Ruby Bida Kontrabida

Paano nga ba masasabi kung ikaw ay umiibig na? Sino nga ba ang magdidikta kung sino ang iibigin mo, ang puso mo ba o ang utak mo? Sa bida nating si Portia ay malalaman natin ang kasagutan. Ano nga ba ang mas matimbang, ang utak mo ba na nagdidikta sa puso o ang puso na tumitibok lamang sa taong magustuhan nito?

“I married you only because you got pregnant with my child, do not expect more from me.” -Him “Hanggang kailan ba ako magmamakaawang mahalin mo?” -Her ******* She was eighteen when she gave up her dignity and asked him to sleep with her, but he refused, humiliated her and broke her heart into two. She was twenty-five when she learned that he was getting married to her best friend, she felt betrayed and it broke her into pieces. Ruby Rose only loved one man her whole life, she admired him since she was young and not long after, it bloomed into love. She loved him to the point of destruction. She will do everything for him to open his heart for her. But will he ever reciprocate her feelings or will she always be begging for his love?

Anibersaryo ng kasal namin nang mag-post ang high school sweetheart ng asawa ko ng sonogram picture sa kanyang social media, na may caption na public thank-you sa asawa ko: [Salamat sa lalaking nandiyan para sa akin sa loob ng sampung taon, at sa pagbibigay sa akin ng anak.] Umikot ang kwarto, at namuo ang galit sa akin habang mabilis akong nagkomento: [So, proud ka sa pagiging homewrecker?] Halos kaagad, tumawag ang asawa ko, puno ng galit ang boses. "Paano mo nagawa na mag isip ng nakakasuklam na bagay? Ang ginawa ko lang ay tulungan siya sa IVF, natupad ang pangarap niyang maging single mom.” "At oo nga pala, kailangan lang ni Ruby ng isang subok para mabuntis, habang ikaw ay may tatlong round ng walang resulta. Walang kwenta ang katawan mo!" Tatlong araw lang ang nakalipas, sinabi niya sa akin na pupunta siya sa ibang bansa para sa negosyo—hindi pinapansin ang aking mga tawag at mensahe sa buong panahon. Akala ko busy lang siya. Gayunpaman, sa huli ay kasama niya pala si Ruby, dumadalo sa prenatal checkup nito. Makalipas ang kalahating oras, muling nag-post si Ruby, na ipinakita ang isang mesa na puno ng masasarap na pagkain. [Nagsawa ako sa French food, kaya ginawa ni Ash ang lahat ng paborito kong pagkain. The best talaga siya!] Napatitig ako sa pregnancy test sa kamay ko, ang saya na naramdaman ko kanina, ngayon ay tuluyan ng nawala. Matapos ang walong taong pag-ibig at anim na taon ng paglunok ng aking pride para lang manatiling buhay ang kasal, sa wakas ay handa na akong bumitaw.

Chloe Reyes has been sheltered all her life, lumaking nag iisang tagapagmana sa lahat nang ari-arian ng kanyang Ama. Despite all that, ang tangi niyang hiling ay maging buo ang kanyang pamilya and so when her Dad re-marry her Mother's best friend she welcomes her with open arms until she realizes that there's more to it than meets the eye. She found herself struggling to survive as death came knocking at her doorstep. At sa unang pagkakataon, Chloe has no choice but to protect herself even though it means living a pretend life with none other than the notorious business tycoon Luke Ramirez. Luke has all that money can offer. Nasa kanya na ang lahat except for the love and respect from his wife, Ruby Ramirez. He can't seem to make her happy and despite the knowledge that the marriage is doomed, he vows to keep his family whole for the sake of his daughter Zoie, even though he despises every fiber of Ruby's being. Dalawang nilalang na pinagtagpo ng trahedya coated with mystery, deceit and betrayal. Will they ever find solace with one another or will their lies continue to haunt them forever?

Kung kailan namang anniversary, saka pa nakipaghiwalay ang long-term-boyfriend ni Valerie. Ang ending, super brokenhearted ang bida natin. Para mabawasan ang lungkot, napagpasyahan na lang niyang umalis sa bahay nila at magrenta sa malapit sa trabaho niya. Kaya lang, ang mamahal na ng renta ng mga paupahan sa ngayon. Kulang na kulang ang budget niya dahil isa rin siyang working student. Saan siya hahanap ng mura e halos lahat ang mamahal na. Saan puwede tumira nang wala gaanong gastos? Sa ilalim ng kanal? Sa labas ng mga convenience store? Buti na lang, to the rescue ang friend niyang beki - si Kendra. May kakilala pala itong nagrerenta sa murang halaga na willing magkaroon ng kahati sa kuwarto at sabi ay mabait naman daw. Yon ang sabi. Hindi diyan natatapos ang kanyang problema dahil ang magiging roommate daw niya ay isa palang lalaki. Para rin daw pumayag ang landlady na magsama silang dalawa, magpanggap silang mag-jowa. OMG! Paano na? Hindi pa ba niya itutuloy ang pagrerenta kung isang hot roommate pala ang kanyang makakasama?

Ang life trial system na “If You Think You Can Do Better, Prove It” ay sumabog sa eksena na parang isang naglalakbay na circus na nagpapangako ng magagandang bagay. Ang ideya ay plain. “Kung sa tingin mo ang buhay ng ibang tao ay magulo at tingin mo kaya mong mas gawin ito ng maganda, sige at patunayan mo. May reward na naghihintay kung magawa mo.” Bago ko mapagtanto, ang buong pamilya ko na tinuturing akong hanggal sa gitna ng palabas. Nandyan ang ina ko, nangangarap na gawin akong inahin. Ang asawa ko, na naglaan ng mga taon umiiwas sa nararapat na hati ng bigat ng pamilya. At ang anak kong lalaki, naaawa pag nakikita ako. Tinulak nila ako sa “judgement seat” na para bang kontrabida sa isang kwento. Bawat isa sa kanila ay sumumpa, sa pwesto ko, maayos nila ang buhay ko kaysa sa kaya ko. Ang pusta? Well, kung magawa nila ito, ang consciousness ko ay mabubura—mawawala, binura na parang pagkakamali sa chalkboard—at gagawin nilang personal na katulong. Dagdag pa dito, maglalakad sila palayo ng may isang milyong dolyar. Pero kung hindi nila magawa? Kung gayon ako ang siyang makakakuha ng tatlong milyong dolyar. Ngayon iyan ay pustahang kaabang abang, hindi ba?

Menjadi bidan bukanlah cita-citaku. Dalam pikiranku, bidan adalah profesi yang identik dengan wajah judes. Namun saat ini, bidan adalah profesi yang kujalani. Suka duka pekerjaan telah kulalui hingga akhirnya aku jatuh cinta dengan pekerjaan ini, dan tak sadar usiaku sudah seperempat abad. Mama menuntutku segera mencari jodoh sesegera mungkin. Andai saja ada toko yang menyediakannya. Lebih memalukan lagi, beliau meminta pertolongan sahabatku. Menyebalkan buka ? Tapi mau bagaimana lagi? Dengan jam kerja seperti ini, membuatku sulit dan tak sempat mengenal lelaki lebih banyak selain suami pasien. Ough! Hingga akhirnya aku bertemu dia, pria yang pesonanya selalu membuatku terlihat clumsy dan memalukan. Perjalanan cinta dan pekerjaanku sepertinya akan sedikit lebih berwarna dengan latar tempat yang tak melulu Puskesmas. - Mima -

Kinan--namaku seorang wanita karir yang punya satu orang anak dan suami yang sangat aku sayangi. Awalnya hidup kami bahagia, namun semua berubah ketika suamiku mengatakan, "Sayang, aku mau menikah lagi," ucapnya. "Menikah? Kenapa harus menilai lagi, sayang?" Aku tidak percaya ini bagaikan mimpi. "Maaf, aku ingin punya istri shalehah yang menutup auratnya, istri yang bisa membimbing aku ke jalan Allah SWT," Sebuah kalimat yang menyinggung sekaligus menyakitkan. Bagaimana aku menjalani hidup bersama maduku?

Adakah kebahagian tercipta dengan menghancurkan kebahagian lain? ***SPW*** Enam tahun hidup sebagai istri satu-satunya Pandu Dirgantara, tak membuat Rosalina bahagia. Rasa bersalah setiap saat menghantui, apalagi saat mengetahui bagaimana posisinya di hati Pandu. Cinta yang dulu begitu menggebu-gebu, kini hampa tak bewarna. Pandu larut dalam kesendirian bersama bayang-bayang Alina dan kedua anaknya. Sementara Rosa terbebani rasa bersalah meski ia sudah hijrah. Mampukah Rosa mengembalikan senyum Alina yang ia curi? ***SPW*** Kisah ini tak hanya menceritakan hubungan segitiga tapi juga kisah cinta remaja.

Sebuah janji yang pernah terlontar dari mulut seorang Muhammad Abidzar Al Hafiz kepada istri pertamanya, bahwa ia takkan mengambil istri lain lagi setelah menceraikan istri keduanya. Benarkah janji itu akan di tepati? Ataukah hanya sekedar janji manis yang untuk selanjutnya kembali ia ingkari? Mohon like, sub, dan komennya ya, teman-teman. Terima kasih..