ความทรงจำแรกเกี่ยวกับ 'Kimetsu no Yaiba' ในหัวฉันมักพุ่งตรงไปที่ภาพชายผู้เงียบสง่าและทรงพลังคนหนึ่ง—
โยริอิจิ สึงิคุนิ ซึ่งบทบาทของเขาไม่ได้เป็นแค่ตำนานที่ตัวละครอื่นเอ่ยถึง แต่เป็นต้นกำเนิดของระบบการต่อสู้ทั้งหมดในโลกนั้น
ฉันชอบเล่าให้เพื่อนฟังว่าโยริอิจิคือผู้ริเริ่ม 'Breath of the Sun' เทคนิคดาบต้นแบบที่เป็นบรรพบุรุษของทุกเทคนิคหายใจอื่น ๆ เขาเกิดมาพร้อมกับรอยตราพิเศษบนตัว (ซึ่งภายหลังเรียกกันว่าเครื่องหมายของนักล่า
ปีศาจ) ทักษะของเขาทำให้แม้แต่
มุซัน คิบุตสึจิก็ต้องหวาดกลัว การเผชิญหน้าของเขากับมุซันถึงขั้นเกือบทำให้มุซันพ่ายแพ้ได้จริง ๆ
มุมที่ฉันประทับใจมากคือมรดกที่โยริอิจิทิ้งไว้: แม้ตัวเขาจะหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์ แต่ร่องรอยของ 'Breath of the Sun' ส่งผ่านลงมาเป็นท่วงท่ารำประจำบ้านของตระกูลคามาโด ซึ่งกลายเป็นที่มาของ 'Hinokami Kagura' ที่แทนที่จะเป็นเทคนิคแบบตรง ๆ กลับกลายเป็นพิธีกรรมและความรักของครอบครัว นั่นทำให้ตัวละครยุคปัจจุบันอย่างทันจิโระมีความเชื่อมโยงกับอดีตอย่างลึกซึ้ง และสำหรับฉันความเชื่อมโยงข้ามยุคนี้แหละที่ทำให้เรื่องราวมีพลังกว่าแค่ฉากบู้ปกติ