Sakit Ng Ulo Gamot

Mga pusong parehong nasugatan ng kani-kanilang minahal. Tila ba sadyang pinagtagpo ng kapalaran. Handang gamitin ang isa't isa upang parehong sakit ng nararamdaman ay maibsan.

Ano ang gagawin mo kung sa murang isipan nasaksihan mo na ang karumaldumal na sinapit ng pamilya mo? Pinatay sa harapan mo. Maghihiganti ka rin ba pagdating ng araw? Sa edad na sampung taong gulang nasaksihan ni Brianna Smith kung paano patayin ang kan'yang magulang at kambal na kapatid sa mismong harap niya. Nakita niya kung paano tumagos ang bala sa ulo ng mga ito. Sinunud siyang barilin ng mga hinding kilalang tao, pero sa kabutihang palad hindi siya tuluyang na sawi. Sa kan'yang pagbabalik bilang si Alexandra Lewis, dala ang galit na bumalot sa kan'yang puso na siyang nag-udyok sa kan'ya upang gumanti. Sisingilin niya ang buhay na inutang ng mga taong sangkot sa pagkamatay ng pamilya niya. "Buhay sa buhay Mr. Lim, pababagsakin kita! Pababagsakin ko ang systema mo, hindi lang systema ng katawan mo kun'di pati ng pinakamamahal mong kompanya! Take my hard revenge..."

Setelah empat tahun pernikahan, satu tanda tangan dari dirinya sendiri akhirnya membebaskanku, meski dia sama sekali tidak sadar apa yang sudah dia tandatangani. Aku adalah Sofia Wijaya, istri bayangan dari Revan Mahendra, pewaris keluarga mafia paling berkuasa di kota ini. Tapi saat kekasih masa kecilnya, Olivia Kartika yang gemerlap dan penuh keistimewaan itu kembali, aku akhirnya mengerti, aku hanya sementara. Jadi aku memainkan langkah terakhirku. Aku menyodorkan dokumen di atas mejanya, gugatan cerai yang kusamarkan sebagai formulir universitas rutin. Revan menandatanganinya tanpa menoleh lagi, ujung pena menggores kertas sama sembrono seperti dia memperlakukan sumpah pernikahan kami, tanpa sadar kalau dia baru saja mengakhiri pernikahan ini. Namun aku melangkah pergi membawa lebih dari sekadar kebebasan. Tersembunyi di balik mantelku, ada pewarisnya yang belum lahir, rahasia yang kelak bisa menghancurkannya ketika ia sadar apa yang telah ia lepaskan. Dan sekarang, pria yang dulu bahkan tidak pernah memperhatikanku itu sedang mengguncang dunia untuk mencariku. Dari apartemen megah sampai ke selokan dunia bawah tanah, tak ada sudut yang ia lewatkan. Namun aku bukan mangsa lemah yang hanya menunggu untuk ditangkap. Aku bangkit dan membangun diriku lagi, di tempat di mana bahkan satu orang pun dari Keluarga Mahendra tidak bisa mengikutiku. Kali ini, aku tidak akan lagi memohon cintanya. Justru dia yang akan memohon cintaku.

Alam nilang mali. Alam nilang delikado. Pero sa pagitan ng sakit ng nakaraan at init ng damdamin, may isang bagay silang parehong kinatatakutan...ang tuluyang mahulog sa isa’t isa.

Dahil lang kumain ako ng isa pang extra na paa ng manok kaysa sa kapatid kong lalaki, pinalayas ako ng tatay ko mula sa bahay sa gitna ng isang snowstorm. Noong tumagal, ang tatay ko na isang archeologist ay nahukay ang aking katawan. Dahil sa nawawalang ulo ko, hindi niya ako nakilala. Kahit na noong nakita niya ang katawan ay may parehong mga peklat na meron ako, wala siyang pakialam. Pagkatapos, ang nanay ko ay kinuha ang aking puso at pinakita ito sa kanyang mga estudyante. “Ngayong araw, pag aralan natin ang puso ng isang taong may congenital heart disease.” Minsan niyang sinabi na makikilala niya ako kahit na anuman ang itsura ko. Mama, ngayon at ang tanging natitira sa akin ay ang puso ko, nakikilala niyo pa rin ba ako?

Banayad ang unang kagat sa labi ni Samantha kaya napasinghap siya, at hinalikan siya ni Dwyn sa leeg pababa. Mainit at maselan ang bawat dampi, at si Samantha ay kusang tumagilid ng ulo, tila tinatanggap ang halik. Lalong tumindi ang pagnanasa ni Dwyn. Bahagyang bumuka ang bibig ni Samantha, naghahanap ng hangin, pero nanatili pa rin ang inosenteng ekspresyon sa mukha. “Bakit kamukha mo ‘yong boss ko?” tanong niya, lasing na lasing. Binuhat siya ni Dwyn papunta sa kama at inihagis sa malambot na higaan, sabay dakma ulit sa katawan niya. “Alam mo ba kung sino ako?” tanong niya, galit at sabik ang boses. Umiling lang si Samantha na parang tuliro. Napamura si Dwyn at tumayo, pilit pinipigilan ang sarili. Ayaw niyang samantalahin ang sitwasyon. Lumabas siya ng kwarto, pumunta sa kusina at uminom ng malamig na tubig para pakalmahin ang sarili.

Aziria Izzy Sullvian? Lumipat sa sariling pagmamay-aring paaralan nila o sabihin na nating stock-holder ang tatay niya. Ang dalaga ay nagtatago mula sa mga kaniyang magulang sa kadahilanang lubos na ikinagalit at ikinalungkot nito. Dito mag-uumpisa ang kalbaryo ng kaniyang buhay na takbuhan ang mga bodyguards ng kaniyang tatay. Itago ang totoong pagkatao at umaktong hindi kilala ng lahat.Tago nang tago ang dalaga hanggang siya na mismo ang sumuko. Ano na naman bang magiging buhay niya kapag nasa poder na naman siya ng kaniyang mga magulang? Lalago ba ang kaniyang galit dito? O permanente na siyang hawak-hawak ng kaniyang mga tinataguan?Ang paaralan ang magpapahirap sa kaniya ngunit doon niya rin makikita ang taong hindi niya inakalang mamahalin niya. Mali ba ang kaniyang pagdedesisyon? Mali ba ang tinatahak niyang daan? Ang katigasan ba ng kaniyang ulo ang magpapahamak sa kaniya?Ms. Aziria Izzy Sullvian, hide!

Sanay na sa sakit si Olivia Margarette Gallego, sa ipinararamdam pa lamang ng kanyang magulang sa kanya sa araw-araw ay nag-uumapaw na siya. Ngunit iba pala ang sakit iyong mahal at pinagkatitiwala mong tao ang siyang mangloloko sa'yo. Nalaman niyang kasal na pala ang kanyang anim na buwang nobyo at may anak pa! Sa pinaghalong kalungkutan at pighati, pumara siya ng taxi at tumungo sa isang club at doon nagpakalawing, umaasang mawala na ang sakit kinabukasan. Ngunit kinabukasan at iba ang namulatan ng kanyang mga mata. Nakahiga siya sa isang malaking kama at katabi ang nag-iisang terror mathematics professor, si Mr. Wrecker Silas Monroe. Ang akala niyang isang gabi lamang ng pagkakamali, ang hindi niya alam ay panghabangbuhay niyang dadalhin ang bunga niyon. May pag-asa pa bang makatatagpo siya ng lalaking mamahalin siya ng tunay? O makukuntento na lang siya sa pagmamahal para sa kanyang mga anak?

Prologue "Ate pabili ng Candy Piso. " Piso lang? Naku Alam mong bata ka kanina kapa e! Oh ayan wag ka nang babalik ha kung piso lng naman pera mo tsk.--Bulyaw ko sa batang yun nakakaloka na kasi, kanina pa pabalik - balik Sarap hambalusin,Naku Sarap patulan. "Hay Naku Jing! L kokonti Customer natin nito e kapag lagi kang ganyan sa mga bata. Always ka yatang dinudugo kasi parati nalang mainit ang ulo mo. - - Bulyaw din sakin ng pinsan Kong si Bea. " Wala akong paki kung kokonti man ang Benta at least ganun parin sahod ko noh!" "Hystt mapapagalitan tayo ni Madam nito sa ginagawa mo e! Oh ayan may paparating na Customer asikasuhin mo. And Speaking of Which, ang isa rin sa nagpapa-init ng ulo ko, ang Kolokoy na Construction Worker na'to. Bakit ko sya iniinisan? Jusko manliligaw daw kasi! Yuk ang mukang to? Papatol sa kagaya nya? Ew Never! Mahirap na nga ako tapos Mahirap pa Magiging Jowa mo? Apaka Malas ko naman kung ganun dzuh kahit gwapo sya hinding hindi ko sya papatulan I SWEAR period. AT AYUN, Halos araw araw nalang dito bumibili ang Lalaking yun, nakakainis kasi halata namang nagpapansin Ew kadiri. LUMIPAS ang ilang araw ganun parin, Walang pinagbago pero parang may kakaiba sa Lalaking to e! Mahirap na nga, gastos pa ng gastos dzu feeling Rich? "Engineer! Pinapatawag kana sa Office ng Lolo mo! E reveal mo na raw ang Designs mo. Engineer? Whahh Asan yung tinutukoy nyang Engineer? Naku for sure Apaka Gwapo ng isang yun, Engineer na Umiigting ang panga Where na You? Pero teka..niloloko lng yata ako ng kumag na yun e, e nag-iisang nakaupo lng naman dito si Construction Worker. "Pakisabi kay Lolo susunod ako!ha?? Engineer sya? Sya yung Tinutukoy ng lalaki kanina? Panu nangyari yun?

"Alam mo ikaw ha, masyado kang pala-desisyon. Buhay ko ito kaya huwag kang makialam lalo pa at wala naman ako’ng naging say sa love life mo,” naiinis na pahayag ko kay Franco. Naiinis kasi ito nang malaman na gusto ko ng magkaanak. Lagpas na ako sa kalendaryo at sa takot ko na mapag-iwanan ay ito ang naisip ko na solusyon. Wala sa vocabulary ko ang pag-aasawa dahil na rin sa naging karanasan ng nanay ko at sa nakikita ko sa paligid ko kaya nawalan na ako ng interes lalo na sa mga lalaki. Maraming nanliligaw subalit lahat sa akin ay red flags. Dagdagan pa nitong kaibigan ko na walang inaayawan basta naka-palda sa paningin nito lahat ay maganda. Mabait naman ito, matalino, responsable, masipag at madiskarte subalit sadyang palikero. “Ako ha, concern lang ako sa iyo. Huwag sanang masamain. Mamaya sa kagustuhan mo ay mapahamak ka pa.” Patuloy na litanya ni Franco sa akin. “Kaya nga bago pa mangyari iyon ay uunahan ko na. Hindi ako mai-inlove, hindi ako magiging martir at lalong hindi ko hahayaan na masaktan lang ako ng kagaya mo. Kaya nga anak lang ang gusto ko at iyon na ang pupuno sa pangarap ko. Hindi ako mag-aasawa at sakit lang iyan sa ulo,” masungit na sagot ko. “Ganun ba? Bakit ka pa maghahanap sa malayo at hindi mo kilala kung mayroon naman sa harapan mo? Ako na lang kaya, ano? Makakasiguro ka pa na galing sa magandang lahi at pamilya ang magiging anak mo,” tugon ni Franco. Napamaang ako sa naging sagot n’ya. Pwede kaya o baka magiging mitsa lang ito ng bagong kalbaryo sa buhay namin? Mas makapagpapatibay o makakasira kaya ito sa aming pagkakaibigan? Subalit hindi ko maiwasan kiligin at makadama ng challenge na baka ako lang pala ang makapagpapatino kay Franco.