Semua Bab Back to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ: Bab 11 - Bab 19

19 Bab

ตอนที่ 10 วางแผนรับมือปัญหา 1

ผ่านมาสองอาทิตย์ ฝีมือการทำความสะอาด การทำอาหารของซุยหลันซีพัฒนาขึ้นไปมาก จนทำให้เติ้งเว่ยหมิงอดแปลกใจไม่ได้ ทว่าด้วยพฤติกรรม นิสัยของอดีตคุณหนูเปลี่ยนไปในทางที่ดี ชายหนุ่มผู้เป็นสามีจึงไม่ได้ว่าอะไร ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มดีขึ้น เติ้งเว่ยหมิงที่ปกติก็ไม่ค่อยพูด เขาก็เริ่มพูดคุยมากขึ้นกว่าแต่ก่อน ความสัมพันธ์ที่เป็นเช่นนี้ทั้งสองคนต่างก็พึงพอใจเย็นวันนั้น เติ้งเว่ยหมิงก็กลับมาพร้อมกับผ้าที่มีปัญหา สิ่งแรกที่ซุยหลันซีทำเมื่อเห็นสามีกลับมาบ้าน คือถามถึงผ้าที่มีปัญหานั้นทันที ชายหนุ่มหยิบผ้าลายดอกออกมาจากกระเป๋าของเขา“นี่เป็นผ้าที่มีปัญหาเหรอคะ?”ซุยหลันซีกางผ้าเจ้าปัญหาออกดู พิจารณาอยู่คู่หนึ่ง“ใช่ ผมเอามายี่สิบเมตรตามที่คุณบอก” เติ้งเว่ยหมิงตอบพลางเดินไปรินน้ำใส่แก้วมานั่งที่โต๊ะกินข้าวกลางบ้าน“สีของลายดอกไม้มันอ่อนไปจริงๆ นั่นแหละค่ะ ทำให้เห็นลายพิมพ์บนเนื้อผ้าไม่ชัด แต่ฉันหาทางแก้ไว้แล้ว พี่รอฉันสักครู่” ซุยหลันซีเอาผ้าเจ้าปัญหาวางไว้บนโต๊ะ พร้อมกับเดินไปหยิบของบางอย่างที่โต๊ะทำงานของเธอ หญิงสาวเดินกลับมาพร้อมกับแบบชุดอันใหม่ ก่อนจะยื่นใ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-08
Baca selengkapnya

ตอนที่ 11 วางแผนรับมือปัญหา 2

ไม่นานเมื่อออกมาจากห้องนอนก็มีอาหารวางอยู่บนโต๊ะสองอย่างพร้อมข้าวอีกหนึ่งหม้อเสียงเคาะประตูดังขึ้นเธอเดินไปเปิดประตู เพราะรู้ว่าเป็นสองแม่ลูกเพื่อนบ้านหลี่ชิงหรงยืนถือถ้วยกับข้าวไว้ในมือ เล่อเล่อถือถ้วยข้าวกับตะเกียบ“เข้ามาก่อนค่ะ พี่เว่ยหมิงทำอาหารเสร็จพอดี” เธอบอกแล้วขยับให้สองแม่ลูกเดินเข้ามาด้านใน พากันเดินไปที่โต๊ะอาหาร“ลงมือกันเถอะ เล่อเล่อน้ำลายสอแล้ว” ซุยหลันซีพูดยิ้มๆ มองไปที่เด็กชาย แล้วหันไปมองเติ้งเว่ยหมิง เป็นจังหวะที่เขามองเธออยู่พอดีทั้งคู่มองสบตากันอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่เธอจะก้มหน้าลง หันกลับไปคีบเนื้อหมูชิ้นโตวางไว้บนถ้วยของเล่อเล่อแก้เขิน“อร่อยจังครับ” เด็กชายเอ่ยขึ้นทั้งที่ยังเคี้ยวเนื้อหมูอยู่เต็มปาก“เล่อเล่อ เวลากินข้าวไม่พูดนะครับ” หลี่ชิงหรงสอนลูกชายเสียงดุ เด็กชายก็พยักหน้ารับหลี่ชิงหรงสังเกตคนทั้งคู่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็ส่ายหน้ายิ้มน้อยๆ“พี่ชิงหรงกินข้าวเสร็จแล้ว ฉันอยากจะปรึกษาพี่เรื่องชุดที่จะส่งไปที่เฟิงหยุนหน่อยนะคะ” ซุยหลันซีเอ่ยขึ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-09
Baca selengkapnya

ตอนที่ 12 ชุดตัวอย่างพร้อมนำเสนอ

ผ่านไปหลายวันในที่สุดก็วันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันหยุดของหลี่ชิงหรง แม่เลี้ยงเดี่ยวจึงจัดการทุ่มเวลาให้กับการตัดเย็บชุดทั้งวันอย่างเต็มที่ ในที่สุดความพยายามก็สัมฤทธิ์ผล“เสร็จเสียที” หลี่ชิงหรงเปรยออกมาพลางถอนหายใจอย่างโล่งอก“สวยมากค่ะพี่ชิงหรง ฉันว่าโทนสีน้ำเงินเข้มทำให้ชุดดูเข้ากันได้ดีที่สุด สามารถดึงความสนใจมาจากลายผ้าที่มีสีอ่อนไปได้เยอะเลยค่ะ” ซุยหลันซีหยิบชุดที่ตัดเรียบร้อยแล้วขึ้นมาพิจารณาดู“ก็แน่อยู่แล้วสิค่ะ ผ้าลายดอกสีน้ำเงินเข้ม พอลงสีเพี้ยนมันเลยกลายเป็นสีน้ำเงินอ่อนออกสีฟ้า พอเราจับคู่กับผ้าพื้นสีน้ำเงินเข้มมันเลยดึงความโดดเด่นมากลบผ้าพื้นได้ แต่พี่ชอบสีแดงเข้มมากกว่า มันดูหรูหรา ไม่มากไม่น้อยดูมีความสง่างาม สาวๆ ที่ทำงานในสำนักงานต้องชอบมากแน่ มองก็สบายตาด้วยเพราะไม่ได้แดงแบบฉูดฉาด” หลี่ชิงหรงหยิบชุดที่ใช้ผ้าสีแดงขึ้นส่งให้กับซุยหลันซีดูซุยหลันซีรับชุดที่หลี่ชิงหรงส่งให้มาดูก็พยักหน้าเห็นด้วย “ก็จริงอย่างที่พี่ชิงหรงว่านะคะ” ผ้าลายดอกสีน้ำเงินจางๆ ขลิบด้วยผ้าพื้นสีแดงเข้มให้ความรู้สึกของสาวสำนักงานที่สวยสง่า เอาการเอางานเสียงเปิดประต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-09
Baca selengkapnya

ตอนที่ 13 พันธมิตรคนใหม่

“คุณซุย ฉันยอมรับว่าชุดที่คุณออกแบบมามันน่าทึ่งมาก คุณสามารถออกแบบชุดเพื่อมาจัดการกับผ้าที่ผลิตผิดพลาดได้ดี ฉันต้องยอมรับในความสามารถของคุณจริงๆ ตั้งแต่ฉันเปิดรับสมัครมาเป็นเวลาสามเดือน มีแบบของคุณซุยนี่แหละที่เข้าตาฉันมากที่สุด” หวงเสี่ยวเหมยเอ่ยขึ้นด้วยความตื่นเต้น“ขอบคุณนะคะที่ชอบชุดของฉัน อันที่จริงที่ฉันทำแบบนี้ก็เพราะต้องการความร่วมมือของคุณค่ะ ฉันใช้ผ้าที่เหลือมาตัดชุดที่ฉันออกแบบ นอกจากชุดที่ฉันตัดมาเป็นตัวอย่างในวันนี้แล้ว ฉันว่าจะออกแบบอีกสักสองสามชุด มีชุดให้ลูกค้าเลือกหลายๆ แบบจะขายได้ง่ายกว่า ร้านค้าส่งที่เป็นคู่ค้าของโรงงานเฟิงหยุนสามารถช่วยขายชุดได้ ฉันเชื่อว่าต้องมีใบสั่งซื้อเพิ่มอีกแน่นอน” ซุยหลันซีโน้มน้าวเถ้าแก่เนี้ยอย่างสุดกำลัง เพราะอยากช่วยแก้ปัญหาให้กับเติ้งเว่ยหมิง นอกจากนี้อาจทำกำไรได้อีกนิดหน่อย“โรงงานเฟิงหยุนยินดีที่จะทำตามที่คุณซุยนำเสนอ แต่ว่าเฟิงหยุนของฉันจะได้อะไรบ้างคะ?” หวงเสี่ยวเหมยแสดงความยินดีที่จะทำตามข้อเสนอของซุยหลันซี แต่ก็ยังคงต่อรองถึงผลประโยชน์ที่จะได้รับ สมกับเป็นเถ้าแก่เนี้ยเจ้าของโรงงานผู้มากประสบการณ์ ที่ไม่เคยเก็บงำเขี้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-10
Baca selengkapnya

ตอนที่ 14 จางชุน

ซุยหลันซีมาถึงโรงงานสิ่งทอจินเซิงที่เติ้งเว่ยหมิงทำงานก็เป็นเวลาพักเที่ยงพอดี โรงงานแห่งนี้มีสวัสดิการอาหารกลางวันให้กับพนักงานทุกคนซุยหลันซีเป็นเพียงคนนอกไม่ได้เป็นพนักงานของโรงงาน เมื่อแจ้งความประสงค์ว่าต้องการขอพบสามีแล้วเธอก็เดินออกมาด้านนอก เพื่อหาอาหารกลางวันรับประทาน เพราะต้องรอให้เติ้งเว่ยหมิงกินข้าวกลางวันเสร็จก่อน เสร็จจากมื้อกลางวันก็เดินกลับเข้าไปที่โรงงานอีกครั้งเธอรออยู่ที่ห้องรับรองของโรงงาน ไม่นานเติ้งเว่ยหมิงก็เดินออกมา“พี่เว่ยหมิงมาแล้วเหรอคะ” ซุยหลันซีลุกขึ้นยืนทันทีที่เห็นเขา“ทำไมคุณถึงมานี่นี่ล่ะ? แล้วที่โรงงานเฟิงหยุนเป็นยังไงบ้าง สำเร็จไหม?”เติ้งเว่ยหมิงรู้ว่าวันนี้เธอไปที่โรงงานตัดเย็บผ้าเฟิงหยุนจึงถามเช่นนี้ แต่ที่เขาไม่เข้าใจก็คือทำไมเธอถึงมาหาเขาที่โรงงานหรือว่าเรื่องนี้จะไม่ง่ายขนาดนั้น?เติ้งเว่ยหมิงขมวดคิ้วแน่น“พี่เว่ยหมิง ฝีมือระดับฉันแล้วจะพลาดเหรอคะ ว่าแต่พี่พอจะพาฉันไปพบเถ้าแก่โรงงานของพี่ได้ไหม ฉันมีข้อเสนอเรื่องธุรกิจจะมาคุยกับเขาค่ะ” ซุยหลันซียืดอกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-10
Baca selengkapnya

ตอนที่ 15 ข้อเสนอทางการค้า

อี้ชุนคุ้นเคยกับเติ้งเว่ยหมิงเป็นอย่างดี เพราะเขาเป็นคนรับชายหนุ่มเข้ามาทำงานด้วยตนเองเนื่องจากเติ้งเว่ยหมิงได้มีโอกาสช่วยชีวิตอี้ชุนขณะที่ถูกคนดักปล้น ซึ่งเป็นช่วงที่เติ้งเว่ยหมิงย้ายมาอยู่ที่เมืองนี้ หลังจากช่วยเหลือกันแล้ว อี้ชุนต้องการตอบแทนบุญคุณ แต่เติ้งเว่ยหมิงปฏิเสธหลังจากพูดคุยกันอยู่พักใหญ่อี้ชุนก็รู้ว่าเขาจบการศึกษาวิศวกรรมศาสตร์มา แล้วยังเคยเป็นทหารมาก่อน และตอนนี้กำลังหางานทำ จึงชวนเติ้งเว่ยหมิงมาทำงานคุมเครื่องจักรในโรงงานของตัวเอง จึงนับว่าทั้งคู่ค่อนข้างมีความสนิทสนมกันอยู่พอสมควร“ซุยหลันซี ภรรยาของผมครับ หลันหลัน คนนี้คือคุณอี้ชุนเถ้าแก่เจ้าของโรงงาน”เติ้งเว่ยหมิงเอ่ยแนะนำให้ทั้งสองคนได้รู้จักกันซุยหลันซีจึงค้อมศีรษะลงเล็กน้อยก่อนกล่าวทักทาย“สวัสดีค่ะ เถ้าแก่อี้ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”“ยินดีที่ได้รู้จักครับ อาหมิงฉันไม่คิดว่านายจะปิดบังเรื่องแต่งงานกับฉัน แต่เธอสวยงามและเหมาะสมกับนายมาก” เถ้าแก่อี้ค้อมหัวเล็กน้อยทักทายเธอกลับ แล้วหันไปพูดกับเติ้งเว่ยหมิง ตัดพ้อเขาเล็กน้อย แล้วเอ่ยชมด้วยความจริงใจซุยหลันซ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-11
Baca selengkapnya

ตอนที่ 16 จับผิดภรรยา

ในเย็นวันเดียวกันนั้น หลังจากที่กินข้าวเสร็จเรียบร้อย เติ้งเว่ยหมิงช่วยซุยหลันซีเก็บจานล้างทำความสะอาด โดยบอกให้เธอไปอาบน้ำส่วนตัวเขานั่งรออยู่บนเตียง ใบหน้าตึงเครียด คิ้วขมวดอยู่ตลอดเวลา หญิงสาวอาบน้ำเสร็จ ออกมาจากห้องน้ำ เดินไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง ใช้สายตามองชายหนุ่มผ่านทางกระจกบรรยากาศช่างน่าอึดอัดและเงียบจนซุยหลันซีรู้สึกไม่สบายใจจึงเป็นฝ่ายเอ่ยปากถาม“พี่เว่ยหมิง พี่เป็นอะไรไปหรือเปล่า? หรือมีปัญหาอะไรที่ทำงานอีกไหม หรือว่าผู้จัดการจางทำอะไรให้พี่ไม่สบายใจ?” ซุยหลันซีหยุดมือที่กำลังหวีผม หันหน้ามาทางเขาที่นั่งอยู่บนเตียง ในแววตาเต็มไปด้วยความสงสัยเติ้งเว่ยหมิงไม่ตอบ เขาเงยหน้าขึ้น จ้องมองหญิงสาวราวกับว่าเธอเป็นคนแปลกหน้าสายตาลุ่มลึกที่มองมาทำให้ซุยหลันซีรู้สึกไม่สบายใจ เธอรู้สึกถึงความผิดปกติ จึงลุกขึ้นเดินไปนั่งข้างๆ ชายหนุ่มก่อนจะร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อเติ้งเว่ยหมิงผลักร่างของซุยหลันซี เธอไม่ทันได้ตั้งตัวล้มลงไปบนเตียงนอนเขาใช้มือข้างหนึ่งจับยึดข้อมือเล็กบางของเธอเอาไว้เหนือศีรษะ มืออีกข้างกดอยู่ที่เอวของเธอ ร่างสูงใหญ่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-11
Baca selengkapnya

ตอนที่ 17 เริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม

เช้าวันรุ่งขึ้นซุยหลันซีตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเติ้งเว่ยหมิง หญิงสาวถึงกับเขินอายและทำตัวไม่ถูก เธอรีบลุกออกไปจากเตียงเงียบๆ โดยหารู้ไม่ว่าชายหนุ่มผู้ที่ตกลงว่าจะเป็นสามีแต่เพียงในนามของเธอนั้นตื่นก่อนเธอนานแล้ว แต่เพื่อไม่ต้องการให้เกิดความกระอักกระอ่วนใจระหว่างพวกเขา ดังนั้นเขาจึงแสร้งทำเป็นยังไม่ตื่นซุยหลันซีตบหน้าเรียกสติตนเองอยู่สองสามทีก่อนจะทำหน้าที่ของตนเองเหมือนทุกวันที่ผ่านมา นั่นก็คือทำอาหารและเตรียมของให้เติ้งเว่ยหมิงไปทำงานทั้งคู่นั่งกินข้าวเช้าด้วยกัน ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครพูดอะไรออกมา แต่บรรยากาศกลับไม่ได้น่าอึดอัดอย่างที่คิด เติ้งเว่ยหมิงมีรอยยิ้มแต้มมุมปากอยู่ตลอดเวลา ส่วนซุยหลันซีก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารเช้าอย่างเงียบๆหลังจากที่ชายหนุ่มออกไปทำงาน ซุยหลันซีถึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วเริ่มลงมือทำงานบ้าน ซักผ้าแล้วไปปลุกเด็กชายเล่อเล่อ ล้างหน้าให้เด็กชาย ดูแลให้เด็กน้อยกินอาหารเช้า เสร็จแล้วก็มานั่งทำงานออกแบบลายผ้าเล่อเล่อนั่งเล่นคนเดียวอย่างเงียบๆ เด็กชายชินแล้ว เขาจะไม่เข้าไปกวนเวลาพี่สาวคนสวยทำงาน เพราะแม่ของเขาสั่งมาว่าห้ามกวนพี่สาวคน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-12
Baca selengkapnya

ตอนที่ 18 ผู้ชายกินจุ

เวลาบ่ายสองโมง เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้นทำให้เติ้งเว่ยหมิงรีบวางผ้าเช็ดตัวผืนเล็กลงในกะละมังแล้วลุกไปเปิดประตู ปรากฏว่าหลี่ชิงหรง เพื่อนบ้านยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าประตู“อาหมิง หลันหลันอยู่บ้านไหม พี่มีเรื่องจะมาบอก”“อยู่ครับ แต่ว่าตอนนี้หลันหลันน่าจะไม่สะดวกพบพี่นะครับ” เติ้งเว่ยหมิงแจ้งด้วยน้ำเสียงสุภาพ“ไม่สะดวกเจอ หลันหลันเป็นอะไรหรือเปล่า”หลี่ชิงหรงถามกลับด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล“เป็นไข้ครับ ผมเลยให้นอนพัก”“อ้อ อย่างนี้นี่เอง ตอนเช้าพี่มาเคาะประตูรอบหนึ่งแล้ว แต่ไม่มีใครออกมาเปิด เลยมาอีกทีตอนบ่าย พี่อุตส่าห์เตือนแล้วเชียวว่าอย่าหักโหมทำงานหนัก เพิ่งย้ายมาได้ไม่นาน อาจจะยังปรับตัวไม่ค่อยได้ ไม่เป็นไร รอให้หลันหลันหายดีก่อนก็แล้วกัน ฝากบอกหลันหลันด้วยละกันว่าพี่มาหา” หลี่ชิงหรงบ่นอุบอิบถึงเพื่อนบ้านรุ่นน้องที่เธอก็รักไม่ต่างกับน้องสาวตนเองจริงๆ“ครับแล้วผมจะบอกให้ ถ้าหลันหลันค่อยยังชั่วแล้วจะให้ไปหาพี่ชิงหรงนะครับ”“ได้ งั้นพี่กลับบ้านก่อนละกัน”หลี่ชิงหรงกลับไปแล้ว เติ้งเว่ยหมิงจึงปิดประตูเดินกลับเข้าไปในห้องนอน ทรุดตัว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-09-12
Baca selengkapnya
Sebelumnya
12
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status