All Chapters of อ้อนรักเมีย: Chapter 11 - Chapter 20

เช้าวันถัดมาหลังจากที่พูดคุยตกลงกันแล้วว่าฉันกับพี่คิงจะลองออกเดทกันดู ที่ผ่านมากินข้าวและตัวติดกันบ้างก็จริงแต่นั่นยังไม่ได้มีสถานะ มาวันนี้สถานะเราคือคู่ชายหญิงที่กำลังศึกษาดูใจกันเมื่อคืนก็เข้าไปเสิร์ชหาข้อมูลจนได้มาเพิ่มเติม เขาว่าถ้าทำสิบข้อนี้ผ่านก็จะมัดใจผู้ชายให้อยู่หมัด ไม่รู้ว่าจริงไหมแต่ฉันจะลองดูเลือกใส่ชุดที่ดูดีมีสไตล์/ แต่งหน้า ฉีดน้ำหอมเบาๆ/ เรื่องเวลานัดก็สำคัญ/ พูดคุยให้เป็นกันเอง อย่าเกรงหรือฝืนธรรมชาติ/ รอยยิ้ม สะกดใจให้อยู่หมัด/ เรื่องเครียดๆ อย่าหยิบมาเล่า/ โทรศัพท์ไม่จำเป็นต้องหยิบมาบ่อยๆ/ เดทครั้งแรก 90 นาทีก็เพียงพอ/ กล้าที่จะบอก แบบตรงไปตรงมา/ ปิดท้ายไม่เด็ด ด้วยการลองชวนออกไปดินเนอร์หวังว่าตัวฉันเองคงจะทำได้ตามข้อแนะนำพวกนั้นน่ะนะ และก็หวังว่าพี่คิงจะชอบเดทของเราสองคนตื่นเต้นจัง ~หลังจากที่แต่งตัวและเตรียมความพร้อมเรียบร้อยแล้วฉันเลยลงมารอที่หน้าบ้าน ทว่านาทีนั้นก็มีรถหรูราคาแพงคันใหม่ป้ายแดงขับมาจอด นี่มันไม่ใช่รถที่พี่คิงเคยขับหนิยืนเอียงคอมองอย่างสงสัยก่อนจะมีผู้ชายตัวสูงเปิดประตูลงมา เชื่อไหมว่าฉันแทบจะขำพรืดในทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นพี่คิงที่สวมใส่ช

"โอเคๆ คนหล่ออะเนอะ ใส่ชุดแพนด้ายังไงให้เหมือนแมว" แกล้งแซวพี่เขา"ก็พี่เป็นแมวขี้อ้อนของเธอนี่" ดึงมือไปจับก่อนจะแบออกแล้วเอาปลายคางแหลมมาเกยในอุ้งมือฉัน "เมี้ยวๆ" ร้องเลียนแบบแมวถึงสองที"ลุงเป็นหมาเหรอครับ? ถึงอ้อนพี่คนสวย" จู่ๆ ก็มีเสียงเด็กแทรกขึ้นมา เป็นเด็กผู้ชายหน้าตาดูใสซื่อ เอียงคอดูเราสองคนตาแป๋วแล้วกินไอศกรีมไปด้วย"..." พี่คิงถึงกับค้างไปห้าวินาทีก่อนจะทำท่าขึงขังใส่เด็ก "หมาอะไรเล่า...เป็นแมวโว้ย!""ใจเย็นค่า นี่เด็กนะพี่" รีบปรามไว้แล้วหันมาคุยกับเด็ก "มาคนเดียวเหรอครับ?""ใช่ครับ พ่อแม่ไปเข้าห้องน้ำตรงนั้น" ชี้นิ้วไปทางข้างหน้า "แล้วนี่พี่คนสวยมาเที่ยวกับลุงเหรอ""ลุงเรอะ?!" เดือดผุดๆ แล้วพี่คิง"ไม่ใช่จ้า พี่เขาไม่ใช่ลุงนะ ยังไม่แก่เลย เรียกพี่เขาว่าพี่ได้มั้ย" พยายามพูดหว่านล้อมเด็กน้อยอย่างใจเย็น"ก็ได้ครับพี่ลุง""..." ฉันถึงกับกุมขมับ"เรียกพี่ไม่ต้องมีลุงดิไอ้เด็ก!" คราวนี้พี่คิงเป็นฝ่ายบอกกับเด็กชาย"พี่ลุงใส่ชุดเหมือนหมีเลยอะ""เออดิ น่ารักใช่ปะ เป็นหมี...""หมีควายที่ตัวหย่ายๆ" พูดพลางทำท่าทางประกอบก่อนจะหัวเราะชอบใจ "คิกๆ"เด็กก็คือเด็กอะเนอะ"ไอ้เด็กนี่! หมี

จริงสิ พี่รอเธอมาตั้งกี่ปีแล้ว""ขอบคุณนะพี่ที่อยากมีผู้หญิงบ้านๆ คนนี้เป็นแฟน" ว่าจบก็โผเข้ากอดคนตัวใหญ่ ไม่อยากจะบอกว่ารู้สึกดีมากอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก "บางครั้งแนทอาจจะทำผิดพลาดไปโดยไม่รู้ตัวเพราะยังเด็กกว่า ยังไงพี่ก็ตักเตือนและให้อภัยแนทด้วยนะคะ""ได้เลย แล้วจะให้พี่ตักเตือนแบบไหนดี ใช้ปาก แล้วใช้ปาก หรือใช้ปาก?"คนกำลังซึ้งเลยอีพี่คิงนี่! "โถ่ มาแนวนี้อีกแล้วนะ" คลายกอดออกแล้วเปลี่ยนมานั่งมองหน้าเขาแทน "พูดซึ้งๆ หน่อยสิคะ""อาจจะพูดซึ้งๆ ไม่เก่ง แต่พี่ทำเก่งนะ" ทำหน้ากรุ้มกริ่ม"อีกแล้ว...." "อะไร พี่หมายถึงทำซึ้งๆ เก่ง คิดลึกอีกแล้วเรอะ" ใช้นิ้วเขี่ยพวงแก้มฉันเป็นการหยอกล้อ"ก็พี่ชอบพูดไม่เคลียร์นี่นาแถมยังชอบทำหน้าตาหื่นๆ""รู้ไว้ว่าพี่ก็ทำให้เธอเห็นคนเดียวเท่านั้นแหละ""มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วค่ะ""เธอเองก็เหมือนกัน ห้ามทำตัวน่ารักกับใครนอกจากพี่และยายผิงเท่านั้นเข้าใจมั้ย?""อื้อ เข้าใจค่ะ" พยักหน้าหงึกๆ "เราสองคนเป็นแฟนกันยัง?""เป็นแล้วก็ได้ค่า""ดีมาก""เห็นว่ารอมาหลายปีหรอกนะคะเลยยอมเร็วๆ""ก็พี่มันคนคลั่งรักแถมยังรักเดียวใจเดียวไงเด็ก" "เชื่อแล้วค่า อิอิ" และเร

"ไม่ต้องมายุ่ง!" เบี่ยงแขนหนีเขา "กลับไปเถอะ""กลับไปไหน""ก็ไปทำงานไง หรือไปไหนก็ได้เรื่องของพี่เลย" "วันนี้พี่ลาเพราะเห็นแนทไม่มา และก็มารู้จากปากเจ้าของร้านว่าลาออกแล้ว""มีอะไรจะพูดอีกมั้ย" "ทำไงถึงจะไม่โกรธกัน" พี่แม็กถามแล้วขยับเข้ามาหนึ่งก้าวฉันเองก็ขยับถอยหลังหนีเช่นกัน "ไปไกลๆ นั่นคือสิ่งที่แนทจะไม่โกรธพี่"กลั่นแกล้งกันไว้สารพัดยังจะมีหน้ามาถามอีก ใครไม่โกรธก็คงจะเป็นแม่พระขนานแท้"เออๆ เอาไว้วันหลังจะมาใหม่""ไม่ต้องมาจะดีที่สุด""ไม่รู้ด้วยแล้ว" และพี่แม็กก็เป็นคนที่เดินออกไปเองเฮ้อ... ชีวิตแนทคนนี้มันเป็นอะไรกันนะถึงได้เจอแต่เรื่องที่กวนใจ กลับมาถึงบ้านห้าโมงเย็นตรงพอดี ยังไม่ทันจะถึงรั้วประตูก็ต้องหยุดชะงักไปเมื่อมีใครบางคนมายืนรออยู่พร้อมกับเจ้าก้อนกลมไอ้พี่คิงคนใจร้าย! ฉันทำเป็นไม่สนใจแล้วไขกุญแจรั้วบ้านอย่างนิ่งเฉยเสมือนพี่เขานั้นไม่มีตัวตนเมี้ยว ~ก้อนกลมมันร้องทัก"หิวข้าวแล้วใช่มั้ยเจ้าก้อน เข้าบ้านมาสิเดี๋ยวจะทำข้าวให้" บอกกับแมวแล้วเปิดรั้วให้มันเดินเข้าไปก่อนจะปิดลงแล้วล็อกตามเดิม"ขอโทษ" เสียงคุ้นหูพูดขึ้นแต่นั่นก็ไม่ได้ดึงความสนใจของฉันอยู่ดี "กินปลา

และฉันก็ไม่ถามอะไรต่อถึงแม้จะข้องใจอยู่เต็มอก แต่จะทำยังไงได้ถ้าคนไม่บอกเขาก็ไม่บอกอยู่ดี สู้รู้เท่าที่เจ้าตัวเขาอยากให้รู้จะดีกว่า"พี่รักแนท" คำพูดสั้นๆ ออกจากปากคนตรงหน้าเมื่อเห็นว่าฉันเงียบ "รักมากถึงขั้นที่ยอมทุกอย่าง""แต่แนทไม่รู้ว่าจะรักพี่ได้มากแบบนั้นหรือเปล่า" ฉันก็ไม่รู้ว่าจะรักพี่คิงได้มากแค่ไหน วันใดอาจจะรักมากขึ้น หรือวันใดอาจจะรักน้อยลง ใจคนเรามันก็ขึ้นๆ ลงๆ ไม่คงที่เสมอไป และยิ่งฉันอายุน้อยกว่าพี่เขาเป็นสิบปีมันแน่นอนมาเราคงจะไปด้วยกันได้ไม่ไกล"พี่ไม่สน ขอแค่ให้พี่ได้รักและปกป้องดูแลแฟนของพี่ก็พอ" "แล้วถ้าวันหนึ่งแนทไม่รักพี่แล้วพี่จะทำยังไง?" "พี่ก็จะรักแนทต่อไป รักไปเรื่อยๆ รัก รัก รักไปแบบนี้" ไม่อ่อนก็คงต้องอ่อนล่ะนะ ครั้งนี้ยอมให้อภัยก็ได้"แนทจะยอมยกโทษให้ที่พี่หายไป แต่ถ้ามีครั้งหน้าแนทขอตัดขาดกับพี่นะ""ครับผม แฟนพี่น่ารักที่สุด สัญญาว่าจะไม่มีครั้งต่อไปแน่นอนครับ" ดึงตัวฉันเข้าไปกอดด้วยความดีใจ "วันนี้หยุดเรียนได้มั้ย""แนทใกล้จะสอบแล้วค่ะ" เขาผละตัวออก "แค่วันเดียว" "ทำไมถึงอยากให้หยุดล่ะ""จะพาไปกินกับข้าวฝีมือยายผิงที่ตอนนี้ทำรอหลานสะใภ้ไว้เยอะมาก""