All Chapters of เกิดใหม่ครานี้ ข้าขอถีบอาจารย์ผู้ลำเอียงทิ้ง: Chapter 11 - Chapter 20

หอคุมกฎเป็นสถานที่ที่ดูแลเรื่องกฎระเบียบและข้อห้ามของสำนัก โดยมีผู้อาวุโสหยวนซวีซึ่งเป็นยอดฝีมือระดับเทพจุติเป็นผู้ควบคุมดูแลแต่เรื่องส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องให้ท่านผู้เฒ่าอย่างเขาออกหน้า เรื่องเล็ก ๆ อย่างลูกศิษย์ชั้นนอกขโมยของ ไม่ต้องถึงมือผู้ดูแลด้วยซ้ำ แค่ส่งลูกศิษย์ผู้คุมกฎธรรมดาสองคนมาก็เพียงพอแล้วตอนที่ลูกศิษย์ผู้คุมกฎระดับสร้างฐานสองคนมาถึง อวี้หลานชิงกลับไปเก็บของที่ห้องพักเก่าเรียบร้อยแล้วถุงเก็บของที่ทางสำนักแจกมีพื้นที่ไม่มากนัก ใส่ได้เพียงโอสถลูกกลอนไม่กี่ขวดกับหินวิญญาณบางส่วน ส่วนของที่ใส่ไม่ได้ โดยทั่วไปแล้วอวี้หลานชิงจะเก็บไว้ในตู้ไม้ตรงหัวเตียงแต่ก็ไม่ได้ใส่อะไรมาก นอกจากเสื้อผ้าที่ใช้เปลี่ยนสี่ห้าชุด ก็มีเมล็ดพืชวิญญาณไม่กี่ถุง หยกดิบบางส่วน เครื่องมือแกะสลักหนึ่งชุด กับกระบี่หนึ่งเล่มเสื้อผ้ากับเมล็ดพืชยังอยู่ เครื่องมือแกะสลักหยกดิบก็ยังอยู่ แต่พวกหยกดิบที่นางใช้เวลาอยู่นานกว่าจะขัดเกลาและแกะสลักออกมา กลับหายไปพร้อมกับกระบี่ชาติที่แล้วหยกดิบพวกนี้ก็หาไม่เจอเช่นกัน จางเม่าฉวนบอกว่าเขาไม่ได้เอาไป ลูกศิษย์ชั้นนอกคนอื่น ๆ ของยอดเขาหลิงเซียวก็ปฏิเสธเช่นกัน จี้

ยอดเขาชิงจู๋ในสวนที่เต็มไปด้วยต้นไผ่เขียว เมฆหมอกลอยอบอวลรูปปั้นหินรูปสัตว์ที่ตั้งเรียงรายกลางป่าไพ่ เดิมทีก็แกะสลักได้อย่างสมจริงเหมือนมีชีวิต เวลานี้มัน ‘เหยียบ’ อยู่บนเมฆ ยิ่งเพิ่มความน่าเกรงขามหลายส่วน ราวกับกำลังยืนปกป้องที่พำนักเซียนที่ถูกรายล้อมด้วยกลุ่มเมฆใช่แล้ว กลุ่มเมฆ ที่พำนักเซียนเพียงแค่วันเดียว เสิ่นหวยจั๋วไปนำก้อนเมฆบนฟ้าลงมาจริง ๆสวนไผ่เขียวในเวลานี้ แลดูมีกลิ่นอายเซียนหลายส่วน เสิ่นหวยจั๋วบินขึ้นไปบนท้องฟ้า มองผลงานชิ้นเอกที่อยู่เบื้องล่างด้วยความพึงพอใจกล่องค่ายกลของหอพันกลเยี่ยมจริง ๆ ไม่เสียแรงที่เขาใช้หินวิญญาณไปตั้งสองหมื่นก้อน!ขณะที่กำลังชื่นชมผลงานของตนเอง เสิ่นหวยจั๋วก็พลันสังเกตเห็นเขตอาคมนอกสวนไผ่ถูกสัมผัสทันใดนั้นก็งอนิ้ว ดีดอาคมสายหนึ่งออกไปม่านเขตหวงห้ามที่คลุมทั้งสวนไผ่เขียวก็เปิดออกเป็นช่องว่างเล็ก ๆมีบัตรเชิญหนึ่งฉบับลอยนิ่งอยู่กลางอากาศนอกเขตอาคม เมื่อเขตอาคมเปิดออก มันก็ร่วงลงสู่พื้นอย่างแผ่วเบาเสิ่นหวยจั๋วไม่ได้สนใจบัตรเชิญฉบับนั้น เขาพบว่านอกเขตอาคมยังมีกลิ่นอายอีกสายหนึ่งเคยมาเขางอนนิ้ว ดีดวิชาอาคมออกไปอีกครั้ง หลังจากนั้นค

“โอสถเสริมพลังวิญญาณหนึ่งขวดเป็นหินวิญญาณห้าสิบก้อน สองขวดนี้ยังไม่ได้เปิดผนึก คุณภาพของหอโอสถแห่งสำนักกระบี่เสวียนเทียน ร้านเซิ่งเป่าของเราวางใจแน่นอน ส่วนยันต์นี่ แม้เป็นของระดับทั่วไป แต่พลังโจมตีของยันต์กระบี่รุนแรง ราคาจึงสูงกว่าอักขระยันต์อื่นเล็กน้อยเสมอ ทั้งสองอย่างรวมกัน ข้าสามารถให้เจ้าได้หกร้อย”ซู่เยว่ดันกระบี่เล่มนั้นคืนกลับไป พลางชี้แนะเบา ๆ “ร้านตีเหล็กที่อยู่ฝั่งตรงข้าม รับซื้ออาวุธที่ผ่านการใช้งานแล้ว ในราคาที่สูงกว่าพวกเราเล็กน้อย เจ้าสามารถลองไปถามทางนั้นก่อนค่อยกลับมา”“ไม่ แค่นี้ก็พอแล้ว” ราคาที่ร้านเซิ่งเป่าเสนอนั้นเป็นยุติธรรมมาก อวี้หลานชิงรู้สึกดีใจอย่างคาดไม่ถึงนางนำหยกดิบกับสายหนังที่ตนเองเตรียมไว้ออกมา “สามารถขอให้ช่างหลอมอาวุธของที่นี่ฝังให้หรือไม่?”“ได้อยู่แล้ว” ซู่เยว่พยักหน้า “วันนี้มีช่างหลอมอาวุธพอดี ของสิ่งนี้ประกอบง่ายมาก แค่เรื่องเล็กน้อย หากเจ้าไม่รีบไป นั่งรอสักครู่ก็ได้ของแล้ว”อวี้หลานชิงก็ไม่มีธุระอย่างอื่น เมื่อได้ยินจึงนั่งลงรอวันนี้ในร้านเซิ่งเป่าไม่มีลูกค้ามากนัก บนชั้นหนึ่งอันกว้างใหญ่ นอกจากอวี้หลานชิง ก็มีเพียงผู้ฝึกตนสองคนที่กำ

ภายในสวนไผ่เขียวที่ราวกับที่พำนักเซียนอวี้หลานชิงถูกจัดมานั่งลงบนเก้าอี้ที่ทำมาจากหยกอุ่นทั้งตัว มองดูคนตรงหน้านำโอสถลูกกลอนออกมาจากกำไรเก็บของอย่างไม่หยุดหย่อน พริบตาเดียวก็ถูกวางเรียงเป็นแถว“ท่านอาจารย์ นี่มันเยอะเกินไปแล้วเจ้าค่ะ!”โอสถลูกกลอนมากมายเช่นนี้ ต่อให้เอามาเคี้ยวเล่นเหมือนลูกอม นางก็กินไม่หมดในทันที“ไม่เป็นไร ล้วนแต่เป็นโอสถบำรุงจิตวิญญาณ ลมปราณและอวัยวะภายใน เจ้าเก็บไว้ค่อย ๆ กิน”เมื่อเห็นว่าลูกศิษย์ตัวน้อยยังมีท่าทีที่จะปฏิเสธ เสิ่นหวยจั๋วก็กล่าวหน้าตึง “เจ้าอย่าทำเป็นเล่นกับร่างกายของตนเอง แส้ลงทัณฑ์จิตมีผลต่อจิตวิญญาณ ตอนนี้ภายนอกเจ้าดูเหมือนไม่เป็นอะไร แต่ข้างในอาจพรุนไปหมดแล้วก็ได้ หากวันข้างหน้าทิ้งผลข้างเคียงไว้ ค่อยรักษาก็สายไปแล้ว!”“เช่นนั้นข้ารับโอสถลูกกลอนบำรุงจิตวิญญาณพวกนี้ไว้ก็พอแล้ว” อวี้หลานชิงไม่ได้ปฏิเสธอีกนางรู้แล้วว่าอาจารย์เพิ่งมาจากยอดเขาหลัก และได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมดที่นางทำในวันนี้แล้วตลอดทางที่กลับจากตลาดไปยอดเขาชิงจู๋ อาจารย์เป็นห่วงอาการบาดเจ็บบนกายนางหลายครั้ง ทั้งควักไม้บำรุงวิญญาณออกมา ทั้งตั้งค่ายกลตรึงวิญญาณ และท้ายสุดยัง

ปรมาจารย์กระบี่ฉางยวนผู้เคยเข้าร่วมสงครามหุบเหวปีศาจ และได้สร้างคุณูปการอย่างใหญ่หลวงต่อโลกแห่งการบำเพ็ญเพียรรับลูกศิษย์ครั้งแรกทุกสำนักที่ได้รับบัตรเชิญ ล้วนส่งคนมาแสดงความยินดีวันนี้ก็คือวันที่จัดพิธีรับศิษย์สำนักชางหลานกับสำนักชิงอวิ๋นที่เคยได้รับความช่วยเหลือจากสำนักกระบี่เสวียนเทียนในสงครามหุบเหวปีศาจ ล้วนส่งเจ้าสำนักมาร่วมแสดงความยินดีด้วยตนเองเพื่อแสดงความเคารพ เจ้าสำนักอวิ๋นไห่ไปรอต้อนรับแขกที่หน้าประตูสำนักด้วยตนเองเวลานี้เริ่มมีแขกทยอยกันมาบ้างแล้ว และยังเหลือเวลาอีกเพียงหนึ่งชั่วยามกว่าก่อนพิธีจะเริ่มเจ้าสำนักอวิ๋นไห่ลอยตัวอยู่กลางอากาศเหนือประตูสำนัก เขาหันกลับไปมองทิศทางของยอดเขาชิงจู๋ในสำนักแวบหนึ่ง แล้วถอนหายใจอย่างแรงตอนแรกเสิ่นหวยจั๋วบอกว่าจะจัดพิธีรับศิษย์วันเดียวกับปรมาจารย์กระบี่ฉางยวน เขายังรู้สึกกังวลเล็กน้อยแต่เมื่อไม่กี่วันก่อนมีคนเห็นเสิ่นหวยจั๋วพาลูกศิษย์ออกจากสำนัก หลายวันนี้ศิษย์อาจารย์ทั้งสองไม่ปรากฏตัวในสำนักเลย บนยอดเขาชิงจู๋ก็ไม่มีคนอยู่ คิดว่าน่าจะอยู่ข้างนอกยังไม่กลับมา และคงลืมเรื่องพิธีรับศิษย์แล้ว เมื่อนึกถึงนิสัยที่ไม่น่าเชื่อถือข