Gaano

Ang mundo ay puno ng karangyaan at kahirapan. Mga katotohanang naka kubli sa kasinungalingan at mga taong nag tatago ng kasamaan at kabutihan. Graciela Hope Villanovo. Ang babaeng mag papakita kung gaano kabilis at kabagal ang ikot ng mundo pag dating sa estado ng pamumuhay ng mga tao.

Si Althea Cruz ay isang simpleng babae na may pangarap na makalaya sa mahigpit na mundong ginagalawan niya. Ngunit isang pagkakamali ang nagtulak sa kaniya sa kamay ng lalaking kinatatakutan ng marami—Governor Silas Montenegro, isang makapangyarihan, mayaman, at misteryosong lider na sanay makuha ang lahat ng gusto niya… maliban sa puso ni Althea. Dahil sa isang lihim at kasunduang hindi niya maiiwasan, napilitang pakasalan ni Althea ang lalaking ayaw niyang makasama. Sa mata ng mundo, isa silang perpektong mag-asawa. Pero sa loob ng kanilang tahanan, malamig ang bawat titig, at mas malamig ang bawat salitang hindi binibigkas. Ngunit gaano katagal mananatiling bato ang pusong pilit pinapainit ng isang lalaking sanay makuha ang lahat sa pamamagitan ng pwersa? At gaano kalayo ang kayang gawin ng isang obsessed na gobernador… para makuha ang babaeng hindi siya kayang mahalin?

Elle had been chasing the man she wants, almost all her life. She did everything she can just to make Grey fall inlove with her. Kahit masakit. Kahit gaano katagal. Akala nya kapag nakuha nya na, masaya na. Just like the books she used to read, the ending would always be in favour of the main characters. But in her case, it didn’t. She endlessly chased the man she thought could make her happy, only to bleed more. But she was only a human, she can’t forever revolve her world around him. So, she gave up. Ayaw nya na. Pagod na pagod na sya. Ang patuloy na pagtataboy ni Grey ang nag-udyok sa kanya para tapusin na ang mga kahibangan nya. Her ignored heart’s revival was to move on, forget every shameful things she did, and live her life without him. That was the plan. Pero kaya nya bang iwan si Grey? Gaano ba kadali ang kalimutan ang isang tao na kabisado mo na buong buhay mo? Paano ba kalimutan ang isang taong minahal mo higit pa sa sarili mo?

Simula pagkabata, humahanga na si Alliana sa Ninong niyang si Amadeus isang propesor. Kaibigan ito ng kanyang mga magulang at isa sa mga taong naging sandigan ng pamilya niya noong bata pa siya. Kahit noon pa man, alam na ni Alliana sa sarili niya na hindi lang basta paghanga ang nararamdaman niya sa kanyang Ninong. Tahimik niyang pinangarap na balang-araw, kapag siya’y ganap nang dalaga, baka sakaling mapansin din siya nito. Lumipat ang pamilya nila sa Vancouver Canada, at doon siya lumaki. Nang bumalik siya sa Pilipinas, isa na siyang kolehiyala. Dahil hindi na makakauwi sa Pilipinas ang kanyang mga magulang, ipinagkatiwala siya kay Amadeus na hindi lang ngayon ay guardian niya, kundi isa rin sa magiging propesor niya sa unibersidad. Sa tabi mismo ng condo unit ni Amadeus siya nanirahan. Mula nang magkita silang muli, hindi nawala ang pagkamangha ni Alliana sa kanya. Hindi pa rin ito nag-asawa. May dalawampung taon ang agwat ng edad nila, pero lalong lumalim ang damdamin ni Alliana sa araw-araw na kasama niya ito. Nakikita niya kung paano ito igalang ng mga estudyante, kung gaano ito ka-organisado at katalino, at kung gaano ito ka-dedicated sa trabaho. Ngunit gaano man siya lumapit, tila may dingding pa rin sa pagitan nila. Turing pa rin sa kanya ni Amadeus ay isang bata. Isang inaanak na kailangang alagaan at ituwid. Nagpasya siyang akitin ito sa kahit paanong paraan na alam niya, at kung hindi pa rin ito bumigay sa kanya tutuluyan na niya itong kakalimutan talaga at ibabaon ang damdamin para rito.

Si Sofia Ramos lumaki sa isang orphanage. Musmos pa lamang, naintindihan niya na kung gaano kaimportante ang pera sa mundo. Kaya naman, nang makalabas na sa kinalakihang orphanage, napagpasyahan niyang makipagsapalaran sa syudad kahit ano pang trabaho ang pasukin niya. Pero isang lalaki lang pala ang mag-iiba at magaangat sa kaniya sa buhay. Sino nga ba ang lalaking ito na nagbigay ng kulay sa kaniyang walang kulay na buhay?

After her family's company went bankrupt, Lorelie Gonzales was forced to marry a man rumored to be an old, ugly man. Lorelie didn't let herself get controlled by the people around her and run away. Alam niyang wala na siyang pakatutunguhang iba dahil alam niya kung gaano kasakim ang ina niya kaya nagpunta siya sa bar. There, she made the dance floor on fire as she started grinding her hips. Little did she know, fate has something to give her that ended her to have one night with a hot stranger.

"Sign those damn divorce papers, Blaire. I want you out of my life as soon as possible!" Nagising si Blaire sa ospital na walang alaala sa nakalipas na anim na taon. At sa harap niya, si Ryker Montefalcon, ang pinakamayaman, pinaka-cold at pinaka-hot na CEO sa bansa. Ang mas masakit pa ay dala nito ang divorce papers, habang ang isang batang mahina at puno ng pasa ay tawag sa kanya ng “Mommy.” Sa mata ng lahat, isa siyang traydor na asawa at masamang ina. Ang anak niyang lalaki, puno ng galit at ayaw siyang makita. Ang anak niyang babae, takot na takot na maiwan. At si Ryker, galit, sugatan, at handang burahin siya sa buhay nito. Naguguluhan man ay hindi papayag si Blaire na malaman ang katotohanan sa likod ng mga misteryo. Hindi siya maniniwalang gano’n ang pagkatao niya. Kaya kahit gaano kasakit, kahit gaano kainit ang galit ni Ryker, sa halik na puno ng poot, sa yakap na may halong tukso ay gagawin niya ang lahat para muling makuha ang puso nito. Sa pagitan ng galit, paghihiganti, at pagnanasa… handa bang magpatalo si Blaire sa apoy ng isang lalaking kaya siyang wasakin pero siya rin ang tanging lalaking gusto niyang mahalin muli?

Si Jade Sy and epitome ng isang perfect daughter. Pinalaki siyang masunurin at mapagbigay to the point na tila nakakalimutan niya na kung ano ba talaga ang kanyang gusto at kung sino ba talaga siya. Itinatak sa isipan niyang dapat niyag sundin ang pamilya dahil sila ang nakakaalam ng makabubuti sa kanya. Sinunod niya ang lahat maging ang pagpapakasal sa isang lalaking walang ginawa kundi ipakita sa kanya kung gaano siya nito kinamumuhian. Is love enough to stay in a marriage that was loveless in the first place?

Sabi nga sa kanta, ❝Kay gandang pagmasdan ang iyong mga mata, kumikinang- kinang at di ko maintindihan.❞ Yun pa lang, ramdam ko kung gaano kita gustong makita'ng lagi. Dahil sa segundong madampian ang labi ko ng mga labi mo, sa mga oras na masilayan kong nakatingin ka rin sa'kin, yung saya na ipinaparamdam mo, abot langit. Yung tipong hindi ko maipaliwanag. ❝At sa paglisan ng araw, akala'y di ka mahal. At ang nadarama'y di magtatagal. Malay ko bang hindi mapapagal. Iibigin kita kahit gaano pa katagal.❞ Mahal, para sa'yo yan dahil sa magpakailan man, ikaw at ikaw lang ang alam ng puso ko na ibigin. Ngayon, bukas, at hanngang sa araw na ang ating mga paa'y magpantay, ikaw at ikaw lang aking mahal. It was Veronica's letter to her present lover, Miko Diaz. Both were in love, have set their future together, and plans to hold hands until eternity. But one night, the moment she opens her eyes, she found herself in the strange world where Lance (her ex-lover is still alive) In that place, he is her husband and they have kids together. Drowned in many unanswered questions, will she find her way out or she will continue to live in the world of which her past love belongs.

Sabi nila, ang buhay daw ay isang walang katapusang pakikibaka. Minsan, ang mga labang kailangan mong pagtagumpayan ay yaong mga hindi mo inaasahan. Handa ka ba sa anumang hamon ng buhay? Gaano kahanda ang puso mo sa mga bagay na ni sa hinagap ay hindi mo akalaing haharapin mo? Paano kung kinakailangan mong mahiwalay sa pinakamahalagang bahagi ng pagkatao mo? muli ka bang babangon para magpatuloy, o hahayaan ang sariling malugmok sa sitwasyong kinalagyan mo? Sa kabilang dako, gaano kalaking sakrepisyo ang handa mong ibigay para sa isang buhay na nakasalalay sayo? Handa mo bang talikdan ang lahat para sa isang responsibilidad na biglang naatang sa mga balikat mo? Ano ang mga hamon na kaya mong suungin, mga pagbabagong kaya mong harapin para sa isang bagay na hindi mo naman lubos na ma-a-angkin? Ang pag-ibig ba ay laging may depinisyon? Lagi ba itong may basihan at kaagapay na kondisyon? Pano kung ang pagmamahal ay ipinagkait ng panahon, mabibigyan pa ba ng isang pagkakataon? Ito ang mga tanong na minsan ko nang naitanong sa sarili ko, at hanggang ngayo'y gumugulo sa isipan ko. Simple lang naman sana ang mithihin ko, subalit bakit ipinagkait ito sa akin? Naalala ko pa kung paano nagsimula ang lahat...