Healing Hands Books

Note this a Red hot werewolf Romance book which ends at any chapter. Different books are inside this particular book so enjoy the journey.♥️♥️ "Sliver..... " Those three funny voices made her stand on her feet with her bold look like one walking into the battle filled. " Not you three again" she laid back flat on the bed with her hands blocking the view of her eyes. ********* A single love was everything an alpha young wanted and she got all without much delay but this time it got multipled by 3 and not longer one. She was fated to be theirs.

I had a perception disorder that messed with how I saw and felt stuff. So when I got dropped into a horror game, everyone else freaked out trying to survive— Me? I thought I was in a dating sim. I raised a young fae like she was my kid, fell for the vampire count, and treated the undead like my in-laws. The first time I saw the vampire—face torn up, soaked in blood—I straight-up blushed. "You're really handsome." He froze. Then, low and uncertain: "Am I... really handsome?"

. นี่หรือคำว่ารัก ? “ หยุดนะมิน พี่บอกให้หยุด จะไปไหน ! ! ! ” “ ปล่อย ฉันไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่ต้องเห็นหน้าคุณ ! ” “ อย่าฝันไปเลย ” “ มินหยุุด ! ” การฉุดกระฉากดึงและผลักของทั้งภวิชทั้งมินตราทำให้ทุกคนชะงัก มินตราสะบัดมือออกจากเขา ภวิชเองก็เริ่มโกรธจัดแล้วเหมือนกัน “ พี่บอกให้หยุด มิน ปัง ๆ ๆ ๆ ” เสียงปืนหลายนัดที่ดังขึ้นมาทำให้ทุกคนตะลึงตกใจ รฎายกมือขึ้นปิดปากไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำ ภวิชมองปืนในมือตัวเองที่เล็งไปที่มินตราเขาเล็งลงพื้น ทุกคนในบริเวณนั้นไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ มินตราเองก็นิ่งงันไม่แพ้กัน เขายิงเธออย่างนั้นเหรอ เขาทำแบบนี้ได้ยังไง ควันจากกระบอกปืนที่ยิงลูกกระสุนออกไปทำให้ภวิชถึงกับมือสั่น ไม่มีใครในบริเวณนั้นขยับไปไหนสักคน อากาศบริสุทธิ์ไม่น่าพิสมัยเช่นเดิม มันอึดอัดยิ่งกว่าอะไรดี...

When we were about to head to the amusement park, my Beta boyfriend, Drew, brought along a woman and her daughter. There happened to be one seat short in the car. Drew told me to get out and give my seat to the two of them. “Laura has a kid with her. Let them go first. I’ll come back for you later,” he said. I calmly stepped out and watched as the car slowly pulled away from the pack. Three hours later, they arrived at the amusement park for the fireworks and feast. When a friend asked Drew why he still hadn’t come back to get me, Drew was patiently helping Laura light a giant firework. He wasn’t in a rush at all and even said, “It’ll be fine if I pick Sienna up later. She won’t mind. I’ll coax her a bit, and she’ll stop being mad.” Anger only worked on people who cared about someone. My dad, mom, and brother never cared, and now, not even Drew cared anymore. It was time for me to leave for good.

After Nathan Seville stands me up for the seventh time we're supposed to register our marriage, I finally cut all ties with him—completely and on my own terms. If he shows up at a gathering, I don't go. If he's invited to perform at the college anniversary, I leave early. The moment my company decides to work with him, I resign on the spot. Even on Christmas Eve, when he shows up at my house with gifts, I make up an excuse about needing to visit someone. Calls? Blocked. Socials? Deleted. My strategy is simple—cut it all off. I don't reach out, and he has no way of finding me. For the first 30 years of my life, I spent most of it loving him with everything I had. I cared for him, supported him, and waited for him. But after being left hanging for the seventh time at the City Hall, I finally wake up. I don't want to live like this anymore. Even if I end up alone, it's still better than spending night after night waiting in an empty house that never feels like home!

I woke up staring at divorce papers—from the guy I'd crushed on all through college. My name. His. Right there on the page. He said I cheated. Last thing I remembered? Getting ready to finally tell him how I felt at our graduation party. Now suddenly, we've got a four-year-old. And him? He looked at me like I was some rando off the street. No trace of the sweet, soft guy I used to know. Just ice. What did I miss? What the hell happened in the last five years?

My stepson pushes me down from the second floor, all because I accidentally break a bowl. He stands over me, looking down with a cold, emotionless gaze. "You're just a stand-in my grandfather forced on us. Don't even think about replacing my mother!" I stare up at the boy I've raised for eight years, and his indifference cuts deeper than any wound. Blood slowly trickles down from my forehead. Fighting through the pain, I dial a number. "Whatever debt I owed has been paid. It's time for me to leave." Coincidentally, I already have the divorce agreement that his father has signed.

ชีวิตผมกำลังอยู่ในเส้นระหว่างความเป็นกับความตายแต่แค่เพียงลมพายุพัดกระหน่ำท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนเสียงร้องคำรามของสัตว์สี่ขาและเสียงร้องเอะอะของผู้ร้ายก็ดังสลับกับเสียงร้องหวยโหยก็ดังขึ้นมาพร้อมๆกับสัตว์สี่ขาร่างกายใหญ่โตลายพาดกลอนและเขี้ยวแหลมของมัน บ่งบอกได้ชัดเจนว่ามัน คือ 'เสือ'

"อึก ศิลาอย่าทำฉันเลย ฮือๆ ปล่อยฉันไปเถอะนะ" "ถ้าปล่อย แล้วเธอจะกลับมาคบกับฉันไหม?"

"Kau bukanlah putri kandung kami. Kau tertukar saat berada di rumah sakit." Sejak kecil Danastri tak pernah mengetahui alasan dirinya diabaikan, tak dipedulikan dan keluarga yang bersikap dingin padanya hingga suatu hari datanglah sosok gadis angkuh yang menggantikan posisinya. Danastri hanyalah anak yang tertukar hingga warisan dari sang kakek jatuh ke tangannya secara mutlak. Keluarganya tak terima dan berusaha menyingkirkan Danastri dengan cara melenyapkan gadis itu selamanya. Namun rencana mereka gagal, Danastri diselamatkan oleh musuh bebuyutan sang ayah. Danastri disembunyikan, dirawat dan dibangkitkan dari reruntuhan luka dan pengkhianatan. Di balik semua itu ada Widipa, pria yang dingin dan penuh rahasia. Dia menyelamatkan Danastri, tetapi tak ada seorang pun yang tahu jika keluarganya menyimpan luka masa lalu terhadap keluarga Danastri. Danastri dan Widipa bekerjasama menghancurkan keluarga Wirajaya. Namun satu hal yang tak mereka ketahui, ada surat warisan kedua yang harus dibuka saat Danastri berusia dua puluh lima tahun. Mengapa surat itu justru ada di tangan Widipa? Mampukah Danastri menghancurkan keluarga angkatnya? Siapa yang akan benar-benar hancur saat semua rahasia terbongkar—mereka atau dirinya sendiri?