หวนคืนสยบรักสามีผู้ใจร้าย

หวนคืนสยบรักสามีผู้ใจร้าย

last updateLast Updated : 2025-05-03
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
48Chapters
1.3Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“ครั้งหนึ่ง เธอเคยยืนข้างเขาในฐานะภรรยา แต่วันนี้ เธอยืนอยู่ข้างตัวเอง…ในฐานะผู้หญิงที่ไม่ต้องการใคร” “เธอไม่ได้รอการให้อภัย… เธอรอวันที่เขารู้ว่า การเสียเธอไป คือบทลงโทษที่โหดร้ายที่สุด”

View More

Chapter 1

ตอนที่.1คำอธิฐานในแสงแรก

Let me take you

back in time

when Kings rule

Not a fancy Royal tale

But an Uncivilized Urban Story

Not the kind of King over Whom the kingdom depends

But a King For Whom People hide and escaped

A King who Isn't known as Hero but a Blood King

A King who doesn't give people relief 

but steal things and kill them brutally

Not A Golden Crown with Golden Throne decorated with jewel

But A Stolen Jewel Crown with Gold Throne Decorated with bearskin

Not a Delicate Queen

But a lowly Sharp-tongued Slave

Not fancy big Castle

but the building of a stoned wall

Will Love to Conquer Lust?

Will Love to Change Everything?

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆

Cesar Chavez

King of all kings he was. The person from whom every other kingdom is terrified. None dare to collide with his Men and none have ever won against him. The barbarian king is running his kingdom by stealing and killing people. They enslaved beautiful women and used them to fulfill their sexual needs. 

" Bellechester, This is our next target!

We have never been there, heard women from bellechester are beautiful and civilized. Warriors, shall we taste that nectar huh? "

The sound of cracking pots with tables echoed in the kingdom. Greedy men with lustful personalities are now ready to attack the Beautiful land known as Bellechester!

Elizabella

My beautiful hometown seemed so colorless since all the young gentlemen have went to King for a few days of training along with my lover Cordell. sir Cordel and I will marry soon.

My mother was making food for me and my father. I am the only child they have so I have been treated well since childhood. My maidservant Michelle is always around me in case I need something. I always dressed well and due to the richness we have, My skin glows, My color was fair unlike other girls of my age because I don't do housework. I apply natural herbs to make me shine even brighter. That's why many Men in our village are after my charm.

I can't be happier than I am now!!!

I am dressed in a beautiful red silk dress, ready to go to the town square to meet with the man that I'd been courting for about a month. Rumour had said that Sir Cordell was going

to ask for my hand in marriage. And of course, I was to accept his offer. Cordell is the wealthiest noble in the village with the most to offer me.

He'd told me his stories of how he and his men would ride out to conquer the barbarians and kill their king to capture the Silvertongue and rid the kingdom of any future barbarian attacks. I had asked him what the Silvertongue was on our ride to the meadows, the ones that he took me on our first time alone together.

"A Silvertongue is an object that knows all the world's languages, whether they be secret, or well known," Cordell had said to me. "The Silvertongue will help us to decipher the book of Azazel. Anyone who can decipher the book of Azazel is said to bathe in riches and achieve world domination with his men. I shall marry you, Elizabella, and then we shall rule the world as the greatest King and Queen anyone has ever known."

"My lady!" the maidservant calls. "We must evacuate out the back door immediately! Your father has been killed and your mother captured."

My face goes pale and I can feel the knot in my stomach tighten. "Killed…? Captured?" Before I can properly respond, the sound of battle cries and splintering wood downstairs echoes out and breaks me from my stunned trance.

Michelle, my maid, grabs my hand and tugs me down the hallway. I struggle to keep up with the burden of a heavy silk dress, tripping over my skirts every so often as I am being yanked hurriedly down the stairs.

A cry in the distance is followed by the sound of the gruesome squishing sound of a barbarian spear going through the flesh of an innocent villager. At the bottom of the steps lays my other handmaiden, surrounded by a pool of blood with a knife in her stomach.

Michelle sobs loudly, but I quickly hush her, pushing her out the back door. The sound of crashing can be heard as barbarians are seen invading my kitchens and smashing my mother's prized fine china.

It's ridiculously hot on this particular summer month, the smell of death and blood lingering in the sticky air. It's complete chaos out on the roads. The square is littered with dead bodies, screaming women and children, and debris

from wrecked bazaars and merchant stands.

I absently wonder where Cordell is, and if he's safe. I wonder if my father died quickly and painlessly and if my mother is still alive and well. "My lady, please!" Michelle tugs on my

pale white hand, pulling me farther into the forest to escape the hoard of barbarians that ambushes my quiet little village of Bellechester.

Barbarians usually dressed in animal skins and wore the bones of humans in bracelets or necklaces. They grew their hair out long and ran with wolves, fighting on foot instead of

horseback, and with khopesh swords and daggers instead of iron swords.

As Michelle pulls me deeper into the depths of the lush green forest, I can see life as I knew it slowly fading away before my reluctant eyes. Tears form where tears weren't Welcome, and I soon find myself crying like a child. It's all

happening so fast; my mother is captured, my father is dead, my house is wrecked and my riches are gone. It is a slap in the face that was gifted from reality, and I am only a speck on the face of the earth, running away into the

forbidden wilderness with my lowly maidservant as my only companion left.

I choke on my tears. Michelle turns around to make sure that I didn't hurt myself. I hadn't hurt myself on the outside, but I'm hurting a lot on the inside.

To Be Continued

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
48 Chapters
ตอนที่.1คำอธิฐานในแสงแรก
ตั้งแต่โบราณกาล มนุษย์ต่างยึดมั่นในความเชื่อ ความศรัทธา และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เปรียบเสมือนแสงนำทางในยามมืดมน แม้กาลเวลาจะผันเปลี่ยนจากอดีตสู่ปัจจุบัน แต่ความศรัทธานั้นยังคงหยั่งรากลึกในหัวใจของผู้คนในสายตาของใครหลายคน "พระแม่ลักษมี" คือเทพีแห่งความรัก ความอุดมสมบูรณ์ และโชคลาภ ผู้เป็นที่เคารพบูชาอย่างมั่นคง มะลิน หญิงสาววัยยี่สิบต้น ๆ ยืนอยู่ท่ามกลางแสงแดดยามเช้าของเดือนมีนาคม หน้าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เต็มไปด้วยผู้คน เธอมองแถวยาวเหยียดด้วยแววตาเปล่งประกาย "ถึงแม้เธอจะเจออุปสรรค แต่ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดี มันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่เริ่มต้น..." เสียงของหญิงชราผู้ขายดอกไม้กล่าวเบา ๆ ขณะมองมะลินด้วยสายตานิ่งลึก "คะ? คุณยายว่าอะไรนะคะ? หนูได้ยินไม่ค่อยถนัด" มะลินเอ่ยถาม แต่หญิงชราเงียบไป ไม่มีคำตอบ เธอเพียงแต่หันไปจัดของอย่างเงียบ ๆ ก่อนจะหยิบดอกบัวสีชมพู 8 ดอก พวงมาลัยดอกมะลิ และธูปหอม 9 ดอก มายื่นให้ "จำไว้นะแม่หนู อยากได้สิ่งใด ต้องตั้งจิตให้มั่น อธิษฐานให้ชัดเจน บอกชื่อ วันเดือนปีเกิด และเล่าความตั้งใจเหมือนพูดกับญาติผู้ใหญ่" "ขอบคุณค่ะ" มะลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม แม้ในใจจะ
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่2.ในเงาความคาดหวัง
ณ คฤหาสน์ทางภาคเหนือของรัฐ บ้านหลังใหญ่ที่หรูหราทุกตารางนิ้ว เครื่องเรือนประดับด้วยของล้ำค่าเครื่องแก้ว ทั้งแชนเดอเลียร์ระย้า พรมขนสัตว์ และของตกแต่งจากต่างประเทศ แต่สิ่งเหล่านั้นไม่อาจถมช่องว่างในใจของหญิงผู้เป็นแม่ได้เลย หัวอกคนเป็นแม่ที่ห่วงลูกชายสุดหัวใจ เธออ้อนวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธ์ที่นับถือ ขอความเมตุตาให้ลูกอันเป็นที่รักกลับมามีชีวิตที่มีความสุขเฉกเช่นในวัยเด็ก ดวงเศร้าหม่น"พระแม่...ได้โปรดนำทางให้บ้านหลังนี้กลับมาสงบสุขอีกครั้ง"สุฮา ประกอบพิธีบูชาเทพเจ้าด้วยเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ กลิ่นธูปหอมอบอวล ผสมกับแสงเทียนริบหรี่ เธอวนถาดบูชาตามเข็มนาฬิกา พลางภาวนาอย่างหมดหัวใจมูทัน ผู้เป็นสามีเอื้อมมือแตะไหล่เธอเบา ๆ"ที่รัก...อย่ากังวลไปเลย ลูกของเราจะไม่ทำให้เราผิดหวัง"คำปลอบโยนแสนอ่อนโยน แม้จะช่วยไม่ได้มากนัก แต่ก็พอทำให้หญิงผู้เป็นแม่พยักหน้าเบา ๆ"เพื่อนจากทางใต้จะมาเยี่ยม อีกหนึ่งชั่วโมงจะถึงกันแล้ว เขามากับลูกสาว ยังไม่แต่งงาน...ฉันเลยอยากให้เขาได้รู้จักกับอิคชาน""เขาจะโกรธไหมนะ ที่เราแอบนัดหมายแบบนี้..."สุฮามีสีหน้ากังวล เพราะรู้ดีว่าลูกชายคนที่สี่ของเธอเปลี่ยนไปมากหลังเหตุการณ์
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่3.คำอธิฐานที่เป็นจริง
เสียงไก่ขันยามเช้าแทรกผ่านม่านบางของบ้านไม้กลางหมู่บ้านเล็ก ๆ ท่ามกลางอากาศสดชื่นของเช้าวันใหม่ ภายในห้องนอนเล็ก มะลินยังคงหลับสนิทใต้ผ้าห่มผืนหนา ร่างกายเธอยังไม่ทันได้พักเต็มที่ หลังจากนั่งเขียนนิยายจนถึงเกือบตีสอง"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง..."เสียงโทรศัพท์ปลุกเธอให้ค่อย ๆ ยื่นมือไปควานหาอย่างงัวเงีย ก่อนจะหยิบขึ้นมาดูชื่อสายเรียกเข้า"น้ำเย็น...โทรมาแต่เช้าเชียว"เธอรับสายอย่างครึ่งหลับครึ่งตื่น"ฮัลโหล...นี่จะไปบินหรือไง โทรมาตอนเช้าแบบนี้!"เสียงหัวเราะจากปลายสายตอบกลับมาแทบจะทันที"บ้าหรือ แกนี่นะ ฉันเป็นไกด์ ไม่ใช่แอร์จะไปบินอะไรล่ะ!"มะลินหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี ทั้งคู่พูดคุยหยอกล้อกันตามประสาเพื่อนสนิท น้ำเย็นคือเพื่อนเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่า มะลินไม่ใช่พนักงานออฟฟิศธรรมดา แต่เธอเป็นนักเขียนออนไลน์ ที่กำลังสานฝันของตัวเองอยู่เงียบ ๆ"มีทั้งข่าวดีแล้วก็...ข่าวร้ายจะบอกแกนะ"มะลินลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันทีที่ได้ยิน"ข่าวดีคือ...วีซ่าแกผ่านแล้ว!"เธอแทบกรี๊ดด้วยความดีใจ "เย้! ได้ไปอินเดียจริง ๆ แล้ว! แล้วข่าวร้ายล่ะ?""ฉันต้องพาลูกทัวร์ไปญี่ปุ่นอาทิตย์หน้า...เลยไปกับแกไม่ได้แล้ว"มะลินถอ
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่5.แรกพบ
ท้องฟ้าแดนภารตะยามเช้าอบอวลไปด้วยกลิ่นธูปหอมและเสียงสวดมนต์จากวัดใกล้สนามบิน มะลินลากกระเป๋าเดินทางผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม ทั้งที่หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะนี่คือก้าวแรกในอินเดีย...ดินแดนที่เธอตั้งใจจะมาขอบคุณพระแม่ลักษมีอย่างสุดหัวใจเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองเป็นหญิงวัยกลางคนในชุดสีกรม พูดภาษาอังกฤษด้วยสำเนียงเข้มข้น"เดินทางมาคนเดียว?""ใช่ค่ะ ฉันจะไปไหว้พระแม่ลักษมี"เจ้าหน้าที่มองเธออย่างไม่แน่ใจนัก ก่อนจะสอบถามต่อ"คุณมีจดหมายเชิญไหม? เอกสารจากไกด์? หรือที่อยู่ติดต่อในอินเดีย?""เอ่อ...มีแผนการเดินทางค่ะ ฉันจองโรงแรมไว้แล้ว มีรถไปรับ และฉันมีเพื่อนเป็นไกด์อยู่ที่นี่ด้วยค่ะ เธอชื่อว่าน้ำเย็น แต่เธอติดงานไปญี่ปุ่น เลยไม่ได้มาด้วย..."เจ้าหน้าที่เลิกคิ้ว พร้อมรอยยิ้มจาง ๆ"ขอฉันดูแผนการเดินทางหน่อยค่ะ"มะลินรีบหยิบแฟ้มออกมายื่นให้ หญิงเจ้าหน้าที่รับไปพลางพยักหน้าเมื่อเห็นความเรียบร้อยของเอกสาร"คุณเป็นคนไทย...มีความเชื่อในพระแม่ลักษมีด้วยเหรอ?""ใช่ค่ะ...ท่านเคยช่วยชีวิตฉันไว้ตั้งแต่ก่อนเกิด แม่ตั้งชื่อฉันจากพระแม่เลยค่ะ"เจ้าหน้าที่มองเธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะปั๊มตรา
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่6.ทำไมต้องเป็นฉัน
สถานที่แห่งนี้ได้สมญานามว่าเป็นดินแดนแห่งเทพเจ้า ยอดเขาแต่ละลูกมักมีเรื่องราวเล่าขานสืบทอดกันจากรุ่นสู่รุ่นถึงความเชื่อของเทพปกรณัม ผู้คนต่างพากันหลั่งไหลเข้ามาตามความศรัทธาในทวยเทพ ยิ่งได้ไปเยือนสถานที่จริง ยิ่งทำให้รู้สึกอยู่ใกล้ชิดกับพระองค์และตอกย้ำในความเชื่อมั่นว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์คอยสถิตและประทานพรแก่ลูกหลานผู้ศรัทธาอยู่ ณ ที่แห่งนี้กลิ่นกำยานจากเบื้องหน้าโบสถ์คละคลุ้งไปทั่ววัดในเมือง เสียงสวดเบา ๆ ผสานกับเสียงกระดิ่งและเปลวเทียนที่สั่นไหวไปตามลม ทำให้บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความสงบและศรัทธา"ขอให้ครอบครัวของลูกมีแต่ความสุขด้วยค่ะพระแม่"สุฮาไม่รู้จะทำเช่นไรถึงจะช่วยรักษาหัวใจของลูกชายอย่างอิคชาน อย่างน้อยการขอพรอาจเป็นเพียงวิธีเดียวที่ช่วยเยียวยาความรู้สึกห่วงให้พอจางหายไปบ้างอีกมุมหนึ่งมะลินนั่งคุกเข่าอยู่หน้าพระแม่ลักษมี หลับตาพนมมือแนบอก เธออธิษฐานเงียบ ๆ ในใจ พร้อมเสียงพร่ำของมนต์ที่เบาจนคล้ายเสียงกระซิบจากฟ้า"ขอให้หนูประสบความสำเร็จในเส้นทางนักเขียน และ...หากเป็นไปได้ ขอให้ความรักของหนูราบรื่นด้วยเถอะเจ้าคะ"เมื่อเสร็จพิธี เธอลุกขึ้นอย่างเบา ๆ และหันไปหยิบกระเ
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่4. ปมในใจ
ในห้องทำงานส่วนตัวของอิคชาน แสงแดดยามบ่ายส่องลอดผ้าม่านเข้ามาอย่างแผ่วเบา เขานั่งเงียบ ๆ หลังโต๊ะไม้โอ๊คตัวใหญ่ ใบหน้าเรียบเฉยนั้นกำลังทอดสายตาไปยังกรอบรูปหนึ่งที่วางอยู่ตรงมุมโต๊ะกรอบรูปนั้น...ว่างเปล่าเหมือนหัวใจของเขาในตอนนี้...อดีตไม่เคยจากไป มันแค่ซ่อนตัวอยู่ในเงา และย้อนกลับมาทำร้ายเราในวันที่เงียบที่สุด "นายจะไปรู้อะไร ชีวิตนายมันดีมาตั้งแต่เกิด ต่อให้ทำผิดพลาด ก็มีครอบครัวคอยโอบอุ้ม ต่างจากฉัน..."เสียงโรกันเพื่อนรักในวันวาน ยังคงก้องอยู่ในหัว "ผู้หญิงที่ฉันรัก เธอไม่เคยมองฉันเลย...เธอเอาแต่มองนาย อิคชาน มันดาลิน!""นายแค่รวย ทุกอย่างก็วิ่งเข้าหานาย แม้แต่ความรัก!"ในวันนั้น ความเจ็บปวดของโรกันกลายเป็นคำสาปที่ฝังลึกในใจของอิคชาน เขาพยายามเถียง พยายามอธิบาย แต่ความเสียใจของเพื่อนรักปิดกั้นทุกเหตุผล "งั้นมาพิสูจน์กัน... ถ้านายจน ใครจะรัก? ถ้านายไม่มีอะไรเลย ใครจะเหลียวแล?"มิตรภาพจบลงที่ประโยคนั้นและความรัก...ก็เช่นกันตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้นได้ทำลายมิตรภาพของพวกเขา ทั้งคู่หันหลังจากกันไป และความสัมพันธ์ระหว่างหญิงสาวและอิคชานก็ได้จบลงเช่นกัน......อิคชานเริ่มต้นชีวิต
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่7.ข้อตกลงที่ไม่มีทางถอย
ภายในรถยนต์สีดำหรูที่แล่นฉิวไปตามถนนใน ความเงียบปกคลุมบรรยากาศราวกับไม่มีอากาศให้หายใจมะลินนั่งชิดประตู ดวงตาเบิกโพลง ร่างกายเกร็งจนแทบจะกลายเป็นหิน ข้าง ๆ เธอคือชายหนุ่มชาวอินเดียผู้สง่างาม ที่เพิ่งช่วยเธอจากเด็กขอทาน และ...กลายเป็น 'สามีในนาม' โดยไม่ตั้งใจอิคชานนั่งไขว่ห้าง ใบหน้านิ่งราวกับหินผา เขาไม่เอ่ยอะไรสักคำตั้งแต่ขึ้นรถ มีเพียงเสียงเครื่องยนต์กับลมหายใจของทั้งคู่เท่านั้นทนไม่ไหวแล้ว...เงียบอะไรขนาดนี้ "คุณจะไม่พูดอะไรเลยเหรอ?" มะลินเอ่ยปากแล้วหันไปมองไปหน้าคมที่นั่งอยู่ข้างๆเขาหันมามองช้า ๆ ดวงตาคมนั้นจ้องลึกอย่างจับผิด"คุณอยากให้ฉันพูดอะไรล่ะ? ว่าผมควรจะขอบคุณที่คุณโกหกแม่ผม? หรือควรชื่นชมที่คุณเล่นละครสมบทบาทโดยไม่ตั้งใจแบบนั้น?""ฉันไม่ได้ตั้งใจ! ฉันแค่...แค่ตอบรับเพราะกลัวแกเสียใจ ฉันไม่ได้รู้ด้วยซ้ำว่าแม่คุณเข้าใจว่าอะไร!"เขายิ้มบาง ๆ อย่างไม่เชื่อ "คุณมีทางเลือกจะพูดความจริง...แต่คุณก็ไม่พูด เพราะคุณเองก็เล่นตามบท"มะลินกำมือแน่น หัวใจเต้นแรงอย่างสับสน "ฉันจะกลับโรงแรมเดี๋ยวนี้ พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปอธิบายกับแม่คุณเอง" มะลินรู้สึกว่าการแต่งงานมันเป็นเรื่องใหญ่เธอจึง
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่8.ทางหนีหัวใจ
ยามเช้าของโรงแรมสามดาวใจกลางเมืองท่องเที่ยวสว่างไสวด้วยแสงแดดอ่อน ๆ ที่ลอดผ่านผ้าม่านแพรหรู มะลินยืนมองสวนด้านนอกจากระเบียง ดอกไม้เมืองร้อนเบ่งบานอ่อนหวาน แต่หัวใจของเธอกลับเต็มไปด้วยความอึดอัดเมื่อคืนเธอแทบไม่ได้นอน คำพูดของสามีในอนาคต "อิคชาน มันดาลิน"ยังดังก้องในหู..."อยู่ในบทนี้ต่อไป จนกว่าแม่ผมจะฟื้นตัวดีพอ" เขาไม่ได้ตะโกน ไม่ได้ดุด่า แต่ทุกคำ...หนักแน่นจนยากจะลืมการเดินทางมายังดินแดนที่มากด้วยอารยธรรมจุดมุ่งหมายหลักก็เพื่อมาแก้บนในสิ่งที่ขอและเป็นความใฝ่ฝันของนักเขียนอย่างมะลิน เดินทางเก็บแรงบันดาลใจในการเขียนนิยายหากตามแผนเดิม เธอควรจะเดินทางท่องเที่ยวต่ออีกสองสามวันอย่างสบายใจ แต่ตอนนี้สถานการณ์กลับบีบบังคับให้เธอต้องเลือกระหว่าง หนี...หรือกลายเป็นภรรยาในนามมะลินเดินกลับเข้ามาในห้อง รวบผมขึ้นลวก ๆ และหยิบกระเป๋าเป้ เตรียมของด้วยจิตใจที่ยังสั่นไหว...ทางด้านคฤหาสน์มันดาลิน สุฮาเล่าเรื่องสะใภ้ต่างชาติให้ทุกคนในครอบครัวฟังด้วยความตื่นเต้นมูทันนั่งจิบชากับคุกกี้ฟังผู้เป็นภรรยาอย่างใส่ใจอดีตประเทศนี้มีการแบ่งชนชั้นออกเป็น 4 วรรณะ สังคมไม่อาจยอมรับการแต่งงานข้ามวรรณะ ลูกที่เ
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่9.หัวใจที่ยับเยิน
ห้องทำงานของอิคชานเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจตัวเอง แสงแดดลอดผ่านม่านบาง ทำให้แผ่นหลังกว้างของเขาเป็นเงาเข้มราวกับกำแพงที่ไม่มีใครทะลุผ่านมะลินยืนอยู่ห่างออกไปไม่กี่ก้าว ใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุอก "ฉันขอโทษ..." เธอพูดออกมาแผ่วเบา แต่เสียงนั้นกลับยิ่งปลุกความเงียบให้หนักอึ้งขึ้นอิคชานมุมปากขยับเพียงเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มที่คล้ายจะยิ้ม แต่กลับเต็มไปด้วยความเย็นชา "... ขอโทษ" เขาหันมาช้า ๆ สายตาคมเข้มจ้องเธอแน่นิ่ง เหมือนจะมองทะลุไปถึงหัวใจ "คุณรู้ไหม ว่าคำพูดของคุณมันไปคล้ายใคร"มะลินนิ่งงัน เขาก้าวเข้ามาใกล้อีกนิด เสียงของเขาเย็นจัด"กิตาก็พูดแบบนี้...คำขอโทษเพื่อลบล้างความรู้สึกติดค้างในใจแต่ไม่เคยรู้สึกจริง ๆ "เธอสะอึกไปเล็กน้อย หัวใจเหมือนโดนบีบ"ผมเคยคิด...ว่าคุณแตกต่าง ถึงเราจะรู้จักกันไม่นาน คุณไม่ได้สนใจฐานะของผม คุณทำให้ผมเชื่อว่าคุณอาจจะเป็นคนที่ไม่เหมือนใคร...ที่ฉันเฝ้าคอย...แต่มันเป็นเพียงการแสดง...ฉันผิดเองที่เปิดใจยอมรับผู้หญิงไร้ที่มาเช่นคุณ""สุดท้าย...ก็เหมือนกันหมด พวกผู้หญิง... ล้วนแต่หลอกลวง"มะลินเบิกตากว้าง "ฉันไม่เคยคิดจะหลอกคุณเลยนะ ฉันแค่...""โกหก!" เขาตวัดเสียง
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
ตอนที่10.งานแต่ง
เสียงดนตรีคลอเบา ๆ ผสมกับเสียงประทัดและคำกล่าวอวยพรในภาษาฮินดีดังขึ้นทั่วงานพิธีมงคลสมรสกลางสวนดอกไม้ของคฤหาสน์มันดาลินเจ้าสาวในชุดส่าหรีสีแดงทองยืนเคียงข้างเจ้าบ่าวบนเวที ทั้งคู่ดูงดงามราวภาพวาดในตำนานอินเดียแต่ในสายตาของมะลิน... ทุกอย่างคือความฝันที่หลอกลวง งานแต่งที่เธอเคยใฝ่ฝัน ไม่ได้เต็มไปด้วยรอยยิ้มของคนที่รัก ไม่ได้มีพ่อแม่คอยส่งยิ้มให้จากแถวหน้ามีเพียงคำอวยพรทางออนไลน์จากครอบครัวที่อยู่คนละซีกโลก และชายข้างกายที่เธอไม่รู้ว่าเขายังเกลียดเธออยู่หรือเปล่า...พิธีจบลงในช่วงหัวค่ำ แม่ของอิคชานส่งยิ้มกว้างขณะจับมะลินให้เดินเข้าไปในห้องหอ"ยินดีต้อนรับ มาเป็นครอบครัวเดียวกันนะลูก มะลิน" น้ำเสียงนุ่มนวลใจดี "คืนนี้เตียงนี้ของลูกสองคน แม่จะไม่กวน...รักกันให้มาก ๆ นะจ๊ะลูกสะใภ้" คำพูดแฝงความหวังนั้นยิ่งทำให้มะลินเจ็บลึกประตูห้องปิดลงพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ห่างออกไป เธอหันกลับมามองห้องหอที่ตกแต่งด้วยกลีบกุหลาบ ไฟสลัว และความเงียบที่แทบจะบาดหัวใจอิคชานนั่งที่ปลายเตียงอย่างเงียบ ๆ ในชุดเจ้าบ่าว เขามองเธอเพียงครู่ ก่อนถอนหายใจยาว"คืนนี้...เตียงนี้ ผมยกให้" เขาพูดเรียบ ๆ โดยไม่แม้แต่จ
last updateLast Updated : 2025-05-03
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status