All Chapters of Sassy wife เมียหมอ (18+): Chapter 1 - Chapter 6

"อยู่กันไปก็รักกันเอง"นั่นคือคำพูดเนิบๆ ของผู้เป็นย่าที่ทำเอาญารินถึงกับอึ้งไปเลย ดวงตาคู่สวยเหล่มองใบหน้าเหี่ยวๆ สลับกับหน้าพ่อเป็นระยะ เธอเองก็เดาใจย่าไม่ถูก แถมตอนนี้บรรยากาศในห้องก็เครียดมากจนเธอหายใจไม่ออก มันเหมือนว่าเธอกำลังทำผิดและมันก็ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด ยิ่งได้ยินทุกประโยคที่ผู้ใหญ่คุยกันมันก็ยิ่งทำให้รู้ว่าเรื่องของเธอกำลังเลยเถิดไปไกลเกินกว่าที่จะปล่อยผ่าน เอาตรงๆ มันพูดไม่ออก บอกไม่ถูก มันเหมือนคนน้ำท่วมปาก ไม่พอยังแอบรู้สึกหวิวๆ เคว้งๆ ตงิดๆ ในใจพิกล มันเหมือนกับว่าเธอกำลังถูกทุกคนมัดมือชกให้ต้องตกลงแต่งงานกับผู้ชายแปลกหน้าที่เธอยังไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อด้วยซ้ำฉันงงส่วนไอ้ผู้ชายข้างๆ ฉันก็คงงงเป็นไก่ตาแตกไม่แพ้กัน!!เพราะตอนนี้พวกป้าๆ ที่เป็นผู้ใหญ่หัวหงอกเสี้ยมเก่ง ต่างลงความเห็นด้วยสีหน้าจริงจังว่าจะต้องทำทุกอย่างให้ถูกต้องเพื่อรักษาหน้าและชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล และเพื่อกันไม่ให้มีคนนินทา ก็เลยแก้ปัญหาที่แสนจะน้ำเน่าเหมือนในละครที่เธอเคยดูเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว นั่นก็คือ...จับแต่งให้มันจบๆ ไปเดี๋ยวก่อนนะ!!เฮลโหล~ได้ยินฉันไหมถามความคิดเห็นฉันยังแล้วไอ้งั่งนั่ง

ยุ่งไม่พอ....เวลายังผ่านไปเร็ว เร็วชนิดที่ว่าญารินยังไม่ทันได้คุยอะไรกับว่าที่ "สามี" เลย งานแต่งถูกจัดออกมาอย่างใหญ่โตสมฐานะ บรรยากาศเต็มไปด้วยความชื่นมื่น แขกจากทั่วทุกสารทิศต่างทยอยมาแสดงความยินดี ซุ้มหน้าทางเข้างานที่จัดด้วยดอกไม้นั้นดูสวยงาม และเข้ากันได้ดีกับธีมงานสีทองหรูหราที่เจ้าสาวเป็นคนเลือกและออกแบบเองภาพของเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่ยืนจับมือกันยิ้มรับแขกช่างดูเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก ผู้ชายก็สูงหล่อดูดี ส่วนผู้หญิงก็สวยจนแทบลืมหายใจ ใครเห็นก็เอ่ยปากชม แถมภายในงานยังจัดออกมาได้ดี ทั้งอาหาร ทั้งเครื่องดื่ม ทั้งดนตรีเจ้าภาพจัดเต็มแบบไม่มีคำว่ากั๊ก เรียกได้ว่างานนี้ได้รับคำชมจากแขกทุกคนจนล้นหลามจริงๆ ทุกอย่างในงานผ่านไปอย่างราบรื่น จนกระทั่ง..."เจ้าบ่าวหอมแก้มเจ้าสาวหน่อยครับ"ห๊ะ!!!อีตาพิธีกรบ้า!! ไม่มีอย่างอื่นให้พูดแล้วรึไง เรียกแขกขึ้นมาร้องเพลงสิ ทำไมจะต้องหอมแก้มด้วย ดวงตาคู่สวยเบิกโตเมื่อได้ยินเสียงเชียร์ของแขกในงานสนับสนุนการแสดงความรักที่เจ้าบ่าวมีให้กับเจ้าสาวรักบ้ารักบออะไร...ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ฉันได้เจอหน้าเจ้าบ่าวแค่สามครั้งถ้วน ไม่รวมถึงการคุยแต่ละครั้งท

คนที่นอนตื่นสายเดินลงมาจากห้องนอน สายตากวาดมองไปทั่วชั้นล่าง แต่ไม่พบเงาของคนที่ได้ชื่อว่า "สามี" ใจหนึ่งก็รู้สึกผิดที่ทำตัวไม่สมกับเป็นภรรยาที่ดีดั่งคำสอนย่า แต่อีกใจก็นะแฮปปี้ดีเหมือนกัน เพราะเธอเองก็ไม่ค่อยชินกับการที่จะต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนอื่นที่มีสถานะต่างเพศสักเท่าไหร่ ยกเว้นพ่อบังเกิดเกล้า ที่รับหน้าที่เป็นพ่อ "เลี้ยงเดี่ยว" ดูแลเธอตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยใช่ค่ะ!! พ่อฉันเป็นหม้าย โสดสนิท สถานะเมียทิ้ง ทั้งชีวิตทำแต่งาน หาแต่เงิน จนละเลยความรู้สึกเมีย พอรู้ตัวอีกทีก็โดนทิ้งไปแบบงงๆ แถมยังทิ้งของแถมให้ดูเป็นของต่างหน้า ก็คือ "เธอ" ย่าเล่าให้ฟังว่าตอนนั้นเธอยังอายุแค่สามเดือน ผู้ชายห่ามๆ ทำแต่งานอย่างพ่อมีหรือจะเลี้ยงเป็น ดังนั้นตอนเด็กๆ เธอจึงถูกโยนให้ย่าเลี้ยง และนี่ก็คือเหตุผลหลักเลยว่าทำไมเธอถึงเป็นหลานรักของย่า ก็นะทั้งน่ารัก ทั้งน่าเอ็นดู แถมยังพกพาความน่าสงสารสดใสมาเต็ม ย่าก็เลยทั้งรักทั้งหลงเธอหนักเป็นพิเศษถ้าถามว่าสงสารพ่อไหม??เธอก็สงสารอยู่ แต่มาคิดในอีกมุมหนึ่งพ่อก็ทำตัวเอง มีเมียแต่ไม่ใส่ใจ สุดท้ายเมียก็เลยทิ้งไปอย่างไม่ใยดี นี่คงเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่เธอหวงชีวิตโสด เ