/ โรแมนติก / ดอกไม้ป่าของรามัญ / ตอนที่ 7 ดีใจที่พ่อจะมาหา

공유

ตอนที่ 7 ดีใจที่พ่อจะมาหา

last update 최신 업데이트: 2025-06-17 20:59:33

 

หลังจากคุยกับคุณนครินทร์แล้วรามัญก็ขับรถมาทานอาหารก่อนจะกลับมาอยู่คอนโดมิเนียมอีกครั้ง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและไลน์หาริณเรณูเพราะคิดว่าเด็กสาวน่าจะกำลังรอความคืบหน้าจากตนเองอยู่

“วันนี้อาไปเจอพ่อของริณแล้วนะ” รามัญพิมพ์ข้อความแรกส่งไปแล้วยังไม่ทันได้พิมพ์ข้อความที่สองอีกฝ่ายก็พิมพ์กลับมาก่อน

“หนูขอโทรหาได้ไหมคะ” ริณเรณูใจร้อนจนรอให้เขาพิมพ์ตอบกลับไม่ไหวและเธอก็คิดว่าการโทรศัพท์คุยน่าจะรู้เรื่องมากกว่า

ชายหนุ่มไม่ได้พิมพ์ตอบกลับข้อความแต่เขาเป็นคนกดโทรศัพท์ไปหาเด็กสาวก่อนที่ฝ่ายนั้นจะโทรมาเพราะเขากลัวว่าเธอจะเปลืองเงินค่าโทรศัพท์

“สวัสดีค่ะอาราม พ่อหนูว่ายังไงบ้างเขาจะมาเยี่ยมแม่ไหมแล้วเขาจะมาเมื่อไหร่คะ” เด็กสาวถามรัวเร็วด้วยความตื่นเต้น

“ใจเย็นสิ หนูถามแต่ว่าพ่อจะไปเยี่ยมแม่ไหม แล้วหนูไม่อยากรู้เหรอว่าพ่อเขาเชื่อว่าหนูเป็นลูกหรือเปล่า”

“หนูไม่สนใจเรื่องนั้นหรอกค่ะอาราม หนูสนใจแค่ว่าพ่อเขาจะมาเยี่ยมแม่ของหนูหรือเปล่า” รามัญฟังจากน้ำเสียงที่ถามมาก็พอจะเดาได้ว่าเด็กสาวไม่ได้รู้สึกผูกพันหรืออยากจะมีพ่อสิ่งที่เธอต้องการก็คือให้พ่อกับแม่ได้เจอกันแค่นั้น

“คุณใหญ่บอกว่าจะไปเยี่ยม”

“คุณใหญ่นี่พ่อของหนูใช่ไหมคะ”

“จากนี้อาจจะเรียกเขาว่าคุณใหญ่ก็แล้วกันนะ”

“แล้วเขาจะมาเมื่อไหร่คะ”

“เรื่องเวลาอายังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่เขาก็รับปากอาแล้ว”

“หนูไม่อยากรู้เหรอว่า ตอนที่เขารู้ว่าหนูเป็นลูกและไปตามหาเขาที่บริษัทเขารู้สึกยังไง”

“เขาเชื่อหรือเปล่าคะว่าหนูเป็นลูกของเขา”

“เชื่อสิพออาบอกชื่อของหนู เขาก็รู้เลยว่าหนูคือลูกของเขาแต่เขาก็บอกนะว่าไม่เคยรู้มาก่อนว่าแม่ของหนูท้อง”

“เรื่องนั้นช่างมันเถอะค่ะ เขาจะรู้หรือไม่รู้หนูก็ไม่ได้สนใจและไม่ได้อยากให้เขามารับผิดชอบอะไรหนูขอแค่พ่อมาเยี่ยมแม่แค่นั้นเอง”

“ตอนนี้แม่ของหนูอาการเป็นยังไงบ้างล่ะ”

“อาการของแม่ก็เรื่อยๆ ค่ะ แต่หนูรู้สึกว่าแม่จะเหนื่อยมากๆหนูแอบถามพยาบาลที่วอร์ดพยาบาลบอกว่าตอนที่หนูไปเยี่ยมแม่จะทำตัวแข็งแรงเหมือนปกติแต่เวลาหนูกลับมาแล้วแม่จะเหนื่อยและแม่จะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการนอนพักค่ะ อารามหนูไม่รู้แม่จะอยู่รอพ่อได้อีกนานแค่ไหน”

“อาก็ไม่รู้จะช่วยหนูเรื่องนี้ยังไงหรือเราจะพาแม่หนูมารักษาในกรุงเทพ ที่นี่มีหมอเก่งๆ เยอะเลยเรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องเป็นห่วงหรอกพ่อของหนูฝากอาจัดการทุกอย่างให้แล้ว”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะอาราม หมอบอกว่าอาการแม่ได้แค่ประคับประคองเท่านั้นรักษายังไงก็ไม่หายค่ะ”

“แล้วตอนนี้หนูอยู่กับแม่หรือเปล่า”

“ไม่ค่ะหนูกลับมาที่บ้านค่ะ จะไปหาแม่อีกครั้งพรุ่งนี้”

“แล้วใครเป็นคนดูแลแม่ล่ะ”

“ที่โรงพยาบาลมีพยาบาลคอยดูแลค่ะ แม่พักอยู่ห้องรวมก็เลยไม่ต้องมีคนเฝ้า”

“หนูอยากให้แม่ย้ายมาพักห้องพิเศษไหมอาจะจัดการให้”

“ไม่ค่ะ หนูเคยพูดกับแม่เรื่องนี้แล้วแม่บอกว่าพักห้องพิเศษมันเป็นการเพิ่มภาระให้กับหนูเพราะทางโรงพยาบาลมีกฎว่าต้องมีคนเฝ้าตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงค่ะ อีกอย่างการอยู่ห้องรวมแม่ก็มีเพื่อนข้างเตียงคอยพูดคุยมันทำให้แม่ไม่เหงา” ริณเรณูเคยคุยกับมารดาเรื่องนี้แล้วเราอยากให้มารดาได้พักผ่อนอย่างเต็มที่แต่มารดาก็บอกว่าถ้าต้องอยู่ในห้องแคบๆ เธอจะเหงาก็เลยต้องนอนรักษาอยู่ในห้องพักรวม

“ถ้าหนูขาดเหลือหรืออยากให้อาช่วยเหลืออะไรบอกมาได้นะหนูส่งเลขบัญชีของหนูให้เอาได้ไหม อาจะโอนค่าใช้จ่ายไปให้จากนี้ไปพ่อของหนูเขาจะขอรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง ทั้งเรื่องแม่เรื่องเรียนรวมถึงค่าใช้จ่ายทุกอย่าง”

“หนูฝากขอบคุณพ่อด้วยนะคะอาราม แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะหนูกับแม่ไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินและที่หนูไปบอกพ่อก็ไม่ได้ต้องการให้ท่านช่วยเหลือเรื่องเงินเลย หนูก็บอกอาไปแล้วนี่คะ หนูขอแค่อย่างเดียวค่ะ ขอให้พ่อมาหาแม่” เสียงพูดที่เต็มไปด้วยความคาดหวังทำให้รามัญรู้สึกเห็นใจเด็กสาวเป็นอย่างมาก เขาไม่กล้าบอกริณเรณูว่ากว่าบิดาของเธอจะปลีกตัวไปเยี่ยมมารดาของเธอได้ก็เดือนหน้า เพราะกลัวว่าถ้าบอกไปเด็กสาวจะเสียใจ

“ที่พ่อเขาจะเชื่อช่วยเหลือค่าใช้จ่ายหนูไม่ใช่เพราะเขาดูถูกว่าหนูขัดสนเรื่องเงิน แต่เขาอยากช่วยและอยากรับผิดชอบเพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยได้ทำหน้าที่พ่อเลย”

“ไม่จำเป็นหรอกค่ะอาราม แม่ของหนูทำหน้าที่นั้นแล้วค่ะ หนูไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้”

รามัญอยากจะถามเธอกลับไปเหลือเกินว่าถ้าหากมารดาของเธอไม่อยู่บนโลกนี้แล้วใครจะทำหน้าที่นั้นให้เธอ แต่เขาก็เก็บคำถามไว้ในใจเพราะคิดว่ามันคงกระทบกระเทือนจิตใจเด็กสาวเป็นอย่างมากถ้าหากถามออกไปแบบนั้น

“วันนี้อาเอาเบอร์โทรศัพท์ของหนูให้พ่อไปแล้วนะ ถ้ามีเบอร์แปลกๆ โทรมาหนูก็กดรับด้วย ถึงแม้พ่อของหนูอาจจะยังไม่ไปเยี่ยมของหนูในเร็วๆ นี้แต่เขาก็คงจะโทรไปสอบถามอาการ”

“จริงเหรอคะอาราม พ่อบอกว่าจะโทรหาหนูจริงๆ เหรอคะ” ริณเรณูถามด้วยความดีใจ

“จริงสิ”

“แต่ตอนนี้หนูไม่ได้อยู่กับแม่ ถ้าพ่อโทรมาจะทำยังไงล่ะ”

“หนูก็อัดเสียงที่หนูคุยกับพ่อสิ พอถึงเวลาที่หนูไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลหนูก็เอาเสียงนั้นให้แม่ฟัง มันอาจจะเป็นกำลังใจอย่างดีสำหรับแม่หนูก็ได้นะ”

“นั่นสิคะทำไมหนูลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยขอบคุณมากๆ นะคะ”

“ไม่เป็นไรอาเองก็อยากจะช่วยหนู”

“ถ้าไม่ได้อาช่วยหนูก็ไม่รู้ว่าจะติดต่อพ่อได้ยังไง”

“ระหว่างนี้หนูมีปัญหาหรือต้องการความช่วยเหลือให้หนูรีบติดต่ออามาทันทีเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจหรอก แล้วก็อย่าลืมที่อาบอกส่งเลขบัญชีให้เอาด้วย”

“อาคะแต่หนูไม่อยากได้เงินเลย”

“ริณอาจจะยังไม่จำเป็นต้องใช้เงินในตอนนี้ แต่เก็บไว้ก็ได้นะ เวลาผู้ใหญ่ให้ของเราก็ควรรับไว้และผู้ใหญ่ที่ว่านี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาเป็นพ่อของหนูซึ่งเขาควรต้องทำหน้าที่นี้ตั้งแต่สิบหกปีที่แล้ว มันอาจจะดูสายเกินไปที่มารับผิดชอบหนูตอนที่หนูโตแล้ว แต่พ่อของหนูเขาก็บอกว่าเขาไม่เคยรู้เลยว่าแม่ของหนูท้อง เรื่องนี้ถ้าพ่อเขาโทรไปหา หนูก็ลองถามเขาอีกทีหนึ่งนะว่าเพราะอะไร”

รามัญไม่กล้าเล่าเรื่องไม่มีคนส่งภาพถ่ายของคุณเรณูแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นให้ริณเรณูฟังเพราะคิดว่าเรื่องนี้เธอควรฟังจากปากบิดาของเธอน่าจะดีกว่า

ถ้าว่ากันตามจริงแล้วเขาก็คือคนนอกแต่ที่ช่วยแบบนี้เพราะกลัวว่าถ้าตนเองไม่ช่วยเหลือคุณนครินทร์แล้วคุณนครินทร์จะไปให้คนอื่นช่วยซึ่งเขาคิดว่ามันจะเสี่ยงเกินไป เพราะรู้ดีว่าคุณศิตาภรรยาของคุณนครินทร์นั้นเป็นคนหูตากว้างขวางมากและถ้าเธอรู้เรื่องนี้คนที่เดือดร้อนแต่ไม่ใช่แค่คุณนครินทร์แต่จะเป็นริณเรณูกับมารดาของเธอ รามัญมองว่าเด็กสาวคงรับมือกับความขี้หึงของคุณศิตาไม่ได้แน่

“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะส่งให้ หนูขอบคุณอารามมากๆ นะคะ”

“หนูมีอะไรจะถามอาอีกไหม”

“ไม่มีค่ะ”

“ถ้าหนูมีปัญหาหรืออยากให้อาช่วยอะไรหนูโทรหาอาได้ตลอดนะ อาขอวางสายก่อนหนูจะได้ไปทำธุระส่วนตัวของหนูบ้าง”

“ได้ค่ะขอบคุณนะคะอารามเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่สุดเลยค่ะ” เด็กสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะกดวางสายแล้วยิ้มเพียงแค่รู้ว่าบิดายอมรับว่าเธอเป็นลูกและจะมาหามารดาริณเรณูก็ดีใจมากๆ แล้ว

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 44 ตอนจบ

    ระยะเวลาที่คบกันนานถึงสามปีทำให้ริณเรณูและรามัญเรียนรู้กันมากขึ้นครอบครัวของหญิงสาวยอมรับชายหนุ่มเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครัวด้วยความเต็มใจแล้ววันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงงานแต่งงานของทั้งสองถูกจัดขึ้นที่บ้านของคุณย่านารีโดยช่วงเช้าเป็นพิธีตักบาตรและพิธีหมั้นส่วนตอนเย็นก็มีการฉลองมงคลสมรสที่โรงแรมหรูเมื่อพิธีการและงานเลี้ยงจบลงตอนนี้คู่บ่าวก็อยู่กันตามลำพังในห้องของโรงแรม“วันนี้หนูริณของอาสวยที่สุดเลยนะครับ” รามัญมองเจ้าสาวที่สวมชุดแต่งงานสีขาวด้วยความภูมิใจ“แล้ววันอื่นหนูไม่สวยเหรอคะอาราม” หญิงสาวพูดแล้วคล้องแขนไปบนลำคอของเขาแล้วส่งสายตาอ้อนเหมือนที่ชอบทำเป็นประจำ“หนูริณของอาสวยทุกวันนั่นแหละแต่ที่อาบอกว่าวันนี้สวยที่สุดก็คงจะเป็นชุดเจ้าสาวที่หนูใส่อยู่”“อารามของหนูก็หล่อที่สุดเหมือนกันค่ะ ยิ่งใส่ชุดเจ้าบ่าวแบบนี้ก็หล่อมาก เพื่อนของหนูชมกันใหญ่เลยว่าอารามหล่อ”“แล้วพวกเขาว่าอะไรไหมที่หนูริณแต่งงานกับคนอายุมากกว่าแบบอา”“ไม่เลยพวกเขาดูไม่ออกด้วยซ้ำว่าอารามอายุเท่าไหร่อารามของหนูดูเป็นวัยรุ่นอยู่เลยค่ะ”“หนูริณช่างพูดแบบนี้มันทำให้หัวใจคนแก่อย่างอาเต้นแรงทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้หนูเล่นเลยนะ

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 43 ขอแค่เป็นคนดี

    “เจ็บแผลมากไหมคะคุณย่า” ริณเรณูถามคุณย่านารีหลังจากที่ทุกคนออกไปจากห้องพักผู้ป่วยแล้ว“ตอนนี้ไม่เจ็บเท่าไหร่จ้ะ น่าจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาชา”“ถ้าคุณย่าเจ็บแผลหรือปวดแผลต้องรีบบอกหนูนะคะหนูจะได้กดออดเรียกพยาบาลให้เข้ามาดู”“จ้ะลูก หนูริณเพิ่งกลับจากคอนโดยังไม่ได้เอาของเก็บก็ต้องมานอนเฝ้าย่าที่โรงพยาบาลแล้ว เหนื่อยไหมลูก”“ไม่เหนื่อยเลยค่ะ หนูเต็มใจจะอยู่เฝ้าคุณย่า คุณย่าคะเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้มันเป็นความจริงใช่ไหม”“ใช่จ้ะมันเป็นความจริงทั้งหมดที่ย่าก็เพิ่งรู้มาได้ไม่นาน หนูโกรธไหมที่คุณศิตาเขาทำแบบนั้นจนทำให้หนูกลายเป็นเด็กกำพร้าพ่อ”“หนูยอมรับนะคะว่าโกรธมากเลยค่ะแต่หนูก็คิดว่ามันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วล่ะค่ะคุณย่า ถึงแต่ก่อนหนูกับแม่จะถูกทอดทิ้งเพราะความเข้าใจผิดแต่ตอนนี้แต่ตอนที่หนูไม่เหลือใครคุณพ่อกับคุณย่าก็รับหนูมาอยู่ด้วยมันทำให้ หนูรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากอย่างน้อยก็ยังมีครอบครัวหนู”“เป็นคนจิตใจดีมากเลยนะลูกย่าก็นึกเสียดายถ้าหากแม่ของหนูได้มาเป็นสะใภ้คงย่ามันคงดีมากๆ”“หนูคิดว่าตอนนี้แม่กำลังมองดูอยู่ข้างบนและคงมีความสุขมากที่รู้ว่าเรื่องทุกอย่างในอดีตมันเกิดจากความการเข้าใจผิด

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 42 ความจริงที่เจ็บปวด

    คุณย่านารีนั่งพิงหัวเตียงอยู่ในห้องพักวีไอพีของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งบนศีรษะมีผ้าพันแผลสีขาวขนาดเกือบสามนิ้วติดอยู่ขณะที่รอบเตียงรายล้อมไปด้วยลูกหลานครบทุกคนสีหน้าของผู้สูงไว้ดูเครียดถึงแม้คุณหมอจะแจ้งว่าศีรษะมีเพียงแค่บาดแผลและไม่ได้มีอาการอะไรอื่นแต่ความเครียดของเธอก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลยเพราะตอนนี้เธอกำลังเป็นกังวลและเป็นห่วงหลานสาวที่เพิ่งรับมาอยู่ด้วยเพียงหนึ่งปีอย่างริณเรณูเป็นอย่างมาก“คุณย่าคะริต้าขอโทษนะคะ ริต้าไม่ได้ตั้งใจทำร้ายคุณย่าเลยแต่คุณย่ามาพูดแบบนั้นกับริต้าเองริต้าก็เลยโมโหและดึงแขนคุณย่าแรงไปหน่อยค่ะ” รวิตายกมือไว้คุณย่านารีแต่ท่าทางของเธอก็เหมือนไม่สำนึกผิดอะไรเลย“ริต้าพ่อว่าหนูไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะ ยิ่งพูดมันก็จะยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลง” คุณนครินทร์ดุลูกสาวหญิงสาวหันมามองผู้เป็นบิดาด้วยสีหน้าไม่พอใจเพราะน้อยครั้งมากที่เธอจะถูกบิดาดุและครั้งนี้ก็ไม่ใช่เป็นการดุตามลำพังแต่เธอถูกดุต่อหน้าทุกคนในครอบครัว“ก็มันจริงนี่คะคุณพ่อ จู่ๆ คุณย่าก็มาพูดเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ริต้าจะไม่ใช่ลูกของคุณพ่อจะไม่ใช่หลานของคุณย่าได้ยังไง คุณย่าคงจะหลงยัยริณมากเกินไปจนมองไม่เห็นหัวริต้าแล้วล่

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 41 ความจริงที่ไม่เคยคิดอย่างจะพูด

    “นั่นสิคะคุณแม่ให้ริต้าเขาไปอยู่ใกล้ๆ มหาวิทยาลัยไหมจะได้ไม่เหนื่อยกับการเดินทางมาก” ศิตาพูดเสริมให้กับลูกสาว“แต่คอนโดแถวนั้นราคาสูงมากเลยนะ ย่าว่ามันจะสิ้นเปลืองไปเปล่าๆ อีกอย่างมหาวิทยาลัยของหนูกับที่บ้านก็ไม่ได้ไกลกันมากขนาดนั้น ถ้าเหนื่อยกับการขับรถจริงๆ ให้ลุงสนั่นคอยขับรับส่งไหม”“ไม่ค่ะคุณย่าริต้าอยากได้คอนโดริต้าไปดูมาแล้วราคาแค่เก้าล้านเองนะคะ”“ตั้งเก้าล้านย่าว่ามันแพงไปและมันไม่จำเป็นเลยนะริต้า หนูขับรถจากบ้านไปถึงมหาวิทยาลัยไม่ถึงยี่สิบนาทีเองนะ”“ไม่แพงหรอกค่ะคุณย่าซื้อให้หนูนะคะ หนูสัญญาเลยว่าจะตั้งใจเรียน” รวิตาอยากออกไปอยู่คอนโดเพราะอยากใช้ชีวิตอย่างอิสระและไม่ต้องรีบกลับบ้านเหมือนกันที่ผ่านมา“คุณย่าครับผมว่าต่อให้คุณย่าซื้อคอนโดราคายี่สิบล้านให้พี่ริต้า พี่เขาก็คงเรียนดีไม่ได้ครึ่งของพี่ริณหรอกครับ” มาวินพูดแทงใจดำของพี่สาวยังจังเขารู้ว่าที่ริต้าอยากย้ายไปอยู่คอนโดเพราะเธออยากจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนมากกว่า“นี่นายมาวินนายได้ไปเรียนต่างประเทศใช้เงินตั้งมากและได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระพี่ขอแค่คอนโดแค่นี้นายจะมาขัดทำไม” รวิตามองน้องชายด้วยสายตาขุ่นเคือง“ก็ผมสงสารคุณย่านี่คร

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 40 อาเคยผิดสัญญากับหนูไหม

    ความรู้สึกที่ตื่นมาในตอนเช้าแล้วมีคนนอนอยู่ข้างๆ มันเป็นความรู้สึกที่ริณเรณูโหยหามาตลอดหลายปี แต่ก่อนเธอกับมารดาก็นอนด้วยกันแบบนี้ จนกระทั่งมารดาป่วยและเข้าไปนอนในพยาบาล จากนั้นหญิงสาวก็นอนคนเดียวมาตลอดและพอวันนี้ได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของรามัญก็ทำให้เธอรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ริณเรณูอยากให้มันเป็นแบบนี้ทุกวันหญิงสาวพกอดเขาแน่นขึ้นแล้วซุกใบหน้ากับแผงอกของชายหนุ่มเหมือนกับลูกแมวน้อยทำให้คนที่ตื่นมานานแล้วยิ้มกับท่าทางของเธอ“ตื่นแล้วเหรอ”“ยังคะ”“คนหลับที่ไหนจะตอบได้” รามัญพูดพลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเขาไม่เคยนอนกับใครจนถึงเช้าแบบนี้เลยสักครั้ง“ก็หนูยังไม่อยากตื่น เมื่อคืนหนูไม่ได้ฝันไปใช่ไหมคะ”“ให้อาทบทวนให้ไหมว่าใช่ฝันหรือเปล่า”“ไม่ดีกว่าคะ แค่นี้หนูก็ไม่มีแรงลุกไปไหนแล้ว อารามคะอาเสียใจไหมกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน” หญิงสาวถามโดยว่าลืมคิดไปว่าคนที่น่าจะถามคำถามนี้น่าจะเป็นฝ่ายชายมากกว่า“หนูริณลืมอะไรไปหรือเปล่า อาต่างหากที่จะต้องถามเรื่องนี้กับหนู หนูเสียใจหรือเปล่า”“หนูก็บอกอาแล้วนะคะว่าหนูไม่เสียใจเลยค่ะก็หนูรักอา”“อาก็รักหนูนะ แต่เราจะทำเรื่องแบบนี้กันอีกไม่ได้”“ทำไมเหรอค

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 39 บอกมาตามตรง nc

    “หนูริณของอาหัวไวมากจูบเป็นแล้ว”“ดีมั้ยคะอาราม”“ดีที่สุดเลย”“ถ้าอารามอยากให้หนูจูบเก่งอารามต้องสอนหนูนะคะ”หญิงสาวพูดออกไปตามอารมณ์และความรู้สึกเพราะเธออยากให้เขามีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น“แน่ใจนะหนูริณว่าจะยอมเป็นของอาจริงๆ”รามัญถามหญิงสาวอีกครั้ง แม้รู้ว่าถ้าหากริณเรณูเปลี่ยนใจตนเองจะต้องจะทรมานมากแน่ไหน แต่ก็ไม่อยากจะหักหาญน้ำใจของคนที่ตัวเองรักเหมือนกัน แม้เขาจะไม่เคยบอกเธอว่าเขาเองก็รักเธอแต่คิดว่าหญิงสาวก็น่าจะเข้าใจดีเพราะถ้าหากเขาไม่รักไม่ได้รู้สึกอะไรก็คงไม่ตามดูแลเธอมาตลอดหลายปีแบบนี้“หนูไม่เสียใจค่ะอาราม” หญิงสาวยืนยันอย่างหนักแน่น“อาจะทำให้ครั้งแรกของเรามีแต่ความสุข”เขากระซิบข้างหูก่อนที่ปลายลิ้นร้อนจะลากไล้ไปตามหน้าอกอิ่มดูดดุนยอดถันกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาว รามัญตวัดปลายลิ้นรัวลงบนยอดถันสลับกับดูดเข้าปากจนแก้มตอบ เมื่อเห็นหญิงสาวแอ่นโค้งหน้าอกอิ่มเข้าหาเขาก็เข้าใจว่าเธอต้องการให้ตนเองทำแบบไหนฝ่ามือร้อนบีบขย้ำอย่างหนักหน่วง ปากร้อนก็ลากไล้สลับไปมาทั้งสองข้างจนเปียกชุ่ม มืออีกข้างลากต่ำลงมายังเอวนวดเฟ้นสะโพกกลมกลึง ปลายนิ้วจะไล้เข้าหาเนินเนื้อเบื่องล่างอีกครั้ง“อ๊ะ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status