โหดร้าย

'เธอ' คือผู้ที่เสียพ่อแม่ไป 'เขา' คือผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงเธอมากับมือ "ไปแหกขารอฉันอยู่บนเตียงซะ...นั่นคืองานของเธอ" กะทิช็อกถึงกับอ้าปากค้าง แขนเรียวที่กอดอกอย่างเย่อหยิ่งคลายออกทันควัน

...เพียงเพราะเขากลัวว่าจะมีใครคนหนึ่งเสียใจและอยากเอาชนะใครบางคนเธอจึงตกเป็นคนที่รองรับอารมณ์ทั้งหมด...

เมื่อสิ่งที่คุณเคยได้ยินและเคยรู้จักมา "ดุ" กว่าที่คุณเคยรู้ แน่ใจแล้วนะ ว่า "มัน" ไม่ได้อยู่ในโรงเรียนของคุณ

เมื่อเธอกับเขากำลังจะรักกันและไปได้ดี แต่กลับต้องแต่งงานแทนลูกสาวเจ้านายเสียอย่างนั้น...และแล้วก็กลับกลายเป็นเขาที่เธอต้องแต่งงานด้วย แต่เขากลับมองเธอเป็นคนโกหกหลอกลวงไปเสียแล้ว ในด้านที่เธอไม่เคยเห็นจากเขาคนนี้ก็ปรากฏให้เห็นว่าเขานั้นร้ายกาจเพียงไหน

แม้ไม่อยากเป็นสมภารกินไก่วัด แต่ไก่ก็น่าฟัดเสียจนเขาอดใจไม่ไหว 'ภคิน' ไม่เคยคิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของบิดา แต่ที่ยอมไม่ได้ เพราะท่านคิดจะยกย่องแม่เล้าให้เป็นเมียออกนอกหน้า หนำซ้ำยังเอาลูกเล้ามาฝากเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเขาเสียด้วย แถมลูกเล้าแสนสวยยังกลายเป็นลูกที่แท้จริงของแม่เล้าที่คิดจะบินสูง เขาก็ยิ่งเพิ่มความชิงชังจนแทบจะขยี้เธอให้แหลกคามือ ‘ลลิล’ เมื่อเธอต้องการฝึกงาน เขาก็อนุญาต แต่จะฝึกแบบไหนนั้น เขาจะเป็นผู้กำหนดเอง เธอจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในงานที่เขามอบให้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง ‘นางบำเรอ’ คือตำแหน่งที่เหมาะสม

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! ***************************** คำโปรย "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม"

แม่กวางน้อย ที่ เผอิญ ไป หลงรัก หมาป่า จน ยอมที่ จะเอาตัวเอง เป็นเหยื่อ ล่อ ให้หมาป่า มากิน ตัวเอง แต่หารู้ไม่ ว่า ถึงแม้ กวางน้อย จะไม่มา ล่อ หมาป่า ก็ วางแผน ที่จะกินกวางน้อย อยู่ดี

“อากิระ” บุตรสาวของเสนาบดีฝ่ายบู๊ ถูกบังคับแต่งงานกับ “ขุนศึกคาเงะ” แม่ทัพผู้โหดเหี้ยมแห่งแคว้นตะวันตก เพื่อยุติสงครามกลางเมือง แต่ในคืนเข้าหอ เธอพบว่าเขาคือชายผู้ที่เคยฆ่าพ่อเธอต่อหน้าเมื่อสิบปีก่อน ระหว่างที่เธอแสร้งเป็นภรรยาผู้ซื่อสัตย์ เพื่อหาทางแก้แค้น ขุนศึกคาเงะกลับเผยด้านที่ไม่มีใครเคยเห็น ชายผู้เคยเชื่อในอุดมการณ์ แต่ถูกหักหลังจากคนที่รัก เมื่อความรักเริ่มผลิบานในสนามรบ อากิระต้องเลือกระหว่าง “หัวใจ” กับ “เลือดแค้น” และเบื้องหลังการแต่งงานนี้ มีพันธสัญญาลับจากแคว้นเหนือที่ต้องการปลุกปีศาจสงครามอีกครั้ง…

“ไหนเจ้าบอกว่าจะอาบน้ำร่วมกับข้า แล้วทำไมถึงยังไม่ยอมถอดชุดเหม็น ๆ นั่นออกอีกเล่า หรือเจ้าจะให้ข้าจัดการให้” “ไม่! ไม่ใช่ขอรับ” ข้ารีบร้องบอกหากก็มิทัน เมื่อท่านอ๋องเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนตอนนี้เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าข้าแล้วและรีบจับดึงเอาอาภรณ์ออกจากกายข้าไปอย่างรวดเร็วเกินที่ข้าจะเอ่ยปากห้ามได้ทัน “หยุด...หยุดก่อนขอรับท่านอ๋อง ข้า...ข้ายังมิได้ตอบตกลงจะอาบน้ำร่วมกับท่านในครั้งนี้นะขอรับ เรา...เราต้องแลกเปลี่ยนกันอย่างยุติธรรมสิ ท่านจะต้องสอนวรยุทธ์ให้แก่ข้าก่อน ข้าถึงจะยอมทำอย่างที่ท่านต้องการ...อาบน้ำและนวดให้กับท่าน” กล่าวออกไปแล้วข้านี้แสนจะอับอายยิ่งนัก หวังแต่ว่าจะมิมีวันนั้นนะ “นี่เจ้า! ถึงเจ้าจะทนเหม็นกลิ่นของตัวเองไปถึงจวนได้ แต่ข้ามิยอมทนหรอกนะ ข้ามิยอมขี่ม้ากับเจ้าโดยที่เจ้ายังมิอาบน้ำเปลี่ยนอาภรณ์ตัวใหม่หรอกนะ” “เปล่า...เปล่านะขอรับ ข้าแค่...” “ถึงอย่างไร เจ้าก็จะต้องเป็นอนุของข้า เพียงแค่เวลาจะช้าหรือเร็วเท่านั้น ถ้าครั้งนี้จะอาบน้ำร่วมกันก็มิแปลก

“ค่าตัววิงั้นเหรอเจ๊ สามล้านนั้นคือค่าตัววิเหรอ ไหนเจ๊บอกไม่ขายวิให้เขาไง” เธอถูกคนไว้ใจหักหลังด้วยการส่งเธอไปเป็นเด็กของเขา นอกจากจะเจ็บปวดที่หัวใจแล้ว ยังเจ็บปวดที่ร่างกาย เขาทารุณเธออย่างหนัก ให้สมกับค่าตัวที่เขาซื้อเธอไป