Se connecterShare
น้ำส้มคั้น
Dernière mise à jour:
2025-08-08 08:30:42@บริษัท
“บอสเรียกผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ” จิระมือขวาคนสนิทรีบเข้ามาให้ห้องทำงานตามที่เจ้านายโทรไปตาม เพราะพักหลังนายมักสั่งให้เขาอยู่บ้านดูแลไบรอัน ไม่ให้คอยตามนายไปไหน
“มึงได้เอาเรื่องที่คุยกับกูวันนั้นไปบอกใครรู้หรือเปล่า” อีวานถามทั้งที่กำลังเซ็นเอกสารตรงหน้า
&l
Latest chapter
อ้อมกอดลินลดา แอบหวังเล็กๆ
“ฉันยอมรับว่าที่ผ่านมาฉันอาจจะหูเบาหลงเชื่อคนผิดจนทำอะไรไม่ดีกับหนูและหลานในท้องโดยไม่ตั้งใจ ตอนนี้ฉันเข้าใจทุกอย่างแล้ว หนูจะยกโทษให้ฉันได้มั้ย” ลินลดามองตาของชายชราตรงหน้าที่มีแววตาสั่นไหว แสดงออกถึงความรู้สึกผิดและเสียใจจริงๆ“คุณท่าน อย่าพูดแบบนี้เลยนะคะ ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิด หนูไม่เคยคิดโกรธเคืองคุณท่านแม้แต่น้อย”“จริงเหรอ...ถ้าเธอไม่โกรธฉันจริงๆ ต่อจากนี้ก็เรียกฉันว่าพ่อเถอะนะ” นิโคไลมองหน้าหญิงสาว ด้วยแววตาเป็นประกายมีรอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้น“ค่ะ คุณพ่อ” ตั้งแต่ที่พ่อบุญธรรมจากไป เธอก็ไม่ได้พูดคำนี้กับใครอีกเลย คำว่าพ่อที่หญิงสาวเอ่ยออกมา พรั่งพรูไปด้วยความอัดอั้นตันใจ น้ำตาไหลพราก จู่ๆ เธอก็คิดถึงพ่อบุญธรรมที่จากไป“ลินลดาเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” อีวานตั้งใจจะเดินมาหาลินลดาแต่เห็นว่ามีพ่อของเขายืนอยู่ด้วย แล้วลินลดากำลังร้องไห้เขาจึงหันไปมองหน้าพออย่างเอาเรื่อง เพราะคิดว่าพ่อมาพูดอะไรให้เธอเสียใจอีก“แกมองหน้าฉันแบบนี้ คิดว่าฉันทำเมียแกร้องไห้ซินะ” แค่มองตาของลูกชายนิโค
อ้อมกอดลินลดา พี่ชาย
เช้าวันใหม่จิระหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาแต่เห็นมีสายเรียกเข้าจากอีวานนับสิบสาย และยังมีข้อความที่ส่งมาให้เขาติดต่อกลับตั้งแต่เมื่อวาน ปกติอีวานจะไม่เคยโทรหาเขาเยอะแบบนี้ แปลว่าในระหว่างที่เขาและนัชชากำลังทำสงครามสวาทสุดร้อนแรง ทางอีวานต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่นอนหรือว่าจะเป็นเรื่องของคนที่นอนอยู่ข้างเขา จิระหันไปมองหญิงสาวที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียง“สวัสดีครับบอส” จิระค่อยๆ ลงจากเตียงแล้วออกมาโทรศัพท์ที่ระเบียง“กว่าจะโทรกลับมาได้นะ แล้วนี่นัชชายังอยู่กับมึงหรือเปล่า”
อ้อมกอดลินลดา ความจริงที่ยังไม่รู้ (2)
“ช่างมันเถอะเพื่อน เรื่องที่ผ่านมาแล้วกูไม่อยากรู้” นิโคไลบอกปัด เขาไม่อยากรับรู้เรื่องในอดีตที่ผ่านมา เพราะยังไงก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ถึงจะรู้สึกผิดหวังในตัวเพื่อนแต่ก็คิดถึงความดีที่เคยมีต่อกันมาโดยตลอด“มึงไม่อยากรู้เหรอว่าพริ้งเพราหายไปไหน” ศักดาเอ่ยขึ้น ทำเอานิโคไลและอีวานหันไปมองพร้อมกัน“พริ้งเพรามันก็เป็นเมียกูอีกคน เอาจริงๆกูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าลูกพริ้งเพรามันเป็นลูกมึงหรือลูกกู ฮ่าๆๆๆ” เสียงศักดาหัวเราะดังลั่นด้วยความสะใจ“มึงนี้มันเลวเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ” อีวานเอ่ยขึ้นด้วยความโมโห ปืนในมือเหนี่ยวไกพร้อมที่จะยิง“เดี๋ยว! แล้วตอนนี้พริ้งเพราอยู่ไหน” นิโคไลหันไปห้ามลูกชาย ก่อนที่จะหันไปถามศักดาที่ยืนแสยะยิ้มอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว“หึ มึงยังคิดถึงผู้หญิงไร้ยางอายแบบอีพริ้งเพราอีกเหรอ ตั้งแต่มันหนีจากมึงมาอยู่กับกูไม่กี่ปีก็ขอไปอยู่ต่างประเทศ ป่านนี้ได้ผัวฝรั่งไปหลายคนแล้วมั้ง” นิโคไลได้ฟังสิ่งที่ศักดาพูดก็ทำให้เขาเสียใจและผิดหวังมากขึ้นกว่าเดิม นิโคไลมองด้วยสายตาโกรธเคือง ผิดหวัง เสียใจ ที่หลงไว้ใจศักดามานานขนาดนี้ ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะโง่จนดูคนไม่ออกว่าใครดี ใครเลว“มีอะไรที่
อ้อมกอดลินลดา ความจริงที่ยังไม่รู้ (1)
อีวานกลับมาที่บ้านหลังจากที่มั่นใจว่าจิระได้ทำตามคำสั่ง เขาจึงกลับมารอทอมที่บ้านตามที่ได้นัดหมายกันไว้ และเพื่อความปลอดภัยอีวาวให้สาวใช้ทั้งหมดพร้อมการ์ดฝีมือดีพาไบรอันไปอยู่ที่บ้านของคุณปู่นิโคไล ในระหว่างที่รอทอมอยู่นั่งเขาคิดถึงเรื่องของนัชชา เขารู้ว่าตัวเองใจร้ายกับนัชชามากแค่ไหน ที่สั่งให้จิระไปทำหน้าที่แทนเขา ถ้าหากนัชชาไม่โดนวางยาเขาคงไม่ใจร้ายกับเธอมากขนาดนี้ที่วางแผนไว้คือหลังจากที่จับตัวหนอนบ่อนไส้ได้ เขาก็จะไปคุยกับศักดาให้รู้เรื่องหวังว่าเขาจะเลิกส่งคนมาทำร้ายลินลดา แล้วเขาก็จะคุยกับนัชชาให้เข้าใจว่าเขาเห็นเธอเป็นเพียงแค่น้องสาวเท่านั้นแต่เหตุการณ์กลับตาลปัตรแบบนี้ไม่ว่ายังไงเขาก็สามารถมีอะไรกับนัชชาได้“สวัสดีครับบอส” ทอมเดินเข้ามาภายในห้องรับแขก แล้วทักทาย ทำให้อีวานหลุดออกจากภวังค์“...” อีวานหันไปมองลูกน้องคนสนิทอีกคนโดยที่ไม่พูดอะไร ส่วนทอมก็แสดงท่าทางปกติ สีหน้าแววตาสงบนิ่งไม่มีพิรุธแม้แต่น้อย สมกับที่ถูกฝึกฝนมานาน แม้แต่อีวานยังจับผิดไม่ได้“กูว่าช่วงนี้มึงทำงานพลาดบ่อยไปนะ มีอะไรปิดบังกูอยู่หรือเปล่า”“ขอโทษครับบอส” ทอมก้มหัวยอมรับผิด ก่อนที่เขาจะมาที่นี่เขาประเมิ
อ้อมกอดลินลดา ของเล่น
ตลอดเวลาที่จิระปรนเปรอบทสวาทให้กับนัชชา เขารับรู้ได้ว่าเธอกำลังเศร้าเสียใจและผิดหวังมากแค่ไหนกับการที่ถูกคนที่รักหมดใจผลักไสให้ไปมีอะไรกับคนอื่น ต่อหน้าอีวานเธอจะพยายามทำตัวน่ารักอ่อนหวาน แต่กับคนอื่นเธอจะเป็นคุณหนูที่เย่อหยิ่ง ไม่ยอมใคร ไม่ว่าเธอจะพยายามปั้นแต่งภายนอกอย่างไร แต่ภายในเธอเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดาที่กำลังเจ็บปวดจากการรักเขาข้างเดียวจิระทำได้เพียงมอบเซ็กที่แสนนุ่มนวลและเร้าใจให้กับเธอ เพื่อช่วยให้เธอบรรเทาความเจ็บปวดลงได้บ้าง ถึงแม้เขาจะรู้ดีว่าหากเรื่องนี้ถึงหูคุณศักดาพ่อของเธอเขาคงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วงแน่ และนายท่านคงไม่พอใจเช่นกันที่ลูกน้องของลูกชายมาทำแบบนี้กับว่าที่ลูกสะใภ้ แต่จะให้เขาทำอย่างไรในเมื่อนี่คือคำสั่งเจ้านายกับคุณนัชชาทั้งสองคนใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนาน
อ้อมกอดลินลดา หยุดไม่ได้ NC
เมื่อคิดได้อย่างนั้น นัชชาหันกลับไปหาจิระแล้วเป็นฝ่ายจูงมือ หนุ่มขาวตี๋ สไตล์เกาหลีอย่างจิระเข้าไปในห้องน้ำ“ให้ผมออกไปรอข้างนอกนะครับ หากต้องการอะไรเพิ่มเติมเรียกใช้ผมได้” จิระก้าวถอยหลัง โค้งลงเล็กน้อย เตรียมจะหมุนตัวออกจากห้องน้ำ แต่ถูกนัชชาสั่งให้หยุด“ในเมื่อคุณไม่เห็นค่าความรักของฉัน ทำกับฉันอย่างคนไร้ค่า ต่อจากนี้ฉันจะไม่สนใจคุณอีกแล้ว” เธอพูดกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมากับหัวใจที่บอบช้ำได้ไม่นาน ฤทธิ์ยาปลุกเซ็กมันยังคงต้องการสิ่งที่จะเข้ามาตอบสนอง ดีที่เมื่อกี้เธอตัดสินใจช่วยตัวเองไปก่อน ไม่งั้นเธอต้องตายแน่ๆนัชชาจับตัวหนุ่มขาวตี๋ตรงหน้าให้หันกลับมา เธอเขย่งยืดตัวเพื่อที่จะจูบแต่จิระกลับเบี่ยงตัวออกด้วยความตกใจ“ผมว่าให้บอสเข้ามาดีกว่านะครับ”“ฉันต้องการให้นายช่วยฉัน...นี่คือคำสั่ง”“แต่คุณนัชชา ผมว่า...” จิระยังพูดไม่ทันจบก็ถูกริมฝีปากของนัชชาปิดไว้สนิท ตอนนี้เธอไม่อยากฟังอะไรแล้วนอกจากอยากได้เอ็นอุ่นเข้ามาในตัวเธอ เธอทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ไม่ใช่แค่ร่างกายที่ร้อนรุ่มราวกับจะแต
Vous vous intéresseriez aussi à
