Mga Kaibigan Ni Mama Susan

Ify pikir, dilecehkan dan dipecat dari pekerjaan adalah kesialan terakhirnya hari itu, namun nyatanya semesta masih menguji kesabaran Ify dengan mendatangkan balita tak dikenal yang memanggilnya MAMA hingga ia terpaksa membawa balita itu pulang. Belum selesai di sana, ia mendapat kabar dari adiknya jika sang mama telah berpulang. Lantas, bagaimana Ify menghadapi ujian yang bertubi-tubi seperti ini?

Bertahun-tahun dia memendam luka sendirian, menahan rasa bersalah, mencurahkan rasa sayang layaknya seorang Ibu. Namun yang dia dapat hanyalah rasa benci dari sepasang ayah dan anak. Walaupun lukanya masih merah sempurna, dia tidak menyerah, mengabaikan lukanya, dan terus berjuang untuk menjadi ibu yang sempurna. Dia adalah Agneta Kaluna Dia selalu menguatkan dirinya dengan berkata "Sam masih membutuhkan figur Ibu, jadi semangat jangan menyerah"

WANTED: Billion-dollar Mama Chloe Mae Bersales will do everything to wield the liberty she desires to attain in her entire life whereas Ira Miguel Greyson will bend heaven and hell just to protect his empire at all costs. In the turn of events, fate will lead them into a perfectly imperfect situation. Love will spark between them even though Mister Billionaire has severe cold feet in humankind. Will Chloe gamble everything and embrace the shallow love of a gamophobe? Not to mention an innocent soul coming their way.

Biktima ng magulong nakaraan. Pinaglaruan ng kapalaran. Dapat bang siya ang sisisihin sa lahat ng kasalanan na hindi naman siya ang may gawa?  Si Anastasia ay isang ampon. Masayahin at mapagpakumbaba sa lahat. Ngunit sinubok ng tadhana ang kanyang katatagan. Pinaglaruan ng kanyang tinuturing na kapatid. Ibinenta sa isang estranghero. Pinagtabuyan at nabuntis.  Paano kung isang araw, muling magkrus ang landas nila ng lalaking pilit niyang kalimutan. Makikilala kaya niya ito?  Paano kung ang taong kanyang pinagkakatiwalaan at inalayan ng kanyang buong pagmamahal ay itatakwil siya sa araw mismo ng kanilang kasal. Magawa niya pa kayang patawarin ito?  May kaugnayan kaya ang nakaraan nina Anastasia at Vance Michael Enriquez? Sino ito sa buhay ni Anastasia. 

Menjadi istri muda saja sudah masalah besar bagi Naomi, apalagi mama muda. Bayangkan saja, dia yang baru lulus sidang skripsi harus menelan pil pahit, tidak bisa mencari pekerjaan demi meringankan beban ayahnya, melainkan harus menikah dengan pria yang jauh lebih tua lagi. Suami yang tak tulus mencintainya, karena tujuan menikah cuma ingin menghindar dari olok-olokan para sahabat, lalu anak sambung yang tak merestui pernikahan sang papa apalagi dengan wanita yang masih muda. Bagaimana Naomi menanganinya? Mampukan dia bertahan menghadapi kedua pria, papa dan anak itu yang mulai berarti bagi hidupnya? ***

Ziva, seorang dokter muda yang selalu tampil glamor dan penuh gaya, maniak kebersihan dan disiplin, bahkan debu 1 inci saja langsung jadi sasaran tangan seribu Ziva. Namun segalanya berubah kacau saat dia dijodohkan dengan Reza, pria tampan tapi super santai, pecinta tidur siang, dan punya kucing galak bernama Binggo. Hidup glamor yang ia bayangkan berubah jadi petualangan absurd penuh cucian menumpuk, piring kotor, remote TV yang selalu rebutan, dan tisu berserakan. Alih-alih cinta yang menggelora, pernikahan mereka penuh drama kocak, pertengkaran receh, dan kejutan-kejutan lucu yang bikin mereka mempertanyakan: "Ini beneran kehidupan pernikahan?!" Di antara gaya hidup bertabrakan, dua karakter yang bertolak belakang itu justru perlahan mulai memahami makna cinta yang nyata—bukan yang didandani bunga dan lilin, tapi yang dibungkus kompromi dan kejujuran.

Mahinhin, maingat sa kinikilos, mahinahon, mapagkumbaba, at mapagtimpi. Yan ang mga katangian ng isang Maria Clara. Pambahay lamang ang mga babae at hindi ito pwedeng makipagsalamuha sa mga kahit kaninong lalaki. Pero paano kapag ang babae ay magpapanggap na lalaki? Basahin natin at subaybayan ang mga isinusulat ni Corazon sa kanyang talaarawan bilang isang babaeng naging guardia civil sa panahon ng mga Kastila.

“Chloe, noong bata ka pa, nag-arrange ng kasal ang pamilya natin para sayo. Ngayong nakakabawi ka na mula sa sakit mo, ayos lang ba sayo na bumalik sa Kingston City at magpakasal?" “Kung ayaw mo pa rin, kakausapin ko ang tatay mo at ikakansela namin ang engagement." Sa madilim na silid, tanging katahimikan lang ang naririnig ni Chloe. Habang iniisip ng tao sa kabilang linya na hindi niya siya makukumbinsi, bigla siyang nagsalita. “Ayos lang sa’kin na bumalik at magpakasal." Ang nanay niya, si Felicia, ay napahinto, malinaw na nagulat siya. “A… Ayos lang sayo?” Kalmado ang tono ni Chloe. "Oo, pero kailangan ko pa ng kainting panahon para asikasuhin ang lahat sa Marina City. Uuwi ako sa loob ng dalawang linggo. Mom, pakiusap simulan niyo na ang paghahanda para sa kasal.” Pagkatapos ng ilan pang salita, ibinaba ni Chloe ang tawag.

Ang mga magulang ko, ang pinakamayaman na magkasintahan sa bansa, ay sikat na mga pilantropo. Kailangan ko hingin ang permiso nila kung kailangan ko gumastos ng higit pa sa limang dolyar. Sa araw na nadiagnose ako ng terminal cancer, humingi ako ng 100 dolyar, pero sa halip na tulungan ako, sinigawan nila ako ng tatlong oras. “Anong klaseng sakit ang makukuha mo sa edad mo? Kung hihingi ka lang ng pera, galingan mo naman sa palusot mo.” “Alam mo ba na ang 100 dolyar ay kayang suportahan ang mga bata sa naghihirap na mga lugar ng matagal na panahon? Mas may sense pa kausap ang kapatid mo kaysa sa iyo.” Kinaladkad ko ang katawan ko na may sakit pabalik sa maliit na basement. Pero noong dumaan ako sa mall, nakita ko ang mga magulang ko, live sa malaking screen, gumagastos ng malaking yaman para lang rentahan ang Disneyland para sa kapatid ko. Ang isang daang dolyar ay hindi sapat para sa isang round ng chemotherapy. Gusto ko lang bumili ng bagong damit at lisanin ang mundo ng may dignidad.

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.