All Chapters of แก้วตาดวงใจ: Chapter 21 - Chapter 30

104 Chapters

บทที่ 7

คืนแรกของการมาพักที่กระบี่ ด้วยความที่อยู่คนเดียวแก้วตาจึงเลือกลงมานั่งเล่นในลานโล่งที่มีการจัดเก้าอี้โซฟาสำหรับให้แขกที่มาพัก โดยสามารถสั่งอาหารและเครื่องดื่มมานั่งทานได้ เธอจึงสั่งอะไรเบาๆมาทานเป็นมื้อเย็น ความจริงแล้วเชสกับเจมส์ก็ชวนให้ออกไปเที่ยวด้วยกัน เพราะเขาได้รับอนุญาตให้ออกไปท่องราตรีได้ แต่เธอปฏิเสธการเชิญชวนจากสองหนุ่ม ส่วนเจ้านายหนุ่มอย่างอันเดรสนั้นเธอไม่ทราบว่าเขาไปไหน ไม่ได้เห็นหน้ามาตั้งแต่ทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ว เป็นอย่างนี้ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่รู้สึกอึดอัด มีอิสระเสรีเหมือนไม่ได้มาทำงานอย่างไรอย่างนั้น คิดซะว่าหากมีอะไรเขาก็คงจะให้ลูกน้องคนสนิทมาบอกเอง“ไม่คิดจะชวนกันบ้างเลยนะ” เสียงทุ้มดังจากทางด้านหลัง ทำเอาคนกำลังมองทะเลกระพริบตาแต่ก็ไม่ได้หันกลับไปมอง หากรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ไม่น่านึกถึงเขาเลยจริงๆ เมื่อันเดรสเห็นว่าแก้วตาไม่มีทีท่าว่าจะหันมามองเขาจึงเดินมาข้างหน้า แล้วทิ้งตัวลงนั่งบนเบาะที่ว่างอย่างไม่รั้งรอ“ทานอาหารเย็นด้วยกันไหมคะบอส” ในเมื่อเขาหาว่าไม่ชวนเธอก็เลยถามซะเลยเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท เพราะถึงยังไงเขาก็มีสถานะเป็นเจ้านาย“บอสงั้นเหรอ ฉันไม่ชอบให
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 7 (2)

แสงไฟอมส้มดวงเล็กที่สาดส่องมายังชายหาดในยามค่ำคืน ทำให้บรรยากาศโรแมนติกมิใช่น้อย คู่รักชาวต่างชาติหลายคู่ก็นั่งโอบกอดกันบ้างจูบกันบ้างไม่แคร์สายตาใคร แก้วตาที่เห็นฉากจูบเข้าพอดีถึงกับรีบก้มหน้าแล้วสาวเท้าเดินเร็วๆอย่างเขินอาย อันเดรสจึงต้องเร่งฝีเท้าตามเพื่อก้าวให้ทัน“จะรีบเดินไปไหนกัน” คนที่รู้อยู่แก่ใจแกล้งถามเมื่อเดินเข้าประชิดตัว“คุณอันเดรสรู้คำตอบดีอยู่แล้วจะมาถามแก้วอีกทำไม” แก้วตาหน้ามุ่ยเมื่อโดนแกล้ง คนฉลาดอย่างเขาไม่มีทางที่จะไม่รู้เท่าทันความคิดของเธอหรอก“หื้ม ฉันจะรู้ได้ยังไงในเมื่อเธอจ้ำเอาๆโดยที่ไม่ได้พูดอะไรเลย” อันเดรสถามยิ้มๆ นึกเอ็นดูคนตัวเล็กไม่น้อย แค่เห็นคนจูบกันก็อายม้วนแทนเจ้าตัวเขาเสียแล้ว หากโดนจูบเองไม่รู้ว่าจะออกอาการอย่างไรบ้าง แค่คิดก็อยากจะรู้เสียแล้วสิ“คนโกหก” แก้วตาแหงนหน้าขึ้นมองคนตัวโตกว่าจนคอแทบจะเคล็ด ปากนี่ยื่นออกมาเสียเยอะ อากัปกิริยาเหมือนกับเด็กที่โดนพ่อแม่ขัดใจไม่มีผิด“แสนงอนจริง ฉันพูดแค่นั้นเอง” อันเดรสจับปลายคางเล็กแล้วโยกเบาๆอย่างเอ็นดู และเผลอใช้หัวนิ้วโป้งคลึงเล่นที่กลีบปากล่างขณะจับจ้องอยู่ที่นัยน์ตาใสแจ๋วที่มีแววขุ่นเคืองให้ได้เห็น
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 7 (3)

“ให้มันได้อย่างนี้สิวะ!” อันเดรสสบถเสียงดังลั่นชายหาด ยืนท้าวเอวมองตามหลังบางที่วิ่งออกไปไกลพอสมควรอย่างหัวเสีย ตอนแรกแก้วตายังทำท่างงๆอยู่เลย ไม่นานก็นิ่งเงียบ จากนั้นก็ต่อว่าเขา และวิ่งหนีไปในที่สุดเขาไม่น่าผลีผลามใช้วิธีเจ้าเล่ห์อย่างนั้นเลยจริงๆ น่าจะยับยั้งชั่งใจเอาไว้ก่อน แต่อย่างว่าคนเราเมื่อความอดทนอยู่ในจุดสูงสุดให้อะไรก็รั้งเอาไว้ไม่อยู่ ตอนนี้คงต้องปล่อยให้อยู่คนเดียวไปสักพัก และหลังจากนั้นค่อยเข้าไปเจรจากันให้รู้เรื่อง ดังนั้นเวลานี้เขาคงต้องหาที่พึ่งเป็นเครื่องดื่มเย็นๆดับร้อนไปก่อนฝ่ายคนที่โดนขโมยจูบก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ดิ้นเร่าอยู่กลางเตียง หน้าตาหงิกงอขยี้ถูริมฝีปากตัวเองแรงๆจนแดงก่ำ ไม่เคยมีใครกล้าทำกับเธอแบบนี้มาก่อน เขาถือว่าเป็นเจ้านายแล้วจะทำยังไงกับเธอก็ได้งั้นเหรอ เป็นลูกน้องแล้วต้องยอมเจ้าให้เจ้านายได้กระทำยังไงก็ได้ใช่ไหม อยากจะตะโกนให้ก้องโลกว่ามันไม่ใช่โว้ย!อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ถูกเปิดน้ำใส่จนเต็มเปี่ยม แก้วตาที่เปลื้องผ้าออกหมดแล้วจึงค่อยๆหย่อนกายลงไปนอนแช่ พอผิวกายสัมผัสกับความเย็นฉ่ำของน้ำก็ค่อยทำให้รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาได้บ้าง ดวงตาหลับพริ้มเพื่อสงบจิตส
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 7 (4)

“ไม่เมา ไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันอยากนอนกับเธอ คืนนี้ขอนอนด้วยคนนะยาหยีจ๋า รับรองว่าฉันจะเป็นเด็กดีของเธอ” อันเดรสได้ทีอ้อนสาวเสียงหวานจนเขาเองยังอดที่จะแปลกใจตัวเองไม่ได้ว่าเหตุใดคำพูดหวานจ๋าพวกนั้นถึงหลุดออกมาจากปากของตัวเองได้“คุณจะบ้าหรือไง ฉันไม่ให้คุณนอนร่วมห้องด้วยเด็ดขาด กลับไปที่ห้องของตัวเองเดี๋ยวนี้นะ” แก้วตาแหวลั่นแลพยายามจะสลัดตุ๊กแกที่หลังออกให้ได้“ฉันอีกแล้ว เดี๋ยวก็จับจูบจนปากเปื่อยหรอก บอกว่าไม่ชอบต่อไปถ้าหลุดออกมาอีกฉันจะจูบจริงๆด้วย” อันเดรสขู่เสียงเข้ม แล้วยอมยืนดีๆแต่ก็ไม่ปล่อยอ้อมแขนให้ร่างเล็กหลุดรอดออกไปได้“คุณมันเผด็จการที่สุด ทีตัวเองยังฉันสารพัดได้” แก้วตาแยกเขี้ยวใส่อย่างโมโห“ผู้ชายกับผู้หญิงไม่เหมือนกัน อย่าเอาไปเปรียบเทียบกันสิ ผู้หญิงแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นน่ารักดี” อันเดรสย่อตัวลงช้อนใต้ข้อพับแล้วอุ้มร่างบอบบางเอาไว้ในอ้อมแขน ท่ามกลางความตื่นตระหนกของแก้วตา“ว้าย! คุณจะทำอะไรแก้วคะคุณอันเดรส” แม้จะอยู่ในอาการตกใจแต่แก้วตาก็ไม่ลืมที่จะแทนตัวเองเพราะกลัวว่าจะโดนจูบตามที่โดนขู่เอาไว้“จะพาไปนอน ง่วงแล้ว” อันเดรสอุ้มร่างเบาหวิวเข้าไปในห้องนอน แล้ววางลงอย่างเบา
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 8

แก้วตาสะดุ้งตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่โดยอัตโนมัติ จะด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ทำให้ตื่นนั้นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งแรกที่เธอทำคือก้มสำรวจเครื่องแต่งกายของตนเองเพื่อตรวจสอบความปลอดภัย เมื่อมันยังคงอยู่ครบทุกชิ้นจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก รอยยิ้มกำลังจะแย้มออกจากปากอยู่แล้วเมื่อไม่พบคนที่ไม่ต้องการจะเจออาศัยอยู่ในห้องพักของเธอแล้ว แต่ดันต้องหุบฉับลงทันทีทันใด ออกไปแล้วไม่รู้ว่าจะกลับมาทำไมอีก งานการที่บอกว่าจะมาทำไม่เห็นว่าจะไปทำไปคุยอะไรกับใครเขาสักที“ตื่นแล้วเหรอยาหยี อยากได้อะไรร้อนๆสักถ้วยไหม ฉันจะได้ไปเอามาให้” อันเดรสถือถ้วยกาแฟเดินเข้ามาหยุดยืนที่ปลายเตียง แก้วตาส่ายหน้าพลางสำรวจคนบุกรุกไปด้วย ตอนนี้เขาสวมเสื้อผ้าชุดใหม่แล้วคงกลับห้องไปอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยแล้ว ต่างจากเธอที่ยังคงอยู่ในชุดนอน แต่ดีที่ว่าไม่ได้ใส่โป๊เปลือยอะไร เป็นชุดนอนเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น ชั้นในก็ใส่ครบไม่โนบราโนอะไรทั้งนั้น มานอกสถานที่เช่นนี้ต้องปลอดภัยเอาไว้ก่อน แต่ถึงจะคิดอย่างนั้นเมื่อคืนก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้แล้วว่าความปลอดภัยนั้นแทบไม่มีเลย สำหรับคนอื่นอาจจะมีแต่สำหรับเธอนั้นต้องคอยระแวดระวัง ไม่รู้ว่าหลังจาก
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 8 (2)

อันเดรสจูงมือแก้วตาลงมายังล็อบบี้ของโรงแรม เพื่อออกไปพบลูกค้าที่นัดไว้ แม้สาวข้างตัวจะไม่เต็มใจไปด้วยก็ตาม เชสกับเจมส์ที่คอยท่าอยู่ก่อนแล้วรีบลุกขึ้นยืนทันทีเมื่อเจ้านายหนุ่มมาถึง พลางลอบสบตากันยิ้มๆ“บอสกับน้องแก้วสนิทกันจัง เห็นแล้วมันกระชุ่มกระชวยดีแท้” เจมส์แซวแล้วยิ้มปากกว้าง แก้วตาที่โดนแซวถึงกับแก้มแดง ก้มหน้าก้มตาซ่อนความอาย“พูดมากน่าเจมส์ ยาหยีฉันเขินแกเห็นไหม รีบไปกันได้แล้ว เสร็จจากนี่ฉันจะได้รีบพาแก้วไปเที่ยวเกาะ ไม่อยากเสียเวลามากไปกว่านี้ เร็วๆเข้า” อันเดรสกระมือมือนุ่มให้ออกเดินเคียงคู่กันเพื่อไปขึ้นรถที่ด้านหน้าโรงแรม“คนบ้า! พูดอะไรของคุณ แก้วไม่ได้เป็นของคุณนะคุณอันเดรส” แก้วตาเถียงเสียงขุ่นขณะเดินตามแรงจูง ส่วนอันเดรสทำเพียงแค่อมยิ้มเท่านั้น ปล่อยให้คนข้างกายโวยวายอยู่คนเดียว เสียงของเจ้านายหายไปแล้วแต่เชสกับเจมส์ยังคงยืนอยู่ที่เดิม“ยาหยีของฉันเนี่ยนะ แกได้ยินเหมือนฉันไหมวะเชส บอสบอกว่าน้องแก้วคือยาหยีของเขาใช่ไหมวะ พระเจ้าทรงโปรด ทำไมมันรวดเร็วอย่างนี้ เมื่อคืนเราสองคนพลาดอะไรไปรึเปล่าเนี่ย” เจมส์ทำหน้าเหลือเชื่อ“ฉันก็ได้ยินเหมือนกับแกนั่นแหละ หวังว่าน้องแก้วยัง
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 8 (3)

“คุณอันเดรส! คุณฉวยโอกาสกับแก้วอีกแล้วนะ นิสัยไม่ดีตลอดเลย” แก้วตาหน้าง้ำตาขวางเมื่อถูกหอมแก้ม แถมเขายังไม่ยอมถอนจมูกกับปากออกไปอีก“ฉันยอมเป็นคนไม่ดีในสายตาเธอ เพื่อแลกกับการได้ฟัดแก้มของเธอแบบนี้” อันเดรสงึมงำกับแก้มหอมนุ่ม และตั้งท่าจะใช้ปากงับแต่ต้องชะงักเสียก่อน“ต๊าย! เธอมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่แก้วตา ทำไมเพื่อนๆถึงไม่ระแคะระคายกันเลยล่ะจ๊ะ ปิดบังกันแบบนี้ระวังคนเพื่อนคนอื่นๆจะเสียใจกันนะ ขนาดฉันยังตกใจและแอบเสียใจเลยที่เพื่อนไม่บอก ถ้าไม่เห็นด้วยตาก็คงจะอีกนานสินะกว่าจะรู้น่ะ” ดี้เพื่อนคนที่คอยแต่จะตั้งแง่กับคนอื่นไปทั่วมาหยุดยืนตรงหน้าแก้วตาและอันเดรส พูดจาเสียงสูงแทบจะทุกคำพูดฟังแล้วสัมผัสได้ถึงความไม่จริงใจ สายตาที่ใช้มองก็ออกแนวดูถูกอย่างไรอย่างนั้น“มาเที่ยวเหมือนกันเหรอดี้” แก้วตาเห็นว่าบังเอิญเจอเพื่อนที่เธอไม่นับว่าเพื่อนแล้วก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา ไม่ตอบคำถามกึ่งแดกดันนั่นให้มากความ ตั้งแต่วันนั้นที่เธอต่อว่าไปชุดใหญ่ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย คิดว่าต่างคนต่างอยู่ดีที่สุด และไม่คิดว่าจะมาเจอใครที่นี่ด้วยซ้ำ โลกมันจะกลมอะไรเช่นนี้“ใครกันจ๊ะยาหยี พี่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย ด
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 9

อันเดรสกับแก้วตามาถึงเกาะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว บ้านพักส่วนตัวที่จองไว้ตั้งแต่อยู่ที่โรงแรมเพื่อนนั้นเงียบสงบ ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ไม่มีคนพลุกพล่านมากนัก เหมาะแก่การมาพักผ่อนจริงๆ ภายในบ้านมีทั้งหมดสองห้อง ไม่ได้หรูหราระดับห้าดาว แต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไรเลย สิ่งอำนวยความสะดวกมีครบครัน สะดวกสบายเป็นอย่างยิ่ง เปิดประตูออกไปก็พบทะเลสีฟ้าใส อากาศดูเป็นใจแม้จะอยู่ในช่วงฤดูฝนแต่แดดกลับจ้า วี่แววครึ้มฟ้าครึ้มฝนไม่มีให้เห็นเลยแก้วตาเปิดประตูบ้านพักออก เพื่อเดินลงไปสัมผัสความสดชื่นจากไอทะเล ถ่ายรูปวิวบ้าง เปิดกล้องหน้าเซลฟี่รูปตัวเองบ้าง พอใจแล้วจึงพาตัวเองไปนั่งเปลที่ผูกไว้กับต้นไม้อย่างสบายใจ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความสวยงามของท้องทะเลเบื้องหน้า“ชอบไหม”“ชอบค่ะ” แก้วตาตอบโดยที่ไม่ได้หันกลับไปมอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าใครเป็นคนพูดด้วย“ชอบพี่น่ะนะ” อันเดรสกลั้นหัวเราะ ยามเห็นประกายตาวิบวับที่หันกลับมามองอย่างเอาเรื่อง“แก้วหมายถึงชอบทะเล ไม่ได้ชอบคุณอันเดรสสักหน่อย” แก้วตาพูดเสียงสะบัด“ไม่ได้ชอบ แต่แก้วรักพี่เลยใช่รึเปล่า” อันเดรสยังคงไม่หยุดกระเซ้าเย้าแหย่ มือก็คอยแกว่งเปลไปด้วย ปกติแล้วเขาไม่ใช่คน
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 9 (2)

“แค่เดินดูค่ะ แก้วไม่ได้จะซื้อสักหน่อย ราคาเกินเอื้อมขนาดนี้ เงินในกระเป๋าไม่พอจ่ายหรอกค่ะ” บอกเสร็จก็ผละออกจากตู้กระจกที่เรียงรายเครื่องประดับไว้ทันที“แล้วใครบอกจะให้จ่ายเองล่ะ เลือกอันที่ชอบได้ตามสบายเลยยาหยี พี่ไม่ออกจากร้านโดยที่ไม่ได้ซื้อสินค้าออกไปหรอกนะ ขืนทำแบบนั้นอายเจ้าของร้านตายเลย” อันเดรสขยิบตา แล้วดึงแขนแก้วตาให้กลับมายืนที่เดิม“แก้วไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะอายเพียงแค่ไม่ได้ซื้อของในร้านนี้ แก้วไม่อยากได้อะไร คุณไม่ต้องซื้อให้หรอกค่ะ ขอบคุณสำหรับความหวังดี ของฟรีไม่มีในโลก คำนี้แก้วท่องขึ้นใจตั้งแต่เด็ก ไม่ต้องเอาของราคาแพงมาล่อให้ดีใจเล่นหรอกค่ะ” แก้วตาปฏิเสธความมีน้ำใจของคนใจดีทันที“จะทำให้พี่แปลกใจไปถึงไหนยาหยี คิดอะไรแต่ละอย่างตามไม่ทันจริงๆ” อันเดรสหรี่ตา อยากจะหัวเราะก็อยาก แม่คุณทูนหัวเล่นทำให้เขาประหลาดใจได้แทบตลอดเลยก็ว่าได้ เขายังไม่ได้คิดอะไรไปไกลขนาดนั้นสักหน่อย แค่อยากจะซื้อให้เท่านั้นเอง“ก็คุณหวังอะไรจากแก้วกันล่ะ อย่านึกว่ารู้ไม่ทันนะ เอาของแพงล่อแล้วหลังจากนั้นก็จะรวบหัวรวบหางแก้วใช่รึเปล่า” แก้วตาโพล่งออกมาแล้วรีบตะครุบปากตัวเองเอาไว้แน่น หลุบตาลงต่ำ ก้มม
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more

บทที่ 9 (3)

“เลิกทำหน้ามุ่ยได้แล้วน่ายาหยี พี่เต็มใจซื้อให้ ไม่ได้หวังจะให้มาตอบแทนอะไรทั้งนั้น ของแค่นี้ไม่ทำให้ขนหน้าแข้งพี่ร่วงหรอก ถือว่าเป็นของขวัญที่มาเที่ยวกับพี่ละกัน” อันเดรสขยี้ผมนุ่มอย่างเอ็นดู มันไม่ได้มากมายอะไรเลย แต่คนข้างกายกลับคิดนั่นคิดนี่ เสียดายเงินแทนเขาซะอย่างนั้น“ก็มันเยอะเกินไปนี่คะ คุณซื้อให้แก้วทำไมตั้งเยอะแยะ แพงทุกชิ้นเลยเนี่ย แก้วไม่เคยใส่ของพวกนี้เลยด้วยซ้ำ เราเอาไปคืนร้านดีไหมคะ” แก้วตาเงยหน้าขึ้นมองอย่างอ้อนวอน ทั้งของแม่ของเธอ แล้วไหนจะป้าและคุณแม่ของเขาอีก นี่ดีนะที่ยั้งเอาไว้ได้ไม่เช่นนั้นแล้วคงจะได้เพิ่มมาอีกหลายชุด จะฝากแม่ฝากญาติเขานั้นไม่แปลก แต่ให้เธอนี่สิ แถมยังเผื่อแผร่ไปถึงคนในครอบครัวเธออีก“ซื้อแล้วเขาไม่รับคืนหรอกยาหยี ถ้าพูดกันตามตรงเจ้าของร้านได้เงินไปเยอะขนาดนั้นเขาคงไม่คืนให้เราง่ายๆหรอก อีกอย่างจะถูกหรือจะแพงมันอยู่ที่คุณค่าทางจิตใจมากกว่า ผู้ใหญ่ให้ของควรจะรับเอาไว้โดยไม่มีข้อแม้นะคนสวย ไปหาอะไรทานกันดีกว่าพี่เริ่มหิวแล้ว” อันเดรสตัดบทแล้วฉวยมือข้างที่ว่างจับจูงมือบางให้เดินต่อ ไม่เคยซื้อของให้ใครแล้วต้องมาปลอบหรือยัดเยียดให้อย่างนี้มาก่อน รายน
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
PREV
123456
...
11
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status