Pokemon Si Fanfiction

Le jour où j'ai décidé de donner mon corps à la science, ma famille s'est rassemblée autour de ma sœur adoptive, Chloé, pour fêter son admission dans un programme expérimental de pointe. Celle qui était censée avoir un cancer du cerveau, c'était moi. Mais Chloé avait profité de la position de mon mari, Zane, à l'hôpital pour échanger ses dossiers médicaux sains contre mon diagnostic en phase terminale. Elle m'a volé ainsi la seule chance que j'avais de survivre. Et le pire ? Tout le monde l'a applaudie. La douleur est devenue insupportable. J'ai lutté pour rester présente, jusqu'au moment où j'ai surpris les infirmières chuchotant : « Heureusement que le docteur Zane a obtenu cette place pour Chloé. Ils disaient qu'il ne lui restait que trois jours à vivre. » Alors, pendant les soixante-douze dernières heures de ma vie, j'ai tout lâché, en silence. Quand j'ai remis à Chloé les manuscrits originaux de mes romans, dans lesquels j'avais mis toute mon âme, mon père et mon frère m'ont adressé un sourire satisfait. Quand Zane a décidé d'exaucer le vœu soi-disant ultime de Chloé en l'épousant, il m'a tendu les papiers du divorce. J'ai signé sans la moindre hésitation. Il a soupiré et m'a félicitée d'être enfin raisonnable. Et quand c'est moi qui ai poussé notre fille, Olivia, à appeler Chloé « maman », Olivia s'est exclamée que sa nouvelle maman était la meilleure. « Ne t'inquiète pas, » m'a rassurée Zane. « C'est juste pour la protéger pour l'instant. Une fois qu'elle sera partie, tout reviendra vers toi. » J'ai tout donné à Chloé, exactement comme ils le voulaient. Alors pourquoi, quand ils ont découvert que tout cela n'était qu'un mensonge abject inventé par Chloé, sont-ils venus pleurer pour ça, en disant que c'est moi qu'ils avaient toujours voulu ?

Kapalit ng dalawang pari na bigla na lang nawala na parang bula, dumating sa Iglesia Catolica de Villapureza si Father Merlindo "Mer" Fabian na may sariling bagahe rin na dinadala. Lingid sa kanyang kaalaman, may mas malaking problema pa pala siyang kakaharapin sa kanyang pagbabalik mula Vaticano kabilang na doon ang batang babae na nagngangalang Minggay at ang mga lihim nito na pilit niyang itinatago.

Le jour où Claire Jarry a fait une fausse couche, Adrien Charon et leur fils, Léo Charon, assistaient au spectacle préféré de l'amour idéal d'Adrien. « Claire, tu cherches toujours des histoires, tu trouves ça drôle ? » « Papa, change de maman, elle est trop pénible ! » Le jour de son anniversaire, Claire revenait de l'hôpital lorsqu'elle a découvert son mari en train de fêter l'anniversaire de son amour idéal. Le fils qu'elle avait mis au monde, au péril de sa vie, répétait sans cesse qu'il voulait protéger celle qui lui avait tout pris. Les yeux rougis, Claire a esquissé un sourire ; elle a quitté, sans hésiter, la prison conjugale qui l'avait enfermée pendant cinq ans. Adrien et Léo croyaient qu'en quittant la famille Charon, elle ne survivrait pas ; à leur grande surprise, elle est devenue une femme hors de leur portée. « Monsieur Charon ! Le modèle conçu par Madame a pris la tête des ventes nationales, il a totalement écrasé le groupe Charon ! » « Monsieur Charon ! Madame a remporté le championnat du monde de design en intelligence artificielle ! » « Monsieur Charon ! Madame a été invitée par un Président étranger à un banquet d'État ! » Le cœur en miettes, Adrien, tenant son fils, s'est mis à genoux devant elle, « Claire, je t'en supplie, aime-moi encore une fois ! Si tu reviens, je suis prêt à vivre comme un chien ! » Mais, de l'autre côté de la porte, Maxime Delaunay, d'une beauté troublante, portait un collier de cuir ; Il a enroulé la laisse ornée de diamants autour de la paume de Claire, le regard brûlait d'une dévotion folle, « Ma maîtresse, à partir d'aujourd'hui, je ne vivrai que pour toi. Adopte-moi, je t'en prie. »

A war veteran and an anime fan as well, he got into anime by watching it with his grandson after his retirement, his grandson loved pokemon and so did he also came to like this world of pokemon where people didn't kill each other and people used to have fun with there pokemon, after watching Pokemon with his grandson and playing with him all day he got back his childhood which he could never experience due to the cruel war, and as of now our MC has turned 82 years old he was very satisfied with his life with no regrets and waiting for death to take him away but will death be is end or will it start a new beginning, a new legend.

Warning! Area 18+. Anak kecil dilarang membaca! Setelah memutuskan untuk mengirim surat cerai pada Adam karena tak mau memisahkan Adam dan Bumi, Jiya pun menghilang bak ditelan bumi. Satu setengah tahun berlalu, dan tiba-tiba saja mereka bertemu kembali. Perasaan Adam masih sama, tetapi Jiya … saat ini Jiya telah terikat perasaan pada bayi menggemaskan bernama Clayton dan ayahnya yang bernama Raka. Apa yang harus Jiya pilih? Masa lalu yang menjanjikannya kebahagiaan karena ada Adam dan Bumi yang masih menyukainya? Ataukah masa depan bersama Clayton, si anak susu dan laki-laki mapan yang juga mencintainya? 'Maju mundur kena enak'. Jika kamu jadi Jiya, apa yang akan kamu pilih? #Ini adalah kelanjutan dari novel Skandal Jepit Mr. Presdir

Lima tahun lalu Raven dan Vivian adalah pasangan yang sempurna di mata semua orang. Hingga pada akhirnya, identitas rahasia Vivian terbongkar, begitu juga dengan cinta lain di hatinya. Pilihan yang salah dan juga keadaan yang tak tepat, membuat Vivian benar-benar terjebak cukup lama dalam situasi yang buruk. Hingga akhirnya, Raven —sang suami— menemunkannya kembali. "Aku sudah lima tahun mencarinya, menurutmu bagaimana aku harus memperlakukannya?" Raven tersenyum tipis sambil menatap rekaman CCTV yang ditontonnya. Sang Mantan Tentara ingin mengurung istrinya yang nakal, agar tak berulah lagi. Sedangkan si Pencuri Cerdik tak ingin kembali ke pelukan sang Suami. Kini mereka menjadi musuh dalam ikatan hati mereka. Siapakah yang akan menang? Hukuman manis seperti apa yang akan Raven berikan untuk Istri Nakalnya? Mari ikuti ceritanya dan jangan lupa komen ya! ; )

Venus, the luna of the Ringblood Pack and her daughter are in danger because the enemy attacked the mansion where they live. But when she contacted the Alpha, what she found was that her mate was accompanying another woman in labor. Her heartache deepened because her daughter died in front of her eyes. When a sword almost cut off her head, suddenly a man she did not expect came to save her life.   "I give you two choices: take my hand and carry your daughter's corpse out of this place, or just die here and I will burn this house as your grave," said the man who was holding out his hand to Venus.   "Leon, you saved me again," Venus said as she wiped her tears, then grabbed the hand of the man in front of her.    "If not me, then who else would have come here?" Leon carried Venus' body.   Alan was her fated mate, while Leon was her lifesaver; those two boys from the Delmonte family really made Venus' heart beat fast.

"Kau pilih sekarang! Mau kedua anak buah saya melakukannya juga denganmu? Atau saya akan menjebloskanmu ke dalam penjara?" Suara Edzhar sama dinginnya dengan raut wajah pria yang sangat berkuasa itu. "Aku lebih baik membusuk di penjara, daripada harus menyerahkan tubuhku!"  Tidak cukup merenggut paksa kehormatan Halwa, Edzhar juga akan menjebloskan Halwa ke dalam penjara. Hanya karena selama ini Halwa mencintai Edzhar dalam diam, pria itu mengira Halwa yang menjadi dalang pembunuhan Tita, kekasihnya. Banyaknya kesalahpahaman di antara mereka, bisakah cinta Halwa meruntuhkan ambisi Edzhar untuk menghancurkannya? Atau justru disaat Edzhar mulai menyadari perasaan dan kesalahannya, ambisi Edzhar telah lebih dulu memusnahkan cinta Halwa padanya, dan beralih pada pria lain?

“Ah!” Seorang wanita terbangun di tempat tidur rumah sakit. Napasnya terengah-engah, keringat dingin membasahi dahinya. Ia memegang kepala, mencoba memahami apa yang baru saja terjadi. Seorang pria berdiri di sisi tempat tidur, menatapnya dengan sorot mata tajam. “Kau tampaknya sudah cukup sehat, Kayla.” Wanita itu mengernyit. Kayla? Siapa itu? Pria itu mendekat dan memegang dagunya dengan kasar. “Kau ingin mencoba bunuh diri lagi? Setelah sebelumnya melompat dari gedung, kini nekat terjun ke danau?” “Maaf… siapa Anda?” tanya wanita itu, bingung. Pria itu tersenyum sinis. “Kau pura-pura tidak mengenal suamimu sendiri. Apa kali ini amnesia?" tanya pria itu dengan nada menghina. Tatapan matanya tajam menusuk, seolah menguliti pikiran Hara. "Berpura-pura bodoh di hadapanku? Kau sedang mencari mati, hah?"

Tidak ada angin, tidak ada hujan. Tiba-tiba saja seseorang menyerahkan seorang anak berusia dua tahun, dan menyatakan kalau anak itu adalah putrinya, bagaimana Andre tidak menjadi bingung karenanya. Pasalnya hingga saat itu, belum pernah satu kalipun Andre berhubungan intim dengan wanita manapun, ia masih terus hidup selibat hingga saatnya menikah nanti. Namun dari hasil test DNA telah membuktikan kalau anak itu benar anaknya. Tapi, siapa ibunya? Sejak saat itu, hidup sang pewaris tampan tidak akan pernah sama lagi.