Semua Bab เกิดใหม่เป็นชายยากจน: Bab 1 - Bab 6

"ท่านพี่ ทำไมถึงตื่นมาแต่เช้าจังเจ้าคะ" หนิงเอ๋อถามขณะที่เธอก็ยังกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะเข้าใกล้สามีเพราะไม่รู้ว่าเขาอารมณ์ดีหรืออารมณ์ร้าย"ข้าเห็นว่าเจ้าเหนื่อยมาทุกวัน แล้ววันนี้ข้าจะทำอาหารให้เจ้าแล้วก็ลูก ๆ กิน เสร็จแล้ววันนี้ข้าจะออกไปข้างนอกเสียหน่อย เจ้าอยู่ดูแลบ้านให้ดีแล้วตอนเย็นข้าจะกลับมา" จางเสี่ยวหนิงพูด"เจ้าค่ะท่านพี่" หนิงเอ๋อทำตามคำสั่งของ จางเสี่ยวหนิงทุกคำ เธอไม่เคยที่จะขัดคำสั่งของจางเสี่ยวหนิงเลยเธอรู้สึกว่าจางเสี่ยวหนิงเปลี่ยนไปเป็นคนละคน"โอ้โห..! ปลาทอดฝีมือท่านพ่ออร่อยที่สุด" ลูกสาวคนรองกล่าวออกมาพร้อมทำตาโตขณะที่จางเสี่ยวหมิงตักปลาใส่จานให้กับลูกสาวและลูกชาย"จริงหรอน้องรอง" ลูกชายหันมาถามจึงได้รีบครีบปลาเข้าปากอีกคน อร่อยจริง ๆ ด้วย ท่านพ่อของข้าทำกับข้าวอร่อยที่สุด ลูกชายคนโตได้พูดกล่าวชื่นชมผู้เป็นพ่อครั้งแรกตั้งแต่เขาอายุสิบสองปี ก็แทบจะไม่มีความทรงจำดี ๆ ระหว่างพ่อลูกเลยสินะ เสี่ยวอ้าวคิดในใจ"หากเจ้าชอบก็กินเยอะ ๆ จะได้โตไว ๆ มาช่วยงานแม่เจ้าได้" จางเสี่ยวหนิงกล่าวกับลูกชายของเจ้าของร่าง"ข้าจะโตมา ดูแลท่านแม่ ท่านพ่อ น้องรองและท่านตา เป็นอย่างดี" ล

"ท่านแม่! ท่านพ่อกำลังจะตีน้องรอง ข้าเข้าไปปกป้องน้องรอง!" เสียงลูกชายคนโตร้องไห้สะอึกสะอื้นฟ้องผู้เป็นแม่"เจ้าทั้งสองอย่าโกรธท่านพ่อของเจ้าเลย ไปพักผ่อนเถอะ" หนิงเอ๋อปลอบประโลมลูกทั้งสองด้วยความอ่อนโยน แม้ว่าจางเสี่ยวหนิง เจ้าของร่างเดิมจะทำร้ายตบตีเธอมากแค่ไหน แต่ด้วยหัวใจที่ใสซื่อบริสุทธิ์และรักเพียงจางเสี่ยวหนิงผู้เป็นสามี เธอจึงไม่เคยคิดที่จะทอดทิ้งเขาไปไหนเลย หวังว่าความรักของเธอจะเปลี่ยนเขาได้ในสักวัน"ขอรับท่านแม่" ลูกชายคนโตจูงมือน้องรองคนเล็กไปนอนพักผ่อน หนิงเอ๋อจึงรีบออกมาดูว่าจางเสี่ยวหนิงกำลังทำอะไรอยู่ในครัวแต่เมื่อเธอเดินออกไปกระสอบถ่านสิบกระสอบที่เคยตั้งเด่นตระหง่าน อยู่กลับหายไปอย่างสิ้นเชิง มันเป็นกระสอบถ่านที่พ่อเฒ่าจางเก็บสะสมเพื่อจะเอาไว้ขายส่วนหนึ่ง และเก็บเอาไว้ทำเป็นเชื้อเพลิงในช่วงฤดูหนาวที่ใกล้จะมาถึงอีกสองเดือนข้างหน้าหนิงเอ๋อตกใจมากที่เห็นว่าทุกอย่างหายไปอย่างไร้ร่องรอย เธอรีบวิ่งไปหาผู้เป็นสามีจางเสี่ยวหนิง ที่กำลังทำอะไรบางอย่างในครัวอย่างขะมักเขม้น ภาพที่หนิงเอ๋อเห็นคือตัวของจางเสี่ยวหนิงผู้เป็นสามีเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดเต็มไปหมด"ท่านพี่ ท่านฆ่าอะไร

"ท่านพี่ ทำไมถึงตื่นมาแต่เช้าเจ้าคะ"หนิงเอ๋อถามขณะที่เธอก็ยังกล้าๆกลัวๆที่จะเข้าใกล้สามีเพราะไม่รู้ว่าเขาอารมณ์ดีหรืออารมณ์ร้าย"ข้าเห็นว่าเจ้าเหนื่อยทุกวันแล้ว วันนี้ข้าจะทำอาหารให้เจ้า แล้วก็ลูก ๆ กิน เสร็จแล้ววันนี้ข้าจะออกไปข้างนอกเสีย เจ้าอยู่ดูแลบ้านให้ดี แล้วตอนเย็นข้าจะกลับมา" จางเสี่ยวหนิงพูด"เจ้าค่ะท่านพี่..."หนิงเอ๋อทำตามคำสั่งของ จางเสี่ยวหนิงทุกคำ เธอไม่เคยที่จะขัดคำสั่งของจางเสี่ยวหนิงเลยเธอรู้สึกว่าจางเสี่ยวหนิงเปลี่ยนไปเป็นคนละคน"โอ้โห! ปลาทอดฝีมือท่านพ่ออร่อยที่สุด" ลูกสาวคนรองกล่าวออกมาพร้อมทำตาโตขณะที่จางเสี่ยวหนิงตักปลาใส่จานให้กับลูกสาวและลูกชาย"จริงหรอ น้องรอง" ลูกชายหันมาถามจึงได้รีบครีบปลาเข้าปากอีกคน "อร่อยจริง ๆ ด้วย ท่านพ่อของข้า ทำกับข้าวอร่อยที่สุด"(ลูกชายคนโตได้พูดกล่าวชื่นชมผู้เป็นพ่อครั้งแรกตั้งแต่เขาอายุสิบสิองปีก็แทบจะไม่มีความทรงจำดี ๆ ระหว่างพ่อลูกเลยสินะ) เสี่ยวอ้าวคิดในใจ"หากเจ้าชอบก็กินเยอะ ๆ จะได้โตไว ๆ มาช่วยงานแม่เจ้าได้" จางเสี่ยวหนิงกล่าวกับลูกชายของเจ้าของร่าง"ข้าจะโตมา ดูแลท่านแม่ ท่านพ่อ น้องรองและท่านตา เป็นอย่างดี" ลูกชายคนโตกล่