Szarina Kim Eusebio, Labing dalawampung taon gulang lumaki sa pagmamahal ng isang pamilya na isang mahirap lamang. Dahil sa kagustuhang makapagtapos ng pag aaral para makatulong sa pamilya na kumopkop sa kanya ay ginawa niya ang kanyang makakaya makapasa lamang sa scholarship ng isang exclusive school sa Manila. Akala ni Szarina kapag lumuwas s'ya ng Manila ay magiging maganda at maayos ang kanyang pag-aaral akala lang pala niya iyon. Dahil sa isang nag ngangalang Jeran Zeus Underthesaya ang Presidente ng Pilipinas ay biglang magbabago ang kanyang kapalaran, hindi niya matutupad ang kanyang pangarap dahil sa isang obligasyon na dumating sa kanyang buhay. “Pumayag ka lang sa gusto ko Szarina, ang lupang nakasanla saiyong tiyahin ay mababawi n'yo na. Hindi kana mag-iisip pa kung paano mababawi ang lupa ng mga magulang mo. Isang buwan lang ang binigay na palugit ng iyong tiyahin sa iyong ina, hindi mo mababayaran iyon sa loob lang ng isang buwan na sweldo mo bilang isang sekretarya ko. Mag-isip isip ka Szarina.” Wika ni Jeran habang kausap ko ito sa kanyang opisina. Atin pong alamin kung ano ang magiging kwento ni Szarina at Jeran sa pinamagatang Mr. President Secret Affair Bastarda Series-Three ni J.C.E Cleopatra.
View MoreJeran Point of view. Hindi ko akalain na magkakaroon ako ng paghanga sa isang kolohiyala, napaka cute nito sa height. Napaka taray nga lang nitong babae kahit maliit, gusto ko ang pag-uugali nito, isa siyang palaban. Ngayon lang ako na redject ng isang babae sa tanan buhay ko, kaya nag-iisip ako ng paraan kung paano ito mahuhulog sa akin. Umaayon sa akin ang panahon na iyon ng sundan ko ito ng hapon na iyon ay hindi ko akalain na naghahanap ito ng trabaho, eksaktong sa pag-aari kong agency ito nakatingin pinagmamasdan nito ang nakapaskil na tarpaulin sa labas ng pinto na hiring ako ng sekretarya. Agad kong tinawagan si Ruth na kausapin ang babaeng nasa tapat ng agency na paalis na dapat, kung ano ang kailangan nito.Tinanggap ko ito at pinagtraining ko ito ng isang buwan. Ang lahat ng trabaho niya sa akin ay kagagawan ko lamang para makasama ko lang siya, paiibigin ko siya at gusto kong subukan kong hanggan saan ang katarayan niya sa akin. Kapag wala akong magawa pagkatapos ng magh
Szarina Point of view.Agad bininta nila kuya ang natitira pa naming mga kambing para makapag bigay ng kalahati ng bayad para masimulan na ang operasyon kay nanay, mabuti na lamang ay may naipon akong pera kahit papaano sa pagtatrabaho ko kay Jeran na para sana sa pagtubos sa lupa na nakasanla kina tiya Beth. Binayaran kona ito kanina pagkatapos sabihin sa akin ni tatay at ni kuya Pawpaw para wala ng aalalahanin pa sina tatay sa bayarin ng bill dito, kaya pala wala dito si Kuya Franco ay naghahanap pa ng pwede pagkautangan. Hindi pa seguro nakakauwi ng aming bahay kaya patay ang ilaw sa amin.Hindi ko akalain na susundan nila ako dito kaya sinabi ko na lamang kay Jeran ang Address kung nasaan ako ngayon."Anong ginagawa mo dito sa labas ng hospital?" Tanong sa akin ni Jeran ng makalabas ito ng sasakyan habang nakatingin sa labas ng hospital."Ang nanay ko," tipid kong sagot sa kanya. Napabuntong hininga naman ito."Anong nangyari? Kumusta naman ang nanay mo?" Sunod sunod na tanong nit
Szarina Point of view. Lumipas ulit ang buwan, monday ng hapon ngayon sinundo ako ni Kian dahil kailangan ako ni Jeran sa Palasyo, katulad ni Jeran kapag pumupunta siya sa kanyang kumpanya ay nakasuot ito ng prosthetic face kaya hiniling ko kay Jeran na kung sa Palasyo ako kailangan ay dapat nakasuot din ako ng prosthetic face bilang personal assistant niya. Kapag ka ganito kaseng monday inaabot sila ng alas otso ng gabi kapag may pagpupulong sa senado kung minsan pa ay inaabot ng hating gabi bago matapos ang pagpupulong. Kailangan kong palitan ang personal assistant nito sa araw dahil medyo may edad na. Noong unang araw ko sa agency na mag training iba yong sinabe sa akin, nagbago ang lahat kaya ngayon ay personal assistant na lang niya ako. "Love, pakikuha nga ng necktie ko sa secret room!" Utos sa akin ni Jeran. Napairap nanaman ako ng aking mata sa kanya, napakatigas talaga ng ulo hindi natatakot na baka may makarinig sa kanya sa tuwing tinatawag niya akong love. Kung siya ay hi
Szarina Point of view. 𝐂𝐨𝐧𝐭𝐢𝐧𝐮𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧. "Hindi pa ba tayo kakain ng lunch po sir Jeran?" Tanong ko dito. "Nagugutom na po kase ako." Ani ko pa. Bahala siya diyan kung panay na ang reklamo ko, unti unti na akong sinasapian ng tupak. Alam ni Kian na hindi pa ako kumakain ng breakfast, basta basta na lang ako sinabak sa ganito. "Oh, im so sorry, nakalimotan ko. Hindi ka pa nga pala kumakain ng breakfast, sandali na lang ito at lalabas na tayo." Sabi na lang nito sa akin. Umikot na lang ang aking mata ng palihim, nagrarambulan na talaga ang mga alaga kong anaconda dito sa loob ng aking tiyan. Nagtiis pa ako ng ilan pang minuto na nakatayo sa gilid ni Jeran habang pinapanuod nito ang paglalagay ng technician sa isang turnilyo sa nasirang machine bago kami lumabas ng production Area (Cleanroom 1) kung tawagin nila, dapat sa ulo ni Jeran ilagay iyon para mawala na ang pagkatuyuin nito. Maghapon daw kami dito, isa pa lang na production area ang napapasukan namin at dito pa lang
Szarina point of view Nagmamadali kaming pumunta sa isa pang kumpanya ni Jeran ang 'Jeran Eletronics company; nagkaroon daw ng kaunting problema doon kaya kailangan ako ngayon ni Jeran. Lumiban mona ako sa aming klase ngayon dahil maaga akong sinundo ni Kian at sa Probinsya pa ng Batangas ang pupuntahan namin dahil doon nakatayo ang kumpanya ng aming boss. Halos isang oras at kalahati ang nakunsyom naming oras sa byahe, mabuti nalang ay sa South Luzon expressway (SLEX) kami dumaan at sa Star Tollway ( autosweep) kami lumabas at eksakto mismo sa Jeran Business Park (JBP) patungo sa mga kumpanya dito sa Batangas. Ang gaganda ng mga kumpanya na nadadaanan namin, ang dami palang nakatayo na kumpanya dito sa pag-aari ni Jeran. Tumigil ang sasakyan sa tapat mismo ng gate. Tanaw na tanaw dito ang Mt. Makiling. Kinuha ko ang aking phone sa loob ng dala kong bag at kinuhanan ko ang napakagandang tanawin ng Mt. Makiling, pinaharap ko ang aking camera at sa sarili ko naman ito nakaharap.
Szarina Point of view. Lumipas ang isang linggo pagkatapos kong makalabas sa kulongan. Ngayon ay lunes at uwian na namin, maaga natapos ang aming klase kaya makakapasok ako ng maaaga sa part time job ko. Kailangan ko ng makaipong pera, dahil ginigpit na sila ng tiyanhin kong walang puso baka dalawa na sa mahal ko sa buhay ang atakihin sa puso. "Szarina, saan ang punta mo?" Tanong ni Marian ng makita akong palabas ng aking silid. "Kina ate Marie, tumawag siya sa akin ngayon kailangan niya ng tulong ko ngayon sa kanyang karendirya." Sagot ko kay Marian. Tumatango tango naman ito ng kanyang ulo. "Ah ganun ba, sege mag ingat ka." Nakangiting paalala sa akin ni Marian. Umalis na ako ng aming Dorm at naglakad sa may sakayan ng taxi. Nagpahatid ulit ako sa Mansion ni Jeran pero ng dumating ako sa mansion niya ay wala ito, ang sabi daw nito kay Kian kapag dumating ako ng maaga sa mansion nito ay dalhin ako sa kanyang kumpanya. "Bakit kailangan mo akong dalhin sa kumpanya niya? E sched
Szarina point of view "Ms. Magda. Tumawag si Mr. Lorenzo, maaari kana daw makalabas ngayong gabi dahil baka sa susunod na linggo pa daw siya makabalik dito sa Pilipinas. At pinapasabi din niya na pasensya na daw saiyo kung napag bintangan ka na kasabwat ng lalaking mandurukot na iyon." Sabi ni sir Dante sa akin, hindi talaga ako iniwan ng mga kaibigan ko dito at tinotoo nila na hindi sila uuwi hangga't hindi ako nakakalabas dito, pwera lang kay Aria na kailangan talaga nitong umuwi. "Ganun ganun lang yon sir Dante, pagkatapos niyang pagbintangan ang kaibigan namin at ipakulong dito ng halos tatlong araw ay hindi siya magpapakita ng masapak manlang namin ang pagmumukha ng Mr. Lorenzo na yon!" Galit na sabi ni Marian. "Ang kapal kapal ng pagmumukha ng matandang Samuel Lorenzo na iyon! Naku kapag nakasalubong ko lang talaga iyon sa daan, papatikimin ko iyon ng lumilipad na sapatos sa mukha ng makita niya!" Galit din na sabi ni Marian. Hindi ako makasingit ng aking sasabihin dahil sa
Szarina Point of view. Alas singko na ng hapon ay wala parin pumupunta dito kahit ang mga kaibigan ko. Panay ang kulit ko sa mga Pulis na pahiram ako ng phone nila, ayaw akong pahiramin. Sinasabi pa nilang kasabwat talaga ako ng lalaking mandurukot na iyon. "Ms. Magda, may bisita ka-.. "Szarina!" Napatingin ako sa may pintuan na nag-uunahan ang mga kaibigan ko sa pagpasok dito. "Mga babaeng ito, hindi nagdadahan dahan sa pagpasok!" Inis na sabi ni Dante na nakakunot noo. "Anong ginagawa mo dito? Bakit ka nakakulong?" Nag-aalalang tanong sa akin ni Marian. Hindi kaagad ako nakasagot sa tanong sa akin, natulala ako sa mga kaibigan ko. Ganitong ganito ang pangyayari sa panaginip ko, pinuntahan ba nila ako para itakas nila ako dito.. "Hoy! Szarina!" Tawag ulit nila sa akin. Tumulo na lang ang aking luha. Dahil mahal talaga ako nang mga kaibiga ko, napatingin ulit ako sa may pinto nangg pumasok si Jeran at si Kian. Ang sama ng tingin ni Jeran kay Dante. "Bakit ka umiiyak?" N
Szarina Point of view "Badjao! Szarina! Naimulat ko ang aking mga mata dahil sa ingay at ang boses ni Marian na tinatawag ako. Pagmulat ko ay ang mga mukha ng aking mga kaibigan na nag-aalala ang nakita ko. Napabangon ako sa saya at umiyak nang umiyak sa kanilang harapan. Awang-awa naman sila sa akin ng ekwento ko sa kanila ang buong pangyayari. At sinabi din nila sa akin kung paano nila ako natunton dito, iyon ay ang cellphone na naiwan ko sa sasakyan na gamit ni Kian at tiningnan nilang lahat ang cctv footage kaya napanood nila ang pangyari ng pagdakip na lang sa akin basta basta ng mga buwayang Pulis. "Sino naman ang Samuel Tyron Lorenzo na iyon?" Tanong ni Isadora. "Makita ko lang ang lalaking iyon, masasapak ko ng aking tsinelas ang pagmumukha nun." Galit na turan pa nito. "Di kaya ay isang leader ng sindikato yon? O kaya ay isang Mafia boss" Sabi naman ni Marian. Nagkatinginan naman kaming apat. "Dapat maitakas ka namin dito bago pa man dumating ang gagong yon." Ani pan
POV- Szarina "Sino ka para lang pagsabihan ako ng isang babaeng basahan? Hindi mo ako kilala kaya mag ingat ka sa mga sinasabe mo tungkol sa akin!" Galit kong asik at binigyan ko ng mag asawang sampal ang babaeng pinsan ni Jeran na nakatira dito pansamantala sa condo unit na binigay sa akin ni Jeran. Hindi alam ni Jeran kung anong katangahan na ginagawa sa akin ng kanyang pinsan. Pero hindi kona kailangan pang sabihin, dahil hindi ko ugali ang magsumbong. "Nakalimotan mona ba na pinsan ako ng Presidente ng Pilipinas na kinakalantari mo! Kung ayaw mong isumbong kita sa asawa ng pinsan ko ay magpakabait ka sa akin naiintindihan mo ba ako!" Galit din na sigaw nito sa pagmumukha ko habang hawak nito ang magkabilaan niyang pisngi na sinampal ko. "Wala akong pakialam kahit magsumbong kapa sa asawa ni Jeran! Baka nakakalimotan mo kung bakit naandito ka ngayon sa condo na binigay sa akin ng pinsan na sinasabe mo. H'wag mong ubusin ang pasensya ko Trish baka ingudngod ko ang pangit mong muk...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments