Bravucón

"ถ้าผมลองได้รักแล้ว รับรองว่า จะไม่มีวันทำให้เสียใจแน่นอน " ตรัยคุณต่อด้วยบทสนทนาของตัวเอง แล้วยิ้มอย่างมีความหมาย สายตาที่สื่อออกไป เขาหวังจะให้คนตรงหน้ารับรู้ ว่าเขาคิดอะไรกับเธอ

ชีวิตของเธอ ดีอยู่แล้ว นางร้ายสาว นางแบบชื่อดัง ที่ใช้ชีวิตของตัวเอง มาอย่างดี กลับไปถูกตาต้องใจ ชายหนุ่มสุดฮอต ที่มีข่าวคาว ว่าเค้าควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า และที่สำคัญ ไม่เปิดตัว ไม่คบหา หวังแค่เรื่องบนเตียงเพียงอย่างเดียว เธอไม่อยากเป็นของเล่นไฮโซ

" เราจะรู้ได้ยังไงคะ ว่ามันคือความรัก " คำถามของลูกสาว ทำเอาแม่ใจพองขึ้นมา พี่ทรายโตแล้ว " ฟังเสียงหัวใจสิลูกพี่ทราย เวลาที่เราอยู่ใกล้คนที่เราชอบหัวใจของเราจะเต้นไม่ถูกจังหวะ เวลาที่เราได้เจอหน้าเค้า หัวใจของเราจะสั่นรัว แตกต่างจากเวลาอยู่กับคนอื่น "

"ไม่ว่าคนไหนมันก็ไม่ต่างกันหรอก กูไปดูตัวก็เพื่อให้แม่สบายใจเท่านั้นแหละ" "ไม่แน่ คนนี้อาจจะไม่เหมือนคนอื่นก็ได้นะมึง" "เหมือนหรือไม่เหมือนกูก็ไม่ชอบ คู่ชีวิตที่มาจากการที่ผู้ใหญ่จับคู่ให้ ร้อยทั้งร้อยไม่มีทางที่จะรักกันได้จริงๆ หรอก!" "งั้นกูขอให้ครั้งนี้มึงเจอผู้ชายที่มาดแมนแฮนด์ซั่ม หล่อ รวย กล้วยใหญ่จนมึงหลงหัวปักหัวปำเลย สาาาาธุ!" ถ้อยคำเพ้อฝันทำคนฟังส่ายหน้าขำอย่างเหนื่อยหน่ายใจ ก็พูดไปเรื่อย คนแบบนั้นถึงจะมีอยู่จริงแต่ก็ไม่ได้จะโคจรมาเจอกันได้ง่ายๆ ไหม วัดจากคนก่อนๆ ที่แม่หามาแล้วห่างไกลสุดขอบฟ้าเลยบอกตรงๆ! แล้ว...ใครมันจะไปคิดว่าสิ่งที่เพื่อนพูดไว้มันจะเป็นเรื่องจริง!!

เธอ ไม่ควรจะยุ่งเกี่ยวกับเค้า ไม่ควรเลย ชีวิตของดาราสาวสวย ที่ทำงานเลี้ยงดูตัวเองมาอย่างดี รักษาภาพลักษณ์ ของตัวเอง มาโดยตลอด กลับ ต้องถูก ครหา เพราะ เดินเข้าไป พัวพันกับ ไฮโซ หนุ่ม คนดัง ที่แต่งงานแล้ว เธอไม่รู้ และเค้าไม่ได้บอก ดังนั้น เธอจะเดินออกมา จากชีวิตของเค้า ทันที แต่ เค้ากลับไม่ยอม ในเมื่อเค้า ต้องการเธอ อยากได้เธอ และเค้าต้องได้

"แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า " จากอิเหนา ตอน7 เธอสวย เธอโสด เธอรวย ทำไมเธอจะต้องมีคู่ให้ต้องมาวุ่นวายปวดหัว ดีไซน์เนอร์สาวสวย วัย30 ปี นั่งมองดูภาพในจอ ตรงหน้า ดาราสาวสวย แถลงข่าวว่า เลิกกับสามีหนุ่มอย่างข่มขื่นใจ ยามรักแต่งงานกันใหญ่โต ยามหมดรักก็บอกแค่เพียงเข้ากันไม่ได้ ใครอยากแต่งก็แต่งไปนะจ๊ะ แต่ไม่ใช่ ไวน์ คนนี้แน่นอน "ผู้หญิงอะไร อยากมีแต่ลูก ไม่อยากมีผัว แล้วเค้าจะรู้ได้ยังไงกันเล่า ว่ารสชาติที่แท้จริงมันเป็นยังไง " นักเทคนิคการแพทย์หนุ่ม คุยกับจิตแพทย์สาวเพื่อนสนิท ที่ทำงานที่เดียวกัน ระหว่างพักเที่ยง โอม หัวเราะ ออกมาเบาๆ หลังจากฟังเรื่องของคนไข้ ของเพื่อน "เค้าอยากได้แค่สเปิร์มยะ ไม่ได้อยากได้ผัว จบไหม แกช่วยฉันหน่อยสิ สงสารเค้า " "ไม่ช่วยโว้ย อสุจิฉันต้องออกมาพร้อมความสุข ไม่ใช่ช่วยตัวเอง จบปะ "

Zahra Aina Sabila, seorang gadis muda yang sangat cantik harus rela menerima nasibnya dijual oleh kedua orang tuanya kepada seorang CEO yang berusia jauh lebih tua darinya demi untuk melunasi hutang keluarga. Akan tetapi yang lebih membuat Zahra terkejut, laki-laki itu adalah laki-laki yang sama yang sudah membunuh kekasihnya. “Bagaimana bisa kamu begitu bersemangat menerima aku sebagai alat pelunas hutang untukmu?” tanya Zahra. “Ini semua terjadi karena masa lalu,” ucap Tama dingin. Bagaimana kehidupan Zahra setelah tinggal bersama Tama? Akankah segala air mata yang dia dapatkan akan berubah menjadi rasa cinta? Sebenarnya apa yang terjadi di masa lalu sehingga Tama setuju untuk menerima Zahra sebagai alat pelunas hutang?

เพราะเรื่องราวในครั้งนั้น เขาไม่ชัดเจน ทำให้เธอ ต้องเสียใจ เมื่อกลับมาพบกันอีกครั้ง เขาตั้งใจว่า จะไม่ปล่อยเธอไป แต่ว่า เขาไม่รู้เลย ช่วงเวลาที่เขาหายไป เธอกลายเป็นแม่ไปแล้ว แม่ที่น่ารักแสนดี ที่มีลูกสาว และคนข้างๆ ยืนเคียงข้างไม่ห่าง หนังสือรักเล่มเดิม ที่จะปรับปรุงใหม่ จะช้าเกินไปไหม สำหรับคำว่าเรา สองคน

I wondered who had tagged me as curiosity got the better of me. I went to the tag, and my heart skipped a beat as I saw the video. My husband was checking into a hotel with a woman beside him; his hands were around her waist, and even a child could tell what was happening. I paused the video and zoomed in on the woman’s back, and it was her, his ex-girlfriend, Nelly, the woman I'd been asking him to stop seeing. I couldn't control my thoughts as they went back to the rumors that he was still seeing his ex. I trusted him like he asked me but seeing this video confused my senses. Was this perhaps true? Was he cheating on me?

What will happen if they are tasked to save someone from the past for the sake of the future? -Mikadzuki