Putok Mo Sa Loob

Damon's known for being cruel to others. Lahat ng kanyang ninanais ay kanyang nakukuha sa isang iglap lamang. Lahat ng mga babaeng dumating sa kanya ay kanya lamang ito kinakalimutan agad, walang tumatagal dahil sa pagiging playboy nito. Hindi nagtagal iyon at mayroong babaeng sadyang kayang baguhin si Damon. Si Eliana Audrey Martin ay isa lamang ordinaryong babae na nais umangat sa buhay. Handa ito gawin ang lahat matulungan lang ang pamilya nya. Sa pagtagpo nilang dalawa mababago ba ni Eliana si Damon? at makukuha ba ni Eliana ang loob ng isang Damon Parker?

Si Riana ay gagawin ang lahat para mabuhay. Pagraraket. Pagtitinda. Kahit ano, basta hindi ang pagbebenta ng katawan. Nasanay na siyang gawin ang lahat para sa kaniyang pamilya at mga kapatid. Pinapangako niya sa kanyang sarili na kahit anong mangyari, gagawin niya ang lahat. Magiging matatag siya sa kabila ng dagok ng buhay pero paano kung may di inaasahang dumating? Paano kong imbis na lumaban siya ng paulit ulit, ito ang nagiging dahilan niya para unti unti siyang panghinaan ng loob? Paano kong siya ang dahilan? Paano niya makakayanan lahat? Paano?

Dahil sa eskandalong kinasangkutan ni Judyfirst ay napilitan siyang pansamantala munang manirahan sa probinsya ng kanyang ama where she met the fisherman, Deolino. Unang pagkikita pa lamang nila ng binata ay hindi na kaagad sila nagkasundo. Wala na itong ginawa kung hindi ang kontrahin ang lahat ng gusto niya at pahirapan siya. And she hated him for that. Ngunit lagi na lamang galit ang mararamdaman niya para sa binata? O unti-unti ay mahulog na rin ang loob niya rito lalo na kapag nadiskubre na niya ang mga magagandang katangian na taglay nito.

MATATANGGAP bilang sekretarya ang dalagang walang pakialam sa kaniyang itusra. Unang araw pa lang niya sa trabaho ay makaka-encounter na siya ng isang lalaki sa elavator na tatarayan niya. Pagkatapos nitong sagut-saagutin ang lalaki ay malalaman niyang boss pala niya ito. At ang masaklap, ay tuturuan siya ng leksyon nito dahil sa kaniyang asal. Ngunit, hindi padadaig ang dalaga kahit boss pa niya ito kung alam niyang nanadya ang boss niya. Paano magkakasundo ang mag-amo na parang aso't pusa? Magiging daan ba yun upang matanggal sa trabaho ang dalaga? O magkahulugan ng loob?

Everybody thinks that Astrid Trinidad doesn't take everything seriously—immature, carefree, and seemingly unbothered by life’s demands. But behind her lighthearted façade lies her little secret. Pierre Lorenzo is everything she’s not: disciplined, enigmatic, and one of the youngest, most sought-after zillionaire in town. He’s the epitome of control, a man every woman desires but no one truly knows. Hindi nila gusto ang isa't isa, ngunit dahil sa isang kasunduan, napilitan silang ma-engage sa loob ng isang buwan. But as sparks fly and walls come down, will this one-month trial progress to something better, and will this hot zillionaire truly fall for Astrid? Could this forced engagement lead them to the love story they never saw coming?

John Aquino, a famous basketball player just met a heartbreak with his six months girlfriend named Kate. Isang buwan din bago tuluyang makalimutan ni John lahat ng sakit na dinulot ng kanyang ex-girlfriend. Sa isang buwan na iyon ay doon niya nakilala ang tauhan ni Julia na bagong kapit-bahay ni John, isang babaeng mabait, disente, at pinapahalagahan ang pamilya. Napakabilis ng pangyayari nang biglang nahulog ang loob ni John sa bagong kapit-bahay niya. Lahat din tayo ay may haharaping problema sa buhay, even the past will hunt us in the future. The thing is, will we let the past hunt us forever, or will we just accept it?

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

“Let’s get divorce, Gale.” Nahinto sa pagsasalita si Sunset dahil sa sinabi ng asawa. Sandaling hindi niya maiproseso ang sinabi nito. Nablangko ang kanyang isipan habang nakatingin sa seryosong mukha ni Lucian. “Let’s get divorce.” Sa pangalawang pagkakataong ulitin iyon ni Lucian, tila bombang sumabog sa kanya ang anunsyo ng asawa. Pagkalito ang sumunod niyang naramdaman nang iritableng inilayo ng asawa ang pagkakadikit ng hubad nilang katawan na para bang may nakakahawa siyang sakit na dumapo lamang pagkatapos nilang magniig. Ganoon na lang ba iyon, pagkatapos siya nitong makuha, ang tingin na sa kanya ay isang basura? “Hindi magandang biro iyan, Lucian—” “You don’t want to? Magkakaroon ka ng sariling buhay. Limang taon na ang kinuha ko sa ‘yo, dagdagan ko pa ba ang pang-aabala ko?” Tumayo mula sa pagkakahiga ang asawa niya. Ang nakatalikod na matipuno nitong katawan ay tinakpan ng roba. Kaagad namang naibalot ni Sunset ang hubad na katawan sa puting kumot. “M-may problema ba tayo, Lucian?” naguguluhan niya pa ring tanong sa asawa. “Kung may mali sa akin, susubukan kong baguhin. May nagawa ba akong ikinagalit mo? H-huwag mo lang akong iwan kase hindi ko kakayanin…” “Babalik na si Eveth dito sa Pilipinas.” Hinilot nito ang sentido na para bang naiinis na sa pagdadrama niya. “Masasaktan siya kapag nalaman niyang nandyan ka pa." “Naiintindihan ko…” “Saan ka pupunta?” gulat na tanong ng asawa nang makita siya nitong nagbibihis. “Saan ka sabi pupunta?” “Hindi mo ba nakikita?” May kalituhan na tumingin sa kanya si Lucian. Hindi nito inaasahan ang magiging reaksyon niya. “Ano bang akala mo, magmamakaawa ako?” natawa nang bahagya si Sunset bago mabaling ang tingin sa tseke na nasa ibabaw ng side table. “Akala ko namamalikmata lang ako kanina. Hindi ko lubos maisip na limang milyon lang pala ang halaga ko!”

Isang napakalaking syudad na hinati sa dalawa. Dalawang malaking pagkakaiba kung saan may malaking pader na naghahati dito upang paghiwalayin ang magkaibang lugar sa iisang syudad. City A o tinatawag bilang 'Ordinary City'. Dito matatagpuan ang ordinaryong mga tao kung saan walang krimen na nagaganap. Mga inosente ang mga naninirahan at walang kaalaman tungkol sa kaharasan. Napaka-organisado ng kanilang pamamahala. City B o tinatawag na 'Mort Ville' na ibig sabihin ay Dead City. Mga kriminal ang naninirahan at legal ang paggawa ng krimen lalo na ang pagpatay. Hindi mo malalaman ang tunay na nakapaloob dito kung hindi ka makakaranas na tumapak dito. Think first before you step your feet inside the Mort Ville. Baka pagsisihan mo lang.HINDI KA MAKAKAWALA. WALANG MAKAKATAKAS. "Ms. Zaylee Yvette Jordin. You are now part of our city, Mort Ville. Congratulations."

Banayad ang unang kagat sa labi ni Samantha kaya napasinghap siya, at hinalikan siya ni Dwyn sa leeg pababa. Mainit at maselan ang bawat dampi, at si Samantha ay kusang tumagilid ng ulo, tila tinatanggap ang halik. Lalong tumindi ang pagnanasa ni Dwyn. Bahagyang bumuka ang bibig ni Samantha, naghahanap ng hangin, pero nanatili pa rin ang inosenteng ekspresyon sa mukha. “Bakit kamukha mo ‘yong boss ko?” tanong niya, lasing na lasing. Binuhat siya ni Dwyn papunta sa kama at inihagis sa malambot na higaan, sabay dakma ulit sa katawan niya. “Alam mo ba kung sino ako?” tanong niya, galit at sabik ang boses. Umiling lang si Samantha na parang tuliro. Napamura si Dwyn at tumayo, pilit pinipigilan ang sarili. Ayaw niyang samantalahin ang sitwasyon. Lumabas siya ng kwarto, pumunta sa kusina at uminom ng malamig na tubig para pakalmahin ang sarili.