Pumpkin Blossoms Male Vs Female

“มานี่สิ มาให้ข้ากอดเจ้าหน่อย” เมื่อเห็นหลินซวงเอ๋อร์ตัวสั่นเทาอยู่ตรงหน้า เยี่ยเป่ยเฉิงก็ระงับความบ้าคลั่งในนัยน์ตาเอาไว้ เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปว่า ท่านอ๋องเทพแห่งสงครามของต้าซ่งนั้นรักสันโดษ ไม่ฝักใฝ่อิสตรี แต่โปรดปรานหญิงรับใช้คนหนึ่ง ทะนุถนอมราวกับว่าเป็นสมบัติล้ำค่า หลินซวงเอ๋อร์เกิดมาในตระกูลที่ยากจน พอเกิดมาก็มีชีวิตที่ต่ำต้อย นางรู้ว่าตนไม่ควรหลงระเริงในความรักที่นายท่านมีให้ แต่นายท่านผู้นี้ สนับสนุนนาง ยอมลดเกียรติศักดิ์ศรีเมื่ออยู่ต่อหน้านาง อีกทั้งยังรักใคร่นางแต่เพียงผู้เดียว หลินซวงเอ๋อร์ตกตกที่นั่งลำบาก เพราะทั้งหัวใจนัยน์ตามีเพียงแต่เขาเท่านั้น แต่ต่อมา นายท่านได้พาสตรีผู้หนึ่งกลับมา สตรีผู้นั้นผิวงามสะอาด แถมยังมีศาสตร์ทางการแพทย์ที่เป็นเลิศ ชายที่นางรักสุดหัวใจกลับดุด่านาง ลงโทษนางเพราะสตรีผู้นั้น แถมยังต้องการจะส่งนางกลับบ้านเกิดเมืองนอนเพราะสตรีผู้นั้นอีกด้วย... หลังจากที่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น นางได้หายสาบสูญไป ทำให้นายท่านที่เดิมทีจะสมรสใหม่กลับคลุ้มคลั่งจนควบคุมตนเองไม่ได้ เมื่อพานพบกันอีกครา นางยืนอยู่บนแท่นสูง มีสถานะที่สูงศักดิ์ มองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา ในนัยน์ตาไม่มีความรักอีกต่อไป อตีตนายท่านผู้สูงศักดิ์เย็นชาผลักนางเข้ากับกำแพง ถามนางด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ: "หลินซวงเอ๋อร์! เหตุใดเจ้าต้องทิ้งข้าด้วย? เหตุใดเจ้าถึงไม่รักข้าแล้ว?" หญิงรับใช้กระต่ายขาวน้อยผู้อ่อนโยนน่ารัก VS ท่านอ๋องหมาป่าดำจอมเผด็จการ~ 1V1รักแรกทั้งคู่

Sahabat masa kecil yang berjanji akan menikah denganku begitu kami lulus kuliah, malah melamar gadis kaya palsu bernama Cita di hari wisudaku. Namun, Simon yang dikenal sebagai pria suci dari kalangan elite ibu kota, menyatakan cinta padaku secara terbuka setelah lamaran itu berhasil. Selama lima tahun pernikahan, dia memperlakukanku dengan lembut dan memanjakanku seolah aku adalah segalanya. Sampai suatu hari, aku tidak sengaja mendengar percakapannya dengan sahabatnya. "Simon, sekarang Cita sudah terkenal, kamu masih mau terus berpura-pura sama Monica?" "Lagian, aku nggak bisa menikahi Cita, jadi nggak masalah. Selama ada aku, Monica nggak akan bisa mengganggu kebahagiaan Cita." Kitab suci yang selama ini disimpannya dengan baik, tertulis nama Cita di setiap bagiannya. [ Semoga Cita bisa terbebas dari obsesinya, semoga dia damai lahir batin. ] [ Semoga segala yang diinginkan Cita tercapai, semoga cintanya tak pernah dirundung duka. ] .... [ Cita, aku nggak berjodoh denganmu di kehidupan ini. Aku hanya berharap di kehidupan selanjutnya bisa menggenggam tanganmu dan menemanimu selamanya. ] Mimpi selama lima tahun, tersadarkan dalam sekejap. Aku pun menyusun identitas palsu dan merencanakan sebuah insiden tenggelam. Sejak itu, kita tidak perlu lagi bertemu selama-lamanya.

This story is a story about power, the main male character is obsessed with being powerful and by all means wants to get it, that brings about the female lead, represents all he wants. so he concocts a big plan of getting it from her, take it all, her power, her wealth and leaves her with nothing. the female lead though isn't one who wants to forget this so she strikes back, she loses so much to give up, so she comes back, with anger for her sword and is determined to not stop until the people who hurt her knows what it feels like to be broken.

If the devil wears a suit... Has a permanent frown... Wet panties left and right.. Expect perfection from everyone... Well then, that's my boss. And today is not my day. It's never your day when you get called to his office. But an even worse day when he broodingly asks you to marry him. And apparently, no is not an answer he will take. So, does that mean I am now supposed to call my devil of a boss my pumpkin boo?

On the eve of the National Robotics Championship, I smashed my carefully designed bot to pieces and announced my withdrawal. Everyone said I was a fraud who was quitting out of fear of being exposed. Online, the netizens mocked me relentlessly. Only one person, Adrian Cross, the so-called genius of the century, spoke up in my defense, his voice dripping with false sincerity, "I believe in River Lowell’s skills. Only he deserves to be my opponent. No matter what setbacks he’s facing, I hope he comes back to the arena and proves himself." In my previous life, the robot I built was identical to his. No matter how I tried to prove he had copied me, Adrian stood before the cameras, wearing his benevolent mask, and said, "It’s fine. This robot can go to River. I can always build something even better." His fans swarmed me, tearing me apart online, and no one believed in my talent. I swallowed the humiliation and vowed to rebuild my robot from scratch. However, when I was assembling it, the Power Core in my kit exploded, shattering my skull. That same night, I was rushed into the ICU. Netizens clapped and cheered, saying I got exactly what I deserved. That night, my girlfriend, Lila Hart, signed the hospital’s DNR consent form without hesitation. Until the day I died, I never understood how Adrian had gotten my robot’s data or why Lila had joined forces with him. When I opened my eyes again, I was back on the very day of the competition.

In a mysterious kingdom protected by a powerful generational being called a Protector, crown Prince Xavier and first male child of the King is born with a very rare case of having a female protector Shamma, who is his ticket to the throne and sign that he is the chosen next king after his father but it is never a smooth sail to get to the throne as he is illegitimate and born from the womb of a concubine. Queen Aurora, the only wife to the king and a venomous python in human form bears a son, Nathan who is only a few months younger than Xavier, and is determined to have him take over from his father as king. Blood will be shed and a lot of lives will be lost in this quest to determining who rules next between the two brothers, but what they all do not realize is that there is a bigger and more powerful being lurking in the shadows all ready to strike not only the royals, but all Luyotans. A tale of of royalty, loyalty, friendship, death, tears, insuperable childhood sweethearts, unforeseen revelations, and above all, an emotional love triangle.

ร.ต.อ.จอมทัพ นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกล อายุ26ปี มีนิสัย ห่าม ใจร้อน วู่วามแต่รักความยุติธรรมที่สุด แพทย์หญิง ปิ่นปัก อายุ 26 ปี เรียนจบแพทย์มาได้สองปีและเป็นแพทย์ประจำอยู่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง นายตำรวจหนุ่ม vs คุณหมอสาว เป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่วัยเยาว์ “เอากันไปตั้งหลายทีละ..ถามจริง!...แกอยากเป็นแค่เพื่อนกับฉัน แค่นั้นจริงเหรอวะ!?” “!!!???” สปอย เวลานอ.เม.ามาก มักชอบอ่อยพอ.ที่เป็นเพื่อนรัก แต่พอ.ก็พยายามอดทนอย่างหนัก แต่ท้ายที่สุดก็ทนไม่ไหว แล้วนอ.เป็นคนที่ไม่ค่อยยอมรับความจริง.ซึ่งข้อนี้พอ.ก็รู้นิสัยของเธอดี พอ.ที่เป็นตำรวจอยู่แล้ว เมื่อจะทำอะไรก็ตาม เขาจะต้องมีหลักฐานเสมอ พอ.ก็เลยบันทึกเสียงของนอ.. ตอนที่บอกว่ายินยอมพร้อมใจให้พอ.จ้ำจี้ได้ ทีแรกพอ.คิดว่าจะอัดเสียงไว้แค่ตรงนั้น. แต่ดันลืมกดหยุดบันทึก นอ.เลยได้ยินเสียงของตัวเอง ว่าร้องเสียงดังยังไงตั้งแต่ต้น. จนกระทั่งทั้งสองคนได้จบ กิจกรรมร้อนๆ บนที่นอนด้วยกัน

I took my in-laws to our place for Christmas without telling my wife. It was supposed to be a surprise, but the moment George, my father-in-law, stepped into the house, my wife's assistant shoved him. He crashed into the shoe cabinet and threw out his back. "Ms. Sampson's villa doesn't let homeless people in. I can't believe you're her father-in-law. Look at you. Even a homeless guy wears better than you." I told the maid to hold George, but the male assistant stopped me again. He even shoved my mother-in-law, Diane. "You think you own this place? That's Ms. Sampson's maid. It's enough she has to serve a leech like you. You don't get to make her serve your parents." The fury consumed Diane whole, and she had a heart attack. I called my wife and asked her to come to the hospital. Wendy Sampson, however, shrugged it off. Scoffing, she said, "Zack told me everything. I can't believe you brought your parents to my house! And you want me to see your mother? She's faking her heart attack! I know she is! I want them out of my house! So what if they die? Best Christmas gift I could ever hope for."

My bride went missing on the night of our big day but woke up in my brother's room the next day. My parents persuaded me to ignore it for the sake of fame but scolded my wife as an easy girl. Angrily, I moved out of the villa with my wife. Soon after, my wife had a miscarriage and suffered from depression due to gossip. She jumped off from the top floor in front of me. Desperately, I followed her. Opening my eyes again, I found myself back to the time when the wedding ended.

Studying abroad can be incredibly lonely at times. That night, I was in my room, indulging in a little treat for myself, when my best friend suddenly burst through the door. "Doing it yourself is no fun. Come on. There's a super cool cabaret show going on. Let's go see it together!" On stage, my friend was reclining in a chair behind the curtain, with two strong-looking men on top of her. "Come on. Join us for a group dance..."