25 Best Western Of All Time

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโคแก่กินหญ้าอ่อน พระเอกหื่นมาก ชอบคลุกวงใน มีฉากเลิฟซีน วาบหวามค่อนข้างเยอะ บางฉากของการบรรยายอาจมีคำที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และทุกเหตุการณ์คือเรื่องสมมุติ . . . เมื่อโคแก่อยากเคี้ยวหญ้าอ่อน ปฏิบัติการตามตื๊อชนิดหน้าด้านหน้าทนจึงเริ่มต้นขึ้น ถึงขั้นตั้งตนเป็น 'ป๋า' สาวน้อยหน้าแฉล้มคนสวยแห่งเมืองสุพรรณ เกิดมาทั้งชีวิตเพิ่งเคยเจอคนหน้าด้าน ชอบโมเม มากกว่านั้นคือชอบคลุกวงใน คนหนึ่งอยากได้ คนหนึ่งอยากหนี ปฏิบัติการรุกไล่จึงเกิดขึ้น

Rebecca's world is about to be turned upside down as her memories are soon to be erased. Born and raised in a rural paradise, she is faced with the threat of losing everything she holds dear. The only way out of her predicament is through a man she fears, a man who offers her a way out in exchange for her father's debt. She accepts his offer, unaware of the loveless marriage that awaits her. As she tries to escape her unhappy life, she finds herself falling for her husband. But when she finally thinks she's safe, her past comes back to haunt her, threatening to drag her back to the life she so desperately wanted to leave behind. Can she find a way to escape and start anew, or will she be trapped in a never-ending cycle of pain and regret?

“เหมาะกับมึง ผิวขาว ๆ แบบนี้ใส่ทองแล้วขึ้น” “ทำไมพี่ราชันถึงให้ทองกับใบบัวหรือจ๊ะ” “กูให้ทองกับเมียไม่ได้หรือ”

The book is the first-person account of a young biracial Mexican and African American woman, Evelyn Rosalyn Amiss. She repeatedly transports in time between her home in Texas and then Newark, New Jersey to different time periods. She meets and helps some of her ancestors along the way. This is my first journey into a fantasy, time travel novel. I hope you stick around for each riveting, historical and spicy page turner. This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents either are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living, or dead, is entirely coincidental.

เมื่อเธอต้องมาเป็นเลขาให้กับพ่อเลี้ยง เธอคิดว่าจะสบายที่ไหนได้ ต้องทำงานทั้งบนโต๊ะ บนเตียง ในรถ งานหนักขนาดนี้หวังว่า สื้นปี พ่อเลี้ยงจะให้โบนัสเธอจุกๆนะ  แต่ว่าตอนนี้ เขาก็ทำให้เธอจุกสามเวลาหลังอาหารอยู่เเล้วนี่ อิอิ "ลุงตินนนขา หนูไม่ไหวเเล้วนะคะ หนูเหนื่อยค่ะ" "อีกนิดนะคะ คนดี ใกล้จะเสร็จแล้วจ้ะ" คำเตือน ‼️‼️ ⛔️นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ คำหยาบ ความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม ⛔️อายุต่ำกว่า 20 ปี ควรได้รับคำแนะนำ

จุดเริ่มต้นของเรา เกิดจากความไม่บังเอิญ แต่กลับกลายเป็นความยุ่งเหยิงที่ตามมา ทันทีที่เขาเจอกับหญิงสาวรุ่นลูก "ฉันบอกบอกไง" "ก็หนูชอบลุง" "กลับไปตั้งใจเรียนซะ" เธอไม่ได้หันไปตอบอะไร เธอแค่คิดว่า น้ำหยดลงหินทุกวัน หินบอกโอเค"

Jada prayed and asked God to provide a miracle that would be a solution to her family’s problems. They had always been poor, but this was the worst situation they had ever been in. Her father had to be taken to the hospital two weeks ago, and she had become the sole provider for their home. Marilou had given them what money she had that she could to help, but she wasn’t exactly rolling in money herself. The young girl had a huge responsibility placed upon her shoulders, but she was determined not to lose their home or have the children sent to foster care. She had been waiting tables and using her tips to buy gas and groceries, but it was barely enough most days. Her paycheck had not been enough to pay all the bills since her father had let them get so far behind. Mrs. DeRoya cleared her throat, signaling that she would answer the girl. “Miss Pence, I only had one child, my son Brayden here. My husband was also an only child. So, unless Brayden produces an heir, our bloodline here in the United States is lost. What we need is a surrogate to carry the child. If you sign the contract, when the child is born you will receive one million dollars to take your siblings and go have a good life,” she said, staring at her without emotion.

เรื่องสั้นสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม เนื้อหามีทั้งความรักและตัณหาราคะของมนุษย์ เหมาะสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม

Sudah terlalu lama aku terbiasa menerima takdir sebagai wanita yang tidak sempurna, hingga Tuhan kemudian malah menggariskan sesuatu yang berbeda, yang bahkan nyaris tak bisa untuk kupercaya. Setelah 25 tahun, aku tak pernah menyangka jika kesempatan itu akhirnya hadir, rahimku dihuni sebuah kehidupan baru yang sebelumnya kuanggap musykil. Tapi segalanya menjadi sangat tidak mudah karena dia hadir di kala usiaku tak lagi muda. Bahkan kehidupan kami saat ini berada di titik nadir dengan carut marut ekonomi yang nyaris membuat kami terpuruk. Masihkah aku tetap bisa positif, bahkan di saat semua orang menyangsikan kehamilanku? Sementara orang-orang terdekat kami sudah memiliki rencana lain dengan segala milik kami yang masih tersisa, ketika aku dan suami berpulang. Rasanya 25 tahun dalam kemandulan membuat semua orang benar-benar menganggap aku tak akan pernah bisa menjadi seorang ibu.

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"