Mutya Ng Section E 3

Ne trouvant plus d'échappatoire, Chloé Dumont a donc passé un accord avec la mère de Lucien Bernard. Elle a fini par épouser Lucien. Pendant trois ans de mariage, Chloé était douce, obéissante, supportait tout sans jamais se plaindre. Elle est allée même jusqu'à aider Lucien — paralysé des jambes et au caractère explosif — à se remettre debout. Elle pensait naïvement qu'ils pourraient continuer à vivre ensemble, malgré tout. Mais c'était sans compter sur le retour de Jeanne Laurent, la femme qu'il avait toujours aimée. Un jour de pluie torrentielle, sans une hésitation, il l'a abandonnée, trempée et misérable, pour aller chercher Jeanne. Par la suite, il a inventé un déplacement professionnel… alors qu'il emmenait Jeanne à un concert. Pire encore, il l'a ramenée chez eux, flirtait ouvertement devant Chloé… Déçue encore et encore, Chloé a fini par prendre une décision : divorcer. ... La prochaine fois que Lucien recroisait Chloé, c'était à une soirée mondaine. Son ex-femme — autrefois terne et insignifiante — portait une robe de haute couture, elle était rayonnante, gracieuse, d'une élégance à couper le souffle. Mais ce qui le rendait fou de jalousie, c'est qu'elle ne le regardait même plus. Elle souriait à un autre, riait doucement dans ses bras. Il l'a coincée dans un coin de la salle, le regard noir : « Chloé, qui t'a permis d'être avec un autre homme ? » Elle l'a giflé sans hésiter : « C'est qui ce chien qui me colle ? Dégage, ou je porte plainte pour harcèlement sexuel ! » ... Chloé déménageait dans un nouvel appartement et faisait la connaissance d'un voisin calme et bienveillant. Cet homme s'appelait Xavier Marchand. Il lui apprenait à faire confiance, à s'appuyer sur quelqu'un. Avec lui, elle devenait presque une enfant qu'on protège. À chaque obstacle, il était là, toujours présent, solide comme un roc. Leurs rendez-vous, ses déclarations, la demande en mariage, même les moindres détails du mariage… Xavier s'en occupait, tout était pensé pour elle. C'est là que Chloé comprenait : Être aimée, chérie, portée dans le creux de la main par quelqu'un… c'est ça, le vrai bonheur.

Após o acidente de carro, resolvi fingir amnésia para pregar uma peça em meu marido e meu filho. — Quem são vocês? O olhar do meu filho brilhou com uma faísca de travessura enquanto ele puxava a mulher que estava do lado de fora do quarto para dentro. Ele me disse: — Tia, eu e meus pais estamos aqui para visitar. Ao lado, meu marido permaneceu em silêncio, permitindo que nosso filho me chamasse assim.

Book 1 Saints and Sinners She was the light to my dark. The saint to my sinner. with her innocent eyes and devilish curves. A Madonna that was meant to be admired but never touched. Until someone took that innocence from her. She left. The darkness in my heart was finally complete. I avenged her, I killed for her, but she never came back. Until I saw her again. An angel dancing around a pole for money. She didn’t know I owned that club. She didn’t know I was watching. This time I won’t let her escape. I will make her back into the girl I knew. Whether she likes it or not. Book 2 Judge and Jury I can’t stop watching her. I’m not even sure I want to. Taylor Lawson, blonde, beautiful, and totally oblivious to how much dangers she’s in. She’s also the one juror in my upcoming murder trial that hasn’t been bought. The one who can put me behind bars for a very long time. I know I should execute her. After all that’s what I do. I am the Judge. I eliminate threats to The Family. And Taylor is a threat. But I don’t want to kill her. Possessing her, making her love me seems like a much better plan for this particular Juror.

Na vida passada, fiz de tudo para ajudar minha melhor amiga, mas em fim, fui traída pelo meu noivo e meu irmão, que juntos destruíram minha empresa. Me lembrei de que caída na chuva, enquanto os três riam da minha dor. — Lorena, olha para você! Igual a um cachorro abandonado! — Eles zombaram, cruéis. Mas, num piscar de olhos, voltei no tempo. Estava três anos atrás, na reunião decisiva da licitação. Naquela época, minha empresa ainda era pequena. Meu irmão e noivo fingiam se importar com ética, dizendo que eu não devia usar as conexões das famílias Duarte e Nogueira. Porém, pelas costas, davam o melhor projeto para "minha amiga" só para vê-la sorrir feliz.

Renasci no dia em que minha irmã e eu tínhamos que escolher nossos futuros maridos, e foi aí que descobri que eu conseguia ouvir os pensamentos das pessoas. Ouvi minha irmã pensando: "Dessa vez, eu preciso garantir um bom marido antes dela." Logo em seguida, ela me puxou às pressas e levou embora o homem gentil que tinha sido meu marido na vida passada. E o homem que costumava bater nela todos os dias, o marido violento, sobrou pra mim. Eu apenas sorri. Ela realmente achava que o homem com quem eu me casei da outra vez era tão bom assim?

รสกลมกล่อม สดชื่นมาก น้ำหวานถูกดื่มจนหมดก่อนจะเติมใส่อีกครั้ง และแล้วมื้อนั้นก็จบลงพร้อมกับความตึงเครียดเข้ามาปกคลุม "เจ้าไปเรียนรู้วิชาทำอาหารพวกนี้มาจากไหน" "เอ่อ ช่วงนี้ข้าชอบอ่านหนังสือ เลยได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารจากในนั้น" เธอก้มหน้าซ่อนไว้ ไป๋หู่เองก็ไม่ได้คาดคั่นเอาความต่อ มือหนายื่นไปจับแก้วน้ำผลไม้ ถึงจะไม่มีกลิ่นหอมเท่าชาที่กินประจำ แต่มีเอกลักษณ์ทั้งของคาวและของหวาน เห็นทีต้องเก็บนางไว้ใกล้ตัว "เจ้ามีฝีมือดีเช่นนี้ก็ทำอาหารให้ข้ากินซะ" "ห๋า แล้วท่านกวงจิ้งล่ะคะ" "เหวินเซียวแจ้งให้กวงจิ้งหยุดทำอาหารให้ข้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแต่ยังทำให้เซียนคนอื่นตามปกติ และเลื่อนขั้นให้นางเป็นแม่ครัวของที่นี่แทน" อีกฝ่ายเรียกคนสนิทและสั่งการไป "ขอรับ" ทั้งสามมองตาโตไม่นึกว่านอกจากไป๋หู่แล้วจะมีคนอื่นอยู่อีก "เจ้าจะใช้ครัวที่นี่ก็ได้ข้าไม่ว่าอะไร" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "ค่ะ" "จริงสิ เจ้าชื่ออะไร" "เฟ่ยเฟ่ยค่ะ" หญิงสาวช้อนสายตาตอบนัยน์ตาเป็นประกาย ไม่ว่ายังไงเทพไป๋หู่ก็ยังเป็นคนที่เธอชื่นชอบ

ภาคนี้ย้อนกลับในปัจจุบันอีกครั้ง ตัวละครอยู่ครบทุกตัว ทั้งภาค1และ2 ทุกตัวละครจะชุลมุนวุ่นรัก กว่ารักจะลงตัว

พอ.กับนอ.ถูกจับให้แต่งงานกันตามความประสงค์ของผู้ใหญ่ แต่เมื่อทั้งคู่ได้มาเรียนรู้และลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน. นอ.จึงคิดว่ามือของหมออย่างเธอมีไว้เพื่อรักษา. แต่มือมาเฟียอย่างเขามีไว้เพื่อทำล.าย ซึ่งมันไม่ควรอยู่ด้วยกันได้ แต่สิ่งสำคัญกว่านั้น นั่นเป็นพราะนอ.รักพอ.มากเกินกว่าจะแบ่งปันเขาไปให้ใคร เธอจึงไม่อยากเสียใจภายหลัง. เมื่อคิดได้นอ.จึงตัดสินใจขอยกเลิกงานแต่งงาน โดยอ้างเหตุผลที่ว่า นอ. : 'เราเข้ากันไม่ได้เลยสักอย่างเพราะเราแตกต่างกันมากเกินไป' พอ. : ใครบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้. ในเมื่อพี่ก็เอามันเข้าไปในตัวเธอได้ทุกรอบ แล้วเธอก็ทำหน้าฟินตลอด. เข้ากันไม่ได้ตรงไหนช่วยเอาปากกามาวงให้ที" ###อิพี่ก็ดันทำเป็นไม่เข้าใจความหมายไปซะอย่างงั้น### : “!!?”

Gretel, er, I mean, Gabriella Salazar finds temptation and desperation to be too great and breaks into a wicked witch’s—uh, that is—a pretentious, rich woman’s condo, only to discover she’s not the only one with a B & E fetish. The twist is that the mysterious, handsome Hansel to her Gretel who has also stolen into the same apartment is anything but brotherly, and the two strangers find themselves lip-locked before the evening is over. Now Gabby and her new, aggravating accomplice must get crafty and work together to free themselves and everyone they hold dear from a mad woman’s clutches.But breaking and entering never ends with a happily ever after. Right?

Minha irmã adotiva, Sophia, a última loba branca puro-sangue da vila Grell, foi violentada e torturada até a morte por um lobo rebelde desconhecido. A carta de suicídio dela continha apenas uma frase: “Lina viu o rosto dele.” A partir daquele dia, me tornei a maior pecadora da alcateia. Porque eu sabia quem era o assassino, mas permaneci calada por cinco anos. Até que meu irmão adotivo Damien, o Alfa mais poderoso da América do Norte, retornou. Ele trouxe de volta o Dispositivo de Visão da Alma e arrancou à força as memórias da minha alma de loba. Todos os lobisomens que tiveram o Dispositivo de Visão da Alma usado neles morreram ou enlouqueceram. Minha loba foi torturada repetidamente dentro do dispositivo, mas Damien reprimiu a dor nos olhos e rugiu: — Quando eu descobrir a verdade, vou mandar você e o assassino para o inferno juntos. Mas quando finalmente descobriram a verdade, Damien enlouqueceu.