหรอ" เ