All Chapters of ล้ำเส้นมาเฟีย: Chapter 41 - Chapter 50

ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!"พี่ภพ อะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!" ร่างแบบบางโยกคลอนอย่างแรงพร้อมทั้งเสียงครางที่ดังเล็ดลอดออกมาอย่างต่อเนื่อง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการครางชื่อของเขา มันทำให้คนตัวโตพอใจมากไปกว่าเดิม"อ๊าส์!" ภพนิพิฐพลิกร่างเล็กลงกับโซฟาและเปลี่ยนตัวเองให้เป็นฝ่ายคร่อมอยู่ทางด้านบนบ้างขาสวยถูกเกี่ยวขึ้นมาพาดบนบ่าแกร่ง ความใหญ่โตรุกล้ำเข้ามาในช่องทางคับแคบลึกขึ้น สัมผัสได้ถึงความแน่นที่มากไปกว่าเดิม"อื้ออ~ หนูใกล้จะเสร็จแล้ว""พร้อมกัน...ซาเฟียร์" เอวสอบสะบัดอย่างแรง โหมกระหน่ำความใหญ่โตเข้าใส่อย่างต่อเนื่องปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!"อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!"เสียงครวญครางที่ดังประสานออกมายิ่งพานให้คนตัวโตรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก"อ๊าส์" ใบหน้าคมคายเชิดขึ้น บ่อยครั้งที่ซูดปาก เปล่งเสียงครางออกมาอย่างพอใจภพนิพิฐเร่งตัวจนสุดแรง เอวสอบถาโถมเข้าใส่ถี่ยิบ อีกครั้งและอีกครั้ง ก่อนที่คนทั้งคู่จะแตะที่ปลายทางสวรรค์รำไรในเวลาพร้อมกัน"อ๊าาาาาาส์/อ๊ายยยยย!"ธารน้ำหวานพวยพุ่ง ทุกหยาดหยดที่ถูกฉีดเข้าสู่กายสาว นัยน์ตาคมกริบหลุดประกายความพึงพอใจในเวลาต่อมาก๊อก~ ก๊อก~ ก๊อก~เสียงรบกวนที่ดังอยู

"...ยินดีต้อนรับสู่อัศวราชนะลูก บอกตรงๆ เลยนะ ตาภูคือคนที่แม่คิดว่าจะแต่งงานช้าที่สุด ไม่คิดเลยว่าจะแซงหน้าพี่ชายอย่างตาภพซะอย่างนั้น มีหลานให้พ่อกับแม่ มีน้องให้องศากับอันดาเร็วๆ นะลูก" เบญญาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งรอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้า วันนี้เป็นอีกวันที่คนในตระกูลอัศวราชมีงานมงคล ทุกอย่างจัดขึ้นได้สมบูรณ์แบบมาก พ่อของไอติมที่แม้จะยังป่วยอยู่แต่วันนี้กลับสดใส ข้างกายมีบุตรสาวอีกคนคอยเคียงข้าง มองงานแต่งงานของลูกๆ ที่สมบูรณ์และผ่านพ้นไปด้วยดี "ไอดีใจมากนะคะที่ได้รับการต้อนรับจากคุณพ่อคุณแม่เป็นอย่างดี พี่ๆ ด้วยนะคะ ขอบคุณพี่รัก ขอบคุณเฮียๆ ด้วยนะคะ" ผู้หญิงที่สวยที่สุดในงานยกมือไหว้ทุกคนที่กล่าวถึง ไอติมอยู่ในชุดงานแต่งงานที่อลังการมาก สีขาวบริสุทธิ์ เคียงข้างคือเจ้าบ่าวที่วันนี้โคตรตื่นเต้นและโคตรดีใจ สำหรับภูพิงค์เขารอวันนี้มานานมาก รอวันที่ได้ตบแต่งภรรยาเข้ามาเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างสมบูรณ์ วันนี้เปี่ยมรักอยู่ในชุดเดรสสีชมพูที่ยาวถึงปลายเท้า เคียงข้างด้วยสามีอย่างภูมิรพีที่ยู่ในชุดสูทสีเดียวกับภรรยาแต่ติดที่สีอ่อนกว่า ผูกเนคไทด้วยสีที่ภรรยาเลือกให้ บนข้อมือหนาสวมนาฬิการาคาแพงสม

"ฟู่ว..." ริมฝีปากฉ่ำพ่นลมออกมาหนักๆ บ่งบอกถึงความเบื่อหน่ายที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว ดวงตากลมสวยจ้องมองทีวีจอใหญ่ที่กำลังรีรันซีรีส์ที่กำลังฮอตฮิตอยู่ในตอนนี้ แน่นอนว่าในขณะเดียวกัน การพูดถึงซีรีส์เรื่องนี้ในโซเชียลมีเดียช่องทางต่างๆ ก็ยังฮอตจนติดอันดับ แต่ทว่ามันกลับทำให้คนตัวเล็กที่มีเวลานอนดูซีรีส์ด้วยทีวีจอใหญ่ นอนบนเตียงนอนขนาดคิงไซส์ อยู่ในห้องที่มีเครื่องปรับอากาศทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ กลับไม่ได้มีอารมณ์และสนใจจะดูเท่าที่ควรจะเป็น มือเรียวปลดล็อกหน้าจอโทรศัพท์ที่อยู่ในมือเพื่อดูเวลาบนหน้าจออีกครั้ง ความว่างเปล่าครั้งแล้วครั้งเล่าส่งผลให้หญิงสาวรู้สึกเซ็งไปมากกว่าเดิม ครืด~ ครืด~ ครู่หนึ่งที่ใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง แต่พอรู้ว่าแรงสั่นสะเทือนของโทรศัพท์เกิดขึ้นเพราะใคร ความรู้สึกตื่นเต้นก็ห่างหายเช่นเดิม "...ฮัลโหล" [ น้ำเสียงดูผิดหวังนะ กำลังรอพี่ชายโทรหาอยู่เหรอ? ] ซาเฟียร์ไม่ได้สังเกตเลยว่าน้ำเสียงคนถามก็ออกไปทางเศร้าๆ เช่นกัน "อ๋อ อื้ม รอเฮียซานย์โทรมาน่ะ ซันมีธุระอะไรกับเราปะ" [ เห็นไม่ตอบไลน์กลุ่มน่ะ เลยไม่รู้ว่าสรุปพรุ่งนี้เธอว่างไหม ] "พรุ่งนี้

ซาเฟียร์ทำตาโต ขณะที่บะหมี่เองก็ห่อปากและอมยิ้มออกมาเช่นกัน"ไหนบอกว่าเอามาให้หนูไงคะ""หวง?""ไม่ได้หวงค่ะ แต่หนูให้พี่ดื่มก่อนแล้ว ทำไมพี่ไม่ดื่มล่ะ""ดื่มต่อจากเธอก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นอะไรเลย!""นะ หนูจะไปแจกไอศกรีมให้น้องๆ ต่อแล้วค่ะ" มือเรียวคว้ามือเพื่อนรัก บะหมี่ยิ้มกว้าง ยอมขยับตัวลุกออกมาจากตรงนั้นตามความต้องการของเพื่อนแต่โดยดี"ดื่มน้ำจากขวดเดียวกัน แค่เพื่อนพี่ชายอ่ะเนาะ""บะหมี่ อย่าแซวแบบนี้สิ ใครจะไปคิดกันว่าเขาจะกล้าทำอะไรแบบนั้น""แสดงว่าตอนที่อยู่กันสองคนก็ต้องสนิทกันมากเลยใช่ปะ" บะหมี่กระซิบกระซาบกลับด้วยความอยากรู้อยากเห็น ใบหน้าของคนที่ถูกถามถึงกับแดงระเรื่อคล้ายกับสีของลูกตำลึงสุก แก้มแดง หูแดง แม้แต่จมูกเองก็ยังแดง ซาเฟียร์ยกมือเกาคางของตัวเองยุกยิก ยิ่งเห็นแบบนั้นบะหมี่ยิ่งแซวมากขึ้นกว่าเดิม"ฮันแน่ ต้องสนิทมากกว่าน้องสาวเพื่อนกับเพื่อนพี่ชายใช่ไหมล่ะ""เราพูดอะไรเยอะได้ที่ไหนกันล่ะ เธอก็เห็นว่าเขาเย็นชาจะตาย""หืม ผู้ชายนิ่งๆ พี่เขามีเสน่ห์มากเลยนะ ความหล่อฟุ้งมาก ความรวยความใจถึงยังล่อตาล่อใจได้ดีอีกต่างหาก เพื่อนฉันได้ผู้ชายดีเลยนะเนี่ย""ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว

มือหนายื่นออกไปตรงหน้าของลูกน้องคนสนิทเพื่อขอบางอย่างขวดน้ำหอมราคาแพงถูกส่งต่อ ก่อนที่ผู้ขอจะฉีดพรมไปทั่วร่าง กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบริเวณนั้น ใบหน้าหล่อเหลากับกลิ่นที่ดึงดูด ออสตินเพิ่มเสน่ห์ให้ตัวเองดูน่าสนใจมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม"...เงินทอนจ้ะหนู""ขอบคุณค่ะ" ซาเฟียร์รับเงินทอนจากแม่ค้าก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาจากหน้าร้านกลิ่นหอมของอาหารเมนูที่โปรดปรานยังผลให้รอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นที่มุมปากบาง"กรี้ดดดดดดดด!" เสียงกรีดร้องดังมาจากทางหนึ่ง ขาสวยหยุดชะงัก ตามด้วยดวงตากลมที่ตวัดไปมองอย่างรวดเร็ว"ช่วยหนูด้วย ฮื่ออๆ" เสียงร้องขอความช่วยเหลือสร้างความตกใจอยู่ไม่น้อย ซาเฟียร์กลืนน้ำลายเหนียวลงคอหนักๆ มือเรียวพยายามล้วงหาโทรศัพท์มือถือ จุดที่เธอยืนอยู่ไม่ได้มีผู้คนให้ร้องขอความช่วยเหลือได้เลยไม่ทันมีโอกาสได้ปลดล็อคหน้าจอโทรศัพท์ด้วยซ้ำ ภาพที่เด็กถูกอุ้มไปอีกทาง พร้อมทั้งเสียงร้องที่เต็มไปด้วยความตกใจ ซาเฟียร์ก้าวขาเข้าไปตรงนั้นอย่างรวดเร็ว"ยะ หยุดนะ ปล่อยตัวเด็กเดี๋ยวนี้นะ""อยากตายรึไงวะ!" ชายฉกรรจ์ในชุดสีดำหันมาตวาดใส่ซาเฟียร์อย่างเกรี้ยวกราด ร่างบางสะดุ้งโหยง ทั้งกลัวทั้งตกใจ หงุดหงิดที่ในระแ