แชร์

ตอนที่สาม ลุกขึ้นสู้

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-03 15:57:04

ตอนที่สาม

ลุกขึ้นสู้

รุ่งเช้า ไข่มุกในร่างเซียงเจินจูลุกขึ้นออกมาเดินสำรวจภายในร้านชาจนทั่ว ข้าวของซึ่งโดนทุบทำลายยังกองเกลื่อนกลาดกระจัดกระจาย ร้านชาเซียงซือไม่เหลือสภาพให้เปิดทำการได้ในเร็ววันนี้แน่

            “อาจู ดีขึ้นแล้วหรือ เช่นนั้นวันนี้พวกเราไปส่งตาเฒ่าด้วยกันเถอะ” เสียงเศร้าพร้อมน้ำตารินหลั่งเป็นภาพที่สะเทือนใจหญิงสาว

            สองตายายใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันมาหลายสิบปี คงไม่คิดว่าจะมีวันที่ต้องพรากจากกันอย่างไม่ทันได้เตรียมใจ

            แม้ยายเหลียนจะไม่อยากให้หลานสาวออกไปข้างนอกแต่ด้วยเห็นว่าเป็นการส่งตาเฒ่าครั้งสุดท้าย จึงพานางไปด้วย นั่นจึงเป็นครั้งแรกของเซียงเจินจูและไข่มุกซึ่งได้ออกมาเห็นโลกภายนอก

            พิธีส่งศพของตาเซียงหม่ามีคนมาร่วมงานมากมาย ด้วยตาเฒ่ามีอัธยาศัยดีและมีน้ำใจจึงเป็นที่รักของลูกค้าและผู้คนรอบข้าง

            หญิงสาวเดินประคองร่างอ่อนแรงของยายเหลียนไปมองผู้คนที่มาร่วมงานไปอย่างประเมินสถานการณ์ เสียงพูดคุยของคนรอบข้างดังเข้ามาเป็นระยะ

            “น่าเสียดายจริงๆ ตาหม่าตายไปแบบนี้ ต่อไปพวกเราจะหาชาที่ทั้งอร่อยทั้งหอมหวานเช่นนี้ได้จากที่ใดอีก”

            “นักเลงพวกนี้ก็ช่างกระไร อยากข่มขู่ก็เพียงทำลายข้าวของ สองตายายก็หวาดกลัวแทบไม่กล้าเงยหน้าแล้ว นี่มาดักทำร้ายจนตาย เฮ้อ...น่าสงสารยายเหลียนเสียจริง เสร็จงานนี้คงหนีกลับบ้านนอกแน่”

            “พวกเขาทำร้ายตาหม่าจนตาย เหตุใดจึงไม่แจ้งทางการให้จับตัวมาลงโทษเล่า”

            “นักเลงพวกนั้นมีผู้ยิ่งใหญ่อยู่เบื้องหลัง ผู้ใดจะกล้าแกว่งเท้าไปหาเสี้ยน ข้าได้ข่าวว่าเจ้ากรมการศึกษาต้องการที่ดินตรงนั้นเพื่อเปิดสำนักศึกษา พวกเขากว้านซื้อที่โดยรอบได้หมดแล้ว เหลือแต่ร้านชาเซียงซือที่ยังดื้อแพ่งไม่ยอมขาย จึงต้องลงไม้ลงมือ”

            “สงสารก็แต่สองยายหลาน พวกเขาเป็นหญิงทั้งสองคน จะมีแรงลุกขึ้นมาต่อสู้เปิดร้านชาอันใดได้อีก สุดท้ายคงเข้าแผนของเจ้ากรมคนนั้น แล้วพวกเราก็คงอดดื่มชาดีดีกัน เฮ้อ...”

            เซียงเจินจูพยายามจดจำใบหน้าของชายผู้ซึ่งออกปากสงสารพวกนางกับชายที่รู้ว่าผู้ใดกันที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่คนนั้น

            เมื่อสบโอกาสหญิงสาวจึงกระซิบถามยายเหลียนถึงชื่อแซ่ของพวกเขาโดยอ้างว่าพวกเขาให้ซองเงินมาจึงต้องนำของไปตอบแทนในภายหลัง

            เมื่อได้เวลากลบฝั่งร่างของตาเฒ่าเซียงหม่า ไข่มุกในร่างของเซียงเจินจูจึงหันหน้าไปตั้งสติส่งวิญญาณเพื่อให้ไปสู่สุคติ

ไม่ต้องเป็นห่วงยายเหลียนและอาจูนะคะ หนูจะช่วยพวกเขาเอง เจ้ากรมการศึกษาหรือ ดีล่ะอยากดูหน้าคนโหดร้ายนักว่าหน้าตาจะเหมือนโจรใจบาปในละครสักแค่ไหน

           

          เสร็จจากพิธีของตาเซียงหม่า ยายเหลียนจึงเตรียมตัวเก็บข้าวของย้ายบ้านออกไปโดยไม่คิดจะต่อสู้ดิ้นรนอีก

            “ท่านยายเจ้าคะ ข้าไม่อยากย้ายไปที่ใด ข้าจะสู้และรักษาร้านชาเซียงซือของท่านตาให้คงอยู่ต่อไปเจ้าค่ะ” เซียงเจินจูเดินมาจูงมือยายเฒ่าให้นั่งลงพูดคุยกัน

            “อาจูเอ๊ย ตาเฒ่ายังโดนทุบตีจนตาย แล้วเจ้าจะเอาอันใดไปสู้ หากพวกนักเลงนั่นเห็นเจ้า มิแคล้วโดนฉุดคร่าไปทำมิดีมิร้ายแน่ เจ้าอย่าได้คิดให้มากเรื่องเลย รีบเก็บข้าวของเถอะ หากนักเลงพวกนั้นย้อนกลับมา ยายไม่อยากให้มีเรื่องยุ่งยากอีก”

            “วันนี้ข้าได้ยินคนในงานของท่านตาบอกว่าให้พวกเราไปแจ้งทางการกัน ท่านตาโดนทำร้ายจนตายไป ข้าไม่มีวันยอมให้เรื่องเงียบหายเป็นคลื่นกระทบฝั่งเช่นนี้”

            “คนของทางการเองใช่ว่าจะทำอันใดได้ อย่างมากก็จับพวกนักเลงไปขังไว้สักคนสองคน แต่พวกเราคงต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวน ตราบใดที่พวกเขายังอยากได้ที่ดินตรงนี้

เฮ้อ...เดิมทีพวกเขาส่งคนมาขอซื้อ แต่หว่านล้อมอย่างไรตาเฒ่าก็ไม่ยอมขาย สุดท้ายจึงต้องสังเวยชีวิต” ยายเหลียนก้มลงเช็ดน้ำตา

            “ชั่วชาติจริงๆ”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก   ตอนพิเศษห้า เชื่อมสัมพันธ์

    ตอนพิเศษห้า เชื่อมสัมพันธ์กัวจื่อหานออกเดินทางไปเมืองหลวงด้วยความอาลัยห่วงหาภรรยาสาว แต่ความก้าวหน้าของหน้าที่การงานย่อมสำคัญเช่นกัน เมื่อถึงเมืองหลวงเขาจึงตั้งหน้าตั้งตาลงชื่อเข้าสอบและก้มหน้าก้มตาทบทวนตำราอย่างคร่ำเคร่งเขาจะทำให้ซีซีน้อยของเขาได้เชิดหน้าชูตาให้ได้ ไม่ให้ผู้ใดมาดูหมิ่นนางอีกต่อไป ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจประกอบกับพื้นฐานเดิมที่มี ส่งให้กัวจื่อหานสอบผ่านจนติดหนึ่งในสามสิบคนสุดท้ายข้อสอบชุดสำคัญถูกส่งออกมาให้ผู้เข้าสอบได้ทำอย่างคร่ำเคร่ง กว่าจะเสร็จก็เกือบค่ำแล้วกัวจื่อหานไม่รั้งรออยู่ที่เมืองหลวงอีกแต่รีบสั่งให้ออกเดินทางกลับโดยทันทีหากเขามีตาด้านหลังคงได้เห็นสายตาแห่งความห่วงใยถูกส่งออกมาจากเสนาบดีกัวผู้เป็นบิดาซึ่งเฝ้าแอบดูอยู่ตั้งแต่เขาย่างเท้ามาถึง“หานหาน เจ้ากลับมาแล้ว” หลี่หยู่ซีกระโดดกอดสามีหนุ่มโดยไม่แยแสสายตาผู้อื่นด้วยความคิดถึงนางเกรงว่าเขาจะโดนจับตัวกักขังไว้อีกจนไม่ได้กลับมา ทุกคืนจึงได้แต่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาไม่อาจหลับตาลง

  • ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก   ตอนพิเศษสี่ อยู่ดีไม่ว่าดี2

    เจ้าเมืองหยางยื่นมือมารับหลักฐานจากกัวจื่อหานพลางส่ายหน้าให้กับความโง่เง่าไม่รู้ความของคนสกุลจวง ขณะจวงเห่ยกังทิ้งตัวลงก้มหน้าด้วยความละอายใจหยางหมิงเจ๋อเอื้อมมือมาหยิบหลักฐานในมือบิดาขึ้นดูจากนั้นจึงสาดสายตาดุดันใส่สองแม่ลูกสกุลจวงตอนพิเศษสี่ อยู่ดีไม่ว่าดี“นางไม่เคยระรานพวกเจ้า แทบไม่เคยพบหน้ากันด้วยซ้ำ เหตุใดร้ายกาจถึงเพียงนี้ ท่านแม่ ข้าคงไม่อาจแต่งงานกับสตรีซึ่งมีนิสัยชั่วร้ายเช่นนี้ได้” หยางหมิงเจ๋อหันไปกล่าวแก่มารดาคุณหนูจวงได้ยินว่าความฝันที่วาดไว้พังลงมาเพียงชั่วพริบตาถึงกับกรีดร้อง“ไม่นะ...พี่หมิงเจ๋อ พวกเราต้องแต่งงานกัน ข้ารอพี่มานานมาก เฝ้ารักเฝ้ารอทุกคืนวัน แต่พี่กลับมัววุ่นวายอยู่กับนังจิ้งจอกนี่ นางมีดีอันใด งามหรือก็ไม่เท่าข้า ฐานะก็ต่ำต้อย ถูกบิดาขับออกจากสกุล แถมยังเคยถูกโจรย่ำยีมาแล้ว พี่เห่ยกังก็อีกคน แทนที่จะมาช่วยข้า กลับมาวุ่นวายกับนางเช่นกัน ข้าไม่ยอม ข้าไม่ยอม กรี๊ดดดดดด” คุณหนูจวงกรีดร้องราวบ้าคลั่ง ตะโกนโหวกเหวกโวยวายคล้ายเสียสติจนจวงเห่ยกังต้องทุบนางจนสลบแล้วแบ

  • ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก   ตอนพิเศษสี่ อยู่ดีไม่ว่าดี

    ตอนพิเศษสี่อยู่ดีไม่ว่าดีหลี่หยู่ซีมองเห็นจวงเห่ยกังซึ่งนั่งอยู่ติดกันดึงแขนเสื้อคล้ายห้ามปราม“ท่านแม่ เหตุใดกล่าวเช่นนั้น ข้าแวะมาด้วยอาหารที่นี่รสชาติดีเลิศ หรือท่านแม่ไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น”“ดีเลิศหรือ ก็งั้นงั้น หากมิใช่หยางฮูหยินและหยางกงจื่อเชื้อเชิญ ข้าหรือจะยอมเหยียบเข้ามาในร้านที่มีแต่กลิ่นเหม็นเพียงนี้ ดูสิ เสื้อผ้าหน้าผมของข้าเหม็นจนต้องกลับไปชำระล้างเสียยกใหญ่” หญิงซึ่งคาดว่าเป็นมารดาของจวงเห่ยกังแสดงท่าทีรังเกียจ“หากไม่ชื่นชอบ ข้าคงต้องขอโทษ ด้วยร้านนี้ข้ามีหุ้นด้วยส่วนหนึ่ง” หยางหมิงเจ๋อลุกขึ้นมากล่าวหน้านิ่ง“มิใช่ท่านแม่ไม่ชอบหรอกเจ้าค่ะ เพียงแต่กลิ่นออกจะแรงไปสักหน่อย ความจริงอาหารต่างๆก็รสชาติดี จริงไหมเจ้าคะ ท่านแม่” หญิงสาวซึ่งนั่งถัดมารีบเอ่ยแก้ต่างให้มารดาอ้อ...คนนี้น่าจะเป็นคุณหนูจวง ว่าที่คู่หมั้นหมายของหยางหมิงเจ๋อ หน้าตางดงามชวนมองอย่างที่พี่ชายโอ้อวดเอาไว้ 

  • ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก   ตอนพิเศษสาม ผู้ใดกันแน่ที่หาเรื่อง

    ตอนพิเศษสามผู้ใดกันแน่ที่หาเรื่องผ่านเหตุการณ์ที่มีผู้ว่าจ้างให้นักเลงมาหาเรื่องทำลายชื่อเสียงยังร้านห่าวซือหมาล่าหม้อไฟมานานนับเดือน แต่จวงเห่ยกังยังคงไม่มีความคืบหน้าใดมาบอกกล่าวแก่หลี่หยู่ซีเขาอ้างว่าสอบสวนลูกกระจอกที่จับมาได้อย่างหนักแล้ว แต่พวกเขาไม่รู้เห็นเกี่ยวกับผู้บงการแต่อย่างใดนั่นย่อมทำให้กัวฮูหยินน้อยหรือหลี่หยู่ซีซึ่งแม้จะมีความสุขกับการแต่งงานและร้านค้าซึ่งกำลังทำเงินไม่อาจหยุดครุ่นคิดด้วยเกรงจะมีผู้มาก่อเรื่องอีก“ซีซี เจ้าไม่ต้องกังวล หากมีผู้ใดกล้ามาหาเรื่องพวกเราอีก ข้าจะสั่งสอนมันให้เข็ดหลาบ” กัวจื่อหานซึ่งไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์คราวที่แล้ว จึงรู้สึกละอายใจที่ไม่ได้ช่วยเหลือภรรยา แต่กลับเปิดโอกาสให้ชายอื่นได้แสดงฝีมือ“ข้าเพียงอยากรู้ว่าผู้ใดกันที่แค้นเคืองถึงกับว่าจ้างคนมาทำร้ายทั้งร้านและตัวข้าเช่นนี้ หากยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของผู้บงการ ชาตินี้ข้าคงไม่อาจนอนหลับตาได้อย่างสนิทใจ” หลี่หยู่ซีเอ่ยเสียงเข้มแม้นางจะหายโกรธนักเลงพวกนั้นแล้ว แต

  • ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก   ตอนพิเศษสอง ปั้นก้อนแป้งน้อย (NC)

    ตอนพิเศษสอง ปั้นก้อนแป้งน้อย ด้วยช่องทางรักของนางยังคับแคบอยู่มาก เขาจึงไม่กล้าตอกย้ำซ้ำๆหลายครา ที่ผ่านมาเพียงหลั่งได้น้ำเดียวเขาก็จำต้องปล่อยให้นางได้พักผ่อนแล้วแต่คืนนี้ เขาจะทำให้นางได้พบความสุขจนลืมไม่ลงทีเดียวชายหนุ่มเลื่อนกายขึ้นจุมพิตร้อนแลกลิ้นจนน้ำใสไหลย้อยลงข้างปาก จากนั้นจึงจับแท่งกายแข็งเข้าจ่อยังปากทางฉ่ำน้ำใส“วันนี้น้ำของเจ้าออกมามากทีเดียว คงไม่เจ็บแล้ว” เสียงปลอบประโลมเอ่ยบอกก่อนของแข็งจะค่อยๆมุดแทรกเข้ามาจนเต็มโพรงอุ่นอย่างเชื่องช้า“อืม...ไม่เจ็บแล้วจริงด้วย” หญิงสาวร้องบอกสามี“เช่นนั้นข้าจะเร่งแรงขึ้นดีหรือไม่”“ดี” หญิงสาวคล้อยตามคำเชิญชวนท่อนเอ็นหนาผลุบเข้าผลุบออกในช่องทางสีชมพูหวานเป็นจังหวะเชื่องช้า ก่อนจะเร่งแรงจนกลายเป็นตอกกระแทกถี่รัวเมื่อความเสียวซ่านเริ่มกำซาบมากขึ้น“อื้อ...ดี...หานหาน...อ้า...ซี๊ดดด ดี...”“เสียวหรือไม่ ซีซี”“เสียว ยิ่งแรงยิ่งเสียว”เสียงเนื้อกระท

  • ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก   ตอนพิเศษหนึ่ง คืนเข้าหอ (NC)

    ตอนพิเศษหนึ่ง คืนเข้าหอ “อย่าได้ดูถูกข้าเช่นนั้น ข้าจะจับเจ้ากินไม่ให้ได้นอนทีเดียว” “อย่าคุยโม้คุยโตไป ดื่มสุรามงคลแล้วถอดเสื้อผ้าเข้านอนเถอะ ทั้งตัวมีแต่กลิ่นสุราเช่นนี้ ข้าคงนอนไม่หลับ” หลี่หยู่ซียกจอกสุรามงคลเพื่อดื่มร่วมกันตามธรรมเนียม จากนั้นจึงช่วยถอดเสื้อผ้าให้สามี “ซีซี ข้าถอดให้เจ้าเอง” กัวจื่อหานพยายามวุ่นวายกับชุดรุ่มร่ามของภรรยาสาว แต่มะงุมมะงาหราอยู่นานก็ยังถอดไม่ออกสักชิ้น “เฮ้อ...หานหาน ข้าถอดเองดีกว่า ไม่งั้นคงได้นอนทั้งชุดนี้แน่” หญิงสาวผลักร่างสามีให้นอนลงรอ ส่วนตนเองยืนขึ้นถอดชุดเจ้าสาวออกทีละชิ้นจนหมด หญิงสาวเดินทั้งร่างเปลือยเปล่าขึ้นเตียงไปนอนประกบเคียงข้างร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status