All Chapters of (3P) คุณแพรรัมภาเธอควบสามีสองคน: Chapter 1 - Chapter 8

8 Chapters

ตอนที่ 1 ควบสองสนองตัณหา

หนึ่งหญิงสองชายกำลังร่วมรักกันอย่างร่านร้อน แท่งร้อนยาวใหญ่เสียบแทงเข้าที่ร่องสวาท อีกแท่งเนื้อกำลังกระทำใส่โพรงปากของเธออยู่“อึก... อื้อ” นิ้วเรียวกอบกุมแก่นกายลำโต ใช้ปากอมแล้วขยับศีรษะเข้าออกเป็นจังหวะชายร่างหนาผิวสีน้ำผึ้งครางทุ้มต่ำ ใบหน้าเจ้าเล่ห์ราวกับจิ้งจอกสูงร้อยเก้าสิบเซนติเมตร นั่งคุกเข่าตรงหน้าหญิงสาวเพื่อป้อนลำเนื้อให้ถึงปากอีกคนก็กำยำแทบไม่ต่างกัน แต่ผิวขาวเด่นเรือนผมดำขลับสูงราวร้อยเก้าสิบสามเซนติเมตร คุกเข่าอยู่ด้านหลังสาวสวยกำลังอัดสะโพกเข้าใส่ร่องสวาทที่เฉอะแฉะ“แอ่ก” คนหน้าสวยสำลักในลำคอ เธอคุกเข่าหันบั้นท้ายอวบอัดให้กายหนาด้านหลัง ส่วนตรงหน้าก็คือลำเอ็นของหนุ่มผมทองเจ้าประจำ“อึก... อ่อก”“อ่า... อย่ารีบกิน... จะติดคอครับ”ใบหน้าสวยไร้ที่ติ กำลังใช้ปากดูดแก่นกาย ครางเสียวในลำคอจังหวะที่ถูกชายอีกคนกระแทกเข้าใส่แต่อาจเป็นเพราะกระแทกแรงเกินไป กอปรกับคนขี้แกล้งตรงหน้าที่กระทุ้งแท่งร้อนใส่ปากบาง จนเธอเกิดสำลักไอโขลกใต้ตาแดงก่ำมีน้ำตาคลอ“แค่ก... อึก- แค่ก” ร่างบางไอสำลักออกมา พลางช้อนตามองหนุ่มผมทองอย่างเอาเรื่องหนัก ก่อนผละริมฝีปากออกจากแก่นกายแต่มือยังกอบกุมอยู่
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

ตอนที่ 2 แผลใจของแพรรัมภา

เมื่อสำเร็จความใคร่นับครั้งไม่ถ้วน ทั้งสามก็นอนแบหลาบนเตียงกว้าง ร่างกายเปลือยเปล่าอย่างไม่อายสายตา เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขานั้นเสพรักกันก็แค่สำเร็จความใคร่แต่ไม่ได้มีสถานะให้ เป็นแค่รสนิยมความชอบบนเตียงเท่านั้น หลังจากเสร็จกิจก็พากันแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง“รอบหน้าถ้านายทำรอยบนตัวฉันอีก ฉันจะสั่งลงโทษนายให้เข็ดแอสตัน” แพรรัมภาตักเตือนเสียงเรียบแต่เอาจริงถ้าครั้งต่อไปยังกล้าทำตัวเป็นเจ้าของ ทิ้งร่องรอยจูบสีแดงไว้บนร่างกายเธออีก จะสั่งลงโทษหนักเอาให้เข็ดหลาบ“อารมณ์มันพาไป คุณช่วยเข้าใจหน่อยสิ” แอสตันตะแคงตัวหันมองเธอ ใช้แขนหนุนศีรษะยกยิ้มเจ้าเล่ห์“งั้นตอนฉันสั่งลงโทษนาย ก็อารมณ์พาไปเหมือนกัน ช่วยเข้าใจหน่อยแบบนี้ดีมั้ยล่ะ”ดวงตาเรียวเฉี่ยวตวัดมอง ก่อนจะผลักอกอีกฝ่ายที่ยักคิ้วทะเล้นเต็มแรง จนล้มนอนหงายไปบนเตียงตามเดิมแอสตันแค่นยิ้มพอใจที่เห็นแพรรัมภาวีนใส่ ช่วยไม่ได้เวลานายหญิงตัวร้ายเหวี่ยงมันเร้าใจเขาเป็นบ้าหญิงสาวที่โดนกระทำหนักยกมือกุมหน้าท้อง เธอลุกขึ้นนั่งแล้วเบ้หน้าปวดหน่วงท้องน้อย หย่อนขาลงข้างเตียงแล้วตวัดสายตามองมาร์ตินที่ลุกมาช่วยประคอง“ลุกไหวไหม เดี๋ยวผมช่ว
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

ตอนที่ 3 หญิงร่านกับชายแมงดา

ท่ามกลางบรรยากาศในยามค่ำคืน มีแสงจันทร์สาดส่องอยู่ด้านบน ลมเย็นพัดเอื่อยหอบควันสีเทาลอยขึ้นสู่อากาศชายหนุ่มหน้าหล่อคมคายทั้งสองจุดสูบบุหรี่ พื้นที่ระเบียงด้านนอกถูกใช้สอย เพราะแพรรัมภาไม่ชอบกลิ่นควันของมัน“มึงว่าเธอไปเจออะไรมาวะ” แอสตันที่สงสัยไม่หายถามขึ้น“หมายถึงอะไร” มาร์ตินถามกลับสีหน้าเรียบนิ่ง“เรื่องที่คุณรัมภาชอบทุบตีตัวเองไง มึงก็เห็นไม่ใช่เหรอ”“แล้วยังไง”ชายผมดำมีท่าทีนิ่งสงบ แต่ก็ไม่ได้สบายใจกับการกระทำของแพรรัมภานัก แค่ติดตรงที่ว่าเขาไม่สิทธิ์ออกคำสั่งหรือสงสัยในตัวนายหญิง“มึงคิดว่าแผลในใจเธอคืออะไรวะ ถึงทำให้เธอเป็นแบบนี้”“ไม่มีอะไรหรอก คุณรัมภาเธอแค่มีปัญหาการนอนหลับ”“นี่มึงคิดว่างั้นเหรอ” แอสตันถามกลับแล้วเลิกคิ้วใส่“แค่ไม่อยากให้เธอเจ็บปวด” มาร์ตินตอบกลับเสียงเรียบชายผมทองพยักหน้าเข้าใจทันที การไม่ขุดคุ้ยหรือซักถามก็เท่ากับไม่เปิดปมในใจแพรรัมภา คิดได้ดังนั้นก็เงยหน้ามองท้องฟ้าพลางคีบบุหรี่จุดสูบแล้วพ่นควันสีเทาออกมาชายทั้งสองพอจะรู้ว่าแพรรัมภามีปมฝังใจในอดีตมา ถึงจะไม่รู้ว่าอะไรทำให้นายหญิงเป็นแบบนี้ แต่แค่เธอให้ข้าวให้น้ำแล้วก็ชีวิตใหม่ พวกเขาก็พร้อมภักดีไป
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

ตอนที่ 4 ไม่ได้รู้สึกผิดแค่สมเพช

เพียะ!ทันทีที่กลับมาถึงคอนโดมิเนียม ฝ่ามือของแพรรัมภาก็ตบเข้าที่ใบหน้ามาร์ติน จนขึ้นรอยแดงจางๆ โทษฐานขัดใจไม่ให้เธอตบสั่งสอนยัยดาหลาและเกสรแต่มาร์ตินกลับก้มหน้ายอมรับผิดไม่ตอบโต้ เพราะรู้ดีว่านายหญิงเป็นคนอารมณ์ร้ายและคุมไม่ค่อยได้ แอสตันที่ยืนอยู่ข้างกันก็ไม่กล้าแย้งอะไรนอกจากก้มหน้ารับคำสั่ง“โทษฐานที่นายห้ามฉันไม่ให้ตบอีนั่น”หญิงสาวที่ทาลิปสติกสีแดงเชอร์รี่ปรายตามอง ดวงตาเรียวเฉี่ยวแฝงความไม่สบอารมณ์ที่โดนลากออกมา แต่ยังไม่ได้ตบสั่งสอนยัยชื่อดอกไม้ทั้งสองให้เลือดกลบปาก“แปลว่านายเต็มใจจะรับผลแบบนี้เองมาร์ติน”“ขอโทษครับคุณรัมภา”“นายคิดว่าทำแบบนี้แล้วทุกอย่างจะจบเหรอ” เธอแค่นเสียงในลำคอแล้วถอนหายใจเพลิงทิ้งมาร์ตินก้มหัวยอมรับผิดมือกุมประสานกัน ต่อให้หวังดีกับนายหญิงแต่ถ้าเธอไม่ได้ต้องการผลลัพธ์ก็เป็นอย่างที่เห็น แต่แพรรัมภาจะลงมือลงไม้ก็ต่อเมื่อขัดคำสั่งหรือล้ำเส้นเธอ“ฉันไม่ปล่อยอีสองตัวนั้นไปแน่” แพรรัมภาพูดด้วยน้ำเสียงเคียดแค้น ก่อนจะก้าวเท้าปึงปังปิดประตูเสียงดังเข้าห้องไปตั้งแต่กลับมาจากวัดแพรรัมภาก็หมกตัวอยู่แต่ในห้อง เป็นปกติกับชีวิตประจำวันของลูกสาวทายาทหมื่นล้าน เพราะ
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

ตอนที่ 5 ปรนนิบัตินายหญิง

แพรรัมภาย้ายสะโพกที่นั่งบนโซฟา เปลี่ยนมานั่งบนหน้าหล่อเหลาของมาร์ตินแทน หยิบยืมพื้นที่บนเตียงคับแคบนี่เพื่อปรนเปรนตัวเองเธอถกชุดนอนผ้ามันสายเดี่ยวขึ้นมากองที่เอว จ่อช่วงล่างให้กลีบกุหลาบตรงกับริมฝีปากนุ่มหยุ่น พร้อมกับกดตัวลงตามแรงความต้องการข้างใน“อ่า- มาร์ติน...”แพรรัมภากัดปากแน่นเพื่อระบายความเสียว นัยน์ตาคู่งามหลับลงรับสัมผัสจากปลายสิ้นสากทุกจุดที่มาร์ตินใช้ลิ้นแตะต้องจุดอ่อนไหว สร้างความเสียวซ่านให้แพรรัมภาจนเธออยากย้ายสะโพกหนีแต่เหมือนมาร์ตินจะไม่ยอมปล่อยไป เขาใช้มือจับบั้นท้ายงอนงามไว้ จากนั้นก็ส่งลิ้นชื้นแฉะเข้าไปในกวาดเลียหยาดน้ำหวาน“อืม... อืม” มาร์ตินส่งเสียงครือครางในลำคอ ปรนเปรอนายหญิงจนน้ำหวานฉ่ำเยิ้มเต็มร่องรูเขากวาดเลียจนเกลี้ยงราวกับของหวานที่โปรดปราน ได้ยินเสียงเธอร้องครางกระเส่าเสียงหวานก็ยิ่งชอบใจ“อ๊า- อ๊ะ... มาร์ตินฉันเสียว” ร่างขาวราวกับหยวกครางหวานด้วยความเสียวซ่านมาร์ตินไม่ต่างจากผึ้งที่กำลังดูดน้ำหวานจากเกสร ติ่งเสียวที่ล่อตาล่อใจถูกดูดดุนและตวัดเลีย ส่วนดอกไม้งามอย่างแพรรัมภาก็ถูกดูดเกสรจนสูบพลังไปแทบหมดลิ้นสากแตะระรัวใกล้ส่งตัวเธอถึงสวรรค์ที่ปลายทา
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

ตอนที่ 6-1 เจ้าหมาน้อยมาร์ติน NC

มาร์ตินพุ่งตัวคลานเข่าเข้าไปหา สายตาวาบหวามหลุบมองจุดสงวนสีชมพูระเรื่อ มือก็ถอดเสื้อเชิ้ตโยนทิ้งลงข้างเตียง ก่อนจะรีบปลดกางเกงออกแล้วจับแท่งร้อนที่แข็งตัวจ่อปากรูมาร์ตินขมวดคิ้วแน่น เขากดตัวแทรกเข้าไปในรูคับแคบของแพรรัมภา สวนสะโพกอัดเข้าบั้นท้ายงามงอนจนมิดลำเอ็น“อ๊า- มาร์... มาร์ติน” แพรรัมภาเบ้หน้ากับความจุกเสียดที่ได้รับ แก่นกายลำโตสอดลึกจนเสียวถึงสะดือร่างบางโก่งบั้นท้ายตั้งรับแรงกระแทก ใบหน้าแนบชิดกับเตียงนอนก่อนตัวเธอจะกระเพื่อมไปข้างหน้า จังหวะที่มาร์ตินเริ่มขยับเอวสอบอย่างนาบเนิบ“อา...” มาร์ตินกัดกรามแน่น เขาเสียวซ่านตอนเธอขมิบรับในจังหวะที่สวนเอวสอบเข้าใส่ข้างในตัวเธอทั้งอุ่นร้อนและบีบรัด ลื่นไหลหยาดเยิ้มให้เกิดเสียงหยาบแฉะ ก่อนที่ร่างกำยำจะรัวสะโพกแกร่งเข้าใส่ร่องสวาทที่เปียกเยิ้มถี่ระรัวแพรรัมภาครางเสียงหวาน ดวงตาคู่งามฉ่ำน้ำ ก่อนเธอจะเอี้ยวมองใบหน้าหล่อคมของมาร์ติน เสียงครางทุ้มต่ำของเขาช่วยให้เธอมีอารมณ์มากกว่าเดิมมาร์ตินหลุบมองช่องทางรักที่ถูกบดขยี้ เขาโน้มตัวลงไปหาแพรรัมภาตะโบมจูบที่ต้นแขนและพวงแก้ม ก่อนจะสอดแขนยกตัวเธอให้ขึ้นมาอยู่ในท่าคุกเข่า“คุณรัมภาชอบไหม” มา
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่ 6-2 เจ้าหมาน้อยมาร์ติน NC

เขายื่นมือไปแตะมือเธอที่หงายรอ คนอื่นอาจไม่ชอบใจที่ถูกออกคำสั่ง แต่กลับมาร์ตินเขาชอบและทำได้ทุกอย่างที่เธอสั่ง“เก่งมากเจ้าหมาน้อยมาร์ติน” แพรรัมภาพูดชม พร้อมกับยื่นมืออีกข้างไปลูบศีรษะเขาหมาตัวโตอย่างมาร์ตินก้มหัวให้ลูบ เขาลอบยิ้มมุมปากแล้วจัดเสื้อผ้าเธอให้เข้าที่เรียบร้อยเธอยอมรับว่าเสพติดการร่วมสวาทกับทั้งสองคน ชอบที่ในหัวมันว่างเปล่าเหมือนได้หยุดความคิดสักพัก ปล่อยกายและใจไปกับอารมณ์วาบหวามตามความปรารถนาต่อให้มันคือความสุขชั่วคราวก็ตาม“หิวไหม เดี๋ยวผมทำอะไรให้ทาน” มาร์ตินสบมองใบหน้าสวยเด่นของแพรรัมภา แพขนตาเธอเรียงสวย ปากก็กระจับได้รูป เวลาจูบนุ่มเพลินลิ้นจนอยากหยุดเวลาไว้เลยแพรรัมภาแค่พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินลงจากเตียงไปล้างเนื้อล้างตัวในห้องน้ำ มาร์ตินรอให้เธอชำระล้างตัวเสร็จ เขาถึงได้เข้าไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยเช่นกันกลิ่นต้มจืดสาหร่ายหมูสับเห็ดหอมคละคลุ้งไปทั่วครัว ร่างสูงร้อยเก้าสิบสามยกถ้วยต้มจืดมาวางบนโต๊ะ คดข้าวหอมร้อนกรุ่นใส่จานวางตรงหน้าแพรรัมภามาร์ตินทรุดตัวนั่งตรงข้ามเธอ มองอีกฝ่ายที่ทานข้าวได้เยอะกว่าเมื่อวาน เท่านี้พ่อครัวจำเป็นก็ใจชื้นมากแล้วปกติเธอกินข้าวเ
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more

ตอนที่ 7-1 รอยยิ้มของแม่มด

โรงพยาบาลร่างระหงก้าวเดินอย่างสง่าบนรองเท้าส้นสูง เบื้องหลังมีชายร่างสูงกำยำสองคนเดินประกบตามไม่ห่าง ใบหน้าของแพรรัมภาที่ดูเย็นชาไร้รอยยิ้มเริ่มผ่อนคลายลงเล็กน้อยปลายเท้าเรียวเล็กมาหยุดอยู่หน้าห้องผู้ป่วย เธอสูดหายใจเข้าปอดเพื่อปรับอารมณ์ขุ่นมัวของตัวเอง ก่อนจะเปิดบานเลื่อนประตูห้องพิเศษโรงพยาบาลแล้วคลี่ยิ้มทันที“พี่นางฟ้ามาแล้ว” เด็กสาวตัวเท่าเอว กระโดดลงจากเตียงวิ่งเข้ามาสวมกอดด้วยความดีใจแพรรัมภาพ่นลมขำที่ถูกเรียกว่าพี่นางฟ้า พวกผู้ใหญ่ชอบบอกว่าเธอเป็นแม่มดมากกว่า แต่เด็กไร้เดียงสากลับมองว่าเธอเป็นนางฟ้านี่สิ“เห็นพี่เป็นนางฟ้าแน่เหรอคะน้องอลิซ” เธอกำลังยิ้มแต่สายตานิ่งเรียบดูเย็นชา ก่อนจะย่อตัวให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกันกับเด็กน้อย“พี่แพรก็ต้องเป็นนางฟ้าสิคะ ทั้งสวยแล้วก็ใจดีด้วย”“แล้วถ้าพี่เป็นแม่มดจำแลงกายมาล่ะ”“แต่พี่แพรเหมาะกับนางฟ้ามากกว่านี่นา”“เด็กหนอไร้เดียงสาชะมัดเลย” มือเรียวบางลูบศีรษะเด็กน้อยวัยแปดขวบ รอยยิ้มพริมใจปรากฏจางๆ บนใบหน้าสวยแพรรัมภาแทบไม่เคยยิ้มให้เห็นบ่อยนัก เธอประสบปัญหาสีหน้าตายด้านทางอารมณ์ ถึงตอนนี้จะยิ้มให้เด็กน้อยตรงหน้าก็จริง แต่มันก็ดูฝืดฝ
last updateLast Updated : 2025-11-05
Read more
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status