ความแตกต่างระหว่างหนังสือและหนังใน แฮร์รี่ พอตเตอร์กับห้องแห่งความลับ มีอะไรบ้าง?

การเปรียบเทียบระหว่างหนังสือกับหนังของ 'Harry Potter and the Chamber of Secrets' ทำให้ฉันนึกถึงความต่างของความละเอียดในการเล่าเรื่องกับจังหวะอารมณ์ที่ถูกปรับแต่งใหม่

ในหนังสือจะมีชั้นเชิงของรายละเอียดมากกว่า: การอธิบายความคิดภายในของตัวละครโดยเฉพาะช่วงที่แฮร์รี่สงสัยและค้นหาหลักฐานเกี่ยวกับห้องแห่งความลับ ทำให้ฉันรู้สึกผูกพันกับความกลัวและความสับสนของตัวละครมากขึ้น ขณะเดียวกันก็มีซับพล็อตเล็ก ๆ อย่างการเยี่ยมร้านหนังสือที่มีเหตุการณ์สำคัญเกี่ยวกับการที่ไดอารี่ถูกวางให้กับจินนี่ ซึ่งในหนังฉากนั้นถูกย่อหรือเปลี่ยนพล็อตให้สั้นลงเพื่อให้กระชับขึ้น

นอกจากนี้บางตัวละครกับองค์ประกอบของโลกเวทมนตร์ถูกตัดทอน—ตัวอย่างชัดเจนคือผีเพี๊ยวส์ที่มีบทบาทถูกตัดออกไปเลย ในหนังสือเพี๊ยวส์สร้างสีสันและมุกตลกแฝงไว้กับความวุ่นวายของฮอกวอตส์ แต่หนังเลือกโทนมืดขึ้นและตัดสีสันบางส่วนทิ้ง ทำให้บรรยากาศโดยรวมต่างออกไปอย่างชัดเจน เรื่องการเปิดเผยตัวตนของทอม ริดเดิ้ลในหนังสือมีการอธิบายเชื่อมโยงกับอดีตและหลักฐานมากกว่า ส่วนในหนังจะตัดต่อให้ฉับไวเพื่อไม่ให้ผู้ชมหลุดจากจังหวะภาพยนตร์

โดยสรุป ฉันคิดว่าทั้งสองเวอร์ชันมีข้อดีต่างกัน: หนังสือเติมเต็มโลกและความในใจของตัวละคร ส่วนหนังเน้นภาพ เสียง และความเร็วจังหวะ แต่ก็แลกมาด้วยการตัดทอนรายละเอียดที่แฟนอ่านอาจคิดถึง

ภาพยนตร์ทำหน้าที่เป็นการตัดต่อโลกของหนังสือให้เข้ากับเวลาจำกัด ซึ่งเห็นได้ชัดในฉากที่เกี่ยวกับรถฟอร์ดแองเกลียและต้นวิปปิงวิลโลว์ใน 'Harry Potter and the Chamber of Secrets' ฉากบินหนีและการแทรกซึมเข้าสู่โรงเรียนถูกย่อความและจัดวางมุมกล้องให้เน้นแอ็กชันมากกว่าบรรยากาศรอบตัว
การตัดต่อแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าบางฉากสูญเสียความอบอุ่นของมิตรภาพที่มาจากรายละเอียดเล็ก ๆ ตัวอย่างเช่นบทสนทนาเล็ก ๆ ระหว่างแฮร์รี่กับรอนก่อนหรือหลังเหตุการณ์ใหญ่ มักถูกย่อเป็นเสี้ยววินาทีในหนัง แต่หนังสือใช้เวลาทำให้ความสัมพันธ์นั้นหนักแน่นขึ้น นอกจากนั้นโทนภาพยนตร์มืดขึ้นด้วยการเลือกสีและแสง ทำให้การค้นหาเบาะแสรู้สึกน่ากลัวและกดดันกว่าฉบับตัวหนังสือที่ยังแฝงมุกขบขันและบรรยากาศโรงเรียนไว้มากกว่า
ท้ายที่สุดฉันมักจะกลับไปอ่านฉบับหนังสือเมื่อต้องการรายละเอียดและการเชื่อมโยงของเหตุการณ์ แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าเวอร์ชันภาพยนตร์มีพลังของการนำเสนอด้วยภาพที่ทำให้บางฉากตราตรึงใจได้ทันที

เสียงหัวเราะและฉากฮา ๆ ถูกปรับจังหวะอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเทียบกันระหว่างสองเวอร์ชันของ 'Harry Potter and the Chamber of Secrets' ฉันมักจะชอบสังเกตฉากย่อย ๆ ที่หนังสือให้เวลาเยอะแต่หนังต้องย่อให้สั้นลง
ฉากที่ต้องการหยิบมาเล่าเป็นพิเศษคือเรื่องของมานเดรก (ต้นมานดราโกรา) ในหนังสือมีการอธิบายขั้นตอนการดูแล การปลูก และความพยายามของนักเรียนเพื่อใช้ยาเยียวยาคนที่ถูกกลายเป็นหิน ซึ่งให้ความรู้สึกถึงงานร่วมมือและความทุ่มเทของกลุ่มเพื่อนอย่างชัดเจน แต่ในภาพยนตร์ส่วนนี้ถูกลดทอนเวลา ทำให้ความหนักแน่นของความพยายามร่วมกันหายไปบ้าง
ฉันยังสังเกตว่าภาพลักษณ์ของล็อกฮาร์ทถูกตีกรอบในทางตลกมากขึ้นในหนัง ส่วนในหนังสือมีชั้นเชิงการล้วงความเท็จของเขาและผลลัพธ์ที่ตามมาตั้งแต่การพลั้งพลาดจนถึงความเป็นจริงที่โหดร้ายกว่า ซึ่งทำให้ตัวละครนี้มีมิติทั้งตลกและน่าเห็นใจไปพร้อมกัน
อีกประเด็นคือการแสดงฉากที่จินนี่ถูกควบคุมโดยไดอารี่ในหนังสือให้เวลาในการบรรยายความรู้สึกของเธอมากกว่าหนัง ฉะนั้นฉันมองว่าเวอร์ชันหนังจึงเน้นการเคลื่อนไหวเรื่องมากกว่าการลงลึกในจิตใจของบุคคล แม้ว่าจะได้ภาพและเสียงที่น่าตื่นเต้นก็ตาม