En The Novelist Bl

“ไข่มุก” หนุ่มน้อยหน้าตาน่ารัก คุยเก่ง ชีวิตมีแต่การเรียนกับชานมไข่มุกแก้วโปรดเท่านั้น ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยมีความรักเลย แล้วอยู่มาวันหนึ่งโลกก็เล่นตลกผลัก “ผู้ชาย หล่อ เซอร์ ปากร้าย” เข้ามาชนเขาจนเกือบล้มก้นจ้ำเบ้ากับพื้นดีนะที่เขาคนนั้นคว้าไว้ทัน “นี่จะจ้องกันอีกนานไหม ปล่อยผมได้หรือยัง จ้องผมขนาดนี้อย่าบอกนะว่ากำลังหลงเสน่ห์ผม” นี่คือการเจอกันครั้งแรกของไข่มุกกับผู้ชายของเขา ไข่มุกหลงเสน่ห์เขาเข้าอย่างจังและตั้งปณิธานไว้ว่า “คนนี้แหล่ะคือผู้ชายของไข่มุก ผมจะจีบคุณแล้วนะ” ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ไม่กี่วันต่อมาก็มีเสียงฮือฮาในมหาวิทยาลัยว่ามีร้านชานมไข่มุกมาเปิดใหม่ ชานมอร่อย คนชงชาแซบ ทำให้ไข่มุกผู้รักการกินชานมต้องรีบไปพิสูจน์ พอไปถึงก็พบว่าพ่อค้าชานมสุดแซบนั้นก็คือคนที่เขาหมายปองไว้นั่นเอง ไข่มุกจึงเข้าไปเป็นลูกค้าประจำของร้านซึ่งการไปแต่ละครั้งก็จะพกความฮา ความโก๊ะ ความน่ารักไปฝากพ่อค้าและโพสต์จีบพ่อค้าลงโซเชียลทำให้มีแฟนคลับติดตามมากมาย ส่วนพระเอก(ต้นน้ำ) มีหรือจะยอมถูกจีบฝ่ายเดียว จีบมา จีบกลับไม่โกงนะครับ

Joshua set to become a sought out programmer and a novelist right from high school had to face challenges of overcoming girls challenge. Together with his friend, could he live his dreams after Vivian came into his life Find out if he is able to fulfill his dreams

หลงระเริงในความสุข จนเจอรักแท้จึงหยุดทุกอย่าง มอบรักให้แด่เธอผู้เดียว

“คุณว่าน ให้ผมเอาเถอะนะครับ ผมจะตั้งใจเอาเต็มที่ ผมทำให้ได้ทุกท่าเลยนะครับ ขอแค่คุณว่านยอม...วาดรูปให้ผม”

6 เรื่องสั้น...ที่คุณผู้อ่านต้องแอบคิดตาม เรื่องราวความรักที่อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ รวบรวมอุปสรรคที่เกิดขึินระหว่างเส้นทางของรักเรา โลกที่เต็มไปด้วยจูบนับเป็นของขวัญที่มีค่ามากที่สุดในโลก เมื่อสิ่งนั้นมันคือความรัก 1. อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน 2. ชนท้องน้องสาว 3. ผู้ชายแพร่พันธุ์ 4. เมื่อเขาต้องการ 5. ค่าคุ้มครองมาเฟีย 6. สาวใช้ห้องข้าง

หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้จะมีทั้งหมด 2 ภาค สามีของตัวร้าย น่ารักเหมือนกันนะ (ภาค 1) ใครว่าจุดจบของตัวร้ายมีเพียงความตายเท่านั้น ผิดแล้ว... นี่คือเรื่องราวของตัวร้ายหลังถูกหย่าและพิพากษา จุดจบนั้นใช่ว่าจะเป็นความตายตามต้นฉบับเสมอไป เพราะเส้นทางของตัวร้ายต่อจากนี้ โรยด้วยกลีบกุหลาบหอมฟุ้ง อบอวลด้วยความสุข +++++ ลูกชายของตัวร้าย น่ารักที่สุดเลย (ภาค 2) รู้ตัวอีกที ก็กลายเป็นเบบี้ตัวกลมแก้มยุ้ย แถมยังมีหม่าม๊าเป็นผู้ชาย ส่วนป่าป๊า…หล่อสู้คาร์ริสไม่ได้หรอก หม่าม๊าของคาร์ริสเป็นตัวร้ายในนิยายด้วยฮะ ถูกรังควานแทบไม่มีชีวิตส่วนตัว เบบี้น้อยน่ารักคนนี้เลยโตมากับลุงโบ้ ลุงโบ้ขี้อ้อนติดคาร์ริสมาก แต่ก็ถูกคนสวยหลอกเปย์บ่อยๆ เพื่อรักษาผลประโยชน์ของลุง คาร์ริสต้องคอยสแกนคนสวยให้ลุงตลอด…สรุปใครเลี้ยงใคร!?

เบื้องหลังบานประตูที่ปิดลง… ผมทอดกายลงนอนตะแคงบนโซฟาที่วางอยู่ชิดผนัง เอาหลังเบียดโซฟา ยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาฟาดไว้กับพนักโซฟาเพื่อให้ง่ามขาแหกอ้า ผมเอาวาสลีนทารูน้อยๆ แล้วตามด้วยกล้วยหอมใบเขื่อง… ค่อยๆ กดเบียดบดรูจีบเข้ามาในความคับแน่น “โอ๊ว… ซี้ดดดด… พี่แดนน์ครับผมเสียว… ” ขณะที่กล้วยหอมกำลังสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะ ใบหน้าหล่อเหลาและเรือนร่างสุดกำยำของพี่เขยก็ผุดวาบเข้ามาในความคิดอันมืดดำของผมอีกครั้ง

Después de dejar la universidad, mis padres no me presionaron. Pero la amiga de la infancia de mi novio, esa que se hacía pasar por la chica perfecta y de alto coeficiente intelectual, me llamó por teléfono. Yo estaba ocupada trabajando en el campo, sembrando verduras y jugando con el agua, sin tiempo para programar. En mi vida pasada, ella presentó su proyecto de diseño de software un día antes que yo, era exactamente igual al mío. Todos me acusaron de ladrona, de farsante sin escrúpulos. Intenté defenderme, pero nadie me creyó. Más tarde, incluso abrió un canal de transmisiones en vivo para difamarme, diciendo que yo la acosaba en la escuela. La gente en internet enloqueció, atacando cruelmente a toda mi familia. Mis padres, tratando de huir de los fanáticos que los perseguían, murieron en un accidente de coche. Yo no soporté el golpe, me lancé desde lo alto de un edificio… sin poder cerrar los ojos en paz. Hasta el último instante de mi conciencia, no entendía nada. ¿Por qué, si era mi esfuerzo y mi trabajo, alguien más pudo publicarlo antes que yo? Cuando volví a abrir los ojos, estaba de nuevo en el día anterior al plagio.

(5ตอนจบ) ปุณณ์ เด็กหนุ่มเงียบๆ แอบรัก เมฆา หนุ่มฮอตขี้แกล้งที่คอยช่วยเหลือเขาเสมอ แต่เมื่อสารภาพความในใจ กลับถูกเมฆาปฏิเสธอย่างชัดเจนว่ามองเป็นแค่น้องชาย ความเจ็บปวดทำให้ปุณณ์พยายามถอยห่างจากเมฆาที่ยังคงสดใสในโลกของเขา พร้อมบาดแผลในใจที่ยากจะสมาน และความยากที่ไกลเกินกว่าจะเอื้อม

"กลัวคนอื่นมาทำร้ายกู แต่มึงเลี้ยงกูด้วยหมัดด้วยลำแข็งตลอด" "ใครก็ห้ามแตะมึง กูทำมึงได้คนเดียว"