Lahat ng Kabanata ng Like the Deserts Miss the Rain ไออุ่นรัก: Kabanata 21 - Kabanata 30

81 Kabanata

21

“พร้อมแล้วใช่ไหม” เบลถามลินดาที่เดินเลี้ยวเข้าประตูห้องมา “พร้อมอะไรคะ” ลินดาถามย้อนไปด้วยความสับสน เธอต้องพร้อมทำอะไรอีกล่ะ “ก็สรุปแผนให้ผมฟังไง” เบลเกลี่ยเอกสารบนโต๊ะแยกเป็นส่วนๆ “คุณเบนเรียกฉันเข้าไปสรุปให้ฟังแล้วนี่คะ” ลินดาอธิบาย เธออ่านจากสีหน้าของเบลได้ว่าเขาไม่รู้เรื่องเลย “อ้าว งั้นเหรอ แล้วคุณเบนว่าไงบ้าง” เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอ “ก็โอเคค่ะ ตอนนี้เขาให้ฉันมาร่างจดหมายขออนุญาตเตรียมเอาไว้ แล้วให้ติดต่อทางแบล็คเพิร์ลได้เลย” เบลหยุดคิดครู่หนึ่ง “งั้นก็ตามนั้นแล้วกัน ขอโทษที ผมไม่รู้ว่าคุณคุยกับเบนเสร็จแล้ว มีเบอร์แบล็คเพิร์ลแล้วใช่ไหม” “มีแล้วค่ะ” ลินดาก้มหน้าลงเล็กน้อย เธอไม่รู้ว่าได้ทำอะไรผิดตรงไหนไปรึเปล่า “ฉันสรุปให้คุณฟังอีกรอบได้นะคะ ไม่มีปัญหา” ลินดาลองเสนอออกไป เธอไม่อยากให้เขารู้สึกเสียหน้า “ถ้าให้คุณส่งไฟล์สรุปมาให้ผมอ่านเอง แบบนี้ง่ายกว่าไหม จะได้ไม่เสียเวลาทำอย่างอื่น ไม่ต้องเนี้ยบมากหรอก เห็นร่างเอาไว้แล้วนี่” “อ้อ ได้เลยค่ะ” “งั้นเอาตามนั้น” เบลขย
last updateHuling Na-update : 2025-11-14
Magbasa pa

22

ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น “เข้ามาได้ครับ” เบนตะโกนบอกกับคนที่หน้าประตู “ผมเองพี่” เบลเดินเข้าห้องมาอย่างสุภาพ “ว่าไง” เบนถาม “พี่เรียกลินดาเข้ามาคุยแล้วเหรอครับ” เบลถาม “ใช่ ทำไมเหรอ” “ไม่เห็นบอกผมเลย ผมก็เรียกเธอเข้าไปคุยซ้ำอีก” “แล้วเธอว่าไงล่ะ” “เธอก็บอกว่าพี่เรียกเข้ามาคุยแล้วน่ะสิ ผมจะดูไม่เป็นมืออาชีพนะครับ ดูไม่รู้เรื่องเลยว่างานเดินไปถึงไหนกันบ้างแล้ว ใครคุยอะไรกับใครไปบ้าง” เบลพูดเป็นเชิงตัดพ้อ อย่างไรแล้วเขาก็เป็นหุ้นส่วนบริษัท เป็นเจ้านายของพนักงานเหมือนกัน เบนพับโน้ตบุคของตัวเองลงเพื่อบอกให้น้องชายได้ทราบด้วยท่าทางว่าจะตั้งใจคุยด้วย “ฉันขอโทษทีนะ แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้นเลย” “ก็ผมบอกแล้วว่าจะให้เธอรายงานสรุปเรื่องจอร์แดนกับผม แล้วผมจะเสนอพี่อีกที แต่พี่มาเรียกเธอคุยตัดหน้าแบบนี้ ผมอาจจะคิดมากไปแต่มันเหมือนการข้ามหัวกันไหมครับ” “เฮ้ย คิดอะไรมากมายขนาดนั้น ฉันก็แค่อยากรู้ว่าเด็กใหม่พูดจาเป็นยังไง เวลาต้องพรีเซนต์อะไรมันเข้าท่าเข้าทางไหม น่าสนใ
last updateHuling Na-update : 2025-11-14
Magbasa pa

23

เธอเคาะประตูหน้าห้องเบล รอให้เขาอนุญาตแล้วจึงเปิดประตูเดินเข้าไป “นี่งานที่ให้เอาขึ้นมาให้ค่ะ” เธอเดินตรงเข้าไปแล้ววางกระดาษ 4-5 แผ่นนั่นไว้บนโต๊ะ “ขอบคุณครับ นั่งก่อน” ลินดาหย่อนก้นลงนั่ง ทำไมที่นี่ทำงานกันงงๆ นะ เธอเริ่มคิด “ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ” เบลถาม “อย่างไหนคะ” “ก็ทำหน้างงแล้วมองไปมองมา ระแวงอะไรเหรอ” ลินดาเลิกคิ้วห่อปากพยายามประดิษฐ์คำพูด “เปล่านี่คะ ฉันแค่งงเฉยๆ ไม่รู้ทำอะไรผิดรึเปล่า เห็นคุณบอกให้ส่งไฟล์ให้อ่าน ฉันก็เลยส่งมาเป็นอีเมล พอเห็นคุณสั่งปรินท์งานตัวเดียวกันนี้ออกมาเป็นแผ่น เลยพยายามนึกอยู่ว่าฉันฟังคำสั่งผิดไปไหม” เธอพูดทุกอย่างที่คิดออกมาทั้งหมด “อ๋อ ไม่ใช่ ส่งอีเมลมานั่นล่ะถูกแล้ว พอดีผมอยากจะโน้ตอะไรลงไปหน่อยน่ะ เป็นฮาร์ดก็อปปี้มันสะดวกกว่า เลยสั่งปรินท์ไป ข้างบนไม่มีเครื่องปรินท์ มันเลยไปออกข้างล่าง” “อ๋อค่ะ แล้วมีอะไรรึเปล่าคะถึงให้ฉันนั่งลงก่อน” “คืองี้ ผมดูแผนงานแล้ว ถือว่าคุณเข้าใจเนื้องานดีเลยนะ สถานที่ที่เลือกมาก็ตรงตามวัตถุประสงค์รายการ ทีนี้ขอเพิ่มเติมอี
last updateHuling Na-update : 2025-11-14
Magbasa pa

24

ลินดาขยับโคมไฟรูปต้นปาล์มในห้องพักให้เข้าที่ขึ้นอีกหน่อย บนโต๊ะเขียนหนังสือจะได้มีที่ว่างเพิ่ม ให้เธอได้วางโน้ตบุคตัวใหม่เพื่อใช้งานได้อย่างถนัดถนี่ อันที่จริงแล้วขนาดของมันก็ไม่ต่างจากเครื่องเก่าเครื่องเดิมที่เธอมีอยู่ชนิดที่ไม่ต้องปรับเปลี่ยนตำแหน่งที่ตั้งของสิ่งอื่นเลยก็ได้ แต่ก็คงจะเป็นเรื่องธรรมชาติ เมื่อได้ของใหม่มา มันก็ต้องปรับต้องแต่ง ต้องแจกแจงให้อะไรๆ ที่มีอยู่แต่เดิมมันพร้อมรับ พร้อมปรับให้เข้าที่เข้าทางกัน ลินดาเปิดเครื่องดู แล้วลองเล่นไปทีละอย่าง ลองเรียกใช้ไปทีละเมนู งานที่ต้องทำของวันนี้ก็เสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เธอเซฟเอาไว้ในคอมจอแฝดเครื่องที่ทำงาน ถ้าจู่ๆ มันจะเป็นอะไรขึ้นมาจนงานหายไปก็ช่วยไม่ได้ คงต้องโทษโฟล์คที่ทำงานจนเครื่องร้อน นึกถึงคำนั้นแล้วเธอก็อดขำตัวเองไม่ได้ จะว่าไปเธอก็ยังอายไม่หาย โฟล์คจะว่าเธอโง่ไหมนะ ที่เรื่องแค่นี้ดันเข้าใจไปเป็นอย่างอื่น แล้วเขาดันมาเรียกเธอว่าครีเอทีฟ บอกว่าเธอเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ แต่กลับคิดไม่ทันถึงอีกความหมายโดยนัยของคำว่าเครื่องร้อน เธอเปิดโปรแกรมไมโครซอฟต์เวิร์ดขึ้นมา แล้วทดลองพิมพ์ข้อความดูว่าคีย์บอ
last updateHuling Na-update : 2025-11-15
Magbasa pa

25

ก่อนวางสาย ลินดาบอกที่ตั้งของร้านเพื่อให้โฟล์คได้เดินทางมาหาอย่างสะดวก เขาพอจะรู้จักที่ทางละแวกนี้อยู่บ้าง เธอจึงไม่ต้องบอกจุดสังเกตอะไรให้มากความ แม้แต่สายรถประจำทางเขาก็รู้ว่าต้องนั่งสายไหนมาลงตรงไหน เธอตกลงจะไปรอเขาที่หน้าปากซอยแล้วค่อยเดินเข้ามาที่ร้านด้วยกัน ลินดาแอบลังเลใจขึ้นมาในเสี้ยวความคิดหนึ่งว่าเธอต้องแต่งหน้าแต่งตาเสียใหม่ไหม หรือว่าคงไม่ต้อง ก็แค่นัดเอาของจากเพื่อน คนที่เธอเพิ่งจะย้ำกับตัวเองตอนทดลองพิมพ์ข้อความในโน้ตบุคเมื่อตะกี้นี้ว่าเธอไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับเขา โอเค ถ้างั้นก็ไม่ต้องระหว่างที่รอโฟล์คเดินทางมาถึง เธอลองเรียกเมนูอื่นๆ ในโน้ตบุคขึ้นมาใช้งานดู จริงๆ แล้วนอกจากโปรแกรมที่ใช้พิมพ์งานและบราวเซอร์สำหรับเข้าอินเตอร์เน็ตแล้ว เธอก็แทบจะไม่ได้ใช้อะไรอย่างอื่นเลย แต่ก็ไม่แน่ ในอนาคตเธออาจจะตัดต่องานเป็นเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างก็ได้ โฟล์คบอกแล้วว่าจะให้เธอลองวางซับไตเติลดู ถ้าจำไม่ผิดมันก็ใช้โปรแกรมตัดต่อทำนั่นล่ะไม่นานโฟล์คก็โทรมา ลินดาหยิบมือถือขึ้นมากดรับสาย แล้วเดินออกไปที่ระเบียงห้อง“ฮัลโหล ทำไมมาเร็วจัง ฉันยังไม่ได้ออกไปยืนรอเลย”“พอดีผมนั่งแท็กซี่มาน่
last updateHuling Na-update : 2025-11-16
Magbasa pa

26

ทั้งโฟล์คและลินดารับประทานอาหารทั้งหมดที่มาเสิร์ฟอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งคู่แทบไม่ได้พูดคุยเรื่องอื่นกันเลยนอกจากเรื่องอาหารที่อยู่บนโต๊ะ “ตกลงขนมถ้วยนี่มันไม่ใช่ของหวานสินะ” โฟล์คพูดขึ้นเมื่อเขาตักคำสุดท้ายในจานขนมถ้วยจนหมด “นั่นสิ ฉันสังเกตเห็นตั้งแต่บนเมนูแล้วว่าหน้าตามันเหมือนของคาวมากกว่า” เธออธิบายให้โฟล์คได้ฟังถึงข้อสังเกต “คงเป็นที่การแปลล่ะมั้ง ว่างๆ คุณเรียนภาษาเวียดนามแล้วมาแปลให้ร้านเขาสิ เห็นบอกอยากช่วยอุดหนุน ก็ช่วยงานร้านไปเลย” โฟล์คดูดน้ำกระเจี๊ยบหนึ่งอึกแล้วทำหน้าเหยเก “หวานใช่ไหม” ลินดาพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของเขา “แม่นแล้ว” โฟล์คยังทำตาหยีจากความหวานของน้ำกระเจี๊ยบ “ฉันว่าอร่อยดี” ลินดาดูดน้ำกระเจี๊ยบต่ออีกหลายอึกจากหลอดอย่างไม่รู้สึกระคายลิ้น “ชอบกินหวานเดี๋ยวก็อ้วนหรอก” “แล้วถ้าฉันอ้วนคุณจะทำไม” ลินดาแกล้งถาม โฟล์คนิ่งไปแล้วอมยิ้ม ลินดาถามแบบนี้เหมือนคนเป็นแฟนกันตั้งคำถามต่อกันเลย เขาคิด ถ้าฉันอ้วน คุณจะยังรักฉันอยู่ไหม รักสิ รักเหมือนเดิม เขาละเมอเพ้อพกเป็นคำถามคำตอบประสาคนรักอย
last updateHuling Na-update : 2025-11-16
Magbasa pa

27

ลินดามองดูโฟล์คเดินห่างออกไปจนเกือบกลางซอยแล้วจึงกลับขึ้นห้องพักของตัวเอง เป็นเวลาเดียวกันกับที่โฟล์คหันกลับมามองดูที่ที่พวกเขาทั้งคู่ได้ยืนบอกลากันเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ตรงหน้าร้านหนังสือเหลือแต่เพียงแสงไฟอบอุ่นจากในร้านที่สาดส่องออกมาเป็นจุดเด่นให้หนังสือสี่ห้าเล่มที่วางเป็นดิสเพลย์อยู่ตรงหน้ากระจก เหมือนไฟสปอตไลท์ฉายส่องให้คู่พระนางอย่างเขาและลินดาไม่มีผิด โฟล์คคิดในใจก่อนจะหันหลังกลับมา ลินดาเปิดหน้าจอโน้ตบุคเครื่องใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง ทุกโปรแกรมที่เปิดค้างเอาไว้ก่อนที่โฟล์คจะมาถึงยังคงรันอยู่อย่างต่อเนื่องรวมทั้งไมโครซอฟต์เวิร์ดด้วย เธอเลือกที่จะไม่ลบสิ่งที่พิมพ์ลงไปก่อนหน้า แต่กลับบรรจงอ่านมันอีกครั้งทุกบรรทัดอย่างละเอียด แล้วเซฟไฟล์นั้นไว้ในโฟลเดอร์ธรรมดาๆ โดยไม่ได้ระบุชื่อและรายละเอียดใดๆ เธอหยิบสมุดโน้ตจากกระเป๋าที่หิ้วไปทำงานวันนี้ออกมา เปิดดูรายละเอียดเรื่องงานที่ต้องทำ รวมทั้งความคืบหน้าเรื่องการเดินทางที่ได้คุยกับทางแบล็คเพิร์ลไว้ เธอคว้าดินสอกดจากกระบอกใส่เครื่องเขียนที่วางอยู่ใกล้ๆ กับโคมไฟต้นปาล์มนำมาขีดๆ เขียนๆ ลงในสมุดอยู่ราวห้านาที แล
last updateHuling Na-update : 2025-11-17
Magbasa pa

28

ก้อนเมฆบนฟ้าสีสดเคลื่อนตัวไปอย่างช้าๆ จนแทบจะเหมือนกับหยุดนิ่ง ลินดาไม่อยากให้ฤดูนี้พ้นผ่านไปเลยแม้แต่น้อย ยังดีหน่อยที่ก่อนจะเข้าฤดูฝนอันแสนจะเฉอะแฉะและเหงาเศร้า ยังมีฤดูร้อนคั่นกลางเอาไว้ แม้จะร้อนยังไง เธอก็ยังชอบมากกว่าฝน ทั้งสายฝน เสียงฝน และกลิ่นดินหลังฝนซา เธอไม่เคยชอบเลย วันนี้ลินดาหยิบรองเท้าคอนเวิร์สคู่เก่าที่เคยใส่เป็นประจำสมัยเรียนออกมาสวม คอนเวิร์สเปิดส้นสีฟ้าที่เธอคุยให้โฟล์คฟังตั้งแต่ตอนมาทำงานวันแรก เธอเลือกเสื้อยืดแบบโอเวอร์ไซส์ออกมาสวมกับกางเกงยีนส์ขาตรง ปล่อยผมสยาย หยิบข้าวของทุกอย่างจากบนโต๊ะที่จะเอาไปทำงานวันนี้ใส่ลงกระเป๋าย่ามแบบสานที่ได้มาจากร้านแฮนด์เมดเมื่อสองสามปีก่อนในราคาที่เจสซีบอกว่าแพง แต่ลินดาก็ยินดีจ่ายให้กับความเป็นแฮนด์เมด เธอรู้สึกเหมือนได้ใช้ของที่คนทำเขาทำอย่างทุ่มเท ลงแรง และใช้เวลา เธอรู้สึกมันมีค่ามากกว่าของที่ทำออกมาได้คราวละมากๆ แม้จะเป็นของมียี่ห้อ แต่มันก็มีมูลค่าแค่จากยี่ห้อที่เจ้าของจงใจปั้นแต่งขึ้นมาเท่านั้นเอง แม้วัสดุอาจจะคงทนและการตัดเย็บอาจจะประณีตกว่า แต่หากมองในความเป็นศิลปินแล้ว ของแฮนด์เมดต่างหากคือผลงานที่แท้
last updateHuling Na-update : 2025-11-17
Magbasa pa

29

เธอไล่อ่านเนื้อหาจากเว็บไซต์ไปเรื่อยๆ จดโน้ตข้อมูลสำคัญเพิ่มเติมจากเนื้อหาที่มีอยู่แล้วในหนังสือที่เบลให้มาอ่าน โฟล์คสวมหูฟังตัดต่อฟุตเทจจากมาเลเซียอย่างตั้งใจ ลินดาไม่ชวนเขาพูดคุยอะไรอีกเลยทันทีที่หูฟังครอบเข้าไปที่หูทั้งสองข้างของเขาแล้ว “ลินดา” โฟล์คกลับถอดหูฟังแล้วเป็นฝ่ายเรียกเธอ “ว่าไงคะ” เธอละสายตาจากหน้าจอโน้ตบุคหันไปหาเขา “ผมจะตัดเสียงคุณเบลลงภาพแล้วนะ” “อ๋อ ได้สิ แปลว่าจะตั้งใจฟังและอาจจะไม่ได้ยินฉันพูดอะไรแล้วใช่ไหม” “ใช่ครับผม” เขาชี้นิ้วสะบัดมาที่เธอ “งี้ฉันก็ผายลมได้แล้วสิ เพราะคุณจะไม่ได้ยิน” “ไม่ได้นะ ผมได้กลิ่นอยู่ดี ขอห้ามเลย” โฟล์คและลินดาหัวเราะไปด้วยกัน “เอ้อนี่ อีกเรื่องนึง” โฟล์คยังมีเรื่องต้องถามเธอก่อนเขาจะงมหายไปกับงาน “อะไรเหรอ” “ถ้าคุณเบลถามเรื่องพาสปอร์ตจะตอบว่าไง” จริงสิ เธอลืมไปเสียสนิทเลย “นั่นสิ บอกเขาว่าไงดีล่ะ” “ก็บอกไปตามตรงเลย” “ว่าลืมเนี่ยนะ” ลินดาเลิกคิ้วขึ้นสูง “บอกว่าจะไปทำตอนบ่ายวั
last updateHuling Na-update : 2025-11-17
Magbasa pa

30

“ทางแบล็คเพิร์ลว่าไงบ้างครับ ลินดา” เบลนั่งลงบนโซฟาท้ายห้องตัดต่อ ไม่ห่างกันกับโต๊ะตัวที่ลินดานั่งทำงานอยู่ ทั้งโฟล์คและลินดาลากเก้าอี้หมุนที่ต่างฝ่ายต่างใช้นั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ให้เข้ามาใกล้กับโซฟาที่เบลเพิ่งนั่งลงไป น้ำเสียงของเบลเปลี่ยนไปทันทีที่เขาเริ่มถามเรื่องงาน “แพลนเส้นทางเสร็จแล้วค่ะ ตั๋วเครื่องบินจัดการแล้ว” ลินดาตอบคุณเบล “ตั๋วครบตามจำนวนคนนะ” ลินดาเลิ่กลั่กเล็กน้อย “ก็ครบตามที่คุณแจ้งมาคราวก่อนค่ะ” “ใครบ้าง” เบลถามเสียงเนิบ ลินดาเริ่มรู้สึกหวั่นใจ “ก็จะมีพี่อาร์ทตากล้อง มีฉัน แล้วก็คุณค่ะ” “อาร์ทรู้แล้วใช่ไหมว่าต้องไปด้วยน่ะ” ลินดาหันมามองหน้าโฟล์ค เธอยังไม่ได้ติดต่อพี่อาร์ทเลย โฟล์คขยิบตาให้ลินดารับๆ ไปก่อน “รู้แล้วค่ะ” ลินดาเสียวสันหลังวาบ เธอไม่แน่ใจว่าคำตอบนี้เหมาะสมแล้วหรือไม่ ในเมื่อรู้อยู่เต็มอก ว่ามันเป็นการโกหกหน้าตาเฉย เธอเหลือบมองโฟล์คตลอดเวลา โฟล์คก็พยายามกระพริบตา เม้มปาก คล้ายๆ จะอมยิ้ม “เส้นทางที่ว่าแพลนแล้วนี่รายละเอียดเป็นยังไงบ้าง” “คุณกุนบอกว่าจะส่งอีเ
last updateHuling Na-update : 2025-11-18
Magbasa pa
PREV
123456
...
9
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status