All Chapters of แก้วตาดวงใจ: Chapter 1 - Chapter 10

ร้านอาหารบรรยากาศดีติดชายทะเล มีนักท่องเที่ยวเข้ามารับประทานอาหารเย็นกันอย่างเนืองแน่น ลมเย็นๆที่พัดมาจากทะเลทำให้บรรยากาศผ่อนคลาย เสียงพูดคุยดังจ๊อกแจ๊กจอแจไม่ตลอดเวลา บ้างมาเป็นครอบครัว บ้างมากับคนรัก หรือมากับกลุ่มเพื่อน ในระหว่างที่กำลังซึมซับบรรยากาศรอบๆร้าน สายตาของแก้วตาก็ปะทะเข้ากับชายหนุ่มลูกครึ่งหน้าตาหล่อเหลาที่มองมายังเธอพอดี เป็นเธอที่เป็นฝ่ายเบนสายตาหนีก่อน เพราะไม่กล้าที่จะมองนานๆเพราะมันจะเป็นการเสียมารยาท เกิดแฟนสาวหรือว่าภรรยาของเขาที่มาด้วยเห็นเข้าอาจจะไม่พอใจเอาได้ ปกติเธอและเพื่อนก็ชอบพูดคุยเล่นกันเรื่องความหล่อของหนุ่มๆ แต่ไม่ได้คิดจะจริงจังอะไรแค่คุยกันสนุกๆตามประสาผู้หญิง ยอมรับว่าคนที่เธอบังเอิญไปสบตาด้วยหล่อมาก หล่อแบบหาตัวจับยาก แถมแฟนก็ยังสวยมากอีกด้วย นี่แหละที่เขาว่าคนสวยกับคนหล่อมักคู่กัน ส่วนคนขี้เหร่อย่างเธอก็ได้แต่มองแกมอิจฉานิดๆ หลายคนชมว่าเธอหน้าตาดีแต่เธอก็ไม่เคยน้อมรับคำชมเหล่านั้นเลย เพราะคิดว่าตัวเองไม่ได้หน้าตาดีอะไรแค่พอไปวัดไปวาได้ แม่ต่างหากที่สวยของจริง แม้จะอายุสี่สิบกว่าแล้วแต่ความสวยก็ยังไม่จางหายไปไหน ถ้าอายุเท่าแม่แล้วยังดูดีได้ก็คงดีไ

เมื่อดวงอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า ก็เป็นเวลาที่พระจันทร์รวมถึงหมู่ดาวทำหน้าที่ต่อจากนี้ ไปจนถึงรุ่งเช้าของวันรุ่งขึ้น พลบค่ำแล้วแสงไฟจากร้านรวงต่างๆ ตึกรามบ้านช่อง ท้องถนนทุกเส้นก็พร้อมใจกันเปิดไฟให้แสงสว่าง ช่วยให้ยามราตรีไม่มืดมิดจนเกินไปเหล่านักท่องเที่ยวต่างก็ตบเท้ามุ่งหน้าเข้าสู่ตลาดโต้รุ่งอันเรืองชื่อของหัวหิน จึงไม่แปลกที่จะมีคนต่างชาติต่างภาษาเดินกันเต็มถนน พ่อค้าแม่ค้าต่างให้การต้อนรับกันดิบดี มีทั้งชิมทั้งช้อป เดินเล่นได้ยาวถึงสองฟากถนน จะว่าไปแล้วร้านของฝากถึงแม้จะมีเหมือนๆกัน แต่มันก็คือมนต์เสน่ห์ที่ใครๆก็ต้องมาเยือน เฉกเช่นเดียวกับอันเดรสในตอนนี้บุรุษร่างสูงใหญ่ หน้าตาบ่งบอกถึงสัญชาติตะวันตกที่มีอยู่ในตัว เดินเคียงคู่กับสตรีรูปร่างผอมบางวัยกลางคน หน้าฝรั่งเช่นเดียวชายหนุ่มรูปงาม ด้านหลังของทั้งคู่มีชายร่างยักษ์ในเครื่องแต่งกายสบายๆเดินตามอยู่สองคน ทำให้ทั้งสี่กลายเป็นจุดเด่น ไม่ว่าจะเดินผ่านไปตรงจุดไหนก็จะมีแต่คนมอง ราวกับว่ามีมาเฟียใหญ่มาเดินชมตลาดก็ไม่ปาน“คุณนายอันนาครับ เราจะเดินชมร้านค้ากันอีกนานไหม ของมันก็มีเหมือนๆกันแทบทั้งนั้น” อันเดรสถามมารดาที่เดินยิ้มอย่างมีความสุข

เวลาช่วงวันหยุดมักจะผ่านพ้นไปเร็วเสมอ เที่ยวยังไม่ทันจุใจ ก็ถึงเวลาที่แก้วตาต้องไปช่วยงานป้าตามที่ได้รับปากไว้ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่สาวของแม่ซึ่งก็คือป้าแท้ๆของเธอได้กลับมาบ้านที่นครปฐม และได้เอ่ยปากขอให้เธอไปช่วยงานที่ร้านอาหารตามสั่งของท่านที่เปิดอยู่ในย่านบริษัทชั้นนำของกรุงเทพมหานคร ท่านรู้ว่าเธอยังไม่อยากทำงานหรือไปสมัครงานที่ไหน อยากจะอยู่ว่างๆก่อนสักระยะหลังจากเรียนจบ พ่อแม่ก็เห็นพ้องต้องกันว่าควรจะไปช่วยป้ากับลุงเขย ดีกว่าช่วยพ่อกับแม่ขายของหรือเดินเก็บค่าเช่าห้อง ลูกๆของป้าก็ช่วยงานไม่ได้เนื่องจากมีการมีงานที่มั่งคงด้วยกันทั้งคู่ จึงมีเพียงลูกจ้างรายวันที่คอยช่วย ในบางวันคนเยอะออเดอร์เพียบก็ทำกันแทบไม่ทัน ป้าคงคิดว่ามีเธอไปช่วยอีกคนคงช่วยได้ไม่มากก็น้อยแหละ“ถึงซะที”แก้วตาอยู่ในชุดเสื้อยืดคอกลมสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีเข้ม สวมใส่รองเท้าผ้าใบสีดำคู่โปรดยี่ห้อดัง แลทะมัดทะแมง บนไหล่มีกระเป๋าเป้ใบเขื่องลายสวยสะพายเกาะติดหลังเอาไว้ ในมือก็หิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าไว้อีกหนึ่งใบ ร่างของสาวแรกรุ่นสูงราวหนึ่งร้อยหกสิบเซนติเมตร ตามแบบฉบับมาตราฐานของสาวไทยส่วนใหญ่ ก้าวลงจากรถตู้โดยสารที่

อันเดรสยืนมองร้านอาหารบรรยากาศดีสไตล์วินเทจ แล้วส่ายหน้า ก่อนจะผลักประตูเข้าไปด้านใน โดยมีเชสกับเจมส์เดินตาม ภายในร้านมีคนมานั่งทานค่อนข้างเยอะ ซึ่งโดยรวมแล้วเป็นพวกวัยรุ่นหนุ่มสาวซะส่วนใหญ่“ถ้าไม่ติดว่าลูกค้านัดคุยที่นี่ ฉันคงไม่พาตัวเองมาหรอก มีแต่วัยรุ่นทั้งนั้นเลย” อันเดรสบ่นกับลูกน้อง ขณะลากเก้าอี้ออกมานั่ง“อย่าไปแคร์ครับบอส ช่างหัววัยรุ่นประไร สนใจแค่เงินก้อนโตที่ลูกค้าจะเอามาให้บอสดีกว่าครับ” เจมส์ปลอบเจ้านายหนุ่มที่นั่งอยู่คนละโต๊ะ“เออ” อันเดรสคำรามในคอเบาๆ แล้วรับเมนูที่พนักงานยื่นให้เปิดดูไปพลางๆระหว่างนั่งรอลูกค้าที่ตกลงจะซื้อรถกับเขาร่างเพรียวบางของแก้วตาอยู่ในชุดเดรสผ้ายืดสีเหลืองอ่อน ความยาวแค่หน้าขา สวมใส่กับรองเท้าผ้าใบสีขาว มีกระเป๋าใบเล็กสีดำคล้องไหล่เอาไว้ สายตากลมโตกวาดมองภายในร้านซ้ายที ขวาทีจนกระทั่งมีเสียงเรียกชื่อเธอ“แก้วทางนี้”แก้วตายิ้มตาหยี แล้วก้าวขายาวๆตรงมายังโต๊ะที่บรรดาเพื่อนๆนั่งกันอยู่ “โทษทีนะพวกแก ฉันมาช้าสุดเลยเหรอเนี่ย” คนมาสายตาโตเมื่อเห็นหน้าทุกคน ก่อนจะนั่งลงตรงเก้าอี้ตัวที่ว่าง“ช้าอะไรกัน อย่ามาซีเรียสน่า สั่งอาหารสั่งเครื่องดื่มที่แกอย

เกือบเที่ยงคืน สองร่างเปลือยเปล่าโรมรันพันตูกันอยู่บนเตียงกว้าง ลักษณะฝ่ายชายอยู่บนฝ่ายหญิงอยู่ล่าง ไม่อาจคาดเดาได้ว่าเริ่มกิจกรรมตั้งแต่เมื่อไหร่ แรงอัดกระแทกหนักหน่วงอย่างไม่ปราณีปราศรัยส่งผลให้สาวงามผู้รองรับอารมณ์ดิบเถื่อนของบุรุษเพศครวญครางเสียงดังระงม ลมหายใจหอบกระชั้น ผมดัดลอนแผ่กระจาย ก้นแทบไม่ติดฟูก ขาเรียวยาวโอบรัดรอบเอวสอบ ความมีจริตของหญิงสาวในสนามรักอันร้อนระอุบอกได้เป็นอย่างดีว่าเคยผ่านประสบการณ์มามากพอตัว“อ๊ะ อันเดรสขา ซาร่าจะทนไม่ไหวแล้ว ดี มันดีเหลือเกิน ที่รักขา อื้อ ซาร่าชอบจังค่ะ มันลึกถึงใจมาก” เสียงสั่นพร่าละล่ำละลักบอก ท่อนแขนเรียวบางที่โอบรอบคอแกร่งทำท่าจะดึงรั้งท้ายหนาลงมาเพื่อจะบดจูบให้คลายทรมาน แต่อันเดรสนั้นแข็งขืนไม่ยอมทำตามความปรารถนาของหญิงสาว“อยู่เฉยๆ” น้ำเสียงติดจะดุเอ่ยปราม เขาไม่ค่อยจะจูบกับคู่ขาคนไหน ส่วนมากทำแค่ลงแรงอย่างเดียว หายเครียด หายทรมานก็จบ ไม่ได้เสพติดการมีเซ็กส์ถึงขนาดว่างเว้นไม่ได้ และกับซาร่านางแบบหน้าใหม่คนนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เรียกมา“อื้อ อันเดรสขา” ซาร่าทำเสียงเหมือนจะงอน แต่เจอแรงโหมสะโพกเข้าไปก็แปรเปลี่ยนเป็นครางฮือในทันทีมัด