ข้าคือบุตรสาวสตรีหม้าย ตอน โฉมงามไร้ใจ

ข้าคือบุตรสาวสตรีหม้าย ตอน โฉมงามไร้ใจ

last updateLast Updated : 2024-11-12
By:  ไห่ถางOngoing
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
10
2 ratings. 2 reviews
30Chapters
2.6Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อเกิดใหม่อีกครั้งได้เป็นบุตรสาวสตรีหม้าย ที่ผู้คนล้วนตราหน้าว่ามันคือคำสาป และเขาคู่หมั้นที่เลื่อนการแต่งงานมานับสิบปี ซึ่งตอกย้ำว่านางคือคนที่ไม่มีใครต้องการ แล้วอย่างไรผู้ใดสนใจเรื่องไร้สาระนี่เล่า! นางมิได้เติบโตด้วยบุรุษ แต่ด้วยน้ำนมมารดา ไยต้องใส่ใจให้สิ้นเปลืองเวลาชีวิต

View More

Chapter 1

ตอนที่1. ชายแดนแคว้นฉู่-แคว้นเว่ย

 「若葉、あなたは本当に玲奈の代わりにダンマ女神となることを望むか?ダンマ女神となれば、生涯再婚は叶わず、あなたと江藤白夜の婚姻も無効となるが」

 金色の仏像が並ぶ寺院の中、住職は老いていながらも慈悲深い声で問いかけた。

 早瀬若葉(はやせ わかば)は殿内に跪き、眉間に朱砂の点を湛え、両手を合わせて心から敬虔に答えた。

 「はい、承知しております」

 どうせ江藤白夜(えとう びゃくや)が愛しているのは、自分ではない。

 彼が愛しているのは、玲奈(れいな)だ。

 それならば、彼女が二人の仲を成就させるのが一番だろう。

 「住職、もう一つお願いがございます」

 若葉は目を伏せ、それから低い声で告げた。

 「正式にダンマ女神となる前に、このことを誰にも、玲奈にも、そして白夜にも伝えないでいただきたいのです」

 住職は了承し、若葉には至親や最愛の人に別れを告げるため、たった七日間しか時間がないことを告げた。

 七日後、彼女はもはや若葉ではなく、寺のダンマ女神となるのだ。

 若葉が大殿から出ると、ふと顔を上げた先には雪のような白い影があった。

 白夜が純白の汐蔵族の僧衣を纏い、長い廊下から歩いてくる。彼の肌もまた雪のような冷たい白で、ただその瞳だけは真夜中のように深く底が見えず、かすかに幽冷な光を宿していた。

 「なぜここに?」

 若葉を見るなり、白夜はわずかに眉をひそめた。

 彼はまるで彼女に会いたくないようだった。

 彼女が婚約者であるにもかかわらず。

 心臓に突き刺すような痛みが走ったが、若葉はそれを見ないふりをして、無理に明るく笑った。

 「お参りに来たのよ」

 白夜の視線はさらに冷たくなった。明らかに彼女の言葉を信じていない。

 それも当然だ。何年もの間、彼女はまるで小さな影のように、ずっと彼について回っていた。経典には全く興味がなかったのに、彼と共通の話題を増やそうと、厚い仏典を無理に読み、汐蔵族の先生を雇って汐蔵語まで習った……。

 汐蔵語は学ぶのがとても難しかった。朝早くから夜遅くまで必死に暗記し、ようやく少し成果が出たところで、彼女は喜び勇んで仏堂に彼を訪ね、顔を赤らめて汐蔵語で告白したのだ。

 しかし、その満ち足りた喜びは、最終的に彼の冷たい一言に変わっただけだった。

 「それは信仰を冒涜する行為だ」

 その頃の彼女はまだ幼く、理解できなかった。彼を好きになることが、どうして信仰の冒涜になるのだろうと?

 後に彼女は悟った。彼は生まれながらにして仏陀の転生とされ、俗世を超越した仏子であり、諸仏の象徴なのだと。

 そして、彼女の愛は私情であり、仏子への冒涜なのだと。

 「白夜お兄さん!」

 澄んだ女性の声が、銀の鈴のように心地よく響いた。

 紅白の汐蔵族の僧衣を纏った玲奈が、廊下の反対側から走ってくる。彼女の足取りは軽やかで、まるで雀が跳ねるかのようだ。

 「白夜お兄さん!やったね!師匠が還俗を許してくれたの!」

 彼女は駆け寄り、白夜の腕の中に飛び込んだ。明るい表情には興奮が満ち溢れている。

 玲奈を見て、白夜の眼差しも和らいだ。

 「どうして?あなたはダンマ女神。あと七日で正式な儀式を控えているというのに、師匠が還俗を許すはずがない」

 「師匠が言うには、私と同郷同月同日生まれのお姉さんが、私の代わりにダンマ女神になることを望んでくれたんですって」

 玲奈は笑って答えた。

 「それに、私はまだ俗世の縁が残っていて、仏の道には向いていないから、還俗を許してくださったのよ」

 それを聞いて、白夜の穏やかだった瞳に、珍しく微かな光が宿った。

 「本当か?それはよかった」

 皆が言った。「仏子には七情六欲がなく、仏の心は平静であり、世俗の情愛が彼の心を揺るがすことはない」と。

 若葉はそれを信じていた。

 しかし今、白夜の瞳に宿る微かな光を見て、彼女は突然、自分がまるで笑い話のようだと感じた。

 彼女の愛は、仏子にとって冒涜である。

 では、仏子が煩悩に動かされたとしたら、それはどうなるというのだろう?
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

user avatar
Worada Inkhum
สนุกมากค่ะ เนื้อเครื่องกระชับ ตื่นเต้น ลุ้นทุกตอน ขอบคุณนะคะ
2025-03-12 06:51:49
0
user avatar
Qwertyulaj Wkxekmzql
อัพต่อค่ะรอนะคะ
2025-02-03 23:30:22
1
30 Chapters
ตอนที่1. ชายแดนแคว้นฉู่-แคว้นเว่ย
ชายแดนแคว้นฉู่-แคว้นเว่ย รถม้าที่วิ่งด้วยความเร็ว เสียหลักหลุดออกนอกเส้นทาง ชนเข้ากับต้นไม้จนเกิดความเสียหายเป็นอย่างมาก คนด้านในใช้มือข้างหนึ่งยันกายเอาไว้ อีกข้างกอดกระชับห่อผ้าสีทองเอาไว้แน่น “ท่านแม่ทัพ เป็นอันใดไหมขอรับ” ชายหนุ่มรีบเปิดประตูรถม้า พร้อมเอ่ยถามผู้เป็นนาย “ท่านพี่ชุน โปรดช่วยข้าสักครั้งเถิด พาเขาไป! อย่าให้ใครรู้ถึงการมีอยู่ของเขา จนกว่าจะถึงเวลาอันเหมาะสม อึก!” หญิงสาวเอ่ยร้องขอชายหนุ่ม ก่อนกล่ำกลืนเลือดที่เกือบจะพุ่งออกมา กลับลงคอไปอย่างยากลำบาก “เราจะไปด้วยกันขอรับ” เชียวอิงขยับห่อผ้าสีทองออกห่างกายเล็กน้อย ก่อนจะก้มมองยังช่วงท้องของนาง ชุนหานจงถึงกับใบหน้าถอดสี บาดแผลนี้นางปกปิดเอาไว้นานเท่าใดแล้ว “ได้โปรดท่านพี่ชุน ชีวิตของข้าหากแลกกับเขาได้ข้ายินดี” ชุนหานจงไม่อาจเอ่ยคำใดออกมาได้ ศัตรูไล่หลังมาอย่างกระชั้นชิด เวลาในการตัดสินใจย่อมมีไม่มาก มือที่แดงชานไปด้วยเลือดของศัตรู ยื่นออกไปรับห่อผ้าสีทองมาไว้ในอ้อมแขน “ท่านแม่ทัพโปรดถนอมตัวด้วย” ร่างสูงขบกรามแน่น เพื่อข่
last updateLast Updated : 2024-11-03
Read more
ตอนที่2.  ชีวิตใหม่
หยวนไป่หลิงลุกขึ้น เดินไปยังโต๊ะน้ำชา ซึ่งมีกาสุราหวานวางอยู่ หญิงสาวรินน้ำสีอำพันในลงจอก ก่อนจะยกดื่มเพื่อดับความคับแค้น ที่มันกำลังจะครอบงำนางจากความฝันเมื่อครู่ชีวิตใหม่ของนางควรจะราบเรียบ ทว่าเมื่อตอนอายุได้ห้าขวบ ความทรงจำอันคุ้นเคยได้หลังไหลเข้ามาราวสายน้ำ ทั้งสุขทุกข์ฉายชัดอยู่ในหัว เหมือนมันจะบอกแก่นางแล้วว่าถึงเวลาที่ต้องเลือกว่าจะเดินกลับไปเพื่อแก้แค้น หรือจะก้าวต่อไปในชีวิตที่สงบสุข ซึ่งอันที่จริงมันก็มิได้สงบสุขอันใด ออกจากลำบากเสียมากกว่า และนางเลือกที่จะใช้ความทรงจำนั้น สร้างอนาคตให้ตนเองกับครอบครัวต่อให้ก้าวกลับไปเพื่อทวงแค้น มันจะมีประโยชน์อันใดถ้าไร้เงินทองและอำนาจ หากจะใช้เรือนร่างเข้าแลก เพื่อการแก้แค้นมันไม่คุ้มเอาเสียเลย เพราะมันมีค่าเกินกว่าจะไปพลีให้ใคร เพียงเพื่อปีนป่ายในสิ่งที่ต้องการความแค้นยังคงมี แต่มันอยู่ที่นางจะเลือกมองมันแบบใด หากโชคชะตาต้องการให้นางทวงความเป็นธรรม มิช้ามันจะนำพานางกลับไปเอง ส่วนเรื่องลูกนั้น นางสุขใจที่เห็นเขาเติบโตอยู่ในที่ปลอดภัยใช่ว่านางไม่คิดถึงเขา แต่นางไม่อาจไปยืนตรงหน้าเขา แล้วบอกว่านี่คือแม่ได้ นางในตอนนี้คือหญิงสาววัยไล่เ
last updateLast Updated : 2024-11-03
Read more
ตอนที่3.  ความคิดของคนคร่ำครึ
หยวนไป่หลีรู้สึกว่าตนเองเป็นต้นเหตุ ที่ทำให้บุตรสาวต้องลำบากใจ เมื่อหลายปีก่อน ตอนที่กิจการของนางเริ่มไปได้ดี ในวันที่นางกำลังออกไปตรวจดูสินค้านอกเมืองพร้อมบุตรสาวทั้งสอง ได้มีสามีภรรยาคู่หนึ่งได้รับบาดเจ็บหนัก และในตอนนั้นบุตรสาวคนเล็กที่รอบรู้เรื่องสมุนไพรต่าง ๆ ได้นำมันมาให้นางช่วยชีวิตของทั้งคู่เอาไว้ได้ ใช้เวลาอยู่หลายวัน กว่าสองสามีภรรยาจะอาการดีขึ้น เมื่อทั้งคู่หายเป็นปกติ ก่อนจะจากไปได้เอ่ยขอหมั้นหมายบุตรสาวหนึ่งในสองคนของนางให้เป็นสะใภ้เอก ด้วยอารามตกใจกับคำขอของอีกฝ่าย นางตอบรับไปทั้งที่ตั้งใจจะปฏิเสธ แต่จนเวลาผ่านมาหลายปี ใต้เท้าผู้นั้นก็เงียบหายไป บุตรสาวสองคนต่างเลยวัยออกเรือนมามาก ก็ยังคงไร้วี่แววของคนที่เอ่ยขอหมั้นหมายบุตรสาวของนางทว่าหยกที่สองสามีภรรยามอบให้ เพื่อเป็นสิ่งยืนยันการหมั้น เป็นเสมือนสิ่งที่ค้ำคอนางเอาไว้ มิอาจเอ่ยปากให้บุตรสาวคนใดออกเรือนกับผู้อื่นได้จนเมื่อครึ่งเดือนก่อน นางได้รับจดหมายจากทางเมืองหลวง พร้อมการแจกแจงเรื่องการแต่งงาน และความเป็นไปของบุตรชาย เพียงอ่านถึงตำแหน่งของชายหนุ่ม นางก็รู้ได้ในทันที ว
last updateLast Updated : 2024-11-03
Read more
ตอนที่4.เมืองหลวง ณ สกุลจ้าว
เมืองหลวง ณ สกุลจ้าว ท่านมหาอำมาตย์จ้าวหยางจงนั่งใบหน้าเรียบตึง เมื่อบุตรชายคนโต ดูจะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาสั่งการ “ข้าแสร้งหูหนวกตาบอด ยอมผัดผ่อนเรื่องนี้มานานหลายปี เจ้าเป็นบุรุษมันอาจไม่เสียหายอันใด แต่คุณหนูหยวนเล่านางเป็นสตรี ไยจะต้องมานั่งรอคู่หมั้นไม่เอาไหนเยี่ยงเจ้าอยู่เช่นนี้ด้วย มันถูกต้องแล้วหรือ” “จ่ายชดเชยนางไป และท่านพ่อก็ช่วยหาสามีที่ดีให้แก่นาง เท่านี้นางก็ดีใจจนเนื้อเต้นแล้ว”แม่ทัพหนุ่มเอ่ยขึ้น อย่างไม่คิดจะแยแสต่อความรู้สึกของคู่หมั้น เพราะสตรีที่เลยวัยออกเรือน ทั้งยังมีฐานะธรรมดา เงินทองย่อมล้ำค่ากว่าสามีที่ไม่เคยมอบใจให้นางมาก่อนเลย “ชดเชยเช่นนั้นรึ! เจ้าคิดว่าชีวิตของข้ากับมารดาของเจ้า มีค่าแค่เงินไม่กี่ร้อยตำลึงเท่านั้นรึ! เจ้าเป็นถึงแม่ทัพ! ย่อมน่าจะรู้ดีว่าสิ่งใดควรสิ่งใดมิควร” แม่ทัพหนุ่มนิ่งงันไปในทันที เมื่อสิ่งที่บิดาเอ่ยมานั้น ไม่มีเรื่องใดที่ผิดเลย เขายืดเวลาในการแต่งงานออกมานานหลายปี แต่แล้ววันนี้ก็มาถึงจนได้ เมื่อบิดายื่นคำขาดเรื่องการแต่งงานที่ยืดเยื้อมานานเมื่อหลายปีก่อน ในตอนที่พ่อแม่ของ
last updateLast Updated : 2024-11-03
Read more
ตอนที่5 ความรักบังคับใจกันไม่ได้
“ใต้เท้ากล่าวชมเกินไปแล้วเจ้าค่ะ”หยวนไป่หลิงยิ้มน้อย ๆ ทำตามแบบฉบับของสตรีในหอห้อง นับว่านางลดวามเย็นชาทางสีหน้าลงหลายส่วน เพื่อมิให้ผู้ใดติฉินนินทาหรือตำหนิไปถึงมารดาได้ “เรียกท่านพ่อท่านแม่จะดีกว่า เราคือครอบครัวเดียวกันแล้วนะ” จ้าวฮูหยินเอ่ยขึ้น พร้อมเดินเข้าประคองว่าที่สะใภ้ นับว่าสามีของนางตาแหลมนัก มิว่าท่าทีหรือความงาม หยวนไป่หลิงจัดอยู่ในหญิงงามที่หาตัวจับยากเลยทีเดียวแต่ถึงอย่างไรนางก็คงต้องดูถึงความสามารถอื่น ๆ ของหญิงสาวอีกสักหน่อย เพื่อไม่ให้บุตรชายตัวดี นำมาเป็นข้ออ้างปฏิเสธการแต่งงานได้ ซึ่งจากที่นางรู้เกี่ยวกับหยวนไป่หลิงมานั้น ยากนักที่บุตรชายตัวดีของนางจะหาข้ออ้างยกเลิกการแต่งงานอย่างที่ใจหวังแม้ความรักบังคับใจกันไม่ได้ แต่สำหรับชีวิตของคนที่เกิดในสกุลขุนนาง ยากนักจะเลือกเส้นทางหัวใจได้เองทั้งหมด มิเว้นแม่แต่ผู้ครองแผ่นดินการที่สามีของนางเลือกบุตรสาวสกุลหยวนมาเป็นสะใภ้ ล้วนมีเหตุผลอื่นแอบแฝง นอกเหนือจากคำว่าบุญคุณ ชีวิตของขุนนางล้วนมีปลายดาบจ่อลำคอทั้งสิ้น ถ้าวันใดเกิดเหตุมิคาดฝันขึ้นมา สายเลือดของพวกเขาจะยังคงอยู่ แม้จะในฐานะชา
last updateLast Updated : 2024-11-03
Read more
ตอนที่6. สิ่งที่ต้องทำ
ฮูหยินสายรองทั้งสาม ต่างเบนหน้าไปทางอื่น ด้วยคำพูดนั้นของหญิงสาว แม้จะไม่เอ่ยถึงใคร แต่ความหมายนั้นยิ่งกว่าเอามีดมากรีดกลางใจ ใช่ว่าพวกนางไม่อยากมีทางเลือก แต่เพราะพวกนางนั้นมิรู้ว่าจะเอาตัวรอดอย่างไร หากต้องออกจากบ้านสามี เพื่อไปเผชิญโลกภายนอกเพียงลำพัง “พี่หญิงไป่หลิง ช่างรู้จักการพูด เพื่อให้ตนเองดูดีขึ้นมาได้มากทีเดียวนะเจ้าคะ” “สตรีที่รู้คุณค่าของตนเอง ย่อมรู้จุดยืนและเป้าหมาย จะสตรีหม้ายหรือยังอยู่ร่วมกับสามี ก็ต้องรู้จักการทำมาหากิน มิเช่นนั้นสักวันที่ไร้ปีกของคนเลี้ยงดูคุ้มภัย จะอยู่บนโลกใบนี้ลำบากเอาได้ และข้าต้องขออภัยทุกท่าน ที่มิอาจแจกแจงเรื่องของครอบครัวให้คนนอกรู้ได้ เพราะข้าเห็นว่ามันเป็นเรื่องภายใน ไม่ควรนำออกมาป่าวประกาศ และข้าไม่คิดจะเก็บเรื่องไร้สาระภายนอกเข้าบ้านเช่นกันเจ้าค่ะ” คำพูดโดยรวมที่ไม่เจาะจงว่าเป็นคำตอบ ทำให้ชูเยี่ยนถึงกับหน้าม่านไปเลยทีเดียว ส่วนจ้าวฮูหยินนั้นยิ้มไม่หุบ เมื่อว่าที่สะใภ้พูดได้ถูกใจนางนัก ด้วยตัวนางคือสะใภ้สกุลจ้าว จะเอ่ยสิ่งใดย่อมต้องคิดให้มาก “เราเข้าบ้านกันเถอะนะ” จ้าวฮูหยินพูด
last updateLast Updated : 2024-11-07
Read more
ตอนที่7. ไร้มารยาท!
“ไร้มารยาท! เจ้าเห็นไหมว่านางไร้การศึกษา ชั้นต่ำเพียงใด!”“ฮึ! นี่หรือขุนนางในราชสำนัก ข้ามิแปลกใจเลยว่าอายุปูนนี้แล้ว ตำแหน่งยังมิก้าวหน้าไปจากจุดเดิมเลย”เสียงจากด้านหน้าประตู เรียกให้ทุกสายตาหันกลับไปมองเป็นจุดเดียว ร่างสูงสง่าในชุดของกองทัพ ดวงตาที่ดุดันภายใต้หน้ากากสีเข้มเช่นเดียวกับชุด บอกชัดถึงความจริงจังในคำพูด“หยวนไป่หลินแม่ทัพเหนือ คารวะท่านมหาอำมาตย์ ฮูหยิน ข้าต้องขออภัยที่สอดแทรกการสนทนา แต่ข้ายืนรออยู่ด้านหน้าสักครู่แล้วเจ้าค่ะ”“แม่ทัพแดนเหนือ!”ทุกคนอุทานขึ้นมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ร่างสูงกว่าสตรีทั่วไปก้าวไปยืนเคียงข้างพี่สาว ที่นั่งจิบชาอย่างใจเย็น หากคนแถวนี้ไม่ใช้วาจาจาบจ้วงมารดาของนาง นางก็ไม่คิดที่จะสอดแทรกการสนทนาของผู้ใดแม้แต่น้อย“เจ้าเป็นอันใดกับนาง!”ชายชราเอ่ยถามด้วยสีหน้าแตกตื่น คำว่าแม่ทัพเหนือและเป็นสตรี มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่าตำแหน่งของอีกฝ่าย เหนือกว่าเขาหลายเท่านัก“ใต้เท้าคิดว่า....ข้าสองคนเป็นอะไรกันเล่าเจ้าคะ”มือหยาบเยี่ยงบุรุษปลดหน้ากากออกช้า ๆ ทุกสายตาต่างเบิกกว้าง เมื่อเห็นใบหน้าสีน้ำผึ้งนั้น ซึ้งมันเหมือนกับหยวนไป่หลิงไม่มีผิ
last updateLast Updated : 2024-11-07
Read more
 ตอนที่ 8. ปัญหาทางความคิด
หลังจากทุกคนจากไปแล้ว เหลือเพียงคนในครอบครัว แม่ทัพหนุ่มได้ลุกขึ้น ก่อนจะเดินไปนั่งอีกฝั่ง เพื่อจะได้เห็นสายตาของคู่แฝดอย่างชัดเจน “มิทันแต่งเข้าจวนข้า เจ้าก็กล้าที่จะหยาบคายต่อคนสกุลจ้าวเสียแล้ว” “หึ ๆ ข้าหรือหยาบคาย คนเราย่อมต้องรู้จักที่จะตอบโต้บ้าง หากสิ่งที่ถูกกระทำมันล้ำเส้นจนเกินไป ยิ่งกับคนที่มิรู้จักคำว่ามารยาท เราก็ไม่ควรที่จะทนจนเกินจำเป็น” “ข้ายังทนฟังเจ้าโต้เถียงผู้อื่นได้เลย” “นั่นเพราะไม่มีผู้ใดด่าทอมารดาของท่าน ครั้งแรกข้าเงียบ ครั้งต่อ ๆ มาข้าก็ยังนิ่งเงียบ แต่การให้โอกาสคนนั้น มิควรมากจนอีกฝ่ายมิเกรงใจเรา ถึงข้าจะเป็นเพียงหญิงบ้านนอกแล้วอย่างไร ไม่มีใครในโลกนี้ควรถูกหยามเกียรติทั้งสิ้น ต่อให้คนผู้นั้นจะเป็นเพียงคนวิปลาสหรือยาจกข้างถนนก็ตามที” “หึ ๆ เจ้าช่างมากด้วยเล่ห์มารยาเสียจริง เจ้ากลัวไปไยว่าท่านพ่อท่านแม่ของข้าจะไม่รับเจ้าเป็นสะใภ้ ในเมื่อทุกคำของข้าพวกท่านยังมิใคร่ใส่ใจ เจ้าไม่จำเป็นที่เจ้าต้องมาเสแสร้งพูดให้สวยหรูหรอก” “นั่นคือปัญหาทางความคิดของท่าน มิใช่ปัญหาที่ข้าต้องนำมาคิด
last updateLast Updated : 2024-11-07
Read more
ตอนที่9. ไม่ทำให้ผิดหวัง
“ท่านแม่อุ้มท้องเราสองคน และเลี้ยงเรามาจนโตได้ขนาดนี้ เจ้าคิดว่าท่านแม่จะอ่อนไหวกับเรื่องเพียงแค่นี้หรือ เมื่อมีหน้าที่ต้องทำก็ทำมันให้ดี สมกับเส้นทางที่เจ้าเลือก ยามที่สุดเส้นทางแล้วเหนื่อยเมื่อไหร่ บ้านเรายังคงเปิดรอเจ้ากลับมาเสมอ” สิ่งที่ผู้เป็นพี่กล่าวมันคือคำยืนยัน ว่าครอบครัวของนางจะจับมือกันฝ่าฟันต่อทุกเส้นทางที่เลือก แม่ทัพสาวคลี่ยิ้มออกมาได้ เมื่อสบเข้ากับแววตารักใคร่ของคู่แฝด “ข้าจะไม่ทำให้พวกท่านต้องผิดหวังเจ้าค่ะ” หยวนไป่หลินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น นางรู้ดีว่ามารดานั้นห่วงนางสองพี่น้องมากแค่ไหน แต่มิว่านางสองคนจะเลือกเส้นทางดำเนินชีวิตแบบใด มารดามักจะบอกเพียงว่าจะยืนอยู่ตรงนี้ พร้อมอ้าแขนรับในทุกคราที่ลูก ๆ เหน็ดเหนื่อย ในอดีตนางไม่ได้ตั้งใจที่จะก้าวเข้ากองทัพ แต่เพราะความรู้ดั้งเดิมทำให้นางอดช่วยเหลือทหารบาดเจ็บไม่ได้ ความที่ท่านแม่ทัพชราและเหล่าขุนพลเมตตา จึงคอยสอนการต่อสู้ และให้นางเป็นผู้ช่วยหมอในกองทัพ และวันที่ชีวิตเปลี่ยนแปลงได้มาถึง เมื่อท่านแม่ทัพชราตกอยู่กลางวงล้อมของศัตรู พร้อมอาการบาดเ
last updateLast Updated : 2024-11-07
Read more
ตอนที่10. มีเรื่องอันใด
หญิงสาวเอ่ยชวนสาวใช้ ก่อนจะมองเลยไปอีกด้าน ที่มีร่างสูงของคนที่อยู่ร่วมเรือนกันมาถึงสองเดือน เขาและนางราวกับคนแปลกหน้ามากกว่า ว่าที่สามีภรรยาจ้าวลู่เชียนหมุนกายเดินกลับเข้าไปภายในงาน เพราะมั่นใจว่าคู่หมั้นของเขา มิได้อยู่ภายในสวนอย่างที่คิดไว้ในทีแรก แม่ทัพหนุ่มก้าวเดินคล้ายคนละเมอ ด้วยไม่คิดว่าหญิงสาวที่เขาหลงรัก จะมีนิสัยที่แตกต่างกับเวลาอยู่ต่อหน้าผู้คนเช่นนี้“ท่านพี่ลู่เชียน”เสียงเรียกจากด้านหลัง ทำให้แม่ทัพหนุ่มตื่นจากภวังค์ เขาเดินเลยแขกมาได้อย่างไรกัน ซึ่งมันไม่ควรที่จะเกิดขึ้นเลย สำหรับคนเป็นทหารเช่นเขา“คุณหนูชู”“พี่ลู่เชียน!” หญิงสาวอุทานเบา ๆ เมื่อการเรียกขานของแม่ทัพหนุ่มเปลี่ยนไป“เจ้ามาหาข้า มีเรื่องอันใดหรือไม่”“ข้าจะมาชวนพี่ลู่เชียนไปขี่ม้าเจ้าค่ะ”“ข้าคงมิค่อยสะดวกเท่าไหร่”แม่ทัพหนุ่มปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดให้เสียเวลา เขาไม่สะดวกใจนักที่จะเข้าใกล้นาง ในเมื่อชีวิตกำเนิดมาได้ด้วยพ่อแม่ ฉะนั้นสิ่งที่ท่านทั้งสองเลือกให้ ย่อมต้องผ่านการคัดเลือกมาแล้วเป็นอย่างดี“เอ่อ...เช่นนั้นข้าพอที่จะอยู่ดื่มชากับพี่ลู่เชียนสักครู่ ได้หรือไม่เจ้าคะ”เมื่อถูกปฏิเสธอย่างสุภาพ หญิงสาวจึง
last updateLast Updated : 2024-11-07
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status