แชร์

EP 6/2 ความหึงเป็นเหตุ

ผู้เขียน: อัญจรี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-05 13:00:51

“อย่าขยี้แรงอย่างนั้นสิ เดี๋ยวคอนแทคเลนส์บาดตาเอานะ” ว่าแล้วเอื้อมมือไปดึงนิ้วเรียวออกจากดวงตา แต่โดนเจ้าหล่อนปัดมือเขาทิ้ง

“เรื่องของฉัน อย่ายุ่ง”

“ไม่ยุ่งไม่ได้ครับ ทั้งห่วงทั้งหวง ทุกส่วนที่เป็นตะวันสำคัญกับผมนะ”

เด็กน้อยหยอดคำหวาน รวีกานต์ทำตัวไม่ถูกก็เสไปหยิบเครื่องดื่มมาจิบ ใบหน้ายังไร้รอยยิ้ม

“บอกแล้วว่าฉันไม่สนนาย ฉันรักบอสของฉัน รักมากด้วย”

“อา...เจ็บจัง” เด็กน้อยบอกอย่างเจียมตน เอามือกุมอกแล้วนิ่วหน้า

รวีกานต์ทำเมิน

“เจ็บอะไร สาวๆ นายออกจะเยอะ รวยด้วย ขับเบนซ์เชียว”

“สาวที่ไหน นั่นพี่สาว”

“คิดว่าฉันจะเชื่อหรือไง”

“จริงๆ นะ ไม่ได้คิดอะไรเลย เคารพเหมือนพี่แท้ๆ” เขาแก้ต่างพัลวัน

“คนรวยแบบนั้นเขาจะมาเอ็นดูน้องชายแบบนายเหรอ มันคนละชั้นน่า” ว่าเหมือนเยาะ

ปลายภูหน้าสลด เขาไม่ชอบเลยที่รวีกานต์พูดแบบนี้ เหมือนว่าหล่อนเห็นเงินสำคัญมากกว่าทุกสิ่ง

“คนดีๆ ก็ยังมีครับ คนที่ไม่คบใครที่ฐานะ”

“ใช่...บอสฉันไง” บอกเหมือนเย้ยอีกฝ่าย

ปลายภูหน้ามุ่ย เขาหมายถึงตัวเองต่างหาก

“มาหาผมแท้ๆ แต่คุยแต่เรื่องผู้ชายคนอื่น ผมก็น้อยใจเป็นนะ”

“แล้วทีนายล่ะ เมื่อวานยังจูบฉัน มาวันนี้...”

คนปากไวอ้าปากค้างไว้ เมื่อรู้ตัวว่าพูดอะไรแปลกๆ ออกไป หวังว่าปลายภูจะไม่สะกิดใจในสิ่งที่เธอพูดนะ

“ฮั่นแน่ะ...หึงหรือครับ”

ริมฝีปากของรวีกานต์เม้มแน่น จิกตาดุๆ ใส่เด็กน้อยผู้น่ารัก ทว่าปากกลับพูดอะไรไม่ออก

“อืม...ชักมีหวังแล้วสิ ผู้หญิงนี่จริงๆ เลย ปากไม่ตรงกับใจ”

เขาว่าเหมือนล้อ ยิ้มกว้างอย่างเป็นสุข

“พูดอะไรของนาย หึงเหิงอะไร เพ้อเจ้อ!”

ปลายภูหรี่ตามองคนที่เอาแต่แก้ต่าง

“หัวใจคนเรามีดวงเดียว แต่ใช่ว่าจะรักได้แค่คนเดียวนะครับตะวัน ถ้ามีใจเหลือๆ ก็เผื่อแผ่มาให้ผมบ้างเถอะ เด็กน้อยอย่างผมต้องการความรัก...”

เขายิ้มหวานแล้วขยับไปนั่งใกล้สาวเจ้า แต่รวีกานต์ไม่เล่นด้วย เธอลุกพรวดขึ้นทันใด

“ฉันกลับดีกว่า ค่ำมากแล้วเดี๋ยวฝนตก” บอกแล้วคว้ากระเป๋าถือกับถุงของฝากเดินจากมา จากที่กะไว้ว่าจะไปสั่งสอนเด็กน้อยให้รู้สำนึกที่บังอาจมาจูบกัน กลับกลายเป็นว่าพ่ายแพ้ต่อวาจาตัวเอง พ่ายแพ้ต่อความขี้อ้อนของเด็กน้อย ต้องแบกความอายเขินกลับบ้านอย่างหมดฟอร์ม

_______________

ค่ำนี้บรรยากาศในคฤหาสน์ศิวเศขรมาคุแปลกๆ เนื่องจากท่านวศินไม่อยู่ ไปงานเลี้ยงกับเพื่อนฝูง เวนิสาเลยต้องรับประทานมื้อค่ำกับศศินเพียงลำพัง แต่เหมือนเธอนั่งกินคนเดียวเสียมากกว่า เพราะเขาไม่ค่อยพูดจา นอกจากวานให้เธอทำข้าวกล่องให้ในวันพรุ่งนี้เพียงเท่านั้น เขาดูมีอะไรในใจ หน้าตาไม่สดใส ติดบูดบึ้งเหมือนโกรธใครมาอย่างไรอย่างนั้น

“ปลานึ่ง” เขาเอ่ยแล้วชี้ลงจานปลา

“คะ”

“เค็ม” ท้วงโดยไม่มองหน้าคนทำ

เวนิสาตักปลามาชิมคำเล็กๆ รสชาติกำลังพอดี ไม่เค็มสักนิด

“ผัดผักจืดมาก หมูทอดก็มันแผล็บ แกงส้มก็ด้วย นี่แกงส้มหรือขนมหวาน ใส่น้ำตาลอะไรนักหนา” บ่นแล้ววางช้อนกับส้อมลงอย่างไม่สบอารมณ์

เชฟมือหนึ่งหรี่ตามองอย่างค้นคว้า นี่คิดจะหาเรื่องเธอหรือ

“ปลานึ่งเค็มไป...ยกออก ผัดผักจืดใช่ไหมคะ...” ถามเขาพลางกวักมือเรียกสาวใช้ “หมูทอด มันมันไปใช่ไหม ยกๆๆ มายกไปเลยจ้า แกงส้มก็ด้วย...” บอกสาวใช้พร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจ สาวใช้มาจัดการยกกับข้าวออกไปจากโต๊ะ

ศศินได้แต่มองตามตาปริบๆ หล่อนเลื่อนถ้วยกับข้าวอย่างสุดท้ายมาวางตรงหน้าเขา

“เฮอะ! นี่ล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย”

“จุ๊ๆๆ ไม่ได้ล้อเล่นค่ะ เอาจริง เชิญค่ะ กับข้าวอย่างสุดท้ายบนโต๊ะ กินให้อร่อยนะคะ ฉันอิ่มความเยอะของพี่จนกลืนอะไรไม่ลงแล้ว” ประชดเขาแล้วยิ้มเชือดเฉือน ก่อนจะลุกจากโต๊ะอาหาร ปล่อยให้ศศินลิ้มรส น้ำปลาพริก ถ้วยนั้นเสียให้เปรม กินเสียเถอะ เรื่องมากนัก คนทำอุตส่าห์ทำแทบตาย ดันมาติโน่นตินี่ งั้นก็ไม่ต้องกิน ง่ายดี!

ความขุ่นเคืองของหนุ่มสาวยังไม่จบเพียงแค่โต๊ะอาหาร มันตามติดศศินขึ้นมาบนห้องด้วย ใบหน้าเขายังบูดบึ้งราวกับโกรธใครมาเสียชาติหนึ่ง เวนิสาอยากรู้แต่ไม่อยากเอ่ยถามให้เสียฟอร์ม เชิญเขาโกรธไปเถอะ เธอไม่เกี่ยวสักนิด

หญิงสาวหนีไปอาบน้ำอาบท่า พอเสร็จก็กลับออกมาแต่งตัว เธอสวมชุดนอนผ้านิ่มที่ตรงหัวไหล่ถึงเนินอกเป็นผ้าซีทรูเนื้อบางเบา ติดระบายดอกไม้เล็กๆ ดูน่ารักแต่แอบเซ็กซี่หน่อยๆ มันยาวคลุมต้นขาเรียว สั้นไปนิดสำหรับการนอนโดยไร้ผ้านวม

“อา...หยิบตัวนี้มาได้ยังไงเนี่ย นอนไม่ระวังละก็ได้เปิดหวอประจานตัวเองแน่ๆ” บ่นพึมพำแล้วหันรีหันขวางอยู่หน้ากระจกในห้องแต่งตัว จัดการทาครีมบำรุงผิวจนหอมฟุ้งแล้วหยิบเอาผ้าเช็ดตัวไปหย่อนลงตะกร้า ทว่ามีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในนั้น ถุงกระดาษใบหนึ่งถูกทิ้งอยู่ข้างล่างราวกับว่ามันคือขยะ

“อะไรกัน นี่มัน...ช็อกโกแลต?”

หญิงสาวเดินถือกล่องช็อกโกแลตออกมาข้างนอก ศศินนั่งเอนหลังอ่านหนังสืออยู่บนเตียงในชุดนอนแบบเสื้อกล้าม อวดแขนขาวๆ กล้ามแน่นๆ ล่อตาล่อใจชะนีขาหื่น

“พี่? นี่อะไร ฉันเจอมันในตะกร้าผ้า”

“ขยะ หาถังขยะไม่เจอเลยทิ้งไว้ในนั้น” เขาตอบเสียงห้วน

“ได้ไง นี่มันของกินชัดๆ ฮั่นแน่ะ ซื้อมาให้ฉันก็บอกมาเถอะ สาบานว่าจะไม่ล้อให้พี่เขิน”

เขาเงยหน้าขึ้นสบตาแม่สาวจอมโมเม

“ฉันเพิ่งไปซื้อของขวัญให้ตะวันน่ะ ทางร้านก็เลยให้ของแถมมา แล้วพอดี...ฉันไม่ค่อยชอบของหวาน ก็เลยทิ้ง”

เวนิสาหน้าเง้า เดินไปนั่งบนเตียงเขาแล้วแกะเอาช็อกโกแลตออกจากกล่อง

“เดี๋ยวนี้ซื้อของขวัญให้กันแล้วหรือคะ คืบหน้าไวจัง แค่เดตแรกนะเนี่ย”

คนสวยเอ่ยลอยๆ ด้วยอยากให้ศศินแก้ต่าง แต่เขาก็เฉย เวนิสาไม่รู้เลยว่าที่ศศินไม่ได้เอ่ยอะไรเพราะกลิ่นอายของเนื้อนาง กำลังโชยเข้าจมูก

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • พระจันทร์สองใจ   ตอนพิเศษ จูบนี้คือสัญญา

    ตอนพิเศษจูบนี้คือสัญญา__________ห้าปีผ่านไปไวเหมือนนิยาย หน้าร้อนปีนี้เวนิสาพาครอบครัวและเพื่อนรักมาพักผ่อนหย่อนใจที่เกาะชื่อดังทางภาคใต้ ด้วยพุงป่องๆ ของการตั้งครรภ์เข้าเดือนที่ห้าของเธอ ทำให้ศศินไม่อนุญาตให้นั่งเครื่องออกนอกประเทศ ทริปวันหยุดสุดหรรษาเลยตกลงปลงใจที่เกาะแห่งหนึ่งในไทยนี่เอง ในยามนี้ปลายภูและรวีกานต์ คงกำลังรำลึกความหลังเมื่อครั้งแต่งงานกันใหม่ๆ คงพากันเดินจูงมือดื่มด่ำคลื่นลมที่ชายทะเล ส่วนเจ๊หวานอาสาดูแลเด็กๆ ให้ ช่างเป็นทริปที่สุขีเกินจะกล่าวจริงๆ“อืม...ถอดหน่อยๆ ไม่ไหวแล้ว...”เวนิสาอ้อนพ่อของลูกอยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม ศศินในชุดที่นุ่งเพียงกางเกงขาสั้น สวมเสื้อลายดอกไม่ติดกระดุม อวดแผงอกล่ำๆ ยั่วใจศรีภรรยา เขายังพยายามบ่ายเบี่ยงด้วยว่าตอนนี้เพิ่งเที่ยงเท่านั้น“ไม่เอา เดี๋ยวชาวบ้านเห็น ไปดูลูกก่อนดีกว่านะคะคนดี” ศศินอ้อนเมีย พยายามดึงมือที่กำลังลูบไล้แผงอกเขา ขนาดท้องอยู่ยังหื่นได้ใจนะแม่ตัวแสบ“ไม่เอา พี่อ่า...เมื่อคืนน้องจูนก็งอแง น้

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/4 คำสัญญาจากพระจันทร์

    ในค่ำคืนที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกน้ำค้าง แลเห็นดวงดาราน้อยใหญ่ประปราย ณ ที่ตรงนั้นท่ามกลางหมอกหนาและดาราพร่างพราว พระจันทร์ดวงใหญ่กำลังอวดโฉมสีเหลืองนวลตาเวนิสากับกลุ่มเพื่อนนั่งสังสรรค์กันอยู่ บนระเบียงดูดาวเหนือหลังคาเรือนพัก พวกเขาปูเสื่อลงนั่ง มีผ้าห่มคนละผืน มีเครื่องดื่มวางตรงหน้าทั้งขนมขบเคี้ยวมากมาย เสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุขกระจ่างอยู่บนใบหน้าของทุกคน ตั้งแต่หัวค่ำกระทั่งค่อนคืนเมื่อเบียร์มากกว่าหนึ่งโหลถูกเทใส่กระเพาะน้อย ไม่นานหลังจากนั้นเจ๊หวานก็สลบเหมือด รวีกานต์กับปลายภูอาสาพยุงร่างหมีของเจ๊ลงไปส่งที่ห้องพัก แน่นอนว่าเพื่อนสาวของเวนิสาไม่ได้ขึ้นมาที่ระเบียงดูดาวอีก ตอนนี้จึงเหลือเพียงแม่ดาวพระศุกร์คนงามกับพ่อพระจันทร์ดวงโต“อืม...ทีนี้ก็ไม่มีก้างขวางคอแล้วเนาะ”ศศินว่าแล้วขยับไปหาเวนิสา พาร่างหล่อนนอนลง ใช้ผ้าห่มของตัวเองห่มทับทั้งสองร่างอีกชั้นหนึ่ง เขามองขึ้นไปบนฟ้า ท่ามกลางหมอกหนายังแลเห็นดาวพระศุกร์ขึ้นเคียงข้างดวงจันทร์ เขาเผยรอยยิ้มละไม“พี่ยิ้มอะไรคะ”“ฉันน่ะ...เหมือนคนโง่แ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/3 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เจ๊หวานพยักหน้าเข้าใจ หากเปรียบผู้ชายเป็นของกินได้ ก็แสดงว่าผ่าน เพราะคนเราก็ยังต้องกินเพื่อความอยู่รอด อย่างน้อยรวีกานต์ก็ไม่ต้องทนง่วงอีกต่อไป เพราะมีม็อคค่าปั่นให้ซดทั้งคืน!“แล้วหล่อนละยะแม่ดาวพระศุกร์ ผู้ชายของหล่อนเป็นยังไง”เวนิสาถอนหายใจเฮือกๆ ศศินนั่นหรือ ยังไงดีล่ะ“ก็ดี...พอมองย้อนกลับไป ก็จำได้ว่าเวลาลำบาก เขาก็คอยดูแล คอยปลอบโยน คอยให้กำลังใจ คอยเป็นเพื่อนคู่คิด แม้ว่าความเจ้าอารมณ์ของเขาจะทำให้ฉันอยากจับเขาลงทอดในกระทะก็เถอะ เขาน่ะ ปากร้ายแต่ใจดี บางครั้งการกระทำกับคำพูดก็สวนทาง เรื่องนี้ฉันต้องทำใจให้ชิน”“แล้วไงยะ ก็โอเคในเรื่องนั้น แล้วเรื่องแซ่บล่ะ แซ่บมะ” เจ๊หวานยิ้มหื่นๆวนิสาหรี่ตามอง นึกว่าเธอจะไม่กล้าตอบหรือ เธอไม่ใช่แม่แสงตะวันผู้เหนียมอายนะ“แซ่บเว่อร์ค่าเจ๊! ฮ่าๆๆๆ”“อ๊ายยย!!!”เจ๊ร้องระงมเพราะถูกใจ เหล่าคนงานและสองหนุ่มเมืองกรุงฯ หันมามองทางพวกเธอ ปลายภูโบกมือใส่รวีกานต์ ส่งยิ้มหวานให้กันอย่างข้าวใหม่ปลามันที่แรกรักน้ำต้มผักยังหวานอยู่ ส่วนศศ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/2 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เวนิสาหรี่ตามอง ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรง “มาปิดให้ไว!”“คร้าบ! ปิดเดี๋ยวนี้คร้าบ!” ศศินจำต้องเดินรอบเตียงเพื่อมาปิดโคมไฟให้แม่ของลูก เอาเถิด จัดมาเสียให้พอ ให้ต้องโดนเมิน ต้องโดนจิกหัวหรือต้องเป็นทาสก็จัดมา สักวันเมื่อเวนิสาเริ่มเบื่อ หล่อนคงกลับมาเป็นแม่ดาวพระศุกร์ผู้น่ารักของเขาเหมือนเดิมกระมัง_________พระอาทิตย์ดวงใหญ่โผล่ขึ้นทางทิศตะวันออก เหนือยอดเขา มันเริ่มโผล่ขึ้นมาทีละนิดๆ ราวกับพู่กันอันใหญ่ที่จุ่มสีส้มแดงคอยแต้มแต่งเวิ้งฟ้ารวีกานต์จ้องมันไม่วางตา หมอกน้ำค้างเหนือชายคายังคงแรงอยู่ แต่มิอาจขัดขวางความตั้งใจ รอบๆ เรือนไม้ของปลายภูโอบล้อมด้วยต้นกาแฟเขียวชอุ่ม มันกินพื้นที่ทั่วทั้งหุบเขา ไม่ต้องบอกว่ามีมูลค่าทางการตลาดมากเท่าใด เธอไม่อยากคาดคิดเพราะอาจทำให้ตัวเองจุกความสุขตาย ในที่สุดฝันของเธอก็เป็นจริงสินะ ฝันว่าสักวันจะได้กลายเป็นซิลเดอเรลล่าของเจ้าชายรูปงามความรักที่เธอมีให้ปลายภูนั้น แม้ไม่ได้ถึงขั้นคลั่งไคล้หลงใหล แต่มันคือรักซึมลึกที่เธอเองยังไม่รู้ตัว ไม่ได้หวือหวา แต่แอบผลิดอกงอกงามในจิตใจ คว

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/1 คำสัญญาจากพระจันทร์

    [21]คำสัญญาจากพระจันทร์______________ไร่กาแฟ ณ ปลายภู สัปดาห์ถัดมาเรือนไม้หลังงามผุดขึ้นท่ามกลางขุนเขาที่โอบล้อมด้วยต้นกาแฟ เส้นทางลดเลี้ยวยิ่งกว่ารถไฟเหาะตีลังกา ทำให้สองสาวเมารถมากกว่าจะได้ชื่นชมธรรมชาติ กว่าจะนั่งรถขึ้นมาถึงบนนี้ได้ ว่าที่คุณแม่ทั้งสองก็จอดรถอาเจียนไปหลายรอบ รวีกานต์ถึงกับหมดแรงนั่งซบอกพ่อเด็กน้อย ในขณะที่เวนิสานั่งหน้าบูดอยู่เบาะข้างหลังบนรถตู้คันหรู ส่วนเจ๊หวานจ้อเจรจาอยู่ด้านหน้ากับคนขับรถวัยขบเผาะหุ่นล่ำหน้าโหด ที่ถูกใจนางเสียเหลือเกิน“ใกล้ถึงแล้วครับ ตะวันไหวไหม”รวีกานต์ส่ายหน้า ปลดเข็มขัดนิรภัยออกเพื่อจะได้กอดปลายภูดีๆ เธอซุกหน้าเข้าหาอกเขาราวลูกแมวตัวน้อยที่ต้องการไออุ่นจากเจ้าของ ปลายภูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ชอบใจนักเวนิสามองเพื่อนรักกับปลายภูผ่านทางช่องว่างระหว่างเบาะนั่ง ได้แต่เบะปากใส่เพราะหมั่นไส้“นี่! แกจะอ้อนเด็กเพื่อ!?”“เรื่องของฉันน่า นั่งเงียบๆ ไปเลย คนจะสวีตกัน เนาะภูเนาะ”รวีกานต์ยิ้มหวานอย

  • พระจันทร์สองใจ   EP 20/5 ผู้หญิงยากๆ

    “แล้วเธอมาทำไม!” น้ำเสียงที่ใช้ไม่ค่อยพอใจนัก จากแค่ประหม่ามึนงง ก็เริ่มมีอารมณ์โกรธเข้ามาปะปน เวนิสากำลังป่วนประสาทเขาอีกแล้วใช่ไหม“มาทำธุรกิจ”“หือ?”คนสวยยิ้มแป้น ก่อนจะอธิบาย“เรามาทำธุรกิจกัน เพื่อความสะดวกในการใช้ชีวิต”“ยังไง”“ง่ายๆ เลย เราก็แค่ทำให้คนรอบข้างเรา เช่นพ่อแม่ พี่น้องเพื่อนฝูง เข้าใจว่าเราสองคนตกลงกันได้เรียบร้อย พี่ก็รู้นี่ ตอนนี้แม่ถามยิกๆ ว่าเมื่อไหร่ฉันจะแต่งงานกับพี่ เมื่อเช้าพ่อพี่ก็โทรมา เพื่อนฉันขู่จะคว่ำบาตรถ้าไม่คืนดีกับพี่ ฉันเลยคิดว่า เพื่อความสบายใจของคนที่รักเราทุกๆ คน ฉันควรเสียสละความไม่สะดวกน้อยนิดแล้วร่วมมือกับพี่น่ะ”“ร่วมมืออะไร ไม่เห็นเข้าใจ” ศศินชักงง“เฮ้ย...พี่นี่โง่ปะเนี่ย พูดไปตั้งเยอะไม่เข้าใจได้ยังไง”“นี่ด่าฉันเหรอ!”“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะ!” ตะคอกมาตะคอกกลับ เวนิสาไม่โกงศศินหุบปากฉับ“เอาแบบนี้แหละ พี่เข้าใจแล้วนะ บอกพ่อพี่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status