All Chapters of ย้อนเวลากลับมาครั้งนี้ฉันไม่ขอกลับไปตระกูลเดิม!: Chapter 11 - Chapter 20

26 Chapters

๑๑ ขยายร้าน

กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน ฤดูเหมันต์อันหนาวเหน็บได้พัดผ่านไปพร้อมกับเทศกาลตรุษจีนที่นำพาความหวังและความชื่นมื่นมาสู่ทุกครัวเรือน และสำหรับครอบครัวหลินแล้ว ปีใหม่ปีนี้ช่างแตกต่างจากทุกปีที่ผ่านมาโดยสิ้นเชิงแผงลอยใบไหวดีไซน์ได้กลายเป็นปรากฏการณ์เล็ก ๆ ในตลาดนัดอำเภอ ตลอดช่วงฤดูหนาวที่ผ่านมา เสื้อผ้าที่ดีไซน์เก๋ไก๋และตัดเย็บอย่างประณีตของพวกเขาขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ผู้คนต่างต้องการเสื้อผ้าชุดใหม่เพื่อเฉลิมฉลองเทศกาลสำคัญ และร้านของเยว่ซินก็คือคำตอบที่สมบูรณ์แบบที่สุดจากแผงลอยที่เคยเงียบเหงา บัดนี้กลับคึกคักไปด้วยลูกค้าที่แวะเวียนมาไม่ขาดสาย ชื่อเสียงของหลินเยว่ซินไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในฐานะเด็กสาวอัจฉริยะอีกต่อไป แต่ยังพ่วงท้ายด้วยตำแหน่งเถ้าแก่เนี้ยน้อยผู้มีหัวคิดล้ำสมัยอีกด้วยในหีบไม้ใบเก่าที่เคยเก็บแต่หนังสือเรียนฝุ่นเขรอะ บัดนี้กลับอัดแน่นไปด้วยธนบัตรใบแล้วใบเล่า เป็นเงินเก็บก้อนแรกและก้อนใหญ่ที่สุดในชีวิตของครอบครัวหลิน มากเสียจนแม่หลินต้องคอยเปิดออกมานับแล้วนับอีกด้วยมือที่สั่นเทาและน้ำตาคลอหน่วยทุกค่ำคืนสภาพความเป็นอยู่ของพวกเขาดีขึ้นอย่างก้าวกระโดด บนโต๊ะอาหารไม่ได้มีแค่ข้าวต้มก
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๒ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

กาลเวลาเปรียบเสมือนสายน้ำที่ไม่เคยไหลย้อนกลับ หลายสัปดาห์นับจากการเปิดร้านของเยว่ซินได้ผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว กิจการของครอบครัวหลินเจริญรุ่งเรืองขึ้นในทุก ๆ วันราวกับต้นไม้ที่ได้รับปุ๋ยชั้นดีในฤดูใบไม้ผลิ พวกเขาไม่เพียงแต่มีเงินพอที่จะใช้จ่ายในชีวิตประจำวันได้อย่างไม่ขัดสน แต่ยังเริ่มมีเงินออมก้อนใหม่ที่ค่อย ๆ พอกพูนขึ้นในหีบไม้อย่างน่าชื่นใจรอยยิ้มและเสียงหัวเราะได้กลายเป็นภาพชินตา พ่อหลินกับต้าเฉียงดูมีสง่าราศีขึ้นเมื่อไม่ต้องก้มหน้าทำงานในไร่นาอีกต่อไป แม่หลินกับซิวอิงก็ดูผิวพรรณผ่องใสขึ้นเมื่อไม่ต้องตรากตรำกับงานหนักในโรงงาน ทุกอย่างดูเหมือนจะกำลังดำเนินไปในทิศทางที่ดีที่สุดแต่หลินเยว่ซินผู้มีประสบการณ์จากชาติที่แล้วกลับรู้ดี ใต้ผิวน้ำที่ดูสงบนิ่งนั้นมักจะมีคลื่นใต้น้ำอันเชี่ยวกรากซ่อนอยู่เสมอ***ณ คฤหาสน์ตระกูลซูเพล้ง!เสียงถ้วยชาราคาแพงถูกปาลงกับพื้นจนแตกกระจายละเอียด ซูเหม่ยลี่กรีดร้องออกมาด้วยความเดือดดาลราวกับนางมารร้าย“ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้ว! ฉันทนเห็นนังเด็กบ้านนอกนั่นได้ดีไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว!”ทุกวันนี้ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็มักจะได้ยินแต่เรื่องราวความสำเร็จของกิจการ
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๓ หลักฐาน

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ร้านของเยว่ซินก็กลับมาเปิดให้บริการอีกครั้ง เหตุการณ์อันธพาลบุกร้านในวันนั้นไม่เพียงแต่ไม่ทำให้กิจการของพวกเขาต้องหยุดชะงัก แต่กลับกลายเป็นยาชูกำลังชั้นดีที่ทำให้ชื่อเสียงของร้านโด่งดังยิ่งขึ้นไปอีกชาวบ้านและลูกค้าต่างพากันแสดงความเห็นใจและชื่นชมในความกล้าหาญของครอบครัวหลิน หลายคนถึงกับอาสาเข้ามาช่วยซ่อมแซมร้านโดยไม่คิดค่าแรงด้วยซ้ำ ยอดขายหลังเปิดร้านใหม่พุ่งสูงขึ้นกว่าเดิมเสียอีก เพราะตอนนี้ผู้คนไม่ได้มาซื้อแค่เสื้อผ้า แต่ยังมาเพื่อสนับสนุนความถูกต้องที่ครอบครัวหลินเป็นตัวแทนบรรยากาศดูเหมือนจะกลับมาสดใส แต่หลินเยว่ซินกลับไม่เคยประมาทแม้แต่วินาทีเดียว เธอรู้ดีว่าการตีงูต้องตีให้ตาย หากปล่อยให้เลื้อยหนีไปได้ มันก็จะย้อนกลับมาฉกกัดเราในวันใดวันหนึ่งอย่างแน่นอน และอสรพิษที่ชื่อซูเหม่ยลี่ก็คงไม่ยอมสิ้นฤทธิ์ง่าย ๆ แค่นี้แน่ด้วยความคิดนี้เอง เยว่ซินจึงเริ่มเตรียมการรับมือกับพายุลูกต่อไปอย่างเงียบ ๆ เธอเริ่มรวบรวมและจัดเก็บเอกสารทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจอย่างเป็นระบบ ภาพร่างการออกแบบทุกชิ้นถูกลงวันที่และเก็บใส่แฟ้มอย่างดี ใบเสร็จค่าผ้าทุกใบถูกเก็บรวบรวมไว้พร้อมระบุ
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๔ เงินต่อเงิน

กาลเวลาล่วงเลยเข้าสู่ช่วงปลายปี 1984 ประเทศจีนในยุคแห่งการปฏิรูปและเปิดประเทศกำลังเปลี่ยนแปลงไปในทุก ๆ วันราวกับม้าหนุ่มที่คึกคะนอง เมืองต่าง ๆ เริ่มขยายตัว ตึกรามบ้านช่องผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด และแนวคิดใหม่ ๆ จากโลกตะวันตกก็เริ่มหลั่งไหลเข้ามาร้านของเยว่ซินยังคงดำเนินกิจการไปได้ด้วยดีอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้พวกเขากลายเป็นร้านเสื้อผ้าอันดับหนึ่งในใจของสาว ๆ ทั่วทั้งอำเภอไปแล้ว เงินทองที่เคยเป็นของหายาก บัดนี้กลับไหลเวียนเข้ามาในครอบครัวอย่างไม่ขาดสายจนทุกคนเริ่มคุ้นชินกับความสุขสบายที่ได้รับ แต่สำหรับหลินเยว่ซินแล้ว ความสำเร็จในระดับนี้ยังห่างไกลจากคำว่ามั่นคงอยู่มากนักเธอรู้ดีว่าธุรกิจเสื้อผ้าเป็นธุรกิจที่มีการแข่งขันสูงและล้มลุกคลุกคลานได้ง่าย หากวันใดวันหนึ่งมีคู่แข่งที่แข็งแกร่งกว่าปรากฏตัวขึ้นมา หรือหากตระกูลซูใช้วิธีการที่สกปรกและรุนแรงกว่าเดิม ปราสาททรายที่พวกเขาสร้างขึ้นมานี้ก็อาจจะพังทลายลงได้ในพริบตาการหาเงินแบบน้ำซึมบ่อทรายเช่นนี้ไม่เพียงพออีกต่อไป พวกเขาต้องการความมั่งคั่งที่แท้จริง ต้องการรากฐานที่แข็งแกร่งพอที่จะต้านทานพายุได้ทุกลูก และหนทางเดียวที่จะไปถึงจุดนั้นได้ก็คือกา
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๕ ไม่กล้าเปิดใจ

กาลเวลาล่วงเลยเข้าสู่ช่วงปลายฤดูร้อนย่างเข้าสู่ต้นฤดูสารทของปี 1985 อากาศที่เคยร้อนระอุเริ่มเจือจางลงด้วยสายลมเย็นสบายในยามค่ำคืน ครอบครัวหลินในตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว พวกเขาได้ใช้เงินก้อนใหญ่ที่ได้จากการลงทุนไปซื้อบ้านพร้อมที่ดินหลังเล็ก ๆ ในตัวอำเภอ แม้จะไม่ใหญ่โตหรูหรา แต่ก็สะอาดสะอ้านและกว้างขวางกว่ากระท่อมดินหลังเก่าราวฟ้ากับเหว พ่อหลินได้วางมือจากงานไร่นาอย่างสมบูรณ์และผันตัวมาเป็นผู้จัดการใหญ่ ช่วยดูแลเรื่องการจัดซื้อและขนส่งของร้านอย่างเต็มตัวชีวิตของทุกคนกำลังผลิบานราวกับดอกไม้ต้องแสงตะวันยามเช้า และในตอนนั้นเอง บุคคลที่เคยหายไปจากชีวิตของพวกเขาก็ได้กลับมาปรากฏตัวอีกครั้งบ่ายวันหนึ่ง ขณะที่หลินต้าเฉียงกำลังช่วยพ่อขนผ้าล็อตใหม่ลงจากรถสามล้อถีบ ชายหนุ่มร่างสูงสง่าในชุดลำลองก็เดินเข้ามาทักทายอย่างเป็นมิตร“ต้องการให้ผมช่วยไหมครับคุณอา?”หลินเจี้ยนกั๋วหันไปมองแล้วก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความยินดี “อ้าว! พ่อหนุ่มลู่นี่เอง กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”ลู่เฟิงนั่นเอง เขากลับมาเยี่ยมบ้านในช่วงพักร้อนประจำปีอีกครั้ง แต่ครั้งนี้การกลับมาของเขาดูเหมือนจะมีเป้าหมายที่ชัดเจนยิ่งกว่าเดิมเขา
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๖ โต๊ะอาหารที่เปลี่ยนไป

ค่ำคืนวันเพ็ญเดือนแปด เทศกาลไหว้พระจันทร์ได้เวียนมาบรรจบอีกครั้งหนึ่ง ดวงจันทร์ทรงกลดลอยเด่นอยู่กลางผืนฟ้าสีนิล สาดส่องแสงสีเงินยวงอันนวลใยลงมาอาบไล้โลกเบื้องล่าง สำหรับชาวจีนแล้ว นี่คือค่ำคืนแห่งการอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาของครอบครัวโดยแท้จริงณ บ้านหลังใหม่ของตระกาลหลินในตัวอำเภอ บรรยากาศอบอวลไปด้วยไออุ่นและความสุขอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนภาพในอดีตเมื่อปีที่แล้ว พวกเขาทั้งห้าชีวิตยังคงต้องเบียดเสียดกันอยู่ในกระท่อมดินหลังเก่า มื้อค่ำในวันไหว้พระจันทร์มีเพียงมันเทศต้มกับเศษขนมไหว้พระจันทร์ราคาถูกที่แตกหักซึ่งแม่หลินไปขอแบ่งซื้อมาจากร้านค้า แต่ในวันนี้ทุกอย่างได้แปรเปลี่ยนไปราวกับพลิกฝ่ามือภายในห้องครัวที่สะอาดสะอ้านและกว้างขวาง แม่หลินกับซิวอิงกำลังช่วยกันปรุุงอาหารมื้อใหญ่ด้วยรอยยิ้มที่ไม่เคยหุบลงได้เลย กลิ่นหอมของหมูสามชั้นตุ๋นซีอิ๊วที่เคี่ยวจนเปื่อยนุ่มลอยฟุ้งไปทั่วบ้าน เสียงน้ำมันที่เดือดฉ่าขณะที่ต้าเฉียงกำลังช่วยผัดผักกวางตุ้งสด ๆ และไออุ่นจากซุปไก่ตุ๋นยาจีนที่พ่อหลินบรรจงปรุงด้วยตัวเอง ทุกอย่างล้วนเป็นภาพสะท้อนของชีวิตที่กินดีอยู่ดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์“เยว่ซิน มาลองชิมนี่สิลูก”
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๗ เผชิญหน้า

กาลเวลาล่วงเลยเข้าสู่ช่วงปลายฤดูสารท ย่างเข้าสู่ต้นฤดูเหมันต์ของปี 1985 สายลมเย็นที่พัดโชยมากับไอหมอกในยามเช้า เป็นดั่งสัญญาณบอกว่าอีกไม่นานหิมะแรกก็จะโปรยปรายลงมาร้านของเยว่ซินในตอนนี้ไม่ได้เป็นเพียงร้านค้าเล็ก ๆ อีกต่อไปแล้ว แต่ได้กลายเป็นวิสาหกิจขนาดย่อมที่สร้างงานและสร้างชื่อเสียงให้กับอำเภอ เยว่ซินได้ว่าจ้างแม่บ้านในหมู่บ้านสองสามคนมาช่วยในฝ่ายการผลิต ทำให้พวกเธอมีรายได้เสริมจุนเจือครอบครัวโดยไม่ต้องจากบ้านไปไกล ชื่อเสียงของครอบครัวหลินในตอนนี้ขาวสะอาดและเป็นที่นับหน้าถือตาของผู้คนโดยทั่วไป พวกเขาได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของการจากดินสู่ดาวอย่างแท้จริงแต่ในขณะที่ฝ่ายหนึ่งกำลังรุ่งโรจน์ อีกฝ่ายหนึ่งกลับกำลังร่วงโรย...ข่าวความล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่าของซูเหม่ยลี่ได้กลายเป็นเรื่องตลกขบขันในแวดวงสังคมชั้นสูงของอำเภอ ภาพลักษณ์คุณหนูผู้เพียบพร้อมของเธอบัดนี้ได้ด่างพร้อยจนยากจะขัดถูให้กลับมางดงามดังเดิมได้อีก เธอกลายเป็นคนที่เพื่อนฝูงในกลุ่มแอบหัวเราะเยาะลับหลัง และที่เลวร้ายกว่านั้นคือธุรกิจของตระกูลซูเองก็เริ่มประสบปัญหาจากการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจที่รวดเร็วเกินกว่าที่ซูเจิ้งกั๋วจะปรับตัวได
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๘ เด็กสาวไม่ธรรมดา

กาลเวลาผันผ่านราวกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิ หลายเดือนนับจากการเผชิญหน้ากันครั้งล่าสุดที่ห้างสรรพสินค้าได้ผ่านพ้นไป ซูเหม่ยลี่เก็บตัวเงียบราวกับอสรพิษที่เร้นกายอยู่ในโพรงเพื่อเลียแผลใจของตนเอง ความเงียบสงบที่ได้รับมานี้เองที่เปิดโอกาสให้หลินเยว่ซินได้ทุ่มเทสติปัญญาและพละกำลังทั้งหมดให้กับการสร้างอาณาจักรของเธออย่างเต็มที่บัดนี้ ร้านของเยว่ซินไม่ได้เป็นเพียงร้านค้าริมถนนอีกแล้ว แต่มันได้กลายเป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่ยอมรับมากที่สุดในอำเภอความต้องการสินค้ามีมากเกินกว่าที่ร้านเล็ก ๆ แห่งเดียวจะรองรับได้ไหว ลูกค้าจากเมืองและอำเภอใกล้เคียงต่างดั้นด้นเดินทางมาเพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้าของเธอโดยเฉพาะ โรงงานขนาดย่อมที่หลังร้านต้องทำงานกันจนดึกดื่นทุกคืน แต่ก็ยังผลิตสินค้าไม่ทันต่อความต้องการวันหนึ่ง ภรรยาของนายอำเภอจากเมืองชิงหยวนซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่และเจริญกว่าได้เดินทางมาที่ร้านของเธอด้วยตนเอง เธอประทับใจในคุณภาพและดีไซน์ของเสื้อผ้าเป็นอย่างมาก หลังจากเลือกซื้อไปหลายชุด เธอก็ได้เอ่ยกับเยว่ซินว่า“เถ้าแก่เนี้ยน้อยหลิน เสื้อผ้าของเธอสวยงามและมีรสนิยมมากจริง ๆ ถ้าเธอไปเปิดร้านที่เมืองชิงหยวนน
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๑๙ คำมั่นสัญญา

กาลเวลาล่วงเลยเข้าสู่ช่วงเทศกาลตรุษจีนของปี 1986 สายลมหนาวแห่งฤดูเหมันต์พัดพาเอาเกล็ดหิมะบางเบาโปรยปรายลงมาเป็นครั้งแรก ปกคลุมเมืองทั้งเมืองไว้ด้วยสีขาวโพลนสะอาดตา บรรยากาศเฉลิมฉลองแผ่ซ่านไปทั่วทุกหนแห่ง แต่สำหรับซูเหม่ยลี่แล้วความสุขของผู้คนรอบข้างยิ่งขับเน้นให้ความมืดมิดในใจของเธอดำดิ่งลงไปอีกในเมื่อการโจมตีซึ่ง ๆ หน้าไม่ได้ผล เธอจึงเปลี่ยนมาใช้กลยุทธ์ที่ร้ายกาจและสกปรกยิ่งกว่า นั่นคือการใช้ข่าวลือเธอรู้ดีว่าจุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของหลินเยว่ซินในตอนนี้ก็คือลู่เฟิงซูเหม่ยลี่เริ่มปล่อยข่าวลือระลอกใหม่ผ่านปากของเหล่าสตรีในแวดวงชั้นสูง ข่าวลือในครั้งนี้ไม่ได้โจมตีเรื่องธุรกิจหรือความกตัญญู แต่กลับเล็งเป้าไปที่เจตนาและศีลธรรมของเยว่ซินโดยตรง“เธอได้ยินเรื่องของนังเด็กสกุลหลินนั่นหรือยัง? ที่แท้ก็เป็นจิ้งจอกสาวจอมมารยาดี ๆ นี่เอง”“เธอจงใจสร้างเรื่องน่าสงสาร ตัดขาดกับครอบครัวตัวเองก็เพื่อจะสร้างภาพลักษณ์ให้ดูน่าเห็นใจ หวังตกเบ็ดคันใหญ่ยังไงล่ะ!”“ใช่แล้ว ตอนนี้เธอก็กำลังอ่อยเหยื่ออย่างคุณชายลู่เฟิงตระกูลลู่อยู่ยังไงล่ะ เขามาจากตระกูลใหญ่ในปักกิ่งเชียวนะ นังนั่นมันก็แค่อยากจะใช้เขาเป็นบ
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more

๒๐ ยืนหยัดเคียงข้าง

ในขณะที่กิจการใบไหวดีไซน์กำลังเติบโตและแผ่กิ่งก้านสาขาออกไปอย่างแข็งแกร่ง พายุร้ายก็ได้เริ่มก่อตัวขึ้นภายในคฤหาสน์ของตระกูลซูซูเหม่ยลี่ หลังจากพ่ายแพ้และถูกหยามหน้ากลับมาอย่างย่อยยับ ความริษยาอาฆาตที่เธอมีต่อหลินเยว่ซินก็ได้แปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชังที่ฝังลึกลงไปในจิตวิญญาณ เธอทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นศัตรูของตนเองประสบความสำเร็จและได้รับการยอมรับมากขึ้นทุกวัน ในเมื่อใช้วิธีสกปรกทำลายชื่อเสียงไม่ได้ผล เธอจึงตัดสินใจว่าจะเอาชนะหลินเยว่ซินในเกมของเธอเองเธอใช้เวลาหลายวันในการออดอ้อน และเป่าหูซูเจิ้งกั๋วผู้เป็นบิดาให้คล้อยตามแผนการอันสุดโต่งของเธอ“พ่อคะ!” เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความทะเยอทะยาน “ในเมื่อกิจการเสื้อผ้ามันทำเงินได้ดีนัก ทำไมเราไม่ทำเองเสียเลยล่ะคะ? ด้วยเงินทุนของตระกูลเรา เครือข่ายที่เรามี และโรงงานทอผ้าของเราเอง เราสามารถผลิตเสื้อผ้าออกมาได้มากกว่านังเด็กนั่นเป็นร้อยเป็นพันเท่า! เราจะตัดราคาขายให้ถูกกว่า แล้วก็ใช้เส้นสายของเรากระจายสินค้าไปทั่วทั้งมณฑล ถึงตอนนั้น ร้านเล็ก ๆ ของมันก็ไม่ต่างอะไรกับเศษธุลีที่รอวันถูกพายุพัดหายไป!”ในตอนแรกซูเจิ้งกั๋วก็ยังลังเล แต่ด้วยคว
last updateLast Updated : 2025-10-17
Read more
PREV
123
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status