บทที่ 1213  

บทล่าสุด

• ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1920

  เมื่อเห็นการแต่งกายของชายผู้นั้น กู้หว่านเยว่ก็คาดเดาตัวตนของอีกฝ่ายได้ทันที“นี่คือ…คนของตลาดมืดหรือ?”ในเวลานี้ซูจิ่งสิงยังไม่ออกมา ฉินเซินดวงตาเป็นประกาย พลางเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจ“ฮูหยินช่างมีสายตาเฉียบคมจริง ๆ ท่านเดาไม่ผิด คนผู้นี้คือเถ้าแก่น้อยของตลาดมืดขอรับ”กู้หว่านเยว่พยักหน้า คนผู้นี้แต่งกายหรูหรา แม้จะหมดสติไปแล้ว แต่หว่างคิ้วก็เผยความเย่อหยิ่ง มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นผู้มีฐานะไม่ธรรมดา ที่แท้ก็คือเถ้าแก่น้อยของตลาดมืดนี่เอง“เขาชื่ออะไร?”“หวังฝานขอรับ”ฉินเซินอธิบาย “เถ้าแก่ของตลาดมืดสกุลหวัง มีบุตรชายหญิงอย่างละคน บุตรสาวคนโตชื่อว่าหวังเหยียน อายุยี่สิบกว่าปี เป็นคนมุ่งมั่นและแข็งแกร่ง ไม่แพ้บุรุษส่วนหวังฝานผู้นี้ เป็นคุณชายเสเพลที่ไม่เอาไหนอย่างแท้จริง คนของเราไปจับตัวเขาได้จากหอคณิกาขอรับ”กู้หว่านเยว่เหลือบมองแวบหนึ่ง พบว่าหวังฝานผู้นี้อย่างมากก็แค่อายุสิบห้าปี อายุยังน้อยขนาดนี้ก็เริ่มเที่ยวหอคณิกาแล้ว คงจะมัวเมาในสุรานารีมาตลอด ไม่ใช่คนดีอะไรอย่างแน่นอน“ในเมื่อไม่ใช่คนดีอะไร จับมาก็จับมาแล้ว ไม่เห็นมีอะไรน่าสงสาร”กู้หว่านเยว่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบ

• ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1919

  “ถูกต้อง”ซูจิ่งสิงพยักหน้า แล้วอธิบายให้กู้หว่านเยว่ฟัง“ขุมกำลังของตลาดมืดของทางใต้นั้นหยั่งรากลึก มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลใหญ่ และขุนนางผู้มีอิทธิพลต่าง ๆ ดังนั้นอิทธิพลของพวกมันในดินแดนแถบนี้จึงแข็งแกร่งอย่างยิ่ง น้อยคนนักที่จะกล้าไปยั่วยุพวกมัน”กู้หว่านเยว่รู้สึกว่าเรื่องนี้รับมือได้ยากอยู่บ้าง “มิน่าเล่า พวกมันถึงได้กล้าโอหังและเหิมเกริมถึงเพียงนี้”ซูจิ่งสิงพยักหน้า “ตลาดมืดคอยจัดหาความสำราญให้กับขุมกำลังเหล่านั้น เดิมทีก็เป็นพวกเดียวกันอยู่แล้ว”“ถ้าเช่นนั้น ครั้งนี้ท่านไปตบหน้าตลาดมืดอย่างแรง ไม่เท่ากับว่าเป็นการล่วงเกินขุมกำลังส่วนใหญ่ของทางใต้ไปแล้วหรือ?”กู้หว่านเยว่รู้สึกเป็นกังวลแทนซูจิ่งสิงเมื่อครู่นี้ตอนที่นางตามซูจิ่งสิงมายังค่ายทหาร ก็ได้สำรวจกำลังพลของกองทัพซินเยว่คร่าว ๆ แล้วหากจะรับมือกับขุมกำลังเล็ก ๆ ทั่วไปคงไม่มีปัญหา แต่หากขุมกำลังทางใต้เหล่านี้ร่วมมือกันล้อมปราบพวกเขาขึ้นมา เรื่องคงจะยุ่งยากไม่น้อย“น้องหญิงมิต้องกังวล ข้ามีแผนรับมือแล้ว”ซูจิ่งสิงขยิบตา แววตาเผยความเจ้าเล่ห์เล็กน้อย พอได้อยู่กับกู้หว่านเยว่นาน ๆ แล้ว ในหัวของเขาก็มีแผนการเล็ก ๆ

• ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1918

  จากการกระทำต่าง ๆ ของกู้หว่านเยว่หลังจากนั้น ซูจิ่งสิงก็คาดเดาได้ว่า กู้หว่านเยว่น่าจะมีความคิดที่จะรวบรวมที่ราบแห่งความโกลาหลให้เป็นหนึ่งเดียวเขาจึงตัดสินใจอยู่ที่ทางใต้เพื่อพัฒนาขุมกำลังของตน และค่อย ๆ หาโอกาสที่จะไปพบกับกู้หว่านเยว่“ดังนั้น ท่านจึงได้ก่อตั้งกองทัพซินเยว่ขึ้นมาหรือ?”ในที่สุดกู้หว่านเยว่ก็เข้าใจเจตนาของซูจิ่งสิง ในใจยิ่งรู้สึกซาบซึ้งมากขึ้น“ขอบคุณท่านพี่”ทั้งหมดนี้ก็เพื่อนาง“อันที่จริง ข้าเคยมีความคิดที่จะรวบรวมที่ราบแห่งความโกลาหลให้เป็นหนึ่งเดียวจริง ๆ ข้าได้ยินมาว่าที่นี่มีสงครามไม่หยุดหย่อน ประชาชนต้องพลัดถิ่นไร้บ้านอยู่เสมอ อาจมีสงครามเกิดขึ้นได้ทุกวัน”“ข้าจึงคิดว่า หากสามารถรวบรวมที่ราบแห่งความโกลาหลให้เป็นหนึ่งเดียวได้ ก็อาจจะสามารถยุติเรื่องราวทั้งหมดนี้ได้ ทำให้ประชาชนได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข”อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงความคิดเบื้องต้นของกู้หว่านเยว่เท่านั้นที่ราบแห่งความโกลาหลนั้นมีอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล มีขุมกำลังมากมาย นางเองก็ไม่มีความมั่นใจเต็มร้อยว่าจะสามารถรวบรวมให้เป็นหนึ่งเดียวได้สำเร็จซูจิ่งสิงเห็นถึงความไม่แน่ใจของกู้หว่านเยว่ จึงจับ

• ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1917

  กู้หว่านเยว่เบิกตากว้าง “เพราะเหตุใด หรือว่าที่ต้าฉีเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”นางคิดว่า หากไม่ใช่เพราะที่ต้าฉีเกิดเหตุไม่คาดฝันอะไรขึ้น ซูจิ่งสิงก็ไม่น่าจะเปลี่ยนแปลงแผนการเดิมของพวกเขาเมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไร้เดียงสาและความสงสัยของกู้หว่านเยว่ ซูจิ่งสิงก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างจนใจเหตุผลที่เขามายังที่ราบแห่งความโกลาหลก่อนกำหนด จะเป็นเพราะอะไรได้อีกเล่า? ก็ย่อมเป็นเพราะคิดถึงนางมากเกินไป ทั้งยังเป็นห่วงนางอีกด้วยตั้งแต่นางจากไป เขาก็ไม่เคยนอนหลับสบายเลย เขาจึงทุ่มเทตัวเองให้กับราชกิจทั้งหมด เพื่อลดเวลาที่จะต้องคิดถึงนางลงแต่ยิ่งพยายามกดความคิดถึงไว้มากเท่าไร มันก็ยิ่งปะทุรุนแรงมากขึ้นเท่านั้นในที่สุด หลังจากที่สถานการณ์ในต้าฉีมั่นคงอย่างสมบูรณ์แล้ว ซูจิ่งสิงก็ทนรอให้ครบกำหนดหนึ่งปีไม่ไหว จึงมาหานางก่อนกำหนด“ต้าฉีปกติดี จ้านจ้านก็สบายดีมาก”ซูจิ่งสิงกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเขามองลึกเข้าไปในดวงตาของกู้หว่านเยว่อย่างอ่อนโยน เสียงทุ้มของเขานุ่มนวลราวกับสายน้ำ“เป็นข้าที่คิดถึงเจ้า ทนรอที่จะได้พบเจ้าไม่ไหว”“ท่านพี่ ท่าน...”แก้มของนางแดง “พรึ่บ” ขึ้นมาในทันที ใบหน้าของก

• ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1916

  ถึงแม้ข้างกายข้าจะไม่ขาดคน แต่ในเมื่อองค์หญิงน้อยเป็นผู้แนะนำ เช่นนั้นก็รับไว้ ให้เขาอยู่ทำงานกับข้าก็แล้วกันถูซื่อดีใจจนเนื้อเต้น “ขอบคุณท่านแม่ทัพ ขอบคุณองค์หญิงน้อย”ฮั่วหยุนกล่าว “เจ้าตามข้ามา”ถูซื่อพยักหน้า รีบเดินตามหลังอีกฝ่าย และจากไปพร้อมกันเมื่อเห็นฮั่วหยุนพาชาวบ้านเหล่านั้นจากไป กู้หว่านเยว่ก็มองไปยังซูจิ่งสิง “ท่านพี่ ตอนนี้พวกเราจะไปที่ไหนกัน?”“ข้ามีค่ายทหารอยู่ใกล้ ๆ พวกเราไปพักผ่อนที่นั่นกันก่อน”ซูจิ่งสิงกล่าวพลางหันไปสั่งการผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่เบื้องหลัง ให้นำคบเพลิงมาจุดไฟเผาอุโมงค์เหมือง“ไปกัน”เมื่อเห็นเปลวไฟลุกโชนอยู่ด้านหลัง ซูจิ่งสิงก็ยื่นมือให้กู้หว่านเยว่ โอบนางขึ้นบนหลังม้าแล้วทะยานจากไปอย่างรวดเร็ว“นี่ พวกท่านรอข้าด้วยสิ” หนานโย่วตะโกนไล่หลัง รีบปีนขึ้นม้าอย่างทุลักทุเล จากนั้นตามพวกเขาไปทั้งสองคนขี่ม้าเร็วสีเงินขาวตัวเดียวกัน กู้หว่านเยว่ไม่เคยรู้สึกผ่อนคลายทั้งกายและใจเช่นนี้มาก่อน นางเอนกายพิงอกของซูจิ่งสิงอย่างเกียจคร้าน หรี่ตามองไปข้างหน้า สัมผัสถึงเสียงหัวใจที่เต้นอยู่ด้านหลังนางหันกลับมายิ้มอย่างสดใส ประกอบกับชายหนุ่มผู้เย็นชาและ

• ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1915

  อย่างไรเสีย เขามายังที่ราบแห่งความโกลาหลก็เพื่อกู้หว่านเยว่ ย่อมไม่ทำร้ายสหายของนางอย่างแน่นอน“เก็บอาวุธทั้งหมดขึ้นมา”ซูจิ่งสิงออกคำสั่ง ทหารที่อยู่เบื้องหลังก็รีบเก็บธนูในมือ และถอยกลับไปอย่างพร้อมเพรียงกันหนานโย่วกลืนน้ำลาย รีบมายืนอยู่ข้างกายกู้หว่านเยว่เมื่อเห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรของซูจิ่งสิง เขาก็หัวเราะฮ่า ๆ พลางเอ่ยขึ้น “ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม สมกับที่เป็นหัวหน้าของกองทัพซินเยว่ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นจริง ๆ ”ซูจิ่งสิงละสายตากลับ “องค์ชายรองเกรงใจเกินไปแล้ว”เขามองไปยังกู้หว่านเยว่ “น้องหญิง เรื่องวุ่นวายใหญ่โตเพียงนี้ ตลาดมืดจะต้องเคลื่อนไหวอย่างแน่นอนที่นี่ไม่ควรอยู่นาน พวกเรารีบไปจากที่นี่กันก่อนเถิด”กู้หว่านเยว่พยักหน้า “หนานโย่ว ท่านจะกลับไปก่อนพร้อมกับแม่ทัพฮั่ว หรือว่าจะไปกับข้า?”จุดประสงค์หลักของพวกเขาในครั้งนี้คือการช่วยชาวบ้านที่ถูกหลอกมา ตอนนี้ชาวบ้านได้รับการช่วยเหลือแล้ว ภารกิจก็ลุล่วง ถึงเวลากลับไปรายงานแล้วฮั่วหยุนวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว “องค์ชายรอง ขุมกำลังทางใต้นั้นเป็นแหล่งรวมคนสารพัดประเภท ไม่ใช่สถานที่ที่ควรจะอยู่นาน พวกเรารีบกลับกันเถิดพ่ะย่ะค่