เข้าใจผิด

เตยหอมเป็นแค่ผู้อาศัย ไม่ต่างจากกาฝากของครอบครัว หน้าที่ก็คือต้องทนรองมือรองเท้าให้กับเจนจิราลูกสาวของผู้มีพระคุณ และเมื่อผู้มีพระคุณต้องการให้หล่อนปลอมตัวเป็นเจ้าสาวเพื่อมอบพรหมจรรย์ให้กับเจ้าบ่าวในค่ำคืนแต่งงานแทนลูกสาวผู้สำส่อนของพวกตน หล่อนก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ หลังจากค่ำคืนอัปยศนั้นผ่านพ้นไป หล่อนก็ถูกส่งตัวไปจนไกลแสนไกล 4ปีผ่านไป... หล่อนจำใจต้องเดินทางกลับมาเมืองไทย เพื่อร่วมงานศพของเจนจิราที่ฆ่าตัวตาย และหล่อนก็ได้พบกับเขาอีกครั้ง อเล็กซิส โอคอนเนอร์ เขาคือพ่อของลูกสาว... แต่เขาจะไม่มีวันรู้ความลับนี้หรอก แม้ว่าลูกสาวจะถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะก็ตาม "เอ่อ... คุณมีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ" เขายืนอยู่หลังบานประตูไม้ที่หล่อนเพิ่งเปิดออก "ฉันเอาต่างหูมาคืนเธอน่ะ" เขายื่นต่างหูข้างที่หล่อนพยายามหามาตลอดสี่ปี แต่ก็หาไม่เจอ "ขอบคุณค่ะ" "ไม่ทราบว่าคุณเจอมันที่ไหนเหรอคะ" "บนเตียง..." น้ำเสียงของเขาแผ่วเบา แต่มันกลับทำให้สันหลังของหล่อนเย็นวาบ "ในคืนแต่งงานของฉันกับเจนจิรา เมื่อ 4ปีก่อน"

วินาทีที่คนร้ายทรมานและกำลังจะฆ่าฉัน พ่อที่เป็นหัวหน้าสายสืบและแม่ที่เป็นผู้อำนวยการแพทย์นิติเวช ก็อยู่กับหลินเสวี่ย น้องสาวของฉันซึ่งกำลังเข้าร่วมการแข่งขันพอดี เพื่อเป็นการแก้แค้นของคนร้ายซึ่งเคยถูกพ่อจับตัวไป หลังจากตัดลิ้นของฉัน เขาก็ใช้โทรศัพท์ของฉันโทรหาพ่อ แต่พ่อกลับพูดสั้น ๆ แค่คำเดียวแล้วตัดสายไป “ไม่ว่าวันนี้แกจะมีเรื่องอะไร การแข่งขันในวันนี้ของหลินเสวี่ยน้องสาวแกสำคัญที่สุด!” คนร้ายหัวเราะเยาะ “ดูเหมือนว่าฉันจะจับตัวมาผิดคนแล้ว ฉันอุตส่าห์คิดว่าพวกมันจะรักลูกในไส้มากกว่าซะอีก!” เมื่อมาถึงสถานที่เกิดเหตุ พ่อและแม่ต่างตกใจกับสภาพศพอันน่าเวทนา จึงก่นด่าต่อความเหี้ยมโหดของคนร้าย แต่พวกเขากลับดูไม่ออกว่าเจ้าของร่างศพในสภาพอันน่าเวทนานี้ คือลูกสาวแท้ ๆ ของพวกเขานั่นเอง

ศศินาและพันแสง เติบโตและผูกพันกับมาตั้งแต่เด็ก หากแต่พ่อของเธอทำผิดต่อพ่อเลี้ยงพันแสง ทำให้ศศินา จิตกูร ลูกสาวเพียงคนเดียวของไร่เดือนฉาย จำต้องตกเป็นเมียบำเรอของพ่อเลี้ยง พันแสง ชัยสงคราม พ่อเลี้ยงหนุ่มที่ยังฝังความแค้นไว้ในใจ ทำได้เพียงให้ลูกสาวของศัตรูมาเป็นเมียบำเรอจึงจะสาสม เมื่อรักพันเกี่ยวกับความแค้นที่รอการชำระ พ่อเลี้ยงจะเลือกอย่างไหนระหว่างสาวสวยแสนหวานไร้ความผิดและแค้นที่พ่อของเธอก่อไว้ …………………………………………………… “คุณต้องการอะไร พ่อเลี้ยงพันแสง” “ฉันต้องการเธอ ศศินา ฉันต้องการให้เธอมาเป็นเมียของฉัน” “มันเป็นไปไม่ได้พ่อเลี้ยง เราไม่เหมาะสมกัน ถ้าจะให้ฉันแต่งงานแล้วต้องอยู่กับคุณไปตลอด..นั่น ” “มันไม่ใช่การแต่งงานศศินา “พะ พ่อเลี้ยงหมายความว่า พ่อเลี้ยงต้องการให้ฉันไปเป็นเมียเก็บ เป็นเมียที่คอยทำหน้าที่บำเรอคุณอย่างเดียว?” “ใช่ ศศินา ฉันต้องการให้เธอมาเป็นเมียบำเรอของฉัน”

“ฟ่างชิงเยี่ยน ข้าขอพูด…เป็นครั้งสุดท้าย…เจ้าจะทำอะไร” “ข้าต้องการท่าน อย่าพูดมาก เข้าหอกันเถอะเร็วเข้า!!” ท่านอ๋องคนสุดท้ายของ 4 ยอดบุรุษหนุ่มแห่งต้าเฉินมาแล้วจ้า.... สตรีที่แต่งเข้าไป 7 คนก่อนหน้านั้น....ตายหมดแล้วน่ะสิ เขาถึงได้ขึ้นชื่อว่าเป็นอ๋องโลหิตไงล่าาา..... เรื่องราวของบุตรท่านแม่ทัพ และ ท่านอ๋องโลหิตจะดุเดือด เผ็ดมันส์ขนาดไหน ฝากติดตามด้วยนะคะ อ๋องของเราท่านนี้ ดุดัน โหดเหี้ยม ฆ่าสตรีนะคะ ( มีเหตุผลนะคะ นางไม่ได้ฆ่าเรื่อยเปื่อย) นางเอกของเรา ฟ่างชิงเยี่ยนเป็นบุตรี (ที่ไม่รัก) ของท่านแม่ทัพจ้า.... พระเอกของเราแต่งงานมาแล้ว 7 ครั้ง ( โอ้แม่เจ้า แต่อย่าตกใจไป มันมีเหตุผลและ.....ตามต่อนะ อิอิ)

ความสัมพันธ์(รัก)ระหว่างเขากับเธอ เกิดสะดุด เมื่อเขามีตัวจริงที่ไม่ใช่เธอ

ฉินอ๋องหลี่อี้ ท่านอ๋องปราบตะวันตกผู้เก่งกาจ กลับมีอีกฉายาหนึ่งที่ชาวบ้านชาวเมืองเรียกขานอย่างหวาดกลัวว่า...อ๋องอำมหิต ร่ำลือกระฉ่อนว่า ท่านอ๋องฆ่าคนราวหั่นผักฆ่าปลา อำมหิตผิดมนุษย์มนา ทำให้คุณหนูไป๋มู่ตาน ผู้เป็นคู่หมายไม่ยอมเข้าพิธีสมรสด้วย ความซวยจึงมาตกที่ 'ไป๋หยง' ญาติผู้น้องที่ถูกบังคับให้เข้าพิธีสมรสแทน ไป๋หยงรู้ตัวดีว่า ชีวิตของตนเองกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายที่อยู่ในกำมือของอ๋องอำมหิต แต่เขายังไม่อยากตาย เขายังมีห่วง... มีย่าชรา มีแม่และน้องที่ต้องดูแล เขาต้องรักษาตัวและหัวให้อยู่ครบ และไม่บุบสลายให้นานที่สุด เท่าที่จะนานได้!

"หนู พรุ่งนี้เช้าเราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกคนบนอกพร้อมกับลูบหัวเบา ๆ "ฮะ!" "เฮียพูดว่า พรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ " "ขอเหตุผลที่เฮียคิดจะทำแบบนั้นได้มั้ยคะ" หญิงสาวเงยหน้าขึ้นถาม "...เพราะเฮียมั่นใจหนูไง เฮียเลยอยากให้หนูมั่นใจเฮียด้วย" "แล้วถ้าพีชไม่มั่นใจล่ะ??..

“บูมถามจริงๆ เถอะค่ะ บูมทำอะไรให้พี่เกลียดนักหนาหรือคะถึงได้ทำกับบูมเหมือนบูมไม่มีหัวใจไร้ค่าขนาดนี้ ทำไมพี่วีไม่ปล่อยบูมไปล่ะคะถ้าเกลียดบูมนัก...” เมื่อตัดสินใจว่าจะเข้มแข็ง จะเด็ดเดี่ยวแล้วบุษกรจึงถามออกไปแม้ในใจจะอ่อนแอเหลือเกิน และกลัวว่าคำตอบจากเขาจะทำให้หัวใจเธอสลายก็ตาม “ตอนนี้ฉันยังไม่เบื่อ ยังอยากได้เธออยู่อยากได้มีคนมาสนองความใคร่อยู่เธอก็ต้องอยู่ในฐานะนางบำเรอของฉันต่อไปจนกว่าฉันจะแต่งงานกับคนที่ฉันรัก...” คำตอบจากเขาเหมือนมีดกรีดลงบนหัวใจบางๆของเธอ แม้จะทำใจไว้แล้วว่าจะต้องเจอกับคำตอบที่ไม่รื่นหูและอาจจะทำร้ายจิตใจอย่างแน่นอนแต่บุษกรก็อดที่จะยอกแสลงในอกไม่ได้ นาวีช่างเป็นดั่งพญามารที่ใจร้ายใจดำเสียเหลือเกิน

เพราะความผิดพลาดตั้งแต่รุ่นแม่ทำให้ เธอ ต้องกลายเป็นหมากในเกมการแก้แค้น และเพราะความงามที่ซุกซ่อนอยู่ในกายบางแสนมอมแมมก็ทำให้ เขา รุ่มร้อนด้วยเพลิงพิศวาสอย่างที่ไม่เคยเกิดกับหญิงสาวคนไหนมาก่อน

อัครา ชายหนุ่มผู้มีความคับแค้นใจกับปมในอดีตที่ทำให้เขาเจ็บปวด จึงเอาความเจ็บปวดนั้นมาลงกับหญิงสาวผู้ซึ่งเป็นลูกสาวของชายผู้ที่ทำร้ายแม่ของเขาจนต้องจบชีวิตลงอย่างน่าเวทนา ปลายฝน หญิงสาวผู้อาภัพที่จำต้องตกเป็นนางบำเรอของเขาอย่างไม่มีทางเลี่ยง และเธอก็เฝ้าสงสัยมาตลอดว่าเหตุใดอัครจึงได้เกลียดเธอนัก เขาทำให้เธอเจ็บปวดด้วยการกระทำและคำพูดร้ายๆ แต่เขากลับปรนเปรอเธอด้วยบทรักเร่าร้อนจนเธอแอบคิดว่าเขาอาจจะ รัก เธอบ้าง..