Tae Mo

Nasa palengke ako ng may matandang babae na hindi ko kilala ang humawak sa kamay ko ng mahigpit. Agad ko na pinrotektahan ang baby bump ko, pero sinabi niya, “May naglagay ng swap spell sa iyo. Malapit na ilipat ang patay na bata sa katawan mo.” Sa tingin ko sinungaling siya, pero sinabi niya, “Bilisan mo at subukan pasukahin ang sarili mo. Dapat mo subukan isuka ang isdang kinain mo hanggang sa kaya mo.”

Architect Miles Muñoz, isang matapang, palaban at kabigha-bighaning probinsyana. Nasa kan'ya na ang lahat pero lingid sa kaalaman ng iba ay ginapangan na siya ng pagkabahala sapagkat sa edad na dalawampu't siyam ay ni minsan hindi pa niya naranasan na magkanobyo. Nais na niyang magkaanak at bumuo ng sariling pamilya ngunit paano nga ba niya iyon maisakatuparan gayong kahit ni isang manliligaw nga lang ay ni wala siya? Engineer Jeffry Shaun Villafuente, isang matagumpay at mayaman na business tycoon. Isang happy-go-lucky guy at certified playboy. "What? You are looking for a baby maker?!" tila nawala ang pagkalasing ni Jeff sa narinig. Kasalukuyan silang nag-uusap sa bar habang umiinom ng alak. "Are you that desperate? You will be looking for an anonymous man para lang maging baby maker mo?" Umiling-iling ito at diretsang nilagok ang laman ng hawak nitong baso. "Ano naman ngayon? Uso na ngayon 'yan sa mga nais magkaanak lang." "You have a point." Tumango-tango ito ngunit sandaling natigilan. Nilingon sya nito at muling nagsalita. "Why don't you just ask for my cells then? By that, you don't have to look far." Sumilay ang pilyong ngiti sa labi nito. Siya naman ang nagulat. Sandaling tinitigan niya ang mukha ni Jeffry at napaisip sa suhestiyon nito. Sinubukan niyang basahin at sukatin kung gaano ito kaseryoso sa sinabi. Hanggang sa huli ay nagkibit-balikat na lamang siya. "Sa bagay pinamimigay mo lang naman kahit kanino iyang sperm cells mo. Fine. Just give me a baby, no more no less. How's that?" Isang desisyon ang kanyang pinakawalan, pasyang kahit siya ay lihim na nangamba. Tila napatda pa ito sa agaran na pagsang-ayon niya bagama't kalakip naman nito ay ang nabanaag niyang pagkislap ng mga mata ng lalaki. "Well, that's great! Then your wish is my command!" he said with a teasing smile.

Love is something that everyone wanted.It makes someone special, loved, and happy.Sobrang sarap sa pakiramdam ng salitang LOVE, yung feeling na lagi ka daw nasa ulap kapag in love ka.But what if I told you that Hannah Kim, a 21 years old girl destined to choose either she love or someone special to her will die.Kung ikaw si Hannah, anong pipiliin mo? Love or....Die?? Love or Die Written By: Daniexxie_

Si Santana Rios ay isang mabagsik na negosyante at heredera ng dating business mogul na nabibilang sa Mort Sorority — isang samahan ng mga maimpluwensya at makapangyarihang babae sa bansa. Nais niyang mamuno sa sororidad na iyon para mapalawak ang kaniyang impluwensiya. Walang pagsidlan ang galit niya nang malamang may relasyon ang kaniyang kakompetensya sa kaniyang asawa na si Gringo Monasterio, isang bilyonaryong business tycoon na mayroong madilim na sekreto. Mas umalab ang kaniyang pagkapoot nang gusto ipa-annul ang kanilang kasal. Wala siyang magawa kung hindi ang bumalik sa Casa Monasterio para parusahan ang asawa at sinumang pinapahalagahan nito. Papayag lamang siyang magpa-annul kung papayag ito sa kaniyang kondisyon. Papayag kaya si Gringo Monasterio sa kondisyon ng asawa na nais din nitong parusahan? "Pagbabayaran mo ang ginawa mo sa aking pag-aabanduna. Sisiguraduhin konh hindi ka na makakaalis ng mansyong ito."

"Babayaran kita sa kahit magkanong halaga basta't paligayahin mo lang ako." Wala nang ibang nagawa si Karen kundi tanggapin ang alok ni Mr. Valer Ferrario nang sabihin ito sa kaniya. Ano bang magagawa niya sa sunod-sunod na negatibong nangyayari sa kaniyang buhay; na-ospital ang kaisa-isang anak, pinalayas sa tinutuluyan nilang apartment at natanggal pa sa trabaho. Kaya't kahit labag sa loob ay sumang-ayon siya sa alok ng mayamang lalaking ito. Alam niyang magagamit niya ito para magkaroon ng maraming pera. Ngunit paano kung magkaroon din siya ng pagtingin kay Mr. Ferrario? Sa lalaking pamilyado na?

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.

What if one day your ex showed his handsome face in front of your door steps? Pero kung noon, mabait at mahal na mahal siya nitong Ex niyang ‘to. Ngayon galit na galit ito sa kaniya, na halos isumpa siya nito. Kung nakakamatay nga ang pagtitig lang, baka bumulagta na siya ngayon dahil sa matalim na pagtitig nito. Pero mga mare, nawindang ang kagandahang lupa ni Janice nang sabihin nito kabit siya ng tatay nito. At kaya ito nagpakita sa kaniya ay para ilayo sa ama nito nang tuluyan, kasama na rin ang paghigantihan siya sa pang-iiwan niya rito five years ago. Tapos itong Ex na ito ay tinaguan mo ng anak, for five years. Na ngayon ang buong akala ay kapatid nito ang sarili nitong anak, dahil nga sa iniisip na kabit siya ng ama nito. Magkaayos pa kaya silang dalawa, matutuloy kaya ang naudlot na romance o forever na lang na bokya sa love life silang dalawa.

Para gumaling ang sakit ng kapatid, ibinigay niya ang sarili sa isang kakaibang lalaki. Makalipas ang isang taon, sa isang party kasama ang mga kaibigan ng kanyang bagong boyfriend, idiniin siya ng lalaki sa dingding ng banyo. Ikinawit niya ang gilid ng pantalon nito gamit ang mga daliri, "Sa kama niyan noong isang taon, 68 beses mong tinawag ang pangalan ko." Ang ilan ay nasa hindi matiis na sakit, at ang ilan ay galit na galit na humihingi ng awa. "Maling tao ang nakilala mo, hindi pa kita nakikita." Si Isabella ay tumakas sa gulat at bumalik sa kahon, ngunit hinila siya ng kanyang kasintahan sa lalaki, "Ang uri ng gamot na makapagliligtas sa iyong kapatid ay magagamit lamang ni Master Nicklaus." Ibinaba niya ang kanyang postura at malungkot na nakiusap: "Master, please." Ipinasok ni Nicklaus ang sigarilyo sa kanyang bibig, kinagat ang dulo gamit ang kanyang mga ngipin, na may malamig na mukha at isang malamig na puso, ngunit ang kanyang mga mata ay sumalo sa kanya at hinila siya pabalik sa kabaliwan ng gabing iyon. Ang abo ay pumasok sa kanyang nakalaylay na kwelyo, at si Isabella ay nanginginig sa init, ngunit hinawakan ni Nicklaus ang kanyang kamay at hinila siya palapit. "Marami akong gamot, ano gusto mong palitan?"

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

Paano ba dapat aminin sa isang kaibigan na mahal mo siya? O paano mo sasabihin na higit pa sa bilang magkaibigan ang pagtingin mo para sa kaniya? "The more you hate, the more you love." Ito ang naging motto sa buhay pag-ibig ni Aziz Dimitri Tyson, matapos niyang makilala ang babaeng kinaiinisan niya sa lahat. Ngunit hindi naman niya inaasahan na ito rin pala ang magyayanig sa tahimik niyang mundo. Sasha Edmonia, ang pangalan ng babaeng bumihag sa torpe nitong puso. Bagamat na love at first sight siya rito ay pinili na lamang niya na itago ito sa sarili at maghintay ng tamang pagkakataon upang maipagtapat ito sa kaniya. Naging kampante ito sa kaniyang sarili na hindi nalalamang marami na siyang nasasayang na oportunidad upang mas lalo pang mapalapit sa kaniya. He missed the right timing. Dahil sa kakahintay niya ng right time ay may iba ng nauna sa kaniya. Magagawa pa kaya ni Aziz Dimitri na maipagtapat sa dalaga ang tunay niyang nararamdaman? O magpapaubaya na lang ba siya para sa iba?