Sign Bl

When my son was born, I noticed a small, round birthmark on his arm. But the weird thing? By the time I opened my eyes again after giving birth, it was gone. I figured maybe I'd imagined it. That is, until the baby shower. My brother-in-law's son, born the same day as mine, had the exact same birthmark. Clear as day. That's when it hit me. I didn't say a word, though. Not then. I waited. Eighteen years later, at my son's college acceptance party, my brother-in-law stood up and dropped the truth bomb: the "amazing" kid I'd raised was theirs. I just smiled and invited him and his wife to take their "rightful" seats at the table.

I was the sole front desk clerk at a haunted hotel. Welcoming players, checking in on the bosses’ quarters, and slacking off a bit were all part of the job. At least, that was what I thought. It turned out my days were far from ordinary. A blood-drenched little girl in a tattered red dress kept ringing the service bell. Her eerie voice echoed, “Miss, why didn’t you come play with me?” A creepy black cat with glowing eyes wouldn’t stop meowing and rubbing against my legs. And then there was the old woman with claws like knives, cheerfully knitting me a sweater… out of players’ skin. One day, I took a day off to care for my sick mother. That was my biggest mistake. The entire game instance erupted in chaos. Bosses interrogated players, demanding to know where their precious front desk clerk had gone. “Did she abandon us? Is she never coming back?” I ran. They chased. But no matter how fast I fled, their grip on me only tightened. In the end, escape wasn’t an option.

孤独を抱える作曲科の学生・篠原響は、高校時代のトラウマから「同性しか愛せない自分は気持ち悪い」と思い込み、ひとり静かに作曲だけを続けていた。
 そんな響の前に現れたのが、声楽科に通う明るく情熱的なシンガー・藤堂晴真。
晴真は偶然耳にした響の曲に心を奪われ、「この歌を、俺に歌わせてくれ」と迫る。
人懐っこく、真っ直ぐにぶつかってくる晴真に、響は戸惑いと恐怖を覚える。
けれど同時に、誰にも触れさせなかった心を揺さぶられていく。 やがて二人は共に音楽を作り始めるが、周囲の目は厳しかった。
「普通じゃない」と陰口を叩かれ、プロデューサー・鷲尾誠司からは「売れる歌を作れ」と圧力をかけられる。


離婚したばかりの藤崎悠真は、もう二度と恋をしないと決めていた。 孤独な日々を埋めるのは仕事と味気ない日常だけ。そんな彼の前に突然現れたのは、クールで義理堅い青年・橘蓮。初対面のはずなのに「君を見つけられて幸せだ」と真っ直ぐに告げる彼に、悠真は戸惑うばかり。けれど、蓮が自分の笑顔を見るたびに照れ、真剣に向き合ってくる姿に、揺れ動く心を抑えられなくなっていく。 ──男同士の恋に未来はあるのか？　 失った愛の先に待っていたのは、“初めてのときめき”だった。

テーストテーストテーストテーストテーストテースト

とある国の名家の大富豪 祖父たちが決めた婚約者が… 男の子であったが　手違いか？ どうする？とりあえず、契約結婚式か？

僕、香川優樹は、恋人の本宮昌義さんとアウトレットモールにデートに来ていた。今日は、本宮さんの誕生日。パンケーキ屋さんで、僕は昨日買っておいたプレゼントを渡した。本宮さんはそれを気に入ってくれたようで、お返しにブレスレットを買ってもらった。 翌日、親友の渋井遼にそのことを話すと、本宮さんを紹介してほしいと言われた。本宮さんに予定の確認すると、次の日曜日なら空いているとのこと。僕、本宮さん、遼の３人でカラオケに行くことにした。 カラオケを楽しんでいる最中、遼が本宮さんに興味がわいたと言い出し――。

ภาคนี้ย้อนกลับในปัจจุบันอีกครั้ง ตัวละครอยู่ครบทุกตัว ทั้งภาค1และ2 ทุกตัวละครจะชุลมุนวุ่นรัก กว่ารักจะลงตัว

สุดท้ายเราก็รักกันไม่ได้ ถึงแม้ถ่านไฟเก่าจะลุกโซนจนมอดไหม้ ถึงเป็นเช่นนั้นเราก็ยังรักนายไม่มีวันเปลื่ยนแปลง

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย