Ibalik Mo Tamod Ko

"Kasal kana Thunder!" malakas na sigaw ko rito at kitang kita ko ang galit sa kanyang mukha. "Shut up, you bitch! Ano ngayon kung kasal na tayo? Sa tingin mo magbabago ang pakikitungo ko sayo? Huwag kang umasa Jewel! Kasal lang tayo sa papel, dala mo lang ang apelyido ko pero hindi mo ako pag mamay ari at kahit kailan ay hindi kita mamahalin! Itaga mo 'yan sa isip mo!" sigaw niya sabay alis. Bilang asawa ng lalaking pinakamamahal niya ng lubos, hanggang saan nga ba ang kaya niyang tiisin? Palagi niyang itinatanong sa kanyang sarili ang bagay na 'yon, pilit hinahanap ang tamang sagot, ngunit sa huli siya ay pikit matang iiling, itatabi ang katotohanan at patuloy na uunahin ang pagmamahal para sa kanyang asawa. Para sa lalaking kailanman ay hindi niya nakikitaan ng pagmamahal sa kanya. Hanggang saan ang kaya niyang gawin para sa pag ibig? Hanggang kailan niya kayang magtiis at lumabang mag isa? Hanggang kailan niya ilalaban ang isang laro na pilit pinapatalo ng taong mahal niya? Jewel Dawson, nag iisang anak at tagapagmana ng pamilyang Dawson, nakatakda na maging asawa ni Thunder Alcantara na nanggaling din sa mayaman na pamilya. Isang taong pagdurusa. Isang taong sakit. Isang taong pagiging miserable. Hanggang saan siya dadalhin ng kanyang pagmamahal?

Menjadi calon penerus keluarga mafia bukanlah hal yang mudah untuk Raynelle lakukan, meskipun ia menolak tapi takdirnya tidak bisa di ubah, Raynelle harus memilih dua pilihan dalam hidupnya. Memilih merelakan nyawa atau mempertahankan klan Jackinson. Sampai suatu ketika Raynelle dipertemukan dengan Christian dan Lika liku hubungan mereka di balik gencatan senjata dua keluarga berpengaruh. Kehidupan yang penuh kewaspadaan telah di mulai semenjak Raynelle di lahirkan, lantas bisakah Raynelle mempertahankan klan Jackinson?

Matapos ng tatlong taong pagiging martir at pagkakakulong sa sagradong kasal ni Alyson Samonte kay Geoffrey Carreon ay tuluyan na itong sumuko sa asawa. Sa kabila ng pagtulong ni Don Gonzalo Carreon na pigilan 'yun ay nangyari pa rin. Muntik na sanang magtagumpay ang Don, kaya lang isang pangyayari ang naganap. Nalagay sa alanganin ang buhay ni Alyson at ng mga batang nasa sinapupunan. Iyon ang naging daan upang tuluyang talikdan ni Alyson si Geoff na akala niya ay pipiliin na siya. Lumabas siya ng bansa. Pilit na bumangon, nangarap at nagsikap sa tulong ni Oliver Gadaza, sa pag-aakalang kaya niyang kalimutan ang dating asawa sa paglipas ng maraming taon. Sa pagbabalik niya ng Pilipinas bilang isa ng matagumpay na CEO ng sarili niyang kumpanya, muli kayang magsanga ang landas nila ni Geoff, ngayong nasa iisang industriya na sila? Ano ang mangyayari sa muli nilang pagkikita lalo pa kapag nalaman ni Geoff na nagkaroon pala sila ng triplets na mga anak ng dati niyang asawa na naging lingid sa kaalaman niya ng apat na taon? "Bakit ganyan ang hitsura mo? Ang payat mo. Pinapabayaan mo ba ang—" "Ano namang pakialam mo sa kung anong hitsura mayroon ako?" Napasuklay na ng buhok si Geoff upang supilin ang awang nadarama. Medyo guilty siya na baka dahil iyon sa annulment nila. "Kailangan kong makialam sa'yo Alyson dahil hindi ka pwedeng mamatay hangga't hindi pa tayo annul. Narinig mo? Ayokong gagamitin mo hanggang kamatayan ang apelyido ko!" "Huwag kang mag-alala, hindi pa ako mamamatay. Ayoko rin namang gamitin ang apelyido mo at ilagay sa magiging lapida ko."

“Ahhh!…. K-uya, masakit!…” naluluhang wika niya habang dahan-dahang pinapasok ng kinakapatid niyang si Hunter ang pagkalal*ki nito sa makipot niyang kweba. “Ako ang bahala, bunso. Magtiwala ka lang sa akin. Alam kong masakit pa ito sa una dahil birhen ka pa, pero pinapangako ko sa’yo… I’ll be gentle...” "Kuyaaa!!!... Ang sakit talaga, ayaw ko na, please! huhuhuh!!!..." Parang bata siya kung umiyak. Well, bata pa naman talaga siya… ‘Yun sana ang araw ng pagiging ganap niyang dalaga dahil 18th birthday niya sa gabing iyon. "Hindi ko na pwedeng hugutin… naipasok ko na ang kalahati… ahhhh… ang sikip kasi!…" wika ni Hunter sa ibabaw niya pero lalo cyang umiyak. Humugot muna ito ng malalim na hininga bago bumaba sa ibabaw nya at tumabi ng higa. “Sorry, bunso… di ko na itutuloy. Pero promise me, akin ka na ha? Hihintayin kita. ‘Wag kang magnobyo ng iba sa Manila… akin ka lang.” Hinahaplos nito ang kanyang mukha, pinunasan ang mga luhang lumabas mula sa kanyang mga mata. “Sorry na, bunso… shhh. Don’t cry, Baby. I will take care of you. I promise, akin ka na, papanagutan kita sa pagdating ng panahon. From now on, you’re mine!” Humihikbi cyang nagtakip ng kumot sa hubad na katawan nya. Siya si Yasmin Therese Ledesma, at kinakapatid niya si Hunter Rosales. Debut party nya iyon… araw ng pagiging ganap nyang dalaga... at iyon din ang gabi ng pagkawasak ng pagkababa*e niya! Paano nya haharapin ang mga darating pang araw kasama ang kinakapatid na si Hunter? At paano naman siya seseryosohin nito kung titibo-tibo cya?

Sa loob ng dalawang taong pagsasama ay puno ng pag-asa si Annie na matututunan rin siyang mahalin ni Lucas ngunit laking pagkakamali niya dahil sa araw mismo ng second anniversary nila ay inabot nito sa kaniya ang divorce agreement. Puno ng sakit at pagkadismaya ay pumayag siya kahit na noong araw sana na iyon ay gusto na niyang sabihin rito na buntis siya, ngunit bigla na lamang namatay ang lolo ni Lucas at hiniling nito na kung pwede ay huwag na lamang silang maghiwalay at ayusin nila ang kanilang pagsasama kaya sinabi niya na susugal siya muli at aasa na baka isang araw ay matutunan na siyang mahalin ni Lucas. Hanggang sa isang araw ay nasangkot siya sa aksidente kung saan ay ang una niyang tinawagan ay si Lucas para magpasaklolo, gusto niyang mabuhay, gusto niyang mabuhay ang mga anak niya. "Iligtas mo ako, iligtas mo ang mga anak natin... " "Tumigil ka! Palagi tayong gumagamit ng proteksiyon! Kaya napakaimposible ng sinasabi mo!" Doon siya nagising sa katotohanan na hanggang sa mga oras na iyon ay walang ibang mahalaga rito kundi ang unang minamahal nito, mas inuna nitong puntahan ito kaysa ang iligtas siya at ang anak nila. Patatawarin niya ba ito sa kabila ng pagkawala ng mga anak niya sa ngalan ng kanilang pagsasama kahit na labis ang pagsisisi nito sa nangyari? O tuluyan na niya na itong palalayain at hahayaang maging masaya sa piling ng pinakamamahal nitong babae?

Bolehkah Salwa marah kepada takdir? Selama ini, Salwa tak pernah mengeluh diberi nasib seperti apapun setelah ia meninggalkan dunia gelapnya. Salwa sudah teramat menyesalinya dan selalu berusaha memperbaiki. Tapi apa sedemikian besarnya kesalahan yang ia perbuat, sehingga hukuman seperti tak henti-hentinya diterima? Tidakkah Allah terima taubat nasuha yang sudah ia lakukan? Novel ini mengisahkan beratnya hijrah seorang mantan kupu-kupu malam yang bernama Salwa Nurjannah (ketenangan cahaya surga). (Season 2) Menceritakan tentang kesendirian Raffa dalam membesarkan anak-anaknya setelah kepergian Salwa istri tercintanya. Dalam hidup, ada yang pasti tak sejalan dengan apa yang kita inginkan. Raffa tidak tahu bahwa keinginannya untuk terus sendiri seumur hidupnya, harus ia tepis. Sebab ia telah menemukan pengganti Ibu untuk anak-anaknya. Meskipun ia belum bisa mengatakan cinta.

"Kailangan ko ng anak, ibibigay mo sa akin iyun sa ayaw at gusto mo!" Elijah Villarama Valdez! Mula sa mayamang angkan ng mga Villarama Clan at walong taon nang hinahanap ang kanyang pag-ibig sa katauhan ni Ethel Angeles! Subalit nang matagpuan niya ito pagkatapos ng walong taon, napag-alaman niyang mayroon na itong ibang lalaking iniibig! Para makabawi sa lahat ng pagkakamali na kanyang nagawa dito, pinili niya na lang na magpaubaya pero sa isang kondisyon, kukunin niya ang kustudiya ng anak nilang si Ezekiel! Papayag lang si Ethel na ibigay ang kustudiya ng kanilang anak kung magbabayad siya ng dalampung milyon na kaagad namang sinang-ayunan ni Elijah! Para sa anakm na gusto niyang makapiling, gagawin niya ang lahat pero bago pa niya nakuha ang bata, isang trahedya ang hindi niya inaasahan na nangyari! Nalunod ang kanyang anak at ang itinuturo ni Ethel na may kasalanan ay ang maganda at sexy na life guard na si Jennifer Madlang-awa! "Hindi ako Yaya ng anak mo para twenty four seven ko siyang bantayan!" katagang lumabas sa bibig ng magandang si Jennifer habang kaharap ang umiiyak at galit na si Ethel! Paano matatangap ng isang bilyonaryo na si Elijah ang isang hindi inaasahang trahedya na siyang dahilan kung bakit biglang umusbong ang galit sa puso niya? Malalagpasan niya ba ang pighati na dulot ng matinding kabiguan lalo na kapag malaman niya na ang anak na inaasam niyang makasama ay tuluyan na siyang iniwan dahil sa kapabayaan ng mga taong nakapaligid dito or mananaig ang galit sa puso niya at pagbabayarin niya ang lahat ng naging sangkot kung bakit napahamak ang anak niya? Sabay-sabay nating tunghayan ang kahihinatnan ng buhay pag-ibig at kabiguan ng isang Elijah Villarama Valdez!

Isang kasal na nakatali sa papel. Isang kasunduan na may hangganan. At isang gabi na hindi dapat nangyari. Pitong taon na si Vaiana bilang secretary ni Kyro, at sa loob ng tatlong taon, si Vaiana ay naging anino ni Kyro de Vera—sekretarya sa umaga, asawa sa papel sa gabi. Alam niya ang lahat ng ugali nito, mula sa paboritong kulay ng suit hanggang sa mga lihim na hindi nito kailanman inamin. Pero isang gabing hindi niya matandaan ang tuluyang gumulo sa lahat. Nang magising siya sa tabi ng lalaking hindi dapat kanya, ramdam niya ang pait ng katotohanan—siya lang ang nagseryoso sa kasal na ito. Pero nang muli siyang harapin ni Kyro, may isang bagay itong sinabi na nagpayanig sa kanya: "Vaiana, ang babaeng kasama ko kagabi… ikaw ‘yon." Sa isang kasunduang dapat ay walang damdamin, paano kung hindi na niya kayang itanggi ang sakit? At paano kung si Kyro mismo ang magsimulang magtanong—sino nga ba ang tunay niyang babae?

Ava: May ginawa akong masama noong nakaraang siyam na taon. Hindi ito maganda, pero nakita at kinuha ko ang pagkakataon na makuha ang lalaking mahal ko simula pa nong bata ako. Fast forward ng maraming taon at pagod na ako sa isang kasal na walang pagmamahal. Gusto kong makalaya kami pareho sa kasal na hindi dapat nangyari. May kasabihan na kapag mahal mo ang isang bagay… palayain mo ito. Alam ko na hindi niya ako mamahalin at na hindi ako ang magiging choice niya. Ang puso niya ay laging nasa babaeng yun at kahit na may mga pagkakasala ako, nararapat akong mahalin. Rowan: Noong nakaraang siyam na taon, sa sobrang in love ko ay hindi ako makakita ng tama. Sinira ko ito noong ginawa ko ang pinakamalaking pagkakamali sa buhay ko at sa proseso nito ay nawala sa akin ang mahal ko. Alam ko na kailangan kong managot, kaya ginawa ko ito, kasama ang isang asawa na hindi ko gusto. Sa maling babae. Ngayon ay binaliktad niya ulit ang buhay ko sa pag divorce niya sa akin. Ang mas naging komplikado pa dito, ang taong minamahal ko ay bumalik na sa bayan. Ngayon ang tanging katanungan, sino ang tamang babae? Ito ba ang babae na minahal ko noong mga nakaraang taon na? O ito ba ang ex-wife ko, ang babae na hindi ko gusto pero kailangan kong pakasalan?

((( Julius POV’s )))Napabangon ako dahil sa bungangang yun. Tinignan ko yung babae.“Huwag kang lalapit sa akin!” Bigla akong ngumit at natawa sa sarili ko. Kung gano'n ang babaeng 'to ay walang iba kundi si Janine.“Seems I have a “good” Morning. Good morning Janine.”Bigla akong pinaghahampas ng unan ni Janine. Ewan parang ang saya eh. Nakalapit ako sa kanya. Pinigilan ko ang kamay niya saka hinila ko siya palapit sa akin.“Bitiwan mo ako Julius!” Hinalikan ko siya sa noo. Natigilan siya sa kakapalag.“Now, your mine.” Saka ko siya hinalikan sa labi.Bakas sa mukha niya ang pagkagulat. Kaya bigla niya akong sinampal. Ngumiti lang ako bilang tugon...“I know. I deserve it.” At muli ko siyang hinalikan.“Julius! Gumising ka nga!” At pinagsasampal ako ni Janine, magkabilaang pisngi. Pinigilan ko ang kamay niya.“Gising na gising ako. Gusto mo pa?” Pak!Aww...yun ang masakit.“Di ako nakikipaglokohan sa'yo!” Ngumiti ako.“Sa tingin mo niloloko kita?”“Ahhhh....hmmm..” Hinalikan ko eh.At bago ako bumangon, hinalikan ko siya sa pisngi. Natulala siya.Bumangon na ako. Tinali ko ang robe ko at kinindatan siya bago ako pumunta ng banyo.Nang makapasok ako, narinig ko ang pagsisigaw ni Janine.Nakita ko naman ang refleksyon ko sa salamin. Ngiting-ngiti na napapailing. Naghilamos ako. Iniisip ko kung sino sa dalawang ama-amahan ko ang gumawa nito.