วันไนท์สแตนด์

ธีร์เป็นเพื่อนสนิทกับวินมานาน เขาต้องข่มซ่อนความรู้สึกเอาไว้ภายในเพียงลำพังด้วยกลัวจะเสียวินไปจากชีวิต แต่เมื่อวันหนึ่งธีร์ได้ครอบครองวินสมใจ เขาจึงทำทุกวิถึทางให้วินอยู่เคียงข้างไปตลอด "วิน นายเป็นคนของฉันแล้ว" "ไอ้ธีร์ นายมันบ้าไปแล้ว"

เพราะความผิดพลาด จึงทำให้นาง ซูจือหลิง ต้องแต่งเข้าจวนแม่ทัพ ให้แม่ทัพพิทักษ์แดนใต้ เพื่อรอวันหย่า ................................................................. "เจ้ามิคิดหรือว่า ตอนนี้บุตรของข้าอาจจะกำลังฝังอยู่ในตัวเจ้า"

“ถ้าจะทำหน้าแบบนี้ ก็ไม่ควรเสนอตัวให้กูตั้งแต่แรกสิวะ!” “ขอ ขอโทษ” “เงียบซะไวท์! แม้แต่เสียงร้องไห้ ก็อย่าให้มันเล็ดลอดออกมา” เพราะเหล้าผสมยาปลุกเซ็กส์ ที่บาร์เทนเดอร์ของผับแห่งหนึ่ง ใส่มันเพื่อหวังเคลมฉันตอนเมา ทำให้ฉันเสนอตัวให้เขา ไลน์เนอร์ เดือนสุดโหดจากคณะวิศวะ เขาเป็นคู่อริของน้องชาย ซ้ำยังเคยถูกเขาลากไปเพราะความเข้าใจผิด แต่ฉันก็ยังให้เขากินเล่น ทั้งยังรู้ผลลัพธ์ของความสัมพันธ์นี้ดีเขามี ‘คนของเขา’ อยู่แล้ว หลังจากจบคืนนั้น ตั้งใจจะลบเขาออกไป แต่ …. “ฉันนึกว่าเธอจะเปลี่ยนไปจากคืนนั้น แต่ก็ยังง่ายเหมือนเดิม เป็นฉันก็ได้ เป็นพี่ชายฉันก็ดีล่ะสิ” “เลือกซะไวท์ จะเป็นของฉัน หรือของเขา” “เลือกมันสินะ! ก่อนที่จะเป็นของมัน มึงต้องเป็นของกูก่อน” “เหมือนเธอจะชอบควยของฉันนะไวท์” “อึก ไลน์! ฉัน ฉัน จะ เสร็จแล้ว อ๊า!” ความสัมพันธ์ที่ไร้สถานะ ดำเนินต่อไปพร้อมกับความยุ่งเหยิง บางครั้งเจ็บปวดจนอยากวิ่งหนี บางทีก็หอมหวานเสียจนต้องวิ่งเข้าใส่ จะจากไปก็ไม่กล้า จะอยู่ข้างๆก็หน้าด้านไม่พอ

ผู้ชายคนนี้ของฉัน อย่ายุ่งกับเขาถ้าเธอยังอยากมีชีวิตรอดกลับไป ดาริน วายุภัค

เขารักเธอ แต่เธอไม่รัก ดันกลับไปรักน้องชายของเขา..ก็คนมันเสียเซลฟ์เพราะว่าสาวไม่มอง..ทั้งที่พี่ก็ออกจะหล่อ แต่โดนน้องฟันแล้วทิ้งได้ไง

เมื่อผู้ชายที่เธอเพิ่งจะวันไนต์กับเขาเมื่อคืน! ดันเป็นศัตรูทางธุรกิจของตัวเอง

"ความพลาดพลั้ง" "One Night Stand" สำหรับ 'มิลล่า' สาวผู้อาภัพรักและ 'ซีโร่' หนุ่มหล่อเจ้าสำราญ ที่สานสัมพันธ์เพียงชั่วครั้งชั่วคราว เป็นจุดกำเนิดหนูน้อยน่ารัก อย่าง 'หนูน้อยซีเนียร์' เมื่อโลกเหวี่ยงคนทั้งคู่กลับมาเจอกันอีกครั้ง ครั้งนี้มีลูกสาวช่างพูดมาช่วยเป็นกาวใจของคนทั้งคู่ ไม่อยากได้แค่ตำแหน่งพ่อของลูก แต่ต้องการมากกว่านั้น มาลุ้นกันนะคะว่าหนูน้อยซีเนียร์จะช่วยคุณพ่อสุดหล่อทำภารกิจสำเร็จหรือไม่ แอบกระซิบว่ามีนิยายเล่มต่อ ภาคลูกให้ติดตามกันด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ

"คิดจะไปก็ไปคิดจะมาก็มา เธอเห็นโรงแรมของฉันเป็นอะไรฮะ" "โรงแรมของคุณก็ดีอยู่แล้วหนิคะ แต่ฉันคงไม่เหมาะที่จะฝึกงานที่นั่น" "ก็แล้วแต่เธอ ถ้าเธอไม่ฝึกงานที่นี่ต่อก็ได้ ปีต่อไปฉันจะไม่รับนักศึกษาจากมหา'ลัยที่เธอเรียนสักคน หึ...แม้แต่มาสมัครงานก็อย่าหวัง"

“เบื่อที่เอากับเธอเหรอ” “เลิกคิดเรื่องใต้สะดือสักวินาทีได้ไหม” “คงยาก” มาเฟียหนุ่มยกยิ้ม “เบื่อที่ใช้ชีวิตเหมือนนกน้อยในกรงทองแบบนี้” “ใครบอกฉันเป็นนกน้อย ฉันเป็นนกอินทรีต่างหาก” แค่กางปีกบินก็ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แล้ว โดยเฉพาะพราวดาว เขาสามารถกางปีกออกได้กว้างพอที่จะโอบตัวเธอไว้เพื่อใช้ปีกปกป้องเธอ แต่พราวดาวเบ้ปากก่อนจะเอนตัวไปพิงร่างหนา ซึ่งแฟรงค์ก็โอบตัวเธอไว้ “พักสายตาแป๊บหนึ่ง ก่อนที่จะไม่ได้พัก” แฟรงค์หลุดยิ้มเพราะรู้ว่าประโยคหลังหมายถึงอะไร “จนถึงเย็นของอีกวันก็เคยมาแล้ว นับประสาอะไรกับแค่คืนที่ไม่เต็มคืน” คนตัวเล็กตวัดสายตามองเจ้าของคำพูดนั้นอย่างไม่ชอบใจ “งั้นเลิกเงี่ย...สิยะ!”

ฉันส่งสายตายั่วยวนให้เขา มือฉันรูดรั้งแก่นกายสีคล้ำของเขาอย่างเชื่องช้า เขามองฉันด้วยสายตาหวานเชื่อม ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว ฉันผละมือออกจากแก่นกายแข็ง แล้วรีบชงเหล้าให้เขาใหม่ “ดื่มเป็นเพื่อนเฮียหน่อย” เขาพูดขึ้นเมื่อฉันยื่นแก้วเหล้าให้เขา ฉันอมยิ้มเพราะเข้าใจความหมายของแขกประจำคนนี้ดี ฉันนอนลงบนพื้นเย็นเฉียบเนื่องจากเขาไม่ชอบทำบนเตียงนอน ฉันอ้าขาออกกว้าง ก่อนจะใช้มือแบะกลีบกุหลาบของตัวเองออก “อ่าห์ รูแดงแจ๋เลยมะนาว” เขาพูดเสียงแหบพร่า “ดื่มเบียร์นะจ๊ะ เดี๋ยวเฮียป้อน” เขาเปิดฝาขวดเบียร์ออก ก่อนจะเทเบียร์ใส่ทั่วตัวฉัน “อยากดื่มแล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน คอขวดสีเขียวถูกยัดเข้ามาในรูสวรรค์ฉัน ฉันเกร็งไปทั้งตัวด้วยความซาบซ่าน เมื่อเขาเสียบคอขวดเข้ามาในรูสวรรค์ฉันจนสุดความยาว “อร๊ายยยย เฮียคะ” แขกคนที่สี่ในคืนนี้ของฉันยกยิ้มชอบใจ เขามองฉันด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนจะขยับคอขวดแทงรูสวรรค์ฉันเข้าๆออกๆ